Η Ν είναι από τα παιδιά που ανυπομονούν ν΄αρχίσει το σχολείο γιατί λέει βαρέθηκε το καλοκαίρι. Γνώριζα φυσικά από τότε που ήταν ακόμα στην κούνια, ότι δεν μου μοιάζει σε τίποτα αυτό το πλάσμα, αλλά αυτό με το καλοκαίρι ήταν ένα πλήγμα που το φέρνω πολύ βαρέως. Να φτάνει η μάνα να παρακαλάει να κρατήσουν κι άλλο οι καλοκαιρινές διακοπές και το παιδί να εύχεται ν΄αρχίσει το σχολείο. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το χάσμα των γενεών εδώ πέρα και δεν ξέρω τελικά ποια από τις δυο μας είναι η ανώριμη σ΄αυτή τη σχέση. Τέλος πάντων, επειδή το πότε θα αρχίσει το σχολείο δεν είναι ούτε στο χέρι το δικό μου, ούτε και στο δικό της μάζεψα το κουράγιο μου, μάζεψα την θλίψη που έρχεται μαζί με τους πρώτους Βοριάδες του Σεπτεμβρίου και είπα να φερθώ έξυπνα ώστε να μην μου πέσουν όλα μαζεμένα. Έτσι βρέθηκα να φτιάχνω τυρόπιτες, τυροπιτάκια, κρουασανάκια και μάφινς και να τα αποθηκεύω στον καταψύκτη. Μαζί με τα τοστ και τα κέικ σίγουρα θα με απαλλάξουν για αρκετό καιρό από την έννοια του πρωινού στο σχολείο. ΤΥΡΟΠΙΤΕΣ Η συνταγή βγάζει 4 μεγάλες τυρόπιτες των 2 μερίδων η κάθε μία. Υλικά για το φύλλο: 1) 500 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 2) 200 γραμμάρια μπύρα ξανθιά 3) 8 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 4) 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι Υλικά για τη γέμιση: 1) 200 γραμμάρια κατίκι Δομοκού 2) 150 γραμμάρια τυρί φέτα τριμμένο 3) 150 γραμμάρια γραβιέρα Κρήτης τριμμένη 4) 3 κουταλιές της σούπας γάλα εβαπορέ 5) 1 μεγάλο αυγό Μέθοδος: Αρχικά φτιάχνουμε τη ζύμη. Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι μαζί με το αλάτι. Τα ανακατεύουμε και ανοίγουμε μια λακκούβα με το χέρι μας στη μέση. Εκεί ρίχνουμε πρώτα το λάδι. Με τα δάχτυλά μας ανακατεύουμε ψιχουλιάζοντας το αλεύρι με το λάδι. Μόλις γίνει το αλεύρι σαν ψίχουλα, αρχίζουμε να προσθέτουμε την μπύρα σταδιακά ενώ ταυτόχρονα ζυμώνουμε. Ενδέχεται να μην τη χρειαστεί όλη αλλά ίσως και να θέλει λίγο παραπάνω. Αυτό εξαρτάται από το αλεύρι. Δημιουργούμε μια ζύμη που να είναι εύπλαστη και να μην κολλάει στα χέρια. Την φτιάχνουμε σαν μπάλα και σκεπάζουμε με μεμβράνη το μπολ. Την αφήνουμε έτσι για τουλάχιστον μία ώρα. Καλύτερα περισσότερο. Στο μεταξύ φτιάχνουμε την γέμιση βάζοντας όλα τα υλικά της σε ένα μπολ και ανακατεύοντάς τα πολύ καλά μέχρι ομογεννοποιηθούν. Όταν έχει περάσει η ώρα που πρέπει να μείνει η ζύμη και να ξεκουραστεί τότε είμαστε έτοιμοι να φτιάξουμε τις τυρόπιτες. Χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 ίσα μέρη και σχηματίζουμε 4 μπάλες. Με πλάστη ανοίγουμε ένα φύλλο αρκετά λεπτό ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα χωρέσει το ¼ της γέμισης μέσα. Αν χρειάζεται ρίχνουμε στην επιφάνεια που ανοίγουμε το φύλλο λίγο αλεύρι. Σε εμένα δεν χρειάστηκε γιατί η ζύμη δεν κολλούσε καθόλου. Παρ΄όλα αυτά αν δούμε ότι κολλάει πασπαλίζουμε την επιφάνεια που δουλεύουμε με αλεύρι αλλά όχι πολύ καθώς το ζυμάρι θα σκληρύνει. Όταν έχουμε ένα μεγαλούτσικο δίσκο ζυμαριού σταματάμε το άνοιγμα. Βάζουμε στο κέντρο του το ¼ της γέμισης. Με την ανάποδη ενός κουταλιού το απλώνουμε κυκλικά δημιουργώντας έτσι έναν μικρότερο δίσκο, προσέχοντας να αφήσουμε περιθώριο γύρω γύρω γιατί θα χρειαστεί όταν θα κλείσουμε την τυρόπιτα αλλά και γιατί όσο πιο κοντά στο άνοιγμα είναι η γέμιση τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα είναι να χυθεί κατά το ψύσιμο. Τώρα διπλώνουμε τη ζύμη στα δύο δημιουργώντας ένα ημικύκλιο. Τέλος κόβουμε τη ζύμη που περισσεύει και «κεντάμε» το φύλλο με τα δάχτυλά μας σε όλο το μήκος του ανοίγματος ώστε να την κλείσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για τα υπόλοιπα 3 ζυμαράκια που έχουμε δημιουργώντας έτσι συνολικά 4 μεγάλες τυρόπιτες. (Στο στάδιο αυτό μπορούμε να τις βάλουμε στην κατάψυξη ώστε να τις ψήσουμε όταν τις χρειαστούμε). Τις βάζουμε όλες ή όσες χωράνε σε ένα ρηχό ταψί φούρνου και τις αλείφουμε με ελαιόλαδο. Τις ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα για 15-20 λεπτά ή μέχρι να δούμε ότι έχουν πάρει χρώμα και από πάνω αλλά και από κάτω. Τρώγονται το ίδιο ευχάριστα ζεστές ή κρύες! Καλή επιτυχία!!