Το άρθρο δημοσιεύθηκε τις 28 Δεκεμβρίου 2017 Του αείμνηστου Νίκου Μάρτη, πρώην υπουργού Βορείου Ελλάδος και στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή Η αφετηρία δημιουργίας του ψευδομακεδονικού έθνους των Σκοπίων Το 1918 επικράτησε στη Ρωσία το Κομμουνιστικό καθεστώς, με στόχους την συν τω χρόνω εξάπλωσή του αρχικά στις γειτονικές χώρες, που προϋπέθετε και την έξοδο στο Αιγαίο, που δεν είχε επιτύχει ο Τσάρος και εν συνεχεία την επέκταση στην Ευρώπη. Κομμουνιστικά κόμματα άρχισαν να ιδρύονται συστηματικά σε διάφορες χώρες και ιδιαίτερα στη Βαλκανική. Η συσταθείσα το 1921, προφανώς με εντολή του Κόμματος Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία (Β.Κ.Ο.), μετά από πρόταση του Βούλγαρου Κομμουνιστή Κολλάρωφ, διακήρυξε την επιδίωξη αυτονόμησης της Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα, με στόχο να προσαρτηθούν στη Βουλγαρία, καθώς και η Ανατολική Ρωμυλία και βέβαια να επιτευχθεί ο έλεγχος του Αιγαίου. Ο Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Γεωργιάδης διαφώνησε και διεγράφη. Το 1924 η απόφαση της Β.Κ.Ο. επικυρώθηκε στη Μόσχα από την Κομιντέρν και έγινε υποχρεωτική για όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα. Ηγετικά στελέχη του Κ.Κ.Ε. που συμμετείχαν στη Β.Κ.Ο. και διαφώνησαν, διεγράφησαν από το Κόμμα. Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Η κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έδωσε την αφορμή στον Τίτο της δημιουργίας, αντί της αυτονομήσεως, του ψευδούς Μακεδονικού Έθνους των Σκοπίων, ως προγεφυρώματος για επέκταση στο Αιγαίο. Τον Οκτώβριο του 1940, σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε ήδη υποταγεί στο Χίτλερ, η Σοβιετική Ένωση ήταν τότε σύμμαχος της Γερμανίας και όλες οι Βαλκανικές χώρες είχαν επαφές με τον Χίτλερ. Η Ελλάδα τότε μόνη στην Ευρώπη, δέχτηκε επίθεση από την Φασιστική Ιταλία την οποία και νίκησε. Το Φεβρουάριο 1941 ο Άγγλος Υπουργός Εξωτερικών Ήντεν ήλθε στην Ελλάδα και ανέφερε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, ότι η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία αρνήθηκαν να συμπράξουν με την Ελλάδα και να πολεμήσουν κατά της Γερμανίας. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός επανέλαβε προηγούμενη δέσμευσή της Ελλάδας, ότι θα πολεμήσει ακόμη και μόνη της και κατά της Γερμανίας, παρά το γεγονός, ότι ήδη πολεμούσε στην Αλβανία κατά της Ιταλίας. Τότε ο Ήντεν έλαβε τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ, που έλεγε να μην πιεσθεί η Ελλάδα να εμπλακεί σε άπελπι αγώνα και με τη Γερμανία. Μετά την απάντηση αυτή της Ελλάδας έφθασαν από τις αρχές Μαρτίου 1941 στον Πειραιά πολύ περιορισμένης στρατιωτικής δυνατότητας Αγγλικά, Αυστραλέζικα και Νεοζηλανδικά τμήματα, που αργότερα πολέμησαν στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία και την Κρήτη κατά των Γερμανών. Στα Σκόπια εισήλθαν οι Γερμανοί από Βουλγαρικό έδαφος όπου έγιναν δεκτοί ως ελευθερωτές. Τα Σκόπια ήταν πρωτεύουσα της περιφέρειας της νότιας Σερβίας, γνωστής ως Βαρδάρσκα. Η Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας έγινε την 6η Απριλίου 1941. Εάν η Ελλάδα, όπως έκαναν η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία, ηρνείτο να πολεμήσει κατά του Άξονα: α) «Οι Γερμανοί θα είχαν καταλάβει πριν έλθει ο χειμώνας τη Μόσχα και την Πετρούπολη και άλλη θα ήτο η τύχη του πολέμου, όπως είπε ο Γερμανός Στρατάρχης Καϊτελ στην Δίκη της Νυρεμβέργης, και άλλοι θα ήταν σήμερα κατηγορούμενοι». Άμεση επιβεβαίωση, πλην των Απομνημονευμάτων Γερμανών Στρατηγών, αποτελεί και η δήλωση του Χίτλερ τόσο στη γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl, όσο και στην Πολιτική του Διαθήκη, ότι: «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος» β) Δεν θα επικρατούσε ο Κομμουνισμός στη Γιουγκοσλαβία και δεν θα εδημιουργείτο θέμα Μακεδονίας Ο Τίτο, κυρίαρχος στη Γιουγκοσλαβία ως Κομμουνιστής, αφού εξουδετέρωσε τον Εθνικιστή Μιχαήλοβιτς, την 2α Αυγούστου 1944, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, ανήγγειλε από το Σερβικό έδαφος την ίδρυση «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», υλοποιώντας και τις από το 1921 αποφάσεις της Κομιντέρν και όλων των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων. Για να αναγνωρισθεί όμως η νέα εθνότητα, δηλαδή η «Μακεδονική Εθνότητα», έπρεπε να υπάρξει χωριστή κρατική υπόσταση, ιδιαίτερη γλώσσα, ανεξάρτητη εκκλησία και ιστορική παράδοση. Τα ανύπαρκτα αυτά συστατικά στοιχεία του ανυπάρκτου «Μακεδονικού Έθνους» οι πλαστογράφοι της Ιστορίας της Μακεδονίας τα κατασκεύασαν στα χαρτιά έκτοτε: α) Το 1945 σχηματίστηκε Κυβέρνηση και Βουλή «Μακεδονική». β) Το 1944 ονόμασε «Μακεδονική Γλώσσα» το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα, που ομιλείτο στα Σκόπια και μόνο το 1945, μετά από επεξεργασία έγινε την 7.6.1945 η 6η επίσημη γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας. Η πρώτη Γραμματική της «Μακεδονικής Γλώσσας» κυκλοφόρησε το 1952 και το πρώτο Φιλολογικό Λεξικό το 1961. γ) Το αθεϊστικό Κομμουνιστικό Κόμμα του Τίτο, ίδρυσε το 1968 την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Μακεδονίας», που δεν την αναγνωρίζει καμία Ορθόδοξη Εκκλησία. δ) Με τον ψευδή ισχυρισμό, ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, επινόησαν ότι ως Σλάβοι, ενώθηκαν τον 6ο αιώνα με τους μη Έλληνες Μακεδόνες και έγιναν αυτοί Μακεδόνες. Ως Μακεδόνες συγκέντρωσαν από όλα τα αρχεία του κόσμου, ότι ανεφέρετο στη Μακεδονία και οικειοποιήθηκαν όλα τα γεγονότα και πρόσωπα που ανά τους αιώνες έδρασαν στη Μακεδονία και το 1969 κυκλοφόρησαν την «Ιστορία του ψευδομακεδονικού Έθνους», που αποτελεί την μεγαλύτερη πολιτική και ιστορική απάτη στην παγκόσμια Ιστορία. Εκατοντάδες επιστήμονες δούλεψαν δεκαετίες και κυκλοφόρησαν βιβλία και περιοδικά για να πείσουν τη λαϊκή μάζα, ότι υπάρχει «Μακεδονική Εθνότητα». Το τεχνητό αυτό «Μακεδονικό Έθνος», το Μονοκομματικό Κομμουνιστικό Καθεστώς το επέβαλε στους νέους των Σκοπίων και φοβούμαι και σε πολλούς νέους των άλλων Κομμουνιστικών χωρών και με έναν, αδιανόητο, για δημοκρατικές χώρες προπαγανδιστικό μηχανισμό ενός μονοκομματικού Κομμουνιστικού, καθεστώτος, παραπλάνησε ανιστόριτους και αφελείς σε ολόκληρο τον κόσμο. ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΟΥΤΕ ΥΠΗΡΞΕ ΟΥΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ Οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες. Είχαν όλα, κατά τον Ηρόδοτο (Ι, 581), τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το αυτό Έθνος. Δηλαδή είχαν την αυτή γλώσσα με όλους τους άλλους Έλληνες, την Ελληνική. Τα αυτά ιερά και είχαν τους αυτούς Θεούς, η κατοικία των οποίων ήταν στο Μακεδονικό Όρος τον Όλυμπο. Οι 9 Μούσες ήταν επίσης από τα Πιέρια της Μακεδονίας. Οι Μακεδόνες όπως όλοι οι Έλληνες συμμετείχαν στις Αμφικτιονίες και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, που είναι ταυτότητα Ελλήνων, αποτελεί την ουσία του Σκοπιανού προβλήματος και όχι η απλή ονομασία του κράτους χωρίς να συνδέεται με την Ιστορία. Την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, επιβεβαιώνουν τα ιερά κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, κείμενα αρχαίων Ελλήνων, Εβραίων και Ρωμαίων συγγραφέων και χιλιάδες ελληνικών επιγραφών. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, με επιστολή του της 11.1.1993 προς τα Παγκόσμια Εβραϊκά Συνέδρια και Συμβούλια, αναφέρει: «Η Ιουδαϊκή θρησκεία και φιλολογία αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες του αρχαίου εθνολογικού χαρακτήρα των Μακεδόνων ως Ελλήνων». «Οι αρχαίοι και νεώτεροι Μακεδόνες είναι Έλληνες και η γλώσσα των Μακεδόνων είναι η Ελληνική», διακήρυξαν με ομόφωνα ψηφίσματα τους τα Νομοθετικά Σώματα 14 Πολιτειών των Η.Π.Α. Την ανωτέρω ιστορική αλήθεια επιβεβαίωσαν οι 15 ηγέτες της ΕΟΚ τον Ιούνιο 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής στη Λισσαβώνα, όπου ομόφωνα α­ποφάσισαν να αναγνωρίσουν τα Σκόπια εφόσον δεν θα έχουν τη λέξη «Μα­κεδονία». Το θέμα είχε τεθεί από τον τότε Πρόεδρο της Ελλη­νικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του, όπου τόνιζε ότι είναι Μακεδόνας και ετόνιζε ότι: «Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών. Η Δημοκρατία αυτή ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Μακεδονία».«Η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της χώρας αυτής αποτελείται από Αλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους και Σλάβους, που καμία σχέση δεν έχουν με Μακεδόνες», και ότι: «Είναι αδιανόητο με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα που ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία προς έξοδο στο Αιγαίο αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα». Την εθνολογική σύνθεση των κατοίκων της ΠΓΔΜ ως Σλάβων (Βουλγάρων και Σέρβων) ομολόγησε και ο τ. Πρόεδρος της ΠΓΔΜ κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ με την δήλωση του: «Δεν διεκδικούμε τον Αλέξανδρο, ημείς είμεθα Σλάβοι». Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που αναφέρει στο βιβλίο του ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» (σελ. 259), ότι στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν: «Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας». «Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα: «Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων!». Αλλά ακόμα και έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας. Δεν θέλω να σας πείσω για το αντίθετο, αφού είστε αυτής της γνώμης. Είναι δικαίωμα σας αλλά αυτό δεν πρέπει να αλλοιώνει την άποψη σας για το γεγονός πως η δημοκρατία της Μακεδονίας είναι ανεξάρτητο κράτος. Έμειναν ακόμη μου φάνηκε μισή ώρα στην αίθουσα και έφυγαν ανικανοποίητοι, όπως μου φάνηκε». Πρώτος και άμεσα κατήγγειλε την δημιουργία από τον Τίτο της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ο Stettinious, τότε Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ που διείδε τον απώτερο στόχο των Κομμουνιστών, ο οποίος με την υπ’ αριθ. 868614/26.12.1944 Εγκύκλιό του προς τους Πρεσβευτές και τους Προξένους των ΗΠΑ έδωσε οδηγίες να πληροφορήσουν, ότι η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί δημαγωγία (δηλ. ως απάτη), την ύπαρξη «Μακεδονικού Έθνους», «Μακεδονικής συνείδησης». «Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν εκπροσωπούν ούτε εθνική, ούτε πολιτική πραγματικότητα και στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος (της …Μακεδονίας που κατοικείται από Έλληνες). Ο Ζέλεφ όταν ως Πρόεδρος της Βουλγαρίας ρωτήθηκε την 20η Ιουνίου 1993 στη Σουηδία, από δημοσιογράφο της Σουηδικής Εφημερίδας Svenska Dugbladed, για «Μακεδονικό Έθνος», δήλωσε ότι: «Το Μακεδονικό Έθνος που δημιούργησε μετά τον Πόλεμο η Κομιντέρν είναι Έγκλημα του ΤΙΤΟΪΣΜΟΥ και του ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ». Δυστυχώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τζωρτζ Μπους (υιός) εγκατέλειψε την πάγια πολιτική των ΗΠΑ (Στεττίνιους και Δόγμα Τρούμαν) στο πρόβλημα που δημιούργησε ο Τίτο και η Μόσχα, μετονομάζοντας μεταπολεμικά τη νότιο Γιουγκοσλαβία σε «Μακεδονία». Στο Μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης έγιναν πρόσφατα εγκαίνια Έκθεσης αρχαιολογικών θησαυρών της Μακεδονίας με τίτλο «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο». Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ιστορικός και Καθηγητής της Οξφόρδης – ο ιστορικός σύμβουλος του Αμερικανού παραγωγού Olive Stone στην κινηματογραφική ταινία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»- μιλώντας στα εγκαίνια της έκθεσης δήλωσε «Ξαναγράφεται η ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης από ότι την ξέραμε μέχρι σήμερα». Ο ίδιος με τρεμάμενη φωνή από την συγκίνηση χαρακτήρισε την έκθεση την μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Βρετανία όσον αφορά την αρχαία Ελλάδα. Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ σε δήλωση του στην κρατική τηλεόραση υπογράμμισε και το πολιτικό μήνυμα της εκθέσεως«Αποδεικνύει ότι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα Σκόπια είναι Μακεδονία είναι τουλάχιστον ανιστόριτοι. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Τρίτη 12 Απριλίου 2011). Είναι σαν να υποστηρίζει κάποιος ότι η Οξφόρδη είναι στη Λευκορωσία». Μετά τα ανωτέρω, τα κράτη που αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» οφείλουν να ανακαλέσουν την απόφαση τους.

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος , αναφερόμενος σε Εθνικά θέματα της πατρίδος πολιτικά και όχι μόνο , ευχόταν να αναδείξει ο Θεός “Μακκαβαίους”, δηλαδή τους σύγχρονους υπερασπιστές της πατρίδος οι οποίοι ανιδιοτελώς θα έδιναν τα πάντα για αυτό τον τόπο και το λαό του,συντονισμένοι σε ένα ύψιστο σκοπό την ενότητα. | orthodoxia.online | ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - Ορθοδοξία

Η Ελληνική – Κυπριακή Γλώσσα «Η γλώσσα είναι πατρίδα». Αυτή η φράση του Νίκου Καζαντζάκη εσωκλείει την πεμπτουσία της σημασίας κάθε γλώσσας για κάθε άνθρωπο. Αν μη τι άλλο, όταν αναφερόμαστε στην ελληνική γλώσσα, τότε μιλούμε για το ύψιστο πνευματικό και πολιτισμικό αγαθό, που δημιούργησε η ανθρωπότητα από τη εμφανίσει της στον μικρό μας πλανήτη. Η γλώσσα λοιπόν και δη η ελληνική, δεν είναι απλά ένα εργαλείο επικοινωνίας, αλλά η βάση, η ακρογωνιαία λίθος, πάνω στην οποία στηρίζονται ύψιστα νοήματα και μέγιστες έννοιες του εγγενούς προγονικού ελληνικού πολιτισμού ως την σύγχρονη εποχή. Και παρά το γεγονός, που για σκοτεινές ίσως και στοχευμένες σκοπιμότητες, ότι η ελληνική διαχωρίζεται σε αρχαία και νέα από πολλούς, το βέβαιο πλέον είναι πως η γλώσσα μας ήταν και είναι μία, είναι ζωντανή, εξελίσσεται, γεννά, ανθεί, μα και αναμφισβήτητα είχε και έχει περιόδους παρακμής, αλλοίωσης και παραχάραξης. Το ζήτημα είναι αν θα εξακολουθήσει να είναι μία ή αν θα παραμείνει ζωντανή, λόγω της τεράστιας πληγής, της σύγχρονης πολεμικής εναντίον της. Αυτό θα το εξηγήσω στο τέλος. Θα αποφύγω εσκεμμένως να αναφερθώ στην ιστορική της πρώτη, με τα πρόσφατα ευρήματα, χρονική εμφάνιση και δημιουργία. Θα αναφερθώ ωστόσο, στις γενικά αποδεκτές και ορθές αναλύσεις της επιστήμης της γλωσσολογίας, της σημασιολογίας και της ετυμολογίας. Η υπέροχη Ελληνική γλώσσα είχε πάντοτε διαλέκτους, όπως συμβαίνει με όλες ανά την Γη. Από τις έρευνες στην αρχαία ελληνική γραμματεία και τις μετέπειτα αναφορές σε αυτήν των εποχών του Ορφέα, του Ομήρου, του Ησιόδου κ.ο.κ. συναντούμε τον πολυποίκιλο πλούτο της. Συμπερασματικά οι ελληνικές γλωσσικές διάλεκτοι έχουν καταταχθεί σε τέσσερις ομάδες: την Ιωνική την Αιολική την Αρκαδική και την Δωρική. Από αυτές, η Αρκαδική είναι εκείνη που διαμόρφωσε την γλωσσικό ιδίωμα της νήσου της Αφροδίτης, της Κύπρου. Γι’ αυτό και πολλοί γλωσσολόγοι την ονομάζουν πιο ορθά Αρκαδοκυπριακή διάλεκτο. Αυτό διαπιστώνεται από τις ιστορικά καταγεγραμμένες κινήσεις πληθυσμών της μυκηναϊκής εποχής προς την Κύπρο αφ’ ενός, αλλά και από τις μυθολογικές πηγές αφ’ ετέρου. Συγκεκριμένα, πέραν των παλαιότερων ελληνικών πληθυσμών στην Κύπρο και τους γνωστούς βασιλείς (ο Πάφος και ο γιος του Κινύρας, που αναφέρεται στην Ιλιάδα), των οποίων τα ονόματα συναντά κανείς πάρα πολύ συχνά σε οδωνύμια και μνημεία, είναι η μυθιστορία του Τεύκρου. Σημειωτέον πως η πρώτη ονομασία του νησιού ήταν Αλασία, αλλά μετονομάσθηκε σε Κύπρος από το ομώνυμο τέκνο (γιος ή κόρη) του Κινύρα. Ο Τεύκρος, με πηγές τα έργα -όσα διασώθηκαν- των ποιητών του Τρωικού κύκλου (Όμηρος, Στασίνος κ.α.), είναι γιος του Τελαμώνα, βασιλέα της νήσου Σαλαμίνας και αδελφός του Αίαντα. Μετά την άλωση της Τροίας δεν έγινε αποδεκτός από τον πατέρα του στην Σαλαμίνα, διότι δεν εκδικήθηκε τον άδικο και άτιμο θάνατο του Αίαντα, ενός εκ των μεγίστων ηρώων της ελληνικής μυθολογίας. Να μην παραλείψω πως και ο ίδιος ο Τεύκρος, ήταν επιφανέστατος ήρωας, ακατανίκητος στο τόξο, είχε κερδίσει στους ταφικούς αγώνες προς τιμήν του Πατρόκλου όλους τους συναγωνιστές του και ήταν αυτός, που αν δεν μεσολαβούσε ο θεός Απόλλων, θα είχε τοξεύσει θανάσιμα τον ενδοξότερο ήρωα των Τρώων, Έκτορα. Με πλοία και συντρόφους, καθώς και λίγο χώμα από την γενέτειρα του, έφθασε στην Κύπρο και ίδρυσε την Σαλαμίνα, στο μέρος που βρίσκεται περίπου η Αμμόχωστος. Κατά την πιο επικρατέστερη εκδοχή νυμφεύθηκε την Έννη, κόρη του Κύπρου και απόγονοι τους ήταν πολύ γνωστά πρόσωπα, όπως ο Ευέλθων, ο Ονήσιλος κι ο Γόργος. Με τα παραπάνω συμπεραίνεται η συμβολή και η επίδραση στην τελική διαμόρφωση της Αρκαδοκυπριακής διαλέκτου από την Αρκαδική, που ήταν η κύρια γλώσσα της μυκηναϊκής περιόδου στην περιοχή κοντά και γύρω από την Πελοπόννησο. Στο πέρασμα των αιώνων και παρά τις πολλές κατακτήσεις και κατοχές της Κύπρου από ξένους και βάρβαρους, εν πολλοίς, λαούς η Κυπριακή διάλεκτος ομιλείται ακόμα, με πάρα πολλά και εμφανέστατα κοινά χαρακτηριστικά με την Αρκαδοκυπριακή. Σε ενίσχυση του ισχυρισμού αυτού, σε άρθρο του καθηγητή Αυγουστίνου Αυγουστή στην εφημερίδα «Σημερινή» περιλαμβάνεται η διαπίστωση του πλέον ειδικού, του διδάκτορα Γεώργιου Ξενή, αναπληρωτή καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ότι: Η κυπριακή διάλεκτος αποτελεί στη σύγχρονη εποχή τη μοναδική πραγματικά ζωντανή ελληνική διάλεκτο, η οποία είναι μητροδίδακτη και παραγωγική. Δεν είναι, επομένως, δύσκολο για ομιλούντες οποιασδήποτε άλλης ζώσας Ελληνικής διαλέκτου να επικοινωνήσουν πλήρως με τους ομιλούντες την Κυπριακή. Αξίζει να σημειωθεί πως σήμερα απαριθμούνται 18 ιδιώματα, ντοπιολαλιές της Κυπριακής με πιο διαδεδομένα της Λευκωσίας, της Λεμεσού, της Πάφου, της Μόρφου, των ορεινών και των Κοκκινοχωρίων. Σε τελική ανάλυση και για να εξηγήσω τον υπαινιγμό μου στον πρόλογο περί του αν θα παραμείνει ζωντανή η ελληνική γλώσσα, αυτό είναι ένα φλέγον και βαρυσήμαντο θέμα, που δεν τυγχάνει σωστής μεταχείρισης από τους αρμόδιους φορείς και τους αιρετούς υπεύθυνους. Ο καθηγητής φιλολογίας, ιστορικός και ερευνητής της ελληνικής γλώσσας Αντώνιος Αντωνάκος, στο βιβλίο του «ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΓΛΩΣΣΗΣ», αναλύει εκτεταμένα και εμπεριστατωμένα τα πλήγματα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα το 1982, μετά την άκαιρη, αυθαίρετη, αυταρχική, αιφνίδια, αντισυνταγματική και μη αποδεκτή από το λαό επιβολή του μονοτονικού συστήματος, καθώς και τους μελλοντικούς κινδύνους, όπως έγραψε στο βιβλίο του. Επακριβώς αναφέρει: Ποια αρχαία γλώσσα, φυσιολογικά και αβίαστα εξελισσόμενη μέσα στους αιώνες, εφάρμοσε εκπτώσεις στις αξιώσεις ιστορικής μνήμης και ακρίβειας, υποκύπτωντας σε μη γλωσσικά, δηλαδή δικά της, αυτόνομα και όχι εμπορευματολογικά κριτήρια; Τότε, αν τέτοια κριτήρια ισχύσουν, η γλώσσα μας, χαροποιώντας τους οκνηρούς, ημιμαθείς καθώς και τις πολυεθνικές των ηλεκτρονικών υπολογιστών ( εγώ με πλήρη σεβασμό συμπληρώνω και του διαδικτύου, διότι το βιβλίο του εκδόθηκε πρώτη φορά περί το 2002) έπρεπε να εφαρμόσουν το λατινικό αλφάβητο – οπότε πολλά τα οικονομικά και άλλα υλικά οφέλη… Και όμως, όλες οι γλώσσες με μακρό παρελθόν – και όχι τόσο μακρό όσο η ελληνική – είναι δύσκολες, απαιτητικές, πυκνές σε μνήμη σημειολογική και αρνούνται να υποταγούν σε κριτήρια χρησιμοθηρικά. Μετά από συζητήσεις 100 και πλέον ετών, η γαλλική γλώσσα πέρυσι δέχθηκε κάποιες δειλές αλλαγές – στην πραγματικότητα : εναρμονίσεις – μετά από μηνών δημόσιες συζητήσεις, αλλά κι αυτές τις πενιχρές, δικαιολογημένες λογικώς αλλαγές, τελικά τις απέκρουσε η Γαλλική Ακαδημία – νόμιμος φρουρός της γλώσσης του λαού. Και εκείνοι δεν έχουν το βαρύ, ιερό χρέος να προασπίσουν, καθώς εμείς, που είμαστε και οι μόνοι, τα αρχαία μας Κείμενα, που χωρίς τόνους και πνεύματα δεν νοούνται. Και είναι γνωστή η νικηφόρα αντίσταση των Ισπανών στην ιταμή αξίωση των πολυεθνικών εταιριών για να καταργήσουν το ψηφίο ñ. Κλείνοντας, επειδή απέφυγα να παραθέσω προσωπικό σχόλιο για την ιστορικότητα της Ελληνικής γλώσσας, επικαλούμαι έναν πιο ειδικό και εξαίρετο συγγραφέα, λαογράφο, ερευνητή και φίλο, τον Γιώργο Λεκάκη. Στο άρθρο του: « Η Κυπρο – μινωική γραφή στην Κύπρο (τουλάχιστον) από το 1.550 π.Χ.», θα μείνει άλαλος όποιος αναγνώσει τα στοιχεία που έχει συλλέξει για την επιγραφή του Ιδαλίου, στην Κύπρο, η οποία είναι το αρχαιότερο συμβόλαιο στον κόσμο. Οι φιλομαθείς θα βρουν το πλήρες άρθρο του στον ιστοχώρο ή εδώ. Η γλώσσα είναι πατρίδα και το τελευταίο οχυρό μας. Επιβάλλεται να την προασπίσουμε. Έρρωσθε και γρηγορείτε! «Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα… Ραγιάδες έχεις Μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι. Κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν την θεία τραχειά σου γλώσσα, Των Ευρωπαίων περίγελα και των Αρχαίων παλιάτσοι…» Κωστής Παλαμάς Πηγή: cyprusalive.com

Σε μια δήλωση της Tασίας Χριστοδουλοπούλου πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου είχα διαβάσει τη φράση «ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί διαλεκτικά, φιλοσοφικά, πολιτικά να γίνει μνημονιακό κόμμα μέσα σε μία ημέρα επειδή υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο.»... | Απόστολος Δοξιάδης

Μάριος Χριστοδούλου Μέχρι τη σύνοδο της ευρωζώνης τον Ιούνιο μεσολαβούν σημαντικά γεγονότα - σταθμοί για την κυβέρνηση Κρίσιμες ημερομηνίες που ενσωματώνουν σημαντικές αποφάσεις για την εποπτεία της ελληνικής οικονομίας, ξεκινούν να «τρέχουν» από σήμερα μέχρι το Eurogroup της 13ης Ιουνίου, όπου θα κριθεί η δεύτερη εκταμίευση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα συνολικού ύψους 650 εκατ. ευρώ. Μέχρι τη σύνοδο της ευρωζώνης τον Ιούνιο μεσολαβούν σημαντικά γεγονότα - σταθμοί για την κυβέρνηση, όπως είναι η οριστικοποίηση του νέου πλαισίου προστασίας της πρώτης κατοικίας, η επιτυχής ολοκλήρωση της 3ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης και η εαρινή σύνοδος του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον ( 12- 14 Απριλίου) όπου θα μπει στο τραπέζι η εξόφληση του συνόλου των υποχρεώσεων και όχι μόνο των ακριβών δανείων που έχει η Ελλάδα απέναντι στο Ταμείο.Η κυβέρνηση εκτιμά ότι με την εξόφληση του χρέους προς το ΔΝΤ, τον διάδοχο νόμο Κατσέλη αλλά και τις νέες ρυθμίσεις σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία που προωθεί θα διαμορφώσει μία τεράστια δεξαμενή ψήφων για την ίδια, παραμονές των εκλογών στην ευρωβουλή, στους δήμους και τις περιφέρειας της χώρας. Τα κρίσιμα ραντεβού για το οικονομικό επιτελείο με τις αντίστοιχες ημερομηνίες είναι: 1. ΕuroWorking Group ( EWG), 25 Μαρτίου: Αδειάζει η κλεψύδρα του χρόνου που έχει στην διάθεση της η κυβέρνηση για την οριστικοποίηση του νέου πλαισίου προστασίας της πρώτης κατοικίας. Όλα πάντως δείχνουν ότι αν δεν υπάρξει πολιτική λύση το οικονομικό επιτελείο δεν προλαβαίνει να καταθέσει αυτή την εβδομάδα το νομοσχέδιο στην βουλή. Σε αυτή την περίπτωση η ελληνική πλευρά θα προσέλθει στη συνεδρίαση του EWG την επόμενη Δευτέρα χωρίς κείμενο συμφωνίας στα χέρια της θέτοντας εν αμφιβόλω την εκταμίευση της δόσης του 1 δισ. ευρώ. 2. Εκκίνηση 3ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης, 1 Απριλίου: Την επίσημη εκκίνηση της τρίτης αξιολόγησης σηματοδοτεί η κάθοδος των θεσμών την 1η Απριλίου στην Αθήνα η οποία θα πραγματοποιηθεί λίγες ημέρες πριν από το άτυπο Eurogroup της 5ης Απριλίου που θεωρείται «κομβικό» για την εκταμίευση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα (ANFA’s). Τα τεχνικά κλιμάκια θα έρθουν νωρίτερα στην πρωτεύουσα για να «χτενίσουν» όλο το «πακέτο» με τα προαπαιτούμενα. Όχι μόνο αυτά που συνδέονται με το νέο μεταμνημονιακό έλεγχο αλλά και αυτά που θα είναι σε εκκρεμότητα από την δεύτερη αξιολόγηση και θα περάσουν ως «ουρές» στην επόμενη. Επί της ουσίας, η τεχνική αντιπροσωπεία έρχεται στη χώρα μας έχοντας διπλή αποστολή: αφ' ενός να τσεκάρει και να προετοιμάσει την ελληνική πλευρά για την άτυπη σύνοδο στο Βουκουρέστι όπου θα συνεδριάσει για τη δόση του 1 δισ. ευρώ, αφ' ετέρου να διαμορφώσει την «ατζέντα» των διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν σε υπουργικό επίπεδο. Στις συζητήσεις στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης θα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η πρόοδος στην Εγνατία Οδό, ο διαγωνισμός για τα ΕΛ.ΠΕ., η πώληση από το ΤΑΙΠΕΔ του 30% του «Ελ. Βενιζέλος» και ο «φάκελος χρηματοοικονομικά» (π.χ. εάν μειώνονται οι περιπτώσεις των «κόκκινων» δανείων που είχαν ενταχθεί στον παλαιό νόμο Κατσέλη, πώς λειτουργεί το νέο σχήμα για τα «κόκκινα» δάνεια-APS). 3.Eurogoup, 5 Απριλίου: Το Βουκουρέστι, όπου θα πραγματοποιηθεί η άτυπη σύνοδος των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, είναι ο τελευταίος σταθμός της διαδρομής που έχει ξεκινήσει από τον Ιανουάριο για την δόση του 1 δισ. από τα ελληνικά ομόλογα 4. Εαρινή σύνοδος ΔΝΤ, 12 - 14 Απριλίου Ουάσιγκτον: Τα χαρτιά για την πρόωρη εξόφληση μέρους ή του συνόλου των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένεται να ανοίξει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης στην συνάντηση που έχει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με την Εκτελεστική Διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ. Το συνολικό υπόλοιπο κυμαίνεται περί τα 9,5 δισ. ευρώ και εκτιμάται ότι θα μπορούσε να εξοφληθεί πρόωρα όλο το ποσό και όχι μόνο οι ακριβές δόσεις του 2019 και του με χρήματα από τις εκδόσεις ομολόγων, τα κέρδη από τα ANFA’s και τα χρήματα από το «μαξιλάρι διαθεσίμων», προκειμένου η Ελλάδα να διακόψει την στενή σχέση με τον διεθνή οργανισμό. 5. Τρίτη μεταμνημονιακή έκθεση, 27 Μαΐου: Οι εντυπώσεις που θα σχηματίσουν οι θεσμοί από την πρόοδο στα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης θα αποτυπωθούν στην έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα δοθεί τέλος Μαίου στην δημοσιότητα και θα είναι καθοριστική για την εκταμίευση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα ύψους 650 εκατ. ευρώ στο Eurogroup της 13ης Ιουνίου. Μάριος Χριστοδούλου www.bankingnews.gr

Tα Χριστούγεννα του 1977, έφυγε από τη ζωή ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο σημαντικότερος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός όλων των εποχών, ο οποίος ξεκίνησ

Η δίκη του Σωκράτη ξαναγίνεται 2.500 χρόνια μετά, στις 25 Μαΐου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Την δίκη αναλαμβάνουν διακεκριμένοι δικαστές και νομικοί της Ελλάδος και του εξωτερικού, που θα διερε…

Διανύουμε το μέσον της φετινής αντιπυρικής περιόδου και είναι πολύ λογικό, όσο πηγαίνουμε προς τον Αύγουστο, να παρατηρείται συχνή εμφάνιση δασικών πυρκαγιών, δεδομένου ότι η βλάστηση, εξ αιτίας των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν το τελευταίο διάστημα

Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, [email protected]

"Οι κλεπτοκρατίες της Ρωσίας, της Βενεζουέλας κλπ π.χ. ωχριούν μπροστά στην ελληνική καθώς εκεί υπάρχει τουλάχιστον κάποιος πλούσιος φυσικός πόρος (υδρογονάνθρακες) τον οποίον εκμεταλλεύονται ασύμμετρα σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία. Εδώ κλέβουμε αυτά που δανειζόμαστε και δεσμευόμαστε να πληρώσουν οι επόμενες γενιές... " Η ιστορία του καταναλωτικού δανείου συνολικού ύψους 100 χιλ. ευρώ από τη χρεοκοπημένη Τράπεζα Αττικής στον κ. Πολάκη έναντι αδύναμων ενέχυρων δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Περίεργο θα ήταν το αντίθετο. Δηλαδή, να ήταν νοικοκύρης με αποταμίευμα και να επέλεγε να το καταθέσει στον κρατικό τραπεζικό πυλώνα για να στηρίξει την ανάπτυξη (του Καλογρίτσα). Η Τράπεζα Αττικής όπως και η Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο παλαιότερα υποτίθεται πως ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους για να στηρίζουν την ανάπτυξη αλλά επί της ουσίας αυτό που συνέβαινε ήταν η καταλήστευσή τους από τα κόμματα και τους "κατσαπλιάδες" που παριστάνουν τους πολιτικούς και οικονομικούς ταγούς του τόπου. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση άλλου υπουργού της κυβέρνησης με "πιστολιασμένο" δάνειο περί τις 800 χιλ. που έχει πετύχει ρύθμιση με την οποία καταβάλει 600 ευρώ τον μήνα. Τουτέστιν, ακόμη και με μηδενικό επιτόκιο θα το αποπληρώσει σε 1.333 μήνες ή 111 χρόνια. Με ένα υποτυπώδες επιτόκιο περνάμε τα 200 χρόνια και λογικά θα το αποπληρώσουν τα παιδιά του Σποκ και του Κάπταιν Κερκ από το Σταρ Τρεκ. Με απλά λόγια θα το αποπληρώσουν τα παιδιά σας και μαζί και τα παιδιά του κάθε ταλαίπωρου ο οποίος με εισόδημα 500-1.000 ευρώ τον μήνα προσπαθεί να σπουδάσει τα δικά του, στα διαλυμένα δημόσια πανεπιστήμια. Για τη συνέχεια Capital

45 ψυχολογικά, κοινωνικά, πολιτικά και πνευματικά αποφθέγματα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Σε πρώτη προβολή παρακολουθήσαμε σήμερα το ντοκιμαντέρ «Εν καρποφορία» – Η πνευματική άνοιξη της Λέσβου για το πολυσύνθετο πνευματικό κίνημα που άνθισε στο νησί και ονομάστηκε «Λεσβιακή Άνοιξη». Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται παράλληλα οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που «γέννησαν» έργα, των οποίων η αξία δε φθίνει στο πέρασμα του χρόνου. Πρεμιέρα κάνει τις επόμενες ημέρες το ντοκιμαντέρ Αρχοντικά […]

«Πληρωμένη» και αποκαλυπτική ήταν η απάντηση μιας μητέρας που έχασε την νεαρή κόρη της στα Τέμπη στις βλάσφημες δηλώσεις της Σοφίας Βούλτεψη η οποία χαρακτήρισε «μπαγιάτικο» το θέμα της πρωτοφανούς σιδηροδρομικής τραγωδίας! Η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου χωρίς καμία ντροπή είπε στον SKAI σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί την κυβέρνηση για τα μονταρισμένα ηχητικά:Χορηγούμενο «Βλέπω …

Θρίλερ με άφιξη Τούρκων στην Ελαφόνησο #CNNgrNews

Παναγιώτης Μπαλακτάρης Η Ευρώπη Η Ευρώπη, ως γεωγραφικός χώρος, ταλανίσθηκε από πολέμους και αίμα. Σχεδόν σε κάθε πόλη που φιλοξενεί πλέον έναν οργανισμό της ΕΕ έλαβαν χώρα λυσσαλέες μάχες. Για την ακρίβεια, εξαιτίας αυτού του αιματηρού ιστορικού αποτυπώματος προκρίθηκαν ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις για την οικοδόμηση, εγκατάσταση και λειτουργία οργανισμών του κορμού που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο συμβολισμός είναι ισχυρός. Εκεί που χύθηκαν ποταμοί αίματος για την πρωτοκαθεδρία στην ευρωπαϊκή ήπειρο τώρα δραστηριοποιούνται τα όργανα που διευκολύνουν(;) την εύρυθμη λειτουργία του μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις πρώτες δεκαετίες από τον σχηματισμό της ΕΟΚ το κλίμα ήταν φιλοευρωπαϊκό, με την έννοια της βούλησης των κρατών να αποτελέσουν μέλη αυτής της κοινότητας. Όλες σχεδόν οι χώρες της γεωγραφικής ευρωπαϊκής οικογένειας συνωστίζονταν στις θύρες της ΕΟΚ, προκειμένου να καλύψουν τα απαιτούμενα κριτήρια και να επιτύχουν την πολυπόθητη «σύγκλιση». Εξάλλου, τότε, τα χρήματα για την κυριολεκτική ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη των κρατών που συμμετείχαν στο κοινό ευρωπαϊκό όραμα ήταν άφθονα. Αυτό λειτουργούσε και σαν δέλεαρ για τις άλλες χώρες που ήταν απέξω και επιθυμούσαν να γίνουν δεκτές σε κάποια διεύρυνση. Όμως, το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κατέρρευσε. Οι εμφανείς αιτίες είναι πολλές. Αρχικώς, η ολοκλήρωση επιχειρήθηκε ανορθόδοξα. Αντί να καταβληθούν προσπάθειες να επιτευχθεί σύγκλιση πολιτισμική και πολιτική, επιλέχθηκε η οικονομική σύγκλιση. Κι αυτή όμως με λάθος τρόπο. Ενώ πρώτα έπρεπε να εναρμονιστούν οι οικονομίες επί τη βάσει κάποιων κριτηρίων που θα σταθεροποιούσαν τις μεγάλες οικονομίες και θα ενίσχυαν τις μικρές, προκρίθηκε η λύση της νομισματικής ένωσης. Παρά τις ορατές τεράστιες οικονομικές ανισότητες που υπήρχαν όχι μόνο μεταξύ διαφορετικών κρατών, αλλά και μεταξύ των πολιτών εντός ενός και του αυτού κράτους, η ευρωπαϊκή ηγεσία – ελίτ αποφάσισε να προχωρήσει πάση θυσία, θυσιάζοντας την κανονικότητα. Διένυσε, λοιπόν, η Ευρώπη μια διαδρομή με στρεβλές προϋποθέσεις και σαθρές βάσεις, οι οποίες είχαν να κάνουν μόνο με τις οικονομικές της δυνατότητες. Ήταν ευνόητο ότι, κάποια στιγμή που θα στέρευαν αυτές οι πηγές, θα άρχιζαν και οι δυσκολίες. Δυσκολίες που έφτασαν μέχρι και τον πυρήνα της σημασίας και της χρησιμότητας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πλέον το κύμα του προβληματισμού και της αμφισβήτησης που ονομάζεται «ευρωσκεπτικισμός» έχει φουσκώσει. Κόμματα, κινήματα και λοιπά αποκόμματα σε διάφορες χώρες της Ευρώπης έχουν καβαλήσει αυτό το ορμητικό κύμα και, χωρίς να αντιπροτείνουν κάτι ενωτικό, οδηγούν και οδηγούνται στην φυγόκεντρη πολιτική εκτόνωση. Σήμερα, τα τεράστια ευρωπαϊκά πακέτα, με τα υπέρογκα κονδύλια που ήταν προς ανάθεση σε χώρες και κυβερνήσεις αποτελούν ανάμνηση. Σήμερα, ακόμη και οι θεσμικοί παράγοντες της ΕΕ αναγνωρίζουν το πρόβλημα. Σήμερα, από τους περίπου 510 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες, ένα αξιοπρόσεκτο ποσοστό έχει γυρίσει την πλάτη σε αυτήν την ευρωπαϊκή οικογένεια. Το μέλλον της Την κρισιμότητα του χρόνου εκμεταλλευόμενος ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, κατέθεσε πριν καιρό στα ευρωπαϊκά όργανα την αποκαλούμενη «Λευκή Βίβλο». Τις προτάσεις, δηλαδή, για το μέλλον της Ευρώπης. Στις 32 σελίδες αυτού του πονήματος ο κ. Γιούνκερ διαπιστώνει ότι η Ευρώπη κινδυνεύει και η Κομισιόν «βλέπει» πέντε πιθανούς μελλοντικούς δρόμους. Ο πρώτος είναι να μην αλλάξει τίποτε και να συνεχίσουν τα ευρωπαϊκά κράτη στην ίδια πορεία, πλην του Ηνωμένου Βασιλείου που αποχώρησε. Ο δεύτερος είναι να περιοριστεί η ΕΕ μόνο στο πλαίσιο μιας κοινής εσωτερικής αγοράς και σε ουδέν έτερο ζήτημα. Καμία σκέψη για οικονομική ολοκλήρωση και παραίτηση από την ιδέα της πολιτικής ενοποίησης. Τρίτο ενδεχόμενο η μετατροπή της μίας Ευρώπης σε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Οι ισχυρές οικονομικά χώρες να διαχωριστούν από τις αδύναμες και «προβληματικές» ή η διάκριση αυτή να λάβει χώρα γεωγραφικά∙ διαφορετική αντιμετώπιση των χωρών του βορρά και διαφορετική αυτών του νότου. Ή ποιός ξέρει… Τέταρτος πιθανός δρόμος να παραβλέπουν τα κράτη μέλη τις διαφορές τους και να εστιάζουν στα σημαντικά. Για παράδειγμα, να βάλουν για λίγο στην άκρη τις νομισματικές ανεπάρκειες και να επικεντρωθούν σε κοινές δράσεις για την μετανάστευση κ.λπ. Ως πέμπτη πιθανότητα εξέλιξης των πραγμάτων στην Ευρώπη ο κ. Γιούνκερ αντιλαμβάνεται την μεγάλη συνεργασία. Ήτοι την μετεξέλιξη της Ευρώπης σε ένα ομοσπονδιακό κράτος, επιλογή που κατά τα φαινόμενα προτείνεται από την Κομισιόν. Ανεξαρτήτως της εκτίμησης και της αξιολόγησης κάθε ενδεχομένου από τα παραπάνω διαφαινόμενα, γεγονός είναι ότι η κατάσταση δεν επιτρέπει ακροβασίες, διότι οι συνθήκες είναι δύσκολες. Και την αντικειμενικότητα αυτής της παρατήρησης δεν μπορεί να την μετριάσει ούτε η έμφυτη αισιοδοξία του κ. Γιούνκερ. Όμως, είναι πραγματικά αυτές οι μόνες λύσεις για το μέλλον της ευρωπαϊκής μας εστίας; Η Δημοκρατία Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα υποτίθεται ότι εδράζεται στη Δημοκρατία. Οι Ευρωπαίοι πολίτες ψηφίζουν κάθε πέντε χρόνια τους αντιπροσώπους που θα στείλουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όμως και αυτοί – οι αντιπρόσωποι – λίγο έργο μπορούν να παράγουν, με δεδομένο ότι εκείνοι που κυρίως διοικούν είναι «οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών» (μια προσφιλής δημοσιογραφική φράση, που ίσως και να μην απέχει και πολύ από την πραγματικότητα). Επομένως, το ποιούς στέλνουμε οι πολίτες της Ευρώπης στην Ευρωβουλή σχετική αξία μπορεί να έχει. Αυτό που έχει σημασία, ωστόσο, προκαλώντας αρνητική εντύπωση είναι ότι στις προαναφερθείσες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις προκλήσεις του μέλλοντος για την ΕΕ δεν υπάρχει έστω αναφορά της λέξης «Δημοκρατία». Κι όμως, ο μηχανισμός που έχει την δύναμη να μάς βγάλει από τα αδιέξοδα είναι ακριβώς η εφαρμογή αυτής της έννοιας. Πώς; Καταρχάς, με την συμμετοχή. Η Δημοκρατία προϋποθέτει συμμετοχή και όχι αδράνεια. Πολίτης, ο οποίος έχει μάθει να συμμετέχει στις διαδικασίες που τον αφορούν, διεκδικεί και απαιτεί, όχι συντεχνιακά, αλλά ουσιαστικά. Έπειτα, η Δημοκρατία προϋποθέτει χορήγηση – από τους πολίτες - εντολής για διακυβέρνηση στους πολιτικούς. Επίσης, η Δημοκρατία απαιτεί έλεγχο εφαρμογής αυτής της εντολής, δηλαδή λογοδοσία. Και η λογοδοσία εκμηδενίζει την αυθαιρεσία στην άσκηση της πολιτικής. Πολλά, πάρα πολλά, μπορεί να γραφούν για το πόσα «κλειδιά» παρέχει η Δημοκρατία στην σύγχρονη εποχή και θα είναι αλήθεια. Αρκεί να την χρησιμοποιήσουμε. Αλλά για να την χρησιμοποιήσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να έχουμε μάθει να την εφαρμόζουμε στην πατρίδα μας. Είναι ορθότερη η άποψη ότι για να αλλάξουμε την Ευρώπη πρέπει, πρώτα, να αλλάξουμε την Ελλάδα. Το αντίστροφο είναι θνησιγενές και αποτυχημένο εγχείρημα, όπως και προσφάτως απεδείχθη. Και είναι πραγματικά εύκολο να κάνουμε χρήση του «πυρηνικού όπλου» που λέγεται Δημοκρατία και που θα οδηγήσει σε εκ θεμελίων αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Μάθετε πώς: www.todelta.gr Γίνε υποστηρικτής στο δέλτα http://todelta.gr/participate/

Της Νάταλης Μιχαηλίδου ΟΙ (ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ) ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ - ΓΑΛΛΙΑΣ «ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΙΑΝΟΙ ΠΕΖΟΝΑΥΤΕΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ» · Ποιος θα θωρακίσει την ΑΟΖ αν η Άγκυρα επιχειρήσει να τρυπήσει ή προκαλέσει θερμό επεισόδιο; · Ποιους στόχους εξυπηρετούν οι στρατιωτικές συνεργασίες με τρίτες χώρες; · Μιλούν στη «Σ» Σ. Καλεντερίδης, Α. Συρίγος, Χ. Χρυσοστόμου, Μ. Σιζόπουλος και Φ. Κλόκκαρης Στο μωσαϊκό των στρατιωτικών συνεργασιών της Κυπριακής Δημοκρατίας προστίθεται η υπό διαπραγμάτευση αναβάθμιση της συμφωνίας με τη Γαλλία, μέσα από την παροχή μόνιμων διευκολύνσεων. Θα αποτελέσει, όμως, το γαλλικό πολεμικό ναυτικό ασπίδα προστασίας της Κύπρου από επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας; Ποιος θα θωρακίσει την κυπριακή ΑΟΖ αν η Άγκυρα επιχειρήσει να τρυπήσει ή προκαλέσει θερμό επεισόδιο; Επί τούτου, απαντούν στη «Σ» ο Ελλαδίτης αξιωματικός εν αποστρατεία, Σάββας Καλεντερίδης, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, Άγγελος Συρίγος και ο διεθνολόγος, Χαράλαμπος Χρυσοστόμου. «Η Γαλλία είναι σύμμαχός μας και, στο πλαίσιο αυτό, κάνουμε συνεχώς ενέργειες για αναβάθμιση της σχέσης μας, είτε αυτή αφορά το Μαρί είτε αεροπορική βάση ή οτιδήποτε άλλο», δήλωσε την περασμένη Κυριακή ο Υπουργός Άμυνας, Σάββας Αγγελίδης. Στο προοίμιο, μετά από συνάντησή του στο Παρίσι με την Υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας τον περασμένο Οκτώβρη, Florence Paly, έκανε λόγο για «ενίσχυση των διμερών σχέσεων και της αμυντικής συνεργασίας Κύπρου - Γαλλίας, με συγκεκριμένα βήματα», που με βάση δημοσιεύματα μερίδας του Τύπου αφορούν επικείμενες ανακοινώσεις από Αναστασιάδη και Μακρόν για ισχυροποίηση της στρατιωτικής συνεργασίας της Κύπρου με τη Γαλλία, μέσω της επέκτασης της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί (κατασκευή υψηλών προδιαγραφών ναυστάθμου) και τον εκσυγχρονισμό της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο. Η προοπτική αυτή, πάντως, φαντάζει μακρινή και η υλοποίησή της θα εξαρτηθεί από πολλούς -αστάθμητους για την ώρα- παράγοντες. Το ερώτημα είναι κατά πόσον, οι ξένες δυνάμεις θα τεθούν σε θέση μάχης σε περίπτωση που η Τουρκία υλοποιήσει τις απειλές για επιθετικές ενέργειες εντός της κυπριακής ΑΟΖ ή ακόμα και στην ξηρά. Δίκτυ ασφαλείας ή σενάρια εσωτερικής κατανάλωσης; «Ευσεβής πόθος η επέκταση της Βάσης» Η ολοκλήρωση των διεργασιών για γαλλική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο με αγκυροβόλιο στην Κύπρο και κατασκευή ναυστάθμου, που θα φιλοξενεί τα γαλλικά πολεμικά πλοία στην περιοχή της Βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, τοποθετείται από τους καλά γνωρίζοντες σε βάθος χρόνου και… τσέπης. Πρόκειται, σύμφωνα με πρώην μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, για ένα δύσκολο εγχείρημα, που «χρειάζεται χρόνια για να ολοκληρωθεί και είναι ανέφικτο να πραγματοποιηθεί σε μερικούς μόνο μήνες». Άλλο «δίνω Βάση» και άλλο «παραχωρώ διευκολύνσεις», ξεκαθαρίζει περαιτέρω στρατιωτική πηγή, που υποστηρίζει ότι ναι μεν «οι Γάλλοι θέλουν διευκολύνσεις και μια στρατηγική σχέση με την Κύπρο, όμως δεν είπαν ποτέ ότι θα πληρώσουν οι ίδιοι». Κυβερνητική πηγή, πάντως, δήλωσε στη «Σ» ότι «σε περίπτωση που καταλήξουμε σε πολιτική συμφωνία, η Γαλλία εξέφρασε την πρόθεση να αναλάβει το κόστος της επέκτασης και της αναβάθμισης των υποδομών, αλλά δεν τέθηκε θέμα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης». Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο η ναυτική βάση, όσο και η αεροπορική βάση στην Πάφο, δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος και ήταν επί της ουσίας υποδομές για υποστήριξη του πολεμικού ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας της Ελλάδας. Οι αρχικοί δε σχεδιασμοί προέβλεπαν πολύ μεγαλύτερης έκτασης υποδομές, που περιορίστηκαν στη συνέχεια με πολιτικές αποφάσεις. Άλλο συνεργασία και άλλο συμμαχία Τον διαφορετικό χαρακτήρα μιας στρατιωτικής συνεργασίας από μια συμμαχία, επισημαίνει με δηλώσεις του στη «Σ» ο διεθνολόγος Χαράλαμπος Χρυσοστόμου, εντοπίζοντας την απόκλιση στην περίπτωση που εκδηλώνεται απειλή ή επίθεση. «Η στρατιωτική συνεργασία αφορά σε συγκεκριμένη συμφωνία μεταξύ δύο χωρών για συνεργασία σε στρατιωτικά θέματα ή και θέματα ασφάλειας», εξηγεί και προσθέτει ότι στην προκειμένη περίπτωση «με βάση και τις επίσημες δηλώσεις, δεν πρόκειται για συμμαχία, όπου πιθανή επίθεση κατά της Κύπρου, θα σήμαινε και επίθεση και κατά των υπολοίπων μερών». Όσον αφορά τις αρχές που θα πρέπει να διέπουν μια στρατιωτική συνεργασία για θέματα ασφάλειας, υποδεικνύει ότι θα πρέπει να είναι «αμοιβαίου οφέλους», αλλά και «ισοβαρείς, με την έννοια ότι δεν θα πρέπει το ένα μέρος να παραχωρεί πολύ περισσότερα απ' όσα θα παίρνει από τη συμφωνία». Κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις στη συμφωνία Κύπρου - Γαλλίας «για να μπορέσει ν' αποφανθεί κάποιος γι' αυτό το ζήτημα, θα πρέπει να μελετήσει ολοκληρωμένο το περιεχόμενο και τις πρόνοιές της όσον αφορά τόσο το οικονομικό κόστος, όσο και τις τεχνικές λεπτομέρειες». Στρατιωτικές πηγές τονίζουν ότι, «για να αποκτήσει η Κύπρος έναν αποδεκτό βαθμό ασφάλειας, πρέπει να μετατρέψει τις στρατιωτικές συνεργασίες, που έχει συνάψει με διάφορες γειτονικές χώρες, σε αμυντικές συμμαχίες», καθότι ο όρος «συμμαχία» είναι πολύ πιο ισχυρός και προϋποθέτει τον προσδιορισμό κοινού εχθρού, κοινών συμφερόντων, κοινών στόχων και κοινής συνεισφοράς. «Χωρίς να υπάρχει αμυντική συμμαχία, δεν έχουμε ένα δίκτυ ασφαλείας ικανό», δηλώνουν. Σημαντικά οφέλη για το Παρίσι «Με τη δυνατότητα που θα έχει πλέον λόγω της συμφωνίας για διαρκή και μόνιμη ύπαρξη διευκολύνσεων σε ναυτική βάση στην Κύπρο, η Γαλλία θα ενισχύσει την παρουσία και τον ρόλο της στη ν/α Μεσόγειο, η οποία είναι μια κρίσιμα ευαίσθητη περιοχή για τα συμφέροντά της», σχολιάζει ο κ. Χρυσοστόμου, εξηγώντας ότι η δυνατότητα αυτή «λειτουργεί ως αντιστάθμισμα, λόγω της απώλειας προσβάσεων στη Συρία, αλλά και στην αβεβαιότητα επιρροής στον Λίβανο λόγω της ασταθούς κατάστασης στη χώρα αυτή». Στους λόγους για τους οποίους η Γαλλία επιθυμεί τη συγκεκριμένη εξέλιξη προσθέτει την «ενίσχυση της επιρροής της και όσον αφορά τους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην ν/α Μεσόγειο». Συμπληρωματικά, αναφέρεται στην αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας των χωρών μελών της ΕΕ που επιχειρεί να πετύχει η Γαλλία μέσω της PESCO (Permanent Structured Cooperation) «εφόσον είναι υπέρμαχος της δημιουργίας αυτόνομης ευρωπαϊκής άμυνας ή και ευρωστρατού». Πέραν τούτου, λόγω Brexit, «επιδιώκει μεγαλύτερο ηγετικό ρόλο εντός ΕΕ και καταγράφει την παρουσία της στη ν/α Μεσόγειο ανάμεσα σε Ρωσία, ΗΠΑ και Βρετανία». Επιχειρώντας να εξηγήσει τη γαλλική στάση, ο Άγγελος Συρίγος θέτει ως αφετηρία της επιθυμίας για πιο έντονη παρουσία στην περιοχή «τον Φεβρουάριο του 2018, όταν τρία τουρκικά πλοία εμποδίζουν το γεωτρητικό σκάφος της ENI να πάει στο τεμάχιο 3» και αναφέρει ότι «μετά από αυτό, η παρουσία των Γάλλων στην περιοχή άρχισε να γίνεται πιο έντονη/ ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν οι Τούρκοι το πλοίο της ENI, οδήγησε τους Γάλλους να έχουν πιο άμεση παρουσία». Προσθέτει δε ότι «ούτως ή άλλως, λόγω της επιχειρήσεως του ΟΗΕ για τον Λίβανο (UNIFIL), στην περιοχή υπάρχει διαρκώς ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, το οποίο τους τελευταίους μήνες βρίσκεται νοτίως της Κύπρου». Ο κ. Συρίγος θυμίζει ότι οι Γάλλοι είχαν ήδη ζητήσει στρατιωτικές διευκολύνσεις στο νησί, από την εποχή του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενώ τους ενδιέφερε από τότε «και η Βάση Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο και η Βάση Ευάγγελος Φλωράκης στο Μαρί - θέλουν παρουσία στην περιοχή, διότι θέλουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις». Αν και δεν πρόκειται για δύναμη του βεληνεκούς των ΗΠΑ, η οποία «θα αλλάξει ριζικά τα γεωπολιτικά δεδομένα», προσθέτει, «το γεγονός ότι τάσσεται υπέρ ημών και ειδικά σε περιοχές που μας ενδιαφέρουν, περνά ένα σαφέστατο μήνυμα αποτροπής προς την Τουρκία». Θα αποτρέψουν, δεν θα καταστείλουν Με κατασταλτικές ή αποτρεπτικές ενέργειες δύνανται να διαφυλαχθούν οι κυπριακές θάλασσες από τον επεκτατισμό της Άγκυρας. Όμως, η στρατιωτική συμφωνία με τη Γαλλία και ανάλογες συνεργασίες ή εν εξελίξει συμμαχίες δεν θα λειτουργήσουν κατασταλτικά αν η Τουρκία αποφασίσει να ενεργήσει ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο. Δεδομένου ότι πρόκειται για μια αναθεωρητική δύναμη, η ηγεσία της οποίας χαρακτηρίζεται από μια «νευρικότητα», το μόνο που μπορεί μετά βεβαιότητας να λεχθεί είναι ότι τέτοιες συνεργασίες λειτουργούν περιοριστικά και αποτρεπτικά. Άλλωστε, είναι -κατά κοινήν ομολογία- και η μόνη οδός που έχει στην παρούσα φάση η ΚΔ. «Οι κινήσεις που γίνονται από πλευράς κυπριακής κυβέρνησης για συνεργασία στον αμυντικό τομέα με τη Γαλλία, αλλά και με άλλες δυνάμεις, έχουν κυρίως τον χαρακτήρα της αποτροπής», δηλώνει στη «Σ» ο Σάββας Καλεντερίδης, διευκρινίζοντας ότι «η παρουσία των μονάδων αυτών των χωρών στην Κύπρο λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς το να αποπειραθεί η Τουρκία χρήση στρατιωτικής δύναμης». Εφόσον «δεν πρόκειται για συμφωνία συμμαχίας, δεν διασφαλίζεται με κατασταλτικές ενέργειες εκ μέρους του γαλλικού πολεμικού ναυτικού ο τερματισμός πιθανών παράνομων στρατιωτικών ενεργειών εκ μέρους της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ», ξεκαθαρίζει ο κ. Χρυσοστόμου, υπογραμμίζοντας ότι «ούτε και η Κύπρος, λόγω του μεγέθους και της δύναμής της μπορεί να προβεί σε τέτοιες ενέργειες». Όσον αφορά σε αποτροπή ανάπτυξης μίας επιθετικής ενέργειας από πλευράς Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, «αυτό είναι δυνατόν να λειτουργήσει εκεί και όπου θα θίγονται συμφέροντα που αφορούν και τη Γαλλία. Δηλαδή, για τα οικόπεδα όπου υπάρχει αδειοδότηση στην TOTAL για διενέργεια γεωτρήσεων είναι δυνατόν η στρατιωτική αυτή συμφωνία, με την παρουσία γαλλικών πολεμικών στη Βάση στο Μαρί, να λειτουργήσει αποτρεπτικά έτσι ώστε να μη σημειωθεί επιθετική ενέργεια από πλευράς Τουρκίας», συνεχίζει και εξηγεί ότι στα τεμάχια «όπου δεν υπάρχουν είτε γαλλικών είτε αμερικανικών συμφερόντων εταιρείες, η αποτροπή αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει». Καταληκτικά σημειώνει ότι «τα οικόπεδα 5 και 6, που παρανόμως η Τουρκία αμφισβητεί και επιχειρεί να γκριζάρει, δεν ανήκουν στα οικόπεδα όπου έχει επιδειχθεί γαλλικό ενδιαφέρον». Ανάλογη και η τοποθέτηση του κ. Συρίγου, που υποστηρίζει ότι «αν οι Τούρκοι μπουν στα τεμάχια που έχει πάρει η ENI και η TOTAL, θα βρουν μπροστά τους γαλλικά πλοία. Σε άλλες περιοχές δεν θα τα βρουν μπροστά τους - είναι εκεί για να προστατεύουν τα γαλλικά συμφέροντα». Επιπλέον, δεδομένη είναι η πρόθεση της Κυβέρνησης -στο πλαίσιο πάντα της αποτροπής- να παραχωρήσει διευκολύνσεις, «προκειμένου εκεί που είναι η ΕΝΙ μόνη της, η οποία έδειξε ότι αδυνατεί, να εμπλέξει και την TOTAL, διασφαλίζοντας και σε άλλα οικόπεδα γαλλική παρουσία». «Δεν θα πολεμήσουν άλλοι για μας» «Καμία μεγάλη δύναμη, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία, ούτε η Γαλλία, δεν θα διακινδυνεύσουν μια θερμή εμπλοκή με την Τουρκία», δηλώνει ο κ. Καλεντερίδης και προσθέτει στη λίστα το Ισραήλ, εξηγώντας ότι «μία τέτοια εμπλοκή θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλειά του σε ένα δύσκολο περιβάλλον όπως είναι η Μέση Ανατολή». Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, υποδεικνύει πρώην στέλεχος της ΕΦ. «Κανείς δεν πρόκειται να πολεμήσει για μας αν δεν θίγονται τα ζωτικά του συμφέροντα», υπογραμμίζει και εκτιμά ότι μόνο «όταν τα συμφέροντα της Γαλλίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας είναι τόσο μεγάλα πλέον στην περιοχή της Κύπρου, θα δράσει δυναμικά για να τα προστατεύσει». Εξόχως σημαντική και η δυνατότητα αυτοάμυνας, κατά τον αντιστράτηγο ε.α. Φοίβο Κλόκκαρη, που αναφέρεται χαρακτηριστικά σε «θεμέλιο λίθο οποιουδήποτε οικοδομήματος ασφάλειας». Στο ερώτημα «ποιος θα σπεύσει;», αλληγορική είναι η απάντηση του καθηγητή Α. Συρίγου: «Δεν θα έρθουν ποτέ Λουξεμβουργιανοί πεζοναύτες να υπερασπιστούν το Καστελόριζο. Εμείς πρέπει να είμαστε πάνω στο Καστελόριζο. Η μοναδική βοήθεια που μπορεί να περιμένει η Κύπρος, εκατόν τοις εκατόν, είναι από την Ελλάδα. Αν υπάρξει βοήθεια από την Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει και βοήθεια από άλλες χώρες. Αν δεν υπάρξει βοήθεια και άμυνα από την ίδια την Κύπρο και την Ελλάδα, κανένας άλλος δεν θ’ ασχοληθεί μαζί μας». «Η Ελλάδα είναι εδώ» Παρόλο που «σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο αποτροπής είναι εξαιρετικής σημασίας η παρουσία αμερικανικών και γαλλικών δυνάμεων στην Κύπρο», αναφέρει ο κ. Καλεντερίδης, στην απευκταία περίπτωση υλοποίησης των τουρκικών απειλών, η μόνη άλλη χώρα «από την οποία μπορούμε να προσδοκούμε ουσιαστική στήριξη στον στρατιωτικό τομέα, είναι η Αίγυπτος». Ο λόγος, κατά τον ίδιο, είναι «η εμπλοκή της Τουρκίας στη μουσουλμανική αδελφότητα που λειτουργεί εχθρικά εναντίον του Σίσι». Επαναλαμβάνει επιπλέον τη θέση του ότι «η παρουσία μιας εξέδρας και οι γεωτρήσεις αποτελούν την απαρχή δημιουργίας τετελεσμένου - για να φτάσουμε σε τετελεσμένο θα πρέπει να φτάσουμε στην τελική φάση της εκμετάλλευσης». Βάσει αυτού, εκτιμά ότι «οι κινήσεις που κάνει η Τουρκία είναι κυρίως κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά και εκβίασης των εμπλεκομένων στο ενεργειακό παιχνίδι - αν οι Γάλλοι, οι Αμερικανοί, αλλά και οι Ιταλοί, δείξουν αποφασιστικότητα και περάσουν στη φάση της εκμετάλλευσης, το παιχνίδι της Τουρκίας θα καταρρεύσει και δεν θα έχει αποτέλεσμα». Η Κύπρος, σημειώνει καταληκτικά, «θα πετύχαινε το άριστο διά της παρουσίας ρωσικών εταιρειών, γιατί τότε θα είχαμε τις δύο υπερδυνάμεις να έχουν συμφέροντα ταυτισμένα με αυτά της Κυπριακής Δημοκρατίας». Σε κάθε περίπτωση, έγκυρες πηγές κάνουν λόγο και για ενισχυμένη παρουσία της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, η ελληνική πυραυλάκατος στη UNIFIL αντικαταστάθηκε από φρεγάτα με έδρα στη Λεμεσό, γεγονός που δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο. Δεύτερη ελληνική φρεγάτα περιπολεί στην περιοχή και συμμετέχει σε ασκήσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «η ελληνική παρουσία στην Κύπρο, σήμερα, είναι πιο έντονη απ' ό,τι την περασμένη δεκαετία - η Ελλάδα πάντοτε ήταν και είναι εδώ». Οι (πραγματικές) προθέσεις των Γάλλων Ως έναν «ενδιάμεσο σταθμό για το γαλλικό ναυτικό και ιδιαίτερα για το αεροναυτικό συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle», χαρακτήρισε την Κύπρο ο Μακρόν τον περασμένο Ιανουάριο, μετά από κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής των MED 7 στη Λευκωσία. «Υπολογίζω πολύ σε αυτήν τη συνεργασία, στην οποία αντικατοπτρίζεται η φιλοδοξία μιας κυρίαρχης Ευρώπης, η οποία εξασφαλίζει τα μέσα για να προφυλάξει τον εαυτό της», έλεγε για την αμυντική συνεργασία Λευκωσίας - Παρισίων και πρόσθετε ότι αποτελεί «ένα σημαντικό στοιχείο του ευρωπαϊκού σχεδιασμού άμυνας, τον οποίο έχουμε ενισχύσει πολύ στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου». Η Γαλλία, πάντως, βρίσκεται επισήμως στο κάδρο των σημαντικών στρατηγικών εταίρων της Κύπρου από το 2007. Συγκεκριμένα, από τις 28.02.2007, όταν επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου υπογράφτηκε από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Λιλλήκα και την Υπουργό Άμυνας της Γαλλίας, Μισέλ Αλιό-Μαρί, η δεκαετούς διάρκειας (με πρόνοια ανανέωσης για επιπλέον 10 χρόνια), Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Κύπρου και Γαλλίας, η οποία προνοούσε, μεταξύ άλλων, παροχή διευκολύνσεων στρατιωτικής φύσης. Η Συμφωνία αποτέλεσε μέρος της Κοινής Δήλωσης για Ενίσχυση των Διμερών Σχέσεων, η οποία εξαγγέλθηκε τον Νοέμβριο του 2005. Στις 4/4/2017, στο Παρίσι, έπεσαν οι υπογραφές των Υπουργών Άμυνας στην αναβαθμισμένη συμφωνία. Μεταξύ Χριστόφορου Φωκαΐδη και Ζαν Ιβ Λεντριάν συμφωνήθηκε επικαιροποιημένο κείμενο, που προβλέπει την ανάπτυξη μιας στρατιωτικής και τεχνικής συνεργασίας, με πρόνοιες για επέκταση σε νέους τομείς συνεργασίας, όπως η ενεργειακή και θαλάσσια ασφάλεια. Μέσω αυτής, οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις απέκτησαν μόνιμη στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή και διευκολύνσεις στα στρατιωτικά λιμάνια και τα αεροδρόμια της ΚΔ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι το ζήτημα επέκτασης της ναυτικής βάσης στο Μαρί τέθηκε από τότε στο τραπέζι. Σημειώνεται ότι, το κυρωτικό νομοσχέδιο, που έθεσε σε εφαρμογή την εν λόγω συμφωνία, κατατέθηκε στη Βουλή στις 20/2/2018 ως απόρρητο. Η επέκταση της αμυντικής συμφωνίας Γαλλίας-Κύπρου κρίθηκε ως άκρως σημαντική, σε μια χρονική περίοδο έντονης τουρκικής προκλητικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ. Τρεις μήνες αργότερα και μετά τις εκλογές στη Γαλλία, έχοντας τοποθετηθεί σε νευραλγικό πόστο στην κυβέρνηση Μακρόν, η νέα Υπουργός Άμυνας, Φλοράνς Παρλί, πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη επίσκεψή της στην Κύπρο και δήλωσε ότι η συνεργασία Κύπρου-Γαλλίας αποτελεί πυλώνα σταθερότητας για την περιοχή. Στη συνάντηση προσδόθηκε στρατηγική, αλλά και συμβολική σημασία, δεδομένης της έναρξης των γεωτρήσεων της γαλλικής εταιρείας Total στο τεμάχιο 11 - κοίτασμα «Ονησίφορος» της κυπριακής ΑΟΖ - το «Μπαρμπαρός» βρισκόταν ανοιχτά της Πάφου για «σεισμικές έρευνες». Διπλωματικές πηγές έκαναν, τότε, λόγο και για «μήνυμα προς τις προκλήσεις των Τούρκων», που είχαν ενταθεί εκείνη την περίοδο λόγω των γεωτρήσεων. Αναμένουν ενημέρωση Ποιοι οι συγκεκριμένοι στόχοι που θα εξυπηρετήσει η εμβάθυνση της συνεργασίας με τη Γαλλία; Θα προστατεύσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας; Θα αναβαθμιστεί μέσω αυτής η επιχειρησιακή ικανότητα της Εθνικής Φρουράς και οι υποδομές που διαθέτει; «Δεν έχουμε ιδιαίτερη πληροφόρηση για τις λεπτομέρειες της συνεργασίας», απαντά στη «Σ» ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας, Μαρίνος Σιζόπουλος. «Αντιλαμβάνομαι ότι πιθανόν να έχουμε στο μέλλον κάποια ενημέρωση, γιατί αυτήν τη στιγμή η συμφωνία βρίσκεται στην ουσία σε στάδιο επεξεργασίας και σε τέτοιου είδους συμφωνίες έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία η ακριβής διατύπωση των διαφόρων προνοιών», προσθέτει. Επιπλέον, διευκρινίζει ότι «η Επιτροπή Άμυνας δεν έχει οποιαδήποτε εμπλοκή άμεση ή έμμεση σε θέματα σύναψης αυτών των συνεργασιών - αυτό που μπορεί να κάνει είναι να ψηφίζει τους κανονισμούς, να εγκρίνει τα κονδύλια, να ελέγχει ότι η αγορά των οπλικών συστημάτων και όλα τα υπόλοιπα κινούνται στη σωστή κατεύθυνση». Σημερινή

"ΓΗΣ ΠΑΙΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΥ ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΟΣ ΑΥΤΑΡ ΕΜΟΙ ΓΕΝΟΣ ΟΥΡΑΝΙΟΝ . ΤΟΔΕ Δ' ΙΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ. ΔΙΨΙΗ Δ' ΕΙΜΙ ΑΥΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΥΜΑΙ. ΑΛΛΑ ΔΟΤ' ΑΙΜΑ ΨΥΧΡΟΝ ΥΔΩΡ ΠΡΟΡΡΕΟΝ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΑΠΟ ΛΙΜΝΗΣ" Είμαι παιδί της Γης και του έναστρου Ουρανού. Το γένος μου είναι Ουράνιο. Αυτό το γνωρίζετε και οι ίδιοι. Φλέγομαι από την δίψα μου και χάνομαι. Δώστε μου γρήγορα κρύο νερό που αναβρύζει από της Μνημοσύνης την Πηγή. Ορφικός στίχος σε έλασμα Καλαβρία, Νότια Ιταλία, Ιππώνιο (400 π.Χ.) Η ανάρτηση αυτή, αποτελεί εξαιρετική ιδέα της πολύ καλής φίλης και αναγνώστριάς μας, ΔΠ. Δική της δημιουργία και η αρχική καλλιτεχνική φωτογραφική σύνθεση. Την ευχαριστούμε και επωμιζόμαστε το μήνυμα.

Δεν ήταν μόνο η σφαγή των Σέρβων και η καταστροφή της Σερβίας.

Αιφνιδιαστική πρόταση της Ρωσίας στην Τουρκία για τον κινητήρα του μαχητικού TF-X

Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, [email protected]

Αρχαία Αμαθούντα – Λεμεσός Η ελληνικότητα της Κυπριακής διαλέκτου αποδεικνύεται απ’ τον βόρτακο. Όχι απ’ το ίδιο το βατράχι, αλλά απ’ τη λέξη, την οποία χρησιμοποιούσαν ακριβώς την ίδια για να περιγράψουν το γνωστό αμφίβιο οι Αρκάδες (το αρχαιότερο ελληνικό φύλο), αλλά και οι Αχαιοί που τον 12ο αιώνα π.Χ. αποίκισαν το νησί μας. Περί ιστορίας, ως εδώ. Απλώς να προσθέσουμε ότι η Κυπριακή διάλεκτος θεωρείται από ιστορικούς ως η μοναδική πραγματικά ζωντανή ελληνική διάλεκτος. Αυτά για όσους τολμήσουν να σας πουν ότι δεν μιλάτε ελληνικά ή σας στολίσουν με διάφορα επίθετα, όταν μιλάτε την Κυπριακή. Τα Κυπριακά, έχουν αποτελέσει (και αποτελούν) θέμα έντονης συζήτησης, διαφωνιών, τσακωμών αλλά και πολλές φορές κύριο λόγο για κόμπλεξ. Το τι κάνει κάθε χώρα/περιοχή/κοινότητα με την διάλεκτο της, είναι δικό της θέμα. Οι διάλεκτοι, βλέπετε, δεν είναι θέμα μόνο Ελληνικό. Σε άλλες χώρες έχουν αποτελέσει λόγο επανάστασης αλλά και αυτονομίας (Καταλονία). Σήμερα η Κυπριακή διάλεκτος δεν χρησιμοποιείται σε τέτοιο βαθμό όπως τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί να λεχθεί πως τείνει να εξαλείψει, αφού πλέον ομιλείται (καθαρά) από γεωργούς και γενικότερα από ανθρώπους της υπαίθρου, λόγω της απομόνωσης τους στα χώρια. Η αστυφιλία και η επίδραση της κοινής νεοελληνικής από τα διάφορα μέσα εκπαίδευσης και επικοινωνίας είναι οι κύριοι λόγοι γι’ αυτό. Υπάρχουν συνολικά 18 ιδιώματα της Κυπριακής διαλέκτου. Τα επικρατέστερα στην εποχή μας είναι αυτά της Πάφου, της Μόρφου, της Λεμεσού, των Κοκκινοχωριών, το Ορεινό και της Λευκωσίας, με μικρές διαφορές μεταξύ τους, αν εξαιρέσουμε το ιδίωμα της Μόρφου (υπερβολικό κράτημα της φωνής), της Πάφου (βαρετή, ελλειπτική προφορά) και των Βουνών (πολύ γρήγορη ομιλία). Ο Γερμανός γλωσσολόγος Jacob Grimm είχε γράψει τον 18ο αιώνα πως «Η γλώσσα μας είναι επίσης και ιστορία μας» και αυτό ισχύει για κάθε γλώσσα. Στη δική μας τη περίπτωση, δείχνει ξεκάθαρα τα σημάδια των όσων πέρασαν απ’ το νησί μας και δεν ήταν και λίγοι. Για να δούμε εν συντομία την ιστορία αυτής της κατά… πατημένης γης, σε σχέση πάντα με την κοινή (διάλεκτος). Η Κυπριακή διάλεκτος έχει επηρεασμούς από (ή αποτελείται από τα στρώματα): – Τη πανάρχαια Κυπριακή διάλεκτο που μιλούσαν οι Αχαιοί και οι Αρκάδες, με λέξεις όπως ο κίλλης, ο βόρτακος, ο βαβάτσινός. – Την Ελληνική γλώσσα της Κλασσικής εποχής (από τον Όμηρο μέχρι τον Θεόκριτον), που αποτελεί και το μεγαλύτερο του κορμού της, με λέξεις όπως κούνος, βουρώ, καταϊσεύκω, πιντώννω. – Την Αττική Διάλεκτο, που την συναντάμε στο λεξιλόγιο της Παλαιάς Διαθήκης αλλά και γενικά της Εκκλησίας, με λέξεις όπως γιώρκιν, το δείλης, λαώννω, πελλός, ξημαρίζω. – Την Φραγκοκρατία κατά τη διάρκεια της οποίας η διάλεκτος μας απέκτησε τα περισσότερα από τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά της, με πολλές λέξεις απ’ την αρχαία Γαλλική. Λέξεις όπως σιμιντίριν, τσιμινιά, φλαούνα, ζαλατίνα, σέντε, ζάμπα, λιβέριν. Ακόμη, κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας εντοπίζονται και οι ελάχιστες Αράπικες λέξεις που μπήκαν στη διάλεκτο απ’ τη γλώσσα των Συριανών, που τους έφεραν στην Κύπρο οι Λουζινιανοί, με λέξεις όπως παττίχα, φαράσιν, κούλου-μάκκα. – Την Ενετοκρατία (Ιταλοί) απ’ την οποία πήραμε επίσης αρκετά δάνεια, με λέξεις όπως πότσα, μάτσα, φόκος, κλάππα, μουντάρω. – Την Τουρκοκρατία με επίσης αρκετά δάνεια, με λέξεις όπως ατζαμής, ζάβαλλι, σαματτάς – Και τέλος, την Αγγλοκρατία που υπάρχουν εμφανή στοιχεία μέχρι και σήμερα. Λέξεις όπως κανσελλάρω, κονφερμάρω, σουττάρω, παρκάρω, φλερτάρω, ρισκάρω. ΛΕΞΙΚΟ 20 περίπου χιλιάδες λέξεις είχε μαζέψει στην πρόσφατη μελέτη του (2009) ο Κωνσταντίνος Γιαγκουλής, στο βιβλίο «Θησαυρός της Κυπριακής Διαλέκτου». Εμείς σας παραθέτουμε κάποιες σημαντικές που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα. Εξίκκοσσου (ν): Ας λείπει (Προέλευση Τουρκική: eksik olsun) Νάμιν: Φήμη (Προέλευση Τουρκική: nam στα ελληνικά όνομα) Χαμάλης: Αχθοφόρος (Προέλευση Τουρκική: hamal) Σκιπέττος – Σιππέτος: Κυνηγετικό όπλο (Προέλευση Ιταλική: schiopetto) Ποκουπίζω – Πουκουπίζω – Πουκουπώ: Αναποδογυρίζω (Προέλευση Λατινική cupa – Αρχαία Ελληνικά κύπη) Πέρκι – Πέρκιμον – Πέρκιμουν: Ίσως (Προέλευση Τουρκική: belki) Ιμίσιμου: Δήθεν, τάχα (Προέλευση Τουρκική: imis) Μάππα: Μπάλα (Προέλευση Ιταλική: mapa) Αλλολλίον: Ακόμη λίγο (Προέλευση Βυζαντινή: Άλλο ολίγον) Ζινίσιν: Σβέρκο (Προέλευση Αρχαία Ελληνική) Κλάτσα: Κάλτσα (Προέλευση Ιταλική: calza) Κλάππα: Τρικλοποδιά, εμπόδιο, η περιοχή κάτω απ’ το γόνατο (Προέλευση Λατινική: clava) Βόρτος: Αρσενικό μουλάρι. Μεταφορικά: Άξεστος, αναιδής (Προέλευση Λατινική: Burdo) Σκάμνος: Το ξύλινο κάθισμα της εκκλησίας (Προέλευση Λατινική: Scamnum) Σκεμπέ: Η κοιλιά (Προέλευση Τουρκική: Iskembe) Αβάττα: Φαγοπότι σε βάρος άλλου (Προέλευση Τουρκική: avanta και Ιταλική: avanti) Άκκιπέττι: Τελικά (Προέλευση Τουρκική: akibetti) Τράμπα: Ανταλλαγή (Προέλευση Τουρκική: trampa) Ταμπλάς: Αποπληξία, Σύγχυση (Προέλευση Τουρκική: tamla) Ζαττί(ν): Είτε έτσι είτε αλλιώς (Προέλευση Αραβική: zatan) Βίντζιν: Γερανός, Ρυμουλκό (Προέλευση Αγγλική: winc) Τάσπιν: Σκουπιδοτενεκές (Προέλευση Αγγλική: dustbin) Ζάμπα: Η γάμπα (Προέλευση Γαλλική: jambe) Πρότσα: Πιρούνι (Προέλευση Γαλλική: broche) Λιβέριν: Σιδερένιος μοχλός (Προέλευση Γαλλική: livier) Σέντε: Αποθήκη στο άνω πάτωμα (Προέλευση Γαλλική: sente) Πηγή: ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΟΔΥΣΣΕΩΣ

Με αφορμή την ονομαστική εορτή του γιου της Νικόλα, που βρήκε τραγικό τέλος στου Φιλοπάππου το περασμένο Δεκαπενταύγουστο, η μητέρα του κυρία Λαμπρινή Μουστάκα απευθύνει εκ νέου ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό κ Αλέξη Τσίπρα καλώντας τον ίδιο και την ελληνική πολιτεία να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για τον άδικο χαμό ενός 25χρονου νέου. «Το έγκλημα κατά του γιου μου ήταν και προδιαγεγραμμένο και προαναγγελθέν. Και η Πολιτεία φέρει ακέραια την ευθύνη για όλα όσα θα έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν προκειμένου να αποτραπεί η δολοφονία του», αναφέρει χαρακτηριστικά η κυρία Μουστάκα. Τα ερωτήματα που θέτει στην επιστολή της η κυρία Μουστάκα αφορούν στην απόλυτη αδιαφορία της κυβέρνησης για την επικίνδυνη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί σε ένα τόσο κεντρικό σημείο της Αθήνας. «Η ΕΛ.ΑΣ. μολονότι γνώριζε, μετά από εκατοντάδες περιστατικά, ότι την περιοχή λυμαίνονται συμμορίες αλλοδαπών, που υπό την απειλή αιχμηρών αντικειμένων ληστεύουν ΄Ελληνες και τουρίστες, είχε επιλέξει να κωφεύει και να αδρανεί. Καλυπτόμενη, προφανώς, από τις απαντήσεις σας, κ. Τσίπρα, σε Επίκαιρες Ερώτησεις στη Βουλή περί του ζητήματος της δημόσιας ασφάλειας (17/2/2017 και 3/11/2017)), που δηλώσατε : Στην μεν πρώτη ότι το θέμα της εγκληματικότητας είναι «ανεπίκαιρο», στη δε δεύτερη ότι η αναφορά στην «δήθεν έξαρση της εγκληματικότητας» είναι συνώνυμη της «ακροδεξιάς ρητορικής του φόβου». Στην επιστολή της ασκεί επίσης κριτική στη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, που έχει σαν αποτέλεσμα να εισέρχονται στη χώρα ανεξέλεγκτα εγκληματικά στοιχεία, χωρίς να μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά τους έλληνες πολίτες. Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής: Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου, 2018 Προς: – Τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα Κύριε Τσίπρα, Ανήμερα του Αγίου Νικολάου και βιώνοντας αντί για την χαρά της γιορτής τον υπέρτατο πόνο της απώλειας, με άδεια για πρώτη φορά και δυστυχώς για πάντα την μητρική μου αγκαλιά, σας ενημερώνω ότι μετά την ολοκλήρωση της δικογραφίας για την δολοφονία του γιου μου Νικόλα στου Φιλοπάππου, πληροφορηθήκαμε και επισήμως από το περιεχόμενό της, ότι και οι τρεις υπόδικοι ήταν γνωστοί στην ΕΛ.ΑΣ. Πριν την εγκληματική τους δράση στον αρχαιολογικό χώρο, δεν ήταν πρότυπα «φιλήσυχων μεταναστών». Διότι, όπως προκύπτει από το αρχείο της Ελληνικής Αστυνομίας: Ο ένας εξ αυτών, ο, κατά δήλωσή του, ανήλικος Πακιστανός Younas Imtisal, έχοντας συλληφθεί, στις αρχές του χρόνου στο κέντρο της Αθήνας, για ληστεία και παράνομη οπλοφορία, «τιμωρήθηκε» με «βαρύτατες ποινές» : Να εμφανίζεται, δηλαδή, στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας μια φορά την εβδομάδα, αν και ήταν αγνώστου διαμονής! Ο Ιρακινός Abdeen Sajjad Khaleel Ibrahim ή Sajjad, αν και είχε συλληφθεί για κλοπή, επίσης αφέθηκε ελεύθερος να συνεχίσει την εγκληματική του δράση. Ο ίδιος, κατά την εξέτασή του, δήλωσε: «Στα δυόμιση χρόνια που βρίσκομαι στην Ελλάδα, μένω σε σπίτι που μας νοικιάζουν!!!!! και δεν δουλεύω, γιατί αν δουλεύω δεν μπορώ να παίρνω το επίδομα του πρόσφυγα. Ο ενήλικος Πακιστανός Qadeer ή Ahmed Ahmad ή Qadeer, είχε συλληφθεί στις 17/8/2016 για παράβαση του Νόμου περί παράνομης εισόδου στην χώρα. Δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις 19/4/2018 συνελήφθη εκ νέου για παράβαση του Νόμου περί παράνομης εισόδου και διετάχθη η απέλασή του. Το ερώτημα είναι απελάθηκε ή όχι ; Και εάν όχι, γιατί; Μήπως απελάθηκε και επανήλθε δριμύτερος ; Ποιός γνωρίζει άραγε στην αφύλακτη χώρα μας πότε εισέρχονται και πότε εξέρχονται παρανόμως «οι υπήκοοι τρίτων χωρών»; Στην συνέχεια, και από την στιγμή που αφέθηκαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, οι τρεις φυσικοί αυτουργοί εξακολούθησαν ανενόχλητοι την εγκληματική τους δράση. Πιο συγκεκριμένα, πριν την στυγερή δολοφονία του Νικόλα μου, έχοντας συστήσει συμμορία, είχαν διαπράξει τουλάχιστον άλλες 12 εγκληματικές ενέργειες τρομοκρατώντας και ληστεύοντας Ελληνες και τουρίστες στον λόφο του Φιλοπάππου. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η Κυβέρνησή σας, με την τακτική των ανοικτών και επομένως ανύπαρκτων συνόρων, και χωρίς να αναρωτηθεί ποτέ εάν ο ελληνικός λαός επιθυμεί να καταντήσετε την χώρα του ένα «ξέφραγο αμπέλι», υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες τους «καλεσμένους της». Τους προσφέρει σίτιση, δωρεάν διαμονή, αφορολόγητα επιδόματα και κοινωνική ασφάλιση, δείχνοντας παράλληλα τον δρόμο της εξόδου από την χώρα σε χιλιάδες νέους συμπολίτες μας. Επιπροσθέτως, «σεβόμενη την αξιοπρέπειά τους», τους επιτρέπει να παρανομούν ατιμωρητί προκειμένου να «συμπληρώνουν τα προς το ζην». Ταυτόχρονα, πολλοί από τους παρανόμως εισελθόντες, «νιώθοντας ευγνωμοσύνη και θέλοντας να ευχαριστήσουν» την χώρα που τους φιλοξενεί, επιδίδονται σε εγκληματικές ενέργειες και σκοτώνουν τους πολίτες της. Προσφέρουν, προφανώς, τις υπηρεσίες τους σε ένα κράτος για το οποίο τα Ελληνόπουλα –πλην ολίγων και εκλεκτών- αποτελούν βαρίδια. Είναι ανεπιθύμητα και άρα αναλώσιμα. Ο γιoς μου, πάντως, δεν εισήλθε στην Σκοτία ούτε λαθραία, ούτε «παράτυπα». Εισήλθε με το διαβατήριό του και ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Στην Σκοτία, ο Νικόλας, δεν προέβη σε σύσταση εγκληματικής συμμορίας για να ληστεύει και να σκοτώνει τους πολίτες της χώρας που τον φιλοξενούσε. Αντιθέτως, ένιωθε ευγνωμοσύνη και σεβόμενος τους νόμους, σπούδαζε και παράλληλα εργαζόταν, προσπαθώντας να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση. Και, εσείς, εδώ, η ίδια του η Πατρίδα, του κόψατε με τόσο βάναυσο και ανάλγητο τρόπο τα φτερά που είχε ανοίξει. Η ΕΛ.ΑΣ. ήταν ενήμερη για την παραβατικότητα και την υψηλή επικινδυνότητα που επικρατούσε στον λόφο του Φιλοπάππου. Η περιοχή, ένας οργανωμένος αρχαιολογικός χώρος, που βρίσκεται σε απόσταση μόλις πέντε λεπτά από την Ακρόπολη και έχει πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα, είχε μετατραπεί σε άντρο ανομίας. Η ΕΛ.ΑΣ. μολονότι γνώριζε, μετά από εκατοντάδες περιστατικά, ότι την περιοχή λυμαίνονται συμμορίες αλλοδαπών, που υπό την απειλή αιχμηρών αντικειμένων ληστεύουν ΄Ελληνες και τουρίστες, είχε επιλέξει να κωφεύει και να αδρανεί. Καλυπτόμενη, προφανώς, από τις απαντήσεις σας, κ. Τσίπρα, σε Επίκαιρες Ερώτησεις στη Βουλή περί του ζητήματος της δημόσιας ασφάλειας (17/2/2017 και 3/11/2017)), που δηλώσατε: Στην μεν πρώτη ότι το θέμα της εγκληματικότητας είναι «ανεπίκαιρο», στη δε δεύτερη ότι η αναφορά στην «δήθεν έξαρση της εγκληματικότητας» είναι συνώνυμη της «ακροδεξιάς ρητορικής του φόβου». Συνεχίζετε, κ.Τσίπρα, να πιστεύετε ότι κακώς θίγεται το ζήτημα και αδίκως εκφράζονται ανησυχίες; Όλα βαίνουν καλώς; (Με το ίδιο αλαζονικό ύφος απαντήσατε στην πρόσφατη Επίκαιρη Ερώτηση -23/11/2018- βαφτίζοντας, επίσης, την αναφορά στα θέματα βίας και παραβατικότητας στα ελληνικά Πανεπιστήμια «ψάρεμα στα θολά νερά μιας ακροδεξιάς αντίληψης» και δηλώνοντας ότι «αρκεί μια κλήση ενός φοιτητού για να παρέμβει η Αστυνομία». Τα οργανωμένα και σοβαρά κράτη, κ. Τσίπρα, που σέβονται τους πολίτες τους, πριν «την κλήση στην Αστυνομία», έχουν προνοήσει για την τήρηση της ευταξίας, της νομιμότητας και της ασφάλειας. Ασκούν πολιτικές πρόληψης και αποτροπής. Κατά τα λεγόμενά σας, και ο γιος μου, την ώρα που δεχόταν επίθεση με ένα σπασμένο μπουκάλι και μαχαίρι στον λαιμό του, θα έπρεπε να «πάρει την άδεια των κακοποιών» και να καλέσει την Αστυνομία για να τον… βοηθήσει! Συνεχίζοντας, σας ενημερώνω ότι η Κυβέρνησή σας εξακολούθησε να αγνοεί επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις εντός του Κοινοβουλίου, όπου είχε προταθεί η διενέργεια περιπολιών και η διαρκής φύλαξη του χώρου και δεν μπήκε καν στον κόπο να ασχοληθεί και να απαντήσει σε Eρώτηση Βουλευτού, που κατατέθηκε στις 30-4-2018, με θέμα τις επιθέσεις συμμοριών σε τουρίστες που επισκέπτονται τον λόφο του Φιλοπάππου. Εξακολούθησε, επίσης, να αγνοεί επιδεικτικά την κραυγή απόγνωσης των αρχαιολόγων αλλά και των αρχαιοφυλάκων, που έστελναν διαρκώς υπομνήματα ζητώντας 24ωρη αστυνόμευση του χώρου, καθώς είχαν πέσει και εξακολουθούν να πέφτουν και οι ίδιοι θύματα επιθέσεων. Αναρωτιέμαι, αν όλα αυτά δεν συνιστούν ένα κράτος υπό πλήρη διάλυση, τότε τι συνιστούν; Πώς μπορεί αυτή η Πολιτεία να θεωρείται συντεταγμένη, όταν επιμένει να καλωσορίζει πλήθος ατόμων, χωρίς να γνωρίζει το όνομά τους, την χώρα προέλευσής τους και την ηλικία τους; Παραχωρώντας απλώς στην FRONTEX μόνο την δακτυλοσκόπησή τους ώστε όταν κάποια στιγμή κατορθώσουν και διαφύγουν από την Ελλάδα και συλληφθούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, να επιστραφούν και πάλι εδώ στην χώρα – αποθήκη; Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι ομάδες αυτές δεν κινούνται προς τα όμορα ή και παρακείμενα κράτη της Ασίας αρκετά εκ των οποίων είναι και πολύ πλούσια και ομόθρησκα ή ακόμα και ομόγλωσσά τους; Γιατί άραγε όλοι επιλέγουν «να λιάζονται στις πλατείες» της Ευρώπης; Δεν σας απασχολεί το γεγονός ότι, εκτός από τους πρόσφυγες, εισέρχονται στην ανοχύρωτη χώρα μας και επικίνδυνα εξτρεμιστικά στοιχεία; Κύριε Πρωθυπουργέ, Εχετε αντιληφθεί ότι το πρώτιστο καθήκον μιας ευνομούμενης Πολιτείας είναι η διασφάλιση της προστασίας της ζωής των πολιτών της; Εάν ναι, σας ερωτώ: Γιατί η ΕΛ.ΑΣ., αν και γνώριζε την παράνομη δραστηριότητα των συγκεκριμένων κακοποιών και αφού είχε τα στοιχεία τους, τους άφηνε να συνεχίζουν ανενόχλητοι αντί να σταματήσει με κάθε τρόπο την εγκληματική τους δράση και να προβεί άμεσα στην απέλασή τους ; Γιατί η Πολιτεία δεν είχε λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα εγγυώντο την ακίνδυνη και ασφαλή επίσκεψη σε έναν τόσο κεντρικό και πολυσύχναστο κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο; Γιατί η ΕΛ.ΑΣ., αν και είχε στην διάθεσή της σωρεία καταγγελιών για ληστείες και απόπειρες ληστειών στην συγκεκριμένη περιοχή, δεν είχε προβεί στην λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων όχι μόνον φύλαξης και προστασίας του αρχαιολογικού χώρου αλλά και εξάρθρωσης των συμμοριών που δρούσαν ανεξέλεγκτα; Γιατί, από την στιγμή που οι δύο Γερμανίδες τουρίστριες (οι οποίες δέχθηκαν επίθεση πέντε μέρες πριν, από τους ίδιους κακοποιούς και ακριβώς στον ίδιο χώρο που σκότωσαν τον γιο μου) αν και προσκόμισαν τις φωτογραφίες των δραστών, η ΕΛ.ΑΣ. δεν προέβη στην σύλληψή τους; Γιατί το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (;) και Προστασίας (;) του Πολίτη περίμενε πρώτα να χυθεί το αίμα του παιδιού μου για να επιθεωρήσει τον λόφο του Φιλοπάππου ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, αντιστράτηγος Αριστείδης Ανδρικόπουλος και να λάβει (;) εκ των υστέρων επιπλέον μέτρα για την «αποτελεσματική» αστυνόμευση της περιοχής ; Κύριε Πρωθυπουργέ, Ευκόλως μπορείτε να εννοήσετε, όπως και ο κάθε Ελληνας, ο έχων τον κοινόν νουν, ότι το έγκλημα κατά του γιου μου ήταν και προδιαγεγραμμένο και προαναγγελθέν. Και η Πολιτεία φέρει ακέραια την ευθύνη για όλα όσα θα έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν προκειμένου να αποτραπεί η δολοφονία του. Ως μητέρα του νεαρού πολίτη αυτής της χώρας, που χάθηκε τόσο πρόωρα, άδικα, απάνθρωπα και οδυνηρά, βιώνοντας, μάλιστα, τον απόλυτο τρόμο τις τελευταίες του στιγμές, σας κατηγορώ για το γεγονός ότι ο Νικόλας μου στερήθηκε του δικαιώματος να ζει, να ονειρεύεται και να δημιουργεί και για το γεγονός ότι βυθίσατε την οικογένειά του σε μια ανείπωτη θλίψη και οδύνη. Λαμπρινή Μουστάκα Η Μητέρα του Νικόλα

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ Οικογένεια Παπανδρέου... ..Τρεις γενιές "δολοφόνων" !!! Από τον "Ανένδοτο" στην "Αλλαγή" και από εκ...

Δεν υπάρχει ab ovo Δημοκρατία και Κράτος Δικαίου. Αυτά λειτουργούν εδώ και καιρό, χρειάζονται βελτιώσεις κι αναθεωρήσεις αλλά ούτε ο Κολόμβος τ'ανακάλυψε,ούτε κάποια [πολιτική] κότα τα γέννησε. Όσοι τα προβάλλουν -με αγένεια κι αλαζονεία ύφους -σαν δικά τους επιτεύγματα,σαν «παρθενογενέσεις» του Καινούργιου [;] Θαυμαστού[;] Κόσμου της Αριστερής [;] Ελληνοδημοκρατίας[;] πρέπει ν' [αυτο]συγκρατηθούν. Αν είναι κακό να μην ξέρεις, διπλό κακό είναι να κάνεις ότι ξέρεις αυτά που αγνοείς. Από το βαρβαρισμό των «βδελυγμιών» [από τους υποβαρβαρίζοντες αμαθείς] μέχρι το σολοϊκισμό [των ελαμωρέδων] ένα συμπέρασμα βγαίνει: απόλυτη πολιτική ακυρολεξία.

Μερικά από τα οστά των σφαγιασθέντων στη Χίου, όπως φυλάσσονται στη Μεγάλη Μονή Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη [email protected] Η σημερινή εθνική επέτειος, της Επαναστάσεως του ‘21, μας καλεί να αντισταθούμε στην μεθοδευμένη προσπάθεια χειραγώγησης και απάλειψης της ιστορικής αλήθειας που υπαγορεύουν και επιβάλουν γνωστά κέντρα, με καθηγητές και λέκτορες και με συμμάχους παράγοντες στα υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Οι εν λόγω ιστορικοί αναθεωρητές, ισχυρίσθηκαν προσφάτως, ότι ο πίνακας του διάσημου Γάλλου ζωγράφου Ευγενίου Ντελακρουά « η σφαγή της Χίου» αποτελεί υπερβολική απεικόνιση εκ μέρους του καλλιτέχνη και ξεπερνάει την πραγματικότητα. Μπορεί και να αυτοκτόνησαν και έτσι, ο πίνακας αφαιρέθηκε προ διετίας από το Βυζαντινό μουσείο Χίου, κατ’ απαίτηση των Tούρκων! Σύμφωνα με τον χιώτικο Τύπο, υπάρχει μία μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας, ως… ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς!.. Η Τουρκία, επεδίωξε και αφαιρέθηκαν οι ταμπέλες με την επιγραφή: « Έργα Οθωμανών», από τις οστεοθήκες των θυμάτων της Σφαγής στη Νέα Μονή και του Αγίου Μηνά. Οι Τούρκοι απαιτούν και οι ημέτεροι με δουλικότητα υπακούουν! Ποτέ δεν αφαίρεσαν όμως οι Τούρκοι τον αναρτημένο πίνακα στο μουσείο Ντολμά Μπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη, όπου παριστά τούρκο πολεμιστή να πατά πάνω στο νεκρό κορμί ΄Ελληνα φουστανελοφόρου με το λάβαρό μας, σκόρπια κορμιά Ελλήνων και ο … ήρωας αυτός με το χέρι στο μέτωπο, κοιτά μακριά, ψάχνει να δει τους Έλληνες που τόβαλαν στα πόδια… Ο πίνακας του Ντελακρουά, που τους ενόχλησε, δεν περιλαμβάνει τη διαταγή του Σουλτάνου το 1822, να σφάξουν βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών, γυναίκες άνω των 40, να αιχμαλωτίσουν κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό. Από τις 117.000 χριστιανούς του νησιού, κατέσφαξαν 50.000, αιχμαλώτισαν 52.000, διέφυγαν και σώθηκαν 21.000, επέζησαν μόνο 1800… Δεν περιλαμβάνει τα γυναικόπαιδα που πουλήθηκαν σκλάβοι ή βιάστηκαν ούτε τη Χίο που μετετράπη σε στάχτη, ούτε ακούγονται οι γοερές κραυγές των θυμάτων. Γι αυτούς τους φωστήρες που σβήνουν με το σφουγγάρι, δεν πρέπει να μιλάμε για γενοκτονία γιατί δυσαρεστούνται οι Τούρκοι… Δεν πρέπει να μιλάμε για γενοκτονία των Ποντίων γιατί θα μας πουν οι προοδευτικοί τενεκέδες καθυστερημένους και γραφικούς. Έτσι πετυχαίνουν το στόχο τους. Τον εξαγνισμό των ενόχων! Απάντηση στους θλιβερούς αναθεωρητές της ιστορίας για τη σφαγή δίνουν οι «Τάϊμς» του Λονδίνου, ( αρ. φύλ. 11661 σελ. 2, της 11-9-1822). Ιδού τι έγραψε: « Πολλές λεπτομέρειες από τις τρομερές βαρβαρότητες που διέπραξαν οι Τούρκοι στη Χίο έχουν ήδη γίνει γνωστές. Ακόμα και Γερμανικές εφημερίδες περιέγραψαν τις βαρβαρότητες. Από τις 120.000 Έλληνες απέμειναν περί τους 900 από τους οποίους πολλοί πεθαίνουν από ασθένειες που προκαλούνται από τα άταφα πτώματα. Το πιο ωραίο και ανεπτυγμένο νησί του Αρχιπελάγους ερημώθηκε. Οι πιο πολιτισμένοι, δυναμικοί και έγκριτοι κάτοικοι του νησιού, το άνθος της Ελλάδος, έχουν οι περισσότεροι εξοντωθεί, εκπατρισθεί ή πουληθεί ως σκλάβοι από τους απίστευτους σφαγείς τους. Εν τούτοις, τέτοιες πράξεις έχουν αμβλυνθεί από Άγγλους και σχεδόν δικαιολογήθηκαν στον Αγγλικό Κοινοβούλιο, αποδιδόμενες σε ελληνικές προκλήσεις. Πότε οι Έλληνες προμελετημένα σφαγίασαν αδιακρίτως ολόκληρο τον ανδρικό πληθυσμό μιας επαρχίας; Πότε οι Έλληνες απήγαγαν δεκάδες χιλιάδες ανυπεράσπιστες γυναίκες και αθώα παιδιά για να ικανοποιήσουν ακόλαστες ορέξεις και πάθη; Θα εξισωθεί η πλήρης καταστροφή της Χίου, που μετετράπη σε στάχτες και ο ενταφιασμός 50.000 ανδρών στα συντρίμμια των φιλήσυχων σπιτιών τους, προς την καταστροφή μιας φρουράς μετά από προδοτική συμπεριφορά της;» «Το Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ Ο Βίκτωρ Ουγκώ καταθέτει την ψυχική του οδύνη για το ολοκαύτωμα της Χίου με το ποίημα « Ελληνόπουλο» (μετάφραση Κωστή Παλαμά): «Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα./Η Χίο, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,/με τα κρασιά, με τα δεντρά τ’ αρχοντονήσι, που βουνά/ και σπίτια και λαγκάδια/ και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια/καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά./Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,/στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο/κάθεται, σκύβει θλιβερά το κεφαλάκι, στήριγμα και σκέπη του απομένει/μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη/ μεσ’ την αφάνταστη φθορά…» *Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Real News