Μετράμε όλοι αντίστροφα με μπροστάρηδες τα παιδιά. Έχουμε δεν έχουμε καλή διάθεση, (που την έχουμε δηλαδή), τα παιδιά μας την επιβάλλουν. Τα Χριστούγεννα είναι το παιδικό όνειρο που γίνεται κάθε χρόνο πραγματικότητα. Αυτά αγωνιούν για το τι θα ζητήσουν από τον Αϊ Βασίλη και εμείς για τον μπουφέ της Πρωτοχρονιάς. Ο καθένας στο είδος του. Γιατί πως να το κάνουμε? Το τραβήξαμε από τα μαλλιά το θέμα. Αϊ Βασίλης δεν υπάρχει. Δ-Ε-Ν υ-πάρ-χει. Και εγώ κάθε χρόνο καλούμαι να απαντήσω στις ποιο παράξενες και εδώ που τα λέμε φυσιολογικές ερωτήσεις της Ν. και έπεται και η μικρή Κ. που μεγαλώνει και αυτή. -"Πότε γεννήθηκε"? "Ποιος τον γέννησε"? "Η μάνα του έχει πεθάνει"? "Ζει για πάντα"? "Αφού ζει για πάντα τότε γιατί είναι γέρος και δεν είναι νέος"? "Και άμα συνεχίσει να γερνάει δεν θα πεθάνει"? "Τότε πώς θα ζει για πάντα"? ..... Να ζει κανείς ή να μη ζει λέω εγώ? - "Γιατί να ζητήσω παιχνίδια"? "Δεν θέλω παιχνίδια. Δεν θέλω ρούχα. Δεν θέλω τίποτα που το έχουν τα Jumbo. Θέλω κάτι ξεχωριστό!!!!! Με καταλαβαίνεις???" (Εδώ ήταν έξαλλη)!!! "Ξεχωριστό!!! Κάτι που να μην υπάρχει. Όχι που να μπορείς να μου το αγοράσεις εσύ!!!" Διακόπτουμε την κουβέντα με πρόφαση ότι με πονάει το κεφάλι μου και ότι θα το δούμε το θέμα την επομένη. Ήθελα λίγο χρόνο να ανασκουμπωθώ. Με ξεπάτωσε στα αναπάντητα ερωτήματα. Ξαφνικά φαντάζει ποιο εύκολη η εξήγηση της θεωρίας της σχετικότητας, παρά το να κάνω κολοτούμπες προσπαθόντας να παρατείνω για έναν ακόμη χρόνο το παιδικό όνειρο. Την άλλη μέρα με πλησιάζει ξανά... Ωχ, μάνα μου.... ακόμα δεν είμαι έτοιμη σκέφτομαι. Μα δεν θα είμαι και ποτέ. Σφίγγει ο κλοιός. -"Σκέφτηκα το δώρο μου μαμά !! Σκέφτηκα τι δώρο θέλω να ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη φέτος και θέλω να μου το ΚΑΝΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ" !!!! Το ρήμα «κάνω» είναι ύποπτο. Γιατί δεν λέει «φέρει»? -"Τι"? (Χαμηλή φωνούλα, στρεσαρισμένη, "πες μπάρμπι, πες μπάρμπι"). - "Θέλω να τον δω!! Ναι ! Αυτό θέλω! Αυτό θα ζητήσω!!! Θέλω να τον δώ!!! Αυτό είναι το μοναδικό δώρο που θέλω"! ..... Βράσε όρυζα! Αυτό θα κάνω!! Θα βράσω όρυζα και μετά θα ψάξω να βρω στολή άγιου Βασίλη και θα νοικιάσω τάρανδο και έλκηθρο σε τιμή ευκαιρίας. Ας αρχίσω με το ρύζι που το έχω στο ντουλάπι και μετά θα πάω να γκουγκλάρω "ενοικιάσεις ελκήθρων"!!! ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΠΙΛΑΦΙ Υλικά: 1) 250 γραμμάρια ρύζι μπασμάτι 2) 1 κουταλιά της σούπας μαργαρίνη 3) 2 κουταλιές της σούπας λάδι 4) 1,5 φωλιά φιδέ ψιλό 5) 100 – 150 γραμμάρια νερό βραστό για το φιδέ 6) 50 γραμμάρια ψίχα από φιστίκι Αιγίνης 7) 50 γραμμάρια κουκουνάρι 8) 50 γραμμάρια σταφίδα μαύρη 9) Αλάτι 10) Πιπέρι 11) 1 ρόδι καθαρισμένο Τα στάδια καβουρδίσματος του φιδέ. Διαδικασία : Βράζουμε το ρύζι σε αρκετό αλατισμένο νερό. Το στραγγίζουμε και το ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα, την οποία αφήνουμε εκτός φωτιάς. Το αφήνουμε να κρυώσει και το ανακατεύουμε να αφρατέψει. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και αφού σπάσουμε το φιδέ σε πολύ μικρά κομμάτια τον ρίχνουμε μέσα και με μια ξύλινη κουτάλα τον σοτάρουμε μέχρι να αποκτήσει έντονο καστανό χρώμα. Προσθέτουμε στο φιδέ ελάχιστο νερό. Μισό φλιτζανάκι του ελληνικού καφέ ας πούμε και τον αφήνουμε να το απορροφήσει και να μαλακώσει. Αν δούμε ότι το έχει πιει όλο και εξακολουθεί να είναι πολύ σκληρός, ρίχνουμε λίγο ακόμα νερό και ανακατεύουμε. Μόλις ο φιδές είναι έτοιμος, χωρίς καθόλου υγρά μέσα στο τηγάνι, τον ρίχνουμε στην κατσαρόλα με το ρύζι και ανακατεύουμε. Βάζουμε πάλι το τηγάνι πάνω στη φωτιά και αυτή τη φορά ρίχνουμε μέσα τη μαργαρίνη και τους ξηρούς καρπούς. Ανακατεύουμε για λίγα λεπτά με μια ξύλινη κουτάλα και προς το τέλος προσθέτουμε τη σταφίδα. Ρίχνουμε το περιεχόμενο του τηγανιού στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι κατά τα γούστα μας και ανακατεύουμε. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε τη γεύση με επιπλέον αλάτι ή πιπέρι. Αδειάζουμε το ρύζι σε μια φόρμα του κέικ ή σε ένα όμορφο σκεύος που να δίνει ωραίο σχήμα και το πιέζουμε με ένα κουτάλι ώστε να μην μείνουν κενά. Ξεφορμάρουμε το πιλάφι σε μια πιατέλα και το διακοσμούμε γύρω – γύρω με τους σπόρους του ροδιού. Καλή επιτυχία!! Το γιορτινό πιλάφι έφτιαξε η Πέπη από το Pepi's Kitchen.