«Δεν υπάρχει καλή επιρροή, κύριε Γκρέι. Κάθε επιρροή είναι ανήθικη, ανήθικη από επιστημονική άποψη». – «Γιατί»; – «Διότι να ασκείς επιρροή πάνω σε έναν άνθρωπο σημαίνει ότι του δίνεις την ίδια σου την ψυχή. Εκείνος τότε δεν έχει τον δικό του φυσικό τρόπο σκέψης, δεν τον φλογίζουν τα δικά του πάθη. Οι αρετές του δεν […]

Του Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη Όταν, αγαπητέ μου, η χριστιανική σου ζωή αρχίζει να γίνεται δύσκολη και να σου φαίνεται ασήκωτος σταυρός, εκεί στάσου ακλόνητος, γίνε μάρτυρας.

Είναι δύσκολο να ανιχνεύσεις τι ζητά και πόσο μάλλον τι κρύβει μια γυναίκα στην ψυχή της.

Ο ορισμός των ψυχοσωματικών ασθενειών μετράει χιλιάδες χρόνια πίσω, αν θυμηθούμε τον Ιπποκράτη που έλεγε ότι κάθε νόσος ξεκινάει πρώτα από την ψυχή και μετά καταλήγει στο σώμα. Ωστόσο οι σύγχρονες επιστήμες διαχωρίζουν τα ψυχοσωματικά σε δύο κατηγορίες, όπως δηλώνει στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Μαντουβάλου «104,9 Μυστικά Υγείας» η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Φαίδρα […]

Η εξάρτηση από άλλους ανθρώπους οδηγεί στην παράλυση της δικής μας πρωτοβουλίας και στην ολοκληρωτική αδράνειά μας.

Οι σκέψεις μας ξεσπάνε στο έντερο μας πολύ πιο συχνά από όσο νομίζουμε. Αυτή τους η επιρροή γίνεται εμφανής από την παιδική μας ηλικία με την ύπαρξη του πονόκοιλου. Πόσες φορές δεν θέλαμε να πάμε στο

Η κριτική για τους άλλους προδίδει το χαρακτήρα μας. Η κριτική για τους άλλους και οι κρίσεις για τους άλλους...

Μάθε πώς ένα τυπικό 8ωρο στο γραφείο μπορεί να είναι και το τελευταίο σου. Αξιότιμε, κύριε καριερίστα, σου έχουμε νέα: Το γραφείο σου μπορεί να είναι ο χειρότερος εχθρός σου. Κάνε αυτό το τεστ, για να μάθεις αν η δουλειά σου σε απειλεί. Πώς πηγαίνεις στη δουλειά σου; Α. Με ποδήλατο ή με τα πόδια [0] Β. Με τα ΜΜΜ [+1] Γ. Με το αμάξι (μεγάλη απόσταση) [+2] Οι μεγάλες αποστάσεις που διανύεις με το αυτοκίνητο συνδέονται με περισσότερο λίπος στην κοιλιά και υψηλότερη αρτηριακή πίεση, λένε οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον. Οι άνθρωποι που περπατούν ή κάνουν ποδήλατο τείνουν να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο για διαβήτη και παχυσαρκία. Αν δεν μπορείς να αποφύγεις το αυτοκίνητο, τουλάχιστον μην τρέχεις, μη στέλνεις μηνύματα και μην ακούς δυνατά μουσική όσο οδηγείς. Λαμβάνεις ένα e-mail από το αφεντικό σου. Τι σκέφτεσαι; Α. Θα μου επιβεβαιώνει το ραντεβού για καφέ [0] Β. Κοίτα που τελικά ξέρει ποιος είμαι [+1] Γ. Ασχημα μαντάτα [+2] Οταν σε υποτιμούν, μπορεί να εμφανίσεις σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης, που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου μέχρι και 79%, διαπίστωσε ισραηλινή μελέτη. Χτίσε μια σχέση με τους συναδέλφους σου, συζητώντας μαζί τους για θέματα εκτός εργασίας. Bonus tip: μια βρετανική έρευνα βρήκε ότι οι περισσότεροι διευθυντές συμπαθούν περισσότερο τους υπαλλήλους που ακολουθούν το στυλ τους στο ντύσιμο. Για πρωινό τρως κουλούρι και τυρόπιτες; Α. Οχι, και οι συνάδελφοί μου προσέχουν πολύ τη διατροφή τους [0] Β. Κάπου κάπου, αλλά προσπαθώ να μην υποκύπτω [+1] Γ. Ναι, και μ’ αρέσει [+2] Δύο τυρόπιτες την εβδομάδα μπορεί να σε κάνουν να πάρεις περίπου 5 κιλά το χρόνο και, σύμφωνα με μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, το να μπαίνεις στον πειρασμό να φας θα αυξήσει την επιθυμία σου να τσιμπήσεις κάτι αργότερα. Γι’ αυτό συνεννοήσου με τους συναδέλφους σου, για να φέρνετε εναλλάξ φρούτα και ξηρούς καρπούς στο γραφείο, λέει ο Jake Koenig, ιδρυτής του Fit Your Space. Πόση ώρα κάνεις διάλειμμα; Α. 20 λεπτά [0] Β. Μiα ώρα [+1] Γ. Διάλειμμα; Τρώω και στέλνω e-mail ταυτόχρονα [+2] Ενα διάλειμμα 20 λεπτών μειώνει την κούραση και την πίεση, λένε Γερμανοί ερευνητές. Σύμφωνα όμως με μελέτη στο PLoS One, μπορεί να γίνεις λιγότερο παραγωγικός αν το διάλειμμά σου διαρκέσει πάνω από μία ώρα. Γι’ αυτό απόλαυσε το φαγητό κι επίστρεψε αμέσως στη δουλειά. Επίσης, θυμήσου να τρως αργά: ελληνική μελέτη διαπίστωσε ότι η γρήγορη κατανάλωση φαγητού μπορεί να συνδέεται με την αύξηση του σωματικού βάρους. Βγαίνεις με τους συναδέλφους σου; Α. Εγώ τα κανονίζω [0] Β. Ισως, αν δεν έχω άλλα σχέδια [+1] Γ. Οχι. Αυτοί οι τύποι είναι ηλίθιοι [+2] Σε ισραηλινή μελέτη, οι άντρες χωρίς φίλους στον εργασιακό χώρο είχαν 2,4 περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα σε 20 χρόνια σε σχέση με εκείνους που είχαν στενές εργασιακές σχέσεις. Εάν το γραφείο σου δεν είναι ειδυλλιακό περιβάλλον για κουβεντούλες, προσπάθησε να οργανώνεις έναν καφέ μαζί τους κάθε εβδομάδα, σου προτείνει η Vicki Magley, πρόεδρος του Society for Occupational Health Psychology. Πόσες ώρες την εβδομάδα δουλεύεις; Α. 40 ώρες [0] B. Περισσότερες από 40 ώρες + υπερωρίες τα Σαββατοκύριακα [+1] Γ. Περισσότερες από 40 ώρες + υπερωρίες μες στην εβδομάδα [+2] Οι υπερωρίες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφράγματος κατά 23%, αναφέρει το British Medical Journal. Μια άλλη έρευνα από την Αγγλία βρήκε ότι οι υπερωρίες που διαρκούν παραπάνω από 11 ώρες μπορεί να διπλασιάσουν τις πιθανότητες που έχεις να πάθεις κατάθλιψη. Αν φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί και σε σένα, συμβουλεύσου το γιατρό σου για να κάνεις τακτικές εξετάσεις για την καρδιά σου. Αν το σκορ σου είναι 0-4: Συγχαρητήρια! Βοήθησε και τους κοντινούς σου ανθρώπους να έχουν την ίδια ποιότητα ζωής με σένα. Σύμφωνα με το American Journal of Public Health, βοηθώντας τους μπορεί να περιορίσεις τα προβλήματα υγείας λόγω άγχους. Αν το σκορ σου είναι 5-8: Μπορείς και καλύτερα. Αρχικά, προσπάθησε να βελτιώσεις τους τομείς, στους οποίους είχες τα χειρότερα αποτελέσματα στο τεστ. Επίσης, προσπάθησε να κινείσαι περισσότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας, λέει ο Koenig. Αν το σκορ σου είναι 9-12: Μάλλον πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα. Προς το παρόν, άλλαξε όσο περισσότερα μπορείς και κάνε σχέδια για αλλαγές στους επόμενους 6-12 μήνες, λέει η Magley. «Μετακόμισε κοντά στη δουλειά σου, άλλαξε εταιρεία ή βελτίωσε την καθημερινότητά σου». menshealth\ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Η Επιφοίτηση Του Αγίου Πνεύματος θεωρείται μέγα Θαύμα, διότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως Αστρονομικό Φαινόμενο !!

Γιατί η ευγένεια είναι σημαντική; Πάνω απ'όλα η ευγένεια αποτελεί προσωπική αρετή. Από την παιδική μας ηλικία, οι άλλοι μας...

Ψυχώσεις ή ψυχωτικές διαταραχές είναι όλες οι ψυχικές διαταραχές όπου διαταράσσεται η επαφή του ασθενούς με την πραγματικότητα.

Αν σπέρνεις τσιγγούνικα, μίζερα, μαζεμένα, λίγη θα είναι και η σοδειά σου. Αν από την άλλη φροντίζεις να σπέρνεις απλόχερα, άφθονη θα είναι και η σοδειά που θα πάρεις ως ανταμοιβή. Αποφάσισε. Όλη μέρα μέσα στη γκρίνια, μέσα στη μιζέρια, με τα μούτρα σου να σέρνονται στο πάτωμα. Από το στόμα σο

Όπως στη βιολογία του οργανισμού, έτσι και στον άνθρωπο, το «όχι» είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της ισορροπίας του ατόμου.

Ένα τέρας μοιάζει ο θυμός. Ένα θηρίο που απειλεί να κατασπαράξει σε ανυποψίαστο χρόνο κι εμάς και τoυς αγαπημένους μας και από το οποίο συχνά μοιάζει αδύνατον να απαλλαγούμε. «Η αιτία του θυμού είναι

«Τα ίχνη της εμπειρίας» των Francois Ansermet και Pierre Magistretti είναι ένα απαιτητικό βιβλίο που αφορά τον διάλογο της ψυχανάλυσης με τη βιολογία και απευθύνεται σε όσους αναζητούν νέες ιδέες βγαλμένες από τον διεπιστημονικό διάλογο.

Η ψευδαίσθηση του σχιζοφρενικού μας κόσμου Τι έχεις να πεις για το γεγονός ότι όλοι σε αυτό τον κόσμο τα ξέρουν όλα; Τι έχεις να υποθέσεις για την ανυπέρβλητη σοφία αυτού του κόσμου, την οποία αν εξετάσεις σε ατομικό επίπεδο, όλοι είναι λίγο πολύ σοφοί, μα σε συλλογικό επίπεδο όλες αυτές οι σοφές ατομικότητες συνθέτουν ένα σύνολο που παραπαίει και συχνά ακροβατεί μεταξύ τρέλας και λογικής;Υπερβολές, θα πεις ίσως…μπορεί να’χεις και δίκιο. Μπορεί να είναι ακραίος χαρακτηρισμός πως ο ισορροπημένος κόσμος της λογικής συχνά κοντεύει το όριο της τρέλας. Άλλωστε η λογική είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο και οι τρελοί αυτού του κόσμου, υπάρχουν ακριβώς για να επιβεβαιώνουν όλους εμάς τους λογικούς. Για να μας καθησυχάζουν πως όλα πηγαίνουν καλά και πως κανένα στοιχείο ανισορροπίας δε μας διέπει. Ακόμη κι αν μέσα μας έρχονται στιγμές που αμφιβάλλουμε. Που νοιώθουμε μεγάλη την πίεση και την αμφιβολία για το κατά πόσο ισορροπημένοι είμαστε. Που περιφέρουμε εδώ κι εκεί το θεόρατο Εγώ μας, σαν να υπάρχει μόνο αυτό στον κόσμο. Και όλοι οι υπόλοιποι, υφίστανται μόνο για να υπηρετούν το Εγώ μας. Και όλοι έχουμε δίκιο. Σα να μην είναι ο σκοπός να ανακαλύψουμε, να αποκαλύψουμε, να κατανοήσουμε και τελικά να προχωρήσουμε. Λες και δεν είναι το νόημα να μπορέσουμε να εξελιχθούμε σαν οντότητες, αλλά το μόνο που έχει σημασία είναι να αποδείξουμε σε εμάς και τους άλλους, πόσο δίκιο έχουμε εμείς και πόσο άδικο έχουν οι άλλοι. Δίκιο έχει και η ηλικιωμένη κυρία που πηγαίνει στην εκκλησία και κάνει τον μεγάλο σταυρό της, κατακεραυνώνοντας την ίδια στιγμή τον κάθε ένα που δεν αποδέχεται τη θρησκεία της σαν τη μόνη αλήθεια που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο. Δίκιο έχει και ο οργισμένος νέος που καταστρέφει θεωρώντας πως η μόνη αλήθεια που υπάρχει είναι η αντίσταση στο σύστημα και σε κάθε μορφή εξουσίας που καταπιέζει τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν την ίδια στιγμή, ο ίδιος αυτός οργισμένος νέος καταπιέζει κάποιους άλλους ανθρώπους. Δίκιο έχει ο απατημένος σύζυγος που θεωρεί πως εξαπατήθηκε, δίκιο έχει και η παραμελημένη γυναίκα που θεωρεί πως παραμελήθηκε. Δίκιο έχει ο πατέρας που καταπιέζει το παιδί του, θεωρώντας πως το κάνει για το καλό του, δίκιο έχει και η μάνα που υπερπροστατεύει το παιδί της, δημιουργώντας μελλοντικούς εξαρτημένους ενήλικες αδύναμους να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους στο μέλλον. Δίκιο είχαν οι λευκοί ρατσιστές που μέσα στη στρεβλή τους πραγματικότητα πλανήθηκαν πιστεύοντας ακράδαντα πως το χρώμα του δέρματος ενός ανθρώπου είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Δίκιο έχουν και οι αντιρατσιστές που μέσα στον δικό τους πλανημένο φανατισμό, αδικούν και αυτοί με τη σειρά τους, καθώς κάθε μορφή φανατισμού είναι στρεβλή και φλερτάρει με το όριο της ανισορροπίας. Δίκιο έχει ο πλούσιος που σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και το πώς θα πλουτίσει περισσότερο μη αντιλαμβανόμενος πως και αυτός όπως και όλοι μας, κάποια στιγμή θα παρέλθουμε από τον κόσμο αυτό. Δίκιο έχει και ο φτωχός που κατηγορεί τον πλούσιο, αρνούμενος να αναρωτηθεί τη δική του ευθύνη για το πώς έφτασε ή παρέμεινε στη φτώχεια. Όλοι έχουν δίκιο. Όλοι έχουν δίκιο; Εσύ τι έχεις να πεις για όλα αυτά; Ψάχνεις ήδη μέσα σου τα επιχειρήματα που θα σε βοηθήσουν να καταρρίψεις τα λεγόμενα αυτού του κειμένου, δίχως καν μερικές φορές να μπορείς να καταλάβεις από πού προέρχεται η ανάγκη να απορρίψεις πριν προσπαθήσεις να καταλάβεις; Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτού του κόσμου και η μεγαλύτερή του σχιζοφρένεια, να είναι αυτό ακριβώς. Η ψευδαίσθηση που δημιουργούμε στον εαυτό μας, ότι υπάρχει μια και μόνη πανανθρώπινη αλήθεια. Ίσως αυτό να είναι η πηγή όλων των δεινών μας. Αν δεν το είχαμε αυτό μέσα μας, ίσως δε θα υπήρχε μίσος, πόλεμος, αντιπαλότητα. Ίσως δε θα υπήρχε τίποτε αρνητικό στις ανθρώπινες σχέσεις. Ίσως θα αποδεχόμασταν ο ένας τον άλλον. Ίσως δε θα βλέπαμε ο ένας τον άλλον σαν απειλή για την αλήθεια μας, αλλά σαν ευκαιρία για να ανακαλύψουμε και άλλες αλήθειες. Όλα θα ήταν ίσως περισσότερο ιδανικά και λιγότερο σχιζοφρενικά. Απαλλαγμένοι από την ανάγκη της μιας και μόνης αλήθειας, θα μπορούσαμε να συμβιώνουμε αρμονικά όχι μόνο ο ένας με τον άλλον, αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί η ψυχαναγκαστική- και μισότρελη πολλές φορές- ανάγκη να παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε μία και μοναδική αλήθεια, μας περιορίζει τόσο πολύ που δεν έχουμε κανένα περιθώριο εξέλιξης. Καταδικασμένοι να παραμένουμε στάσιμοι εις το διηνεκές. Και η αίσθηση της ατομικής μας στασιμότητας, είναι μια σημαντική μορφή δυστυχίας. Εσύ τι λες για όλα αυτά; psychiatrosonline pointfromview Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Πόσες φορές σου έχει πει κάποιος πως όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο; Πόσες φορές έχεις ακούσει πως ανεξάρτητα από το πόσο έχεις στεναχωρηθεί ή πληγωθεί, υπάρχει πάντα κάτι καλό σε αυτό; Πόσες φορές σου έχει πει κάποιος πως χρειάζεται να φτάσεις στον πάτο για να σηκωθείς και να φτάσεις στην επιτυχία, είτε προσωπικά είτε […]

Άρθρο της συγγραφέως Margaret Paul, Ph.D Η Εσωτερική σύνδεση είναι μια ισχυρή αυτο-θεραπευτική διαδικασία έξι βημάτων που παρέχει έναν οδικό χάρτη ώστε να μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας. Η εκμάθηση και εξάσκηση αυτών των έξι

Όταν κάποιος λέει κάτι υποτιμητικό ή κάτι που μας πληγώνει, έχουμε επιλογή για το πώς να αντιδράσουμε. Πρόσφατα μου συνέβη κάτι τέτοιο και έμεινα τόσο εμβρόντητος από το σχόλιο που δεν ήμουν σίγουρος πώς να αντιδράσω. Στην αρχή, το χλεύασα. Ήταν σχεδόν κωμικό το πόσο αγενές ήταν. Στη συνέχεια άρχισε να κατακάθεται, και εγώ άρχισα να πιστεύω ότι πραγματικά ΗΜΟΥΝ αυτό που το άτομο είπε ότι ήμουν. Είχα ταπεινωθεί, καθώς το σχόλιο έγινε μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων. Και τότε, κατάλαβα .. το σχόλιο που έγινε δεν έχει καμία αντανάκλαση πάνω μου απολύτως. Όταν έριξα μια καλή και αυστηρή ματιά στον εαυτό μου, δεν ήμουν τίποτα σαν αυτό που αυτός ο άνθρωπος περιέγραφε ότι είμαι. Γνωρίζω τον εαυτό μου, και ξέρω ότι δεν είμαι έτσι. Μια επιπόλαια, αλόγιστη παρατήρηση είπε περισσότερα σχετικά με το πρόσωπο που το είπε από μένα, έτσι κατάλαβα ότι δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να ντρέπομαι και να σκύβω το κεφάλι. Όταν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις όπως αυτές, συχνά δεν τις βλέπω ως ευκαιρία για δύναμη, για ανάπτυξη. Συνήθως το παίρνω κατάκαρδα και βυθίζομαι στην αυτό-λύπηση. Είναι οι μικρές νίκες, όπως αυτές που πιστεύω ότι οδηγούν σε μια υγιή αίσθηση της αυτοεκτίμησης και της εμπιστοσύνης, και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Είναι επίσης μια καλή υπενθύμιση για μένα να είμαι προσεκτικός όσον αφορά αυτά που λέω. Τα απερίσκεπτα λόγια μπορεί να είναι επιβλαβή σε κάποιον, και θα πάρω εκείνη τη στιγμή ως παράδειγμα. (Ένας φίλος) Kate Minogianni‎"Ξυπνώντας τον Ονειρευτή. Αλλάζοντας το Όνειρο" Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Γράφει ο Αντώνης Γαβαλάς, MSc Ο Πυγμαλίων της Κύπρου σμίλεψε ένα γυναικείο άγαλμα τόσο όμορφο που το ερωτεύθηκε κι ευχήθηκε να ζωντανέψει, όπως και έγινε. Επέλεξε να αντιληφθεί τον δικό του κόσμο, εκείνον όπου το άγαλμά

Τι μπορούμε να κάνουμε; Μικρά ψήγματα καθημερινής φροντίδας για τον καθένα. 1) Πηγαίνετε έξω: Ασκηθείτε, πηγαίνετε μια βόλτα, πηγαίνετε στην παραλία, στην πισίνα, πεζοπορία ή όπου αλλού σας αρέσει. Πάρτε λίγο καθαρό αέρα. Ο φρέσκος αέρας μας γεμίζει με μια φρέσκια νέα διάθεση τη ζωή. Όταν βγαίνουμε έξω χαλαρώνουμε. Χρησιμεύει ως μια απελευθέρωση από όλες τις πιέσεις που μερικές φορές αισθανόμαστε προσπαθώντας να είμαστε τα πάντα για όλους. 2) Βρείτε χρόνο για να είσαστε μόνοι σας: Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάθε μέρα τουλάχιστον 30 λεπτά για να είσαστε μόνοι . Είτε είναι στο μεσημεριανό σας διάλειμμα, μισή ώρα πριν κοιμηθείτε ή 30 λεπτά το πρωί πριν σηκωθούν όλοι οι άλλοι. Ο χρόνος που είστε μόνοι είναι αποτοξινωτικός και αναζωογονητικός. 3) Πυροδοτείστε τη δημιουργικότητά σας: Με ότι σας κάνει δημιουργικούς όπως το γράψιμο, διάβασμα, δημιουργώντας κάτι, το μαγείρεμα, επισκευάζοντας ένα αυτοκίνητο, χτίζοντας κάτι, το ράψιμο, την τέχνη. Όταν είμαστε δημιουργικοί νιώθουμε ζωντανοί και με πάθος. 4) Περάστε χρόνο με τους φίλους σας: Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα ωραίο διάλειμμα από τις ευθύνες της ζωής, περνώντας ελεύθερο χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάμε και που μας κάνουν να αισθανόμαστε ελεύθεροι. Η επαφή και το δέσιμο είναι ένας από τους υγιέστερους τρόπους για να φροντίσουμε τον εαυτό μας. 5) Πάρτε έναν υπνάκο: Ένας εικοσάλεπτος υπνάκος λέγεται ότι είναι εντελώς αναζωογονητικός για ολόκληρο το σωματικό, συναισθηματικό και διανοητικό μας σύστημα. Αν μπορείτε να το συμπεριλάβετε μέσα στην ημέρα σας, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. 6) Πηγαίνετε για ψώνια: Αγοράζοντας κάτι νέο φέρνει συχνά φως και ενθουσιασμό στη ζωή μας. Πρέπει όλοι μας να ανταμείβουμε τους εαυτούς μας για τη σκληρή δουλειά μας. 7) Συνδεθείτε πνευματικά: Με ό,τι τρόπο λειτουργεί για εσάς, ζωντανεύοντας την πνευματική ζωή σας, αυτό θα σας κάνει να αισθανθείτε περισσότερο συνδεδεμένοι με την εξέλιξη που παίρνει η ζωή σας. Η πεποίθηση ότι όλα συμβαίνουν όπως θα έπρεπε να είναι, θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε από το στρες. 8) Κάντε μασάζ: Το άγγιγμα είναι θεραπεία και ένας πολύ καλός τρόπος για να μειώσετε το στρες και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. 9) Να τρώτε υγιεινά: Υπάρχει κάτι σχετικά με την κατανάλωση υγιεινών τροφών που μας κάνει να αισθανόμαστε σαν να είμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση και ότι έχουμε μια αίσθηση του ελέγχου πάνω στις περιστάσεις. Η υγιεινή διατροφή είναι μία ισχυρή επιλογή προς την κατεύθυνση της αγάπης για τον εαυτό μας. 10) Απενεργοποιήστε το κινητό σας για λίγες ώρες: Είναι απίστευτα υγιεινό να είστε σε θέση απλά να αποσυνδεθείτε από το κοινωνικό και διαδικτυακό κόσμο. 11) Μην ξεχνάτε τον ήλιο: Το φως του ήλιου, η λάμψη του, καθημερινά μας λούζει ζωή και εμείς τον αγνοούμε, δεν του ρίχνουμε μια ματιά. 12) Μην ξεχνάτε το γέλιο, έστω το χαμόγελο, την ευφορική έκφανση της ανθρώπινης υπόστασης. 13) Μην ξεχνάτε το κλάμα, το δάκρυ, τη έκφραση του πόνου, της θλίψης, της στεναχώριας, του θυμού… που εγκλωβίζονται μέσα μας και μας στεναχωρούν, μας καταθλίβουν, μας μελαγχολούν. 14) Μην ξεχνάτε την ανάπαυση, την χαλάρωση, τον ύπνο. Το σώμα χρειάζεται ξεκούραση, ο νους χρειάζεται αγρανάπαυση, το πνεύμα χρειάζεται αποφόρτιση. 15) Πρώτα από όλα ξεκινήστε την ημέρα σας με ένα κρύο ντους. Είναι εξαιρετικό για το κυκλοφορικό, ενδυναμώνει το νευρικό σύστημα και διευρύνει το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Για να έχετε ένα καλλίτερο αποτέλεσμα τρίψτε ολόκληρο το σώμα με κάποιο έλαιο. Ας φροντίσουμε τον εαυτό μας. Καθημερινές, μικρές πράξεις φροντίδας, μια υπενθύμιση της αξίας μας, μια περιποίηση, στοιχειώδης των αναγκών μας… sciencearchives Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Αρθρογράφος: Γιάννης Ξηντάρας 1605 Συναισθήματα είναι όλα όσα νοιώθω. Χαρά, λύπη, ευτυχία, δυστυχία, στεναχώρια, θλίψη, θυμός, ευχαρίστηση, αγανάκτηση είναι μερικά από τα πιο »διάσημα» συναισθήματα… Το να τα νοιώθω είναι αναποφευκτό. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι, αυτό είναι το φυσιολογικό. Το να είμαι σε επαφή με αυτό που κάθε φορά νοιώθω είναι το ζητούμενο. Να μπορώ να αναγνωρίζω, να αποδέχομαι και να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου. Συχνά αυτήν την διαδικασία την μπλοκάρουμε. Αναγνωρίζουμε επιφανειακά το τι νοιώθουμε και το αφήνουμε μέσα μας, δεν το βγάζουμε, δεν το κάνουμε κάτι… Συνήθως γίνετε αυτό με τα δυσάρεστα συναισθήματα, συχνά όμως μας συμβαίνει και με τα ευχάριστα: ούτε αυτά δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε καμιά φορά! Τα κλείνουμε μέσα λοιπόν… Μέσα κι αυτά – όλα μέσα! Και μπλοκάρουμε… Δεν είναι ότι δεν νοιώθουμε, αλλά έχουμε μπλοκάρει τα συναισθήματά μας. Κάτι σαν το capital control, μόνο που εδώ το προκαλούμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ απλοϊκό να πει κανείς »απελευθερώσου», »ανοίξου», »εκφράσου», απλοϊκό υπό την έννοια του ευχολόγιου… Ωστόσο η απάντηση (λύση) στο μπλοκάρισμα -σε πάσης φύσεως μπλοκάρισμα- δεν μπορεί παρά να είναι το άνοιγμα, η αλλαγή, η μετατόπιση… Τα συμπεράσματα δικά σας. e-psychology Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Το βλέμμα, η φωνή, η αναπνοή και το βάδισμα είναι ταυτόσημα` καθώς όμως ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να ελέγχει συγχρόνως και τις τέσσερις αυτές διαφορετικές και ταυτόχρονες εκφράσεις της σκέψης του, αναζητήστε εκείνη που λέει την αλήθεια` θα γνωρίσετε τον άνθρωπο στο σύνολό του. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Ο κύριος Σ. δεν είναι μόνο χημικός και κεφαλαιοκράτης, αλλά και εμβριθής παρατηρητής και μεγάλος φιλόσοφος. Ο κύριος Ο. δεν είναι μόνο κερδοσκόπος, αλλά και άνθρωπος με κρατικό κύρος. Έχει κάτι από αρπακτικό πουλί, αλλά και από ερπετό συνάμα` αρπάζει θησαυρούς και ξέρει να γητεύει τους φύλακες. Αν αυτοί οι δύο άνθρωποι έρχονταν στα χέρια, δε νομίζετε ότι θα πρόσφεραν ένα υπέροχο θέαμα, παλεύοντας ο ένας εναντίον της πανουργίας του άλλου, παραβγαίνοντας στα λόγια, στα εξωφρενικά ψέματα, έχοντας τον νου τους στην κερδοσκοπία και στους αριθμούς; Κι όμως, ένα βράδυ συναντήθηκαν σ’ ένα σπίτι, δίπλα στη θαλπωρή του τζακιού, υπό το φως των κεριών, με το ψέμα στα χείλη, στα δόντια, στο μέτωπο, στα μάτια, στα χέρια, οπλισμένοι σαν αστακοί. Το ζητούμενο ήταν τα χρήματα. Αυτή η μονομαχία έλαβε χώρα στα χρόνια της Πρώτης Αυτοκρατορίας. Ο κύριος Ο., που χρειαζόταν 500.000 φράγκα για την επομένη, πήγε κατά τα μεσάνυχτα και στάθηκε απέναντι στον Σ. Κοιτάξτε τον κύριο Σ., έναν άνθρωπο σκληρό, έναν αληθινό Σάυλοκ που, όντας ακόμα πιο πανούργος από τον προγενέστερό του, έπαιρνε τη λίβρα της σάρκας πριν καν δώσει το δάνειο. Βλέπετε πως τον πλευρίζει ο Ο., ο Αλκιβιάδης της τράπεζας, ο άνθρωπος που ήταν ικανός να πάρει δάνειο διαδοχικά από τρία βασίλεια χωρίς να τα εξοφλήσει, πείθοντας ταυτόχρονα όλο τον κόσμο ότι τα έκανε να πλουτίσουν; Παρακολουθήστε τους! Ο κύριος Ο. ζητάει με άνεση από τον κύριο Σ. 500.000 φράγκα για είκοσι τέσσερις ώρες, υποσχόμενος ότι θα τα επιστρέψει σε τίτλους. «Κύριε» είπε ο κύριος Σ. στον άνθρωπο που μου μετέφερε αυτή την ανεκτίμητη ιστορία «όταν ο Ο. μου εξηγούσε τις λεπτομέρειες για τους τίτλους, άσπρισε η άκρη της μύτης του μόνο από την αριστερή πλευρά, στην ελαφριά καμπύλη που σχηματίζεται στο κάτω μέρος του πτερυγίου της. Μου είχε δοθεί και στο παρελθόν η ευκαιρία να παρατηρήσω ότι, κάθε φορά που ο Ο. έλεγε ψέματα, αυτό το σημείο γινόταν άσπρο. Οπότε ήξερα ότι για ένα διάστημα τα 500.000 φράγκα μου θα διέτρεχαν κίνδυνο…». «Και τι έγινε;» τον ρώτησε ο άνθρωπός μου. «Τι να γίνει;» αποκρίθηκε ο κύριος Σ. και άφησε να του ξεφύγει ένας αναστεναγμός. «Τι να γίνει; Αυτό το φίδι με κράτησε εκεί επί μισή ώρα` του υποσχέθηκα τα 500.000 φράγκα και τα πήρε». «Και σας τα επέστρεψε;…» Ο Σ. θα μπορούσε να συκοφαντήσει τον Ο. Το πασίγνωστο σε όλους μίσος του τού έδινε κάθε δικαίωμα να το κάνει, και μάλιστα σε μια εποχή που η γλώσσα τσάκιζε υπολήψεις. Πρέπει να σου πω, προς τιμήν αυτού του αλλόκοτου ανθρώπου, ότι απάντησε: «Ναι». Αλλά το είπε με ύφος περίλυπο. Θα ήθελε να μπορούσε να κατηγορήσει τον εχθρό του για μια επιπλέον εξαπάτηση. Κάποιοι λένε ότι στο θέμα της προσποίησης ο κύριος Ο. ήταν πιο επιδέξιος κι από τον Ταλεϋράνδο. Δεν έχω κανέναν λόγο να μην το πιστέψω. Ο διπλωμάτης ψεύδεται για λογαριασμό άλλων, ο τραπεζίτης ψεύδεται για τον εαυτό του. Ε, λοιπόν, αυτός ο σύγχρονος Μπουρβαλέ, που είχε καταφέρει να διατηρεί τελείως αμετάβλητα τα χαρακτηριστικά του, εντελώς ανέκφραστο το βλέμμα του, πάντα σταθερό τον τόνο της φωνής του και επιδέξια αδιάφορο το βάδισμά του, αδυνατούσε να τιθασεύσει την άκρη της μύτης του. Ο καθένας μας έχει ένα σημείο που το ορίζει η ψυχή, έναν χόνδρο στο αυτί που κοκκινίζει, ένα νεύρο που τρεμοπαίζει, έναν εξόχως ιδιαίτερο τρόπο να ανοίγει τα βλέφαρα, μια ρυτίδα που την ακατάλληλη στιγμή βαθαίνει, ένα εύγλωττο σφίξιμο στα χείλη, ένα αποκαλυπτικό τρέμουλο στη φωνή, μια ανάσα που δε βγαίνει σωστά. Τι τα θέλετε; Η Φαυλότητα δεν είναι τέλεια. ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΔΙΣΜΑΤΟΣ ΟΝΟΡΕ ΝΤΕ ΜΠΑΛΖΑΚ lecturesbureau Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Για να κατανοήσουμε την προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων, ας χρησιμοποιήσουμε την αναλογία της φωλιάς των πουλιών. Η φωλιά των πουλιών αποτελείται από δύο μέρη: -Το έξω στρώμα είναι σκληρό, συμπαγές, δομημένο από πιο σκληρά υλικά, κομμάτια ξύλο, πετρούλες, λάσπη κλπ., που αποτελούν ένα συγκεκριμένο οικοδόμημα που επιτρέπει στη φωλιά να αντέχει στις καιρικές συνθήκες, να είναι στερεή και

Εκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη. Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια. Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς τον

Μάθετε πως να κάνετε τις οικογενειακές, φιλικές και διαπροσωπικές σας σχέσεις καλύτερες.

Το κεντρικό σημείο, αναφορικά με την θωρακισμένη δασκάλα, είναι η στάση της απέναντι στον παιδικό αυνανισμό. Ό αυτό-ηδονισμός την τρομοκρατεί. Δεν μπορεί να φανταστεί, πως αυτός ο φόβος δεν είναι παρά το ξύπνημα της δικιάς της οδυνηρής σύγχυσης όταν ήταν παιδί και της απαγόρευαν την φυσική ευχαρίστηση, του ν' αγγίζει τα γεννητικά όργανα. Αν τολμούσε να ακολουθήσει το ξέσπασμα των απωθημένων συναισθημάτων της, θα μπορούσε κάλλιστα ν' ασκήσει βία ενάντια στο παιδί που αυνανίζεται - τόσο έντονη είναι η ματαίωση της δικιάς της εμπειρίας - όμως ή απώθηση είναι υπερβολικά βαθιά για οποιοδήποτε τέτοιο ρήγμα, κι έτσι στρέφεται με φανατισμό σ' αυτό που έχει διδαχτεί - να αποσπάσει το παιδί απ' αυτή την δραστηριότητα ή να το τιμωρήσει. Έτσι, όταν ο μικρός Τόμυ, τεσσάρων χρόνων, άρχισε να βγάζει τα ρούχα του, στο διάλειμμα, για να παίξει με τα γεννητικά του όργανα, η δεσποινίς Τζόουνς τον επανέφερε αυστηρά στην τάξη. Αν τολμούσε να βγάλει την φόρμα του, τον τιμωρούσε να μείνει στο κρεβάτι ενώ τα άλλα παιδιά ανέβαιναν στην ταράτσα. Και όταν παρατήρησε τον Χάρολντ, της ίδιας ηλικίας, που έπαιζε χαρούμενα με τα γεννητικά του όργανα, ενώ κοίταζε το σπιτάκι με τους κύβους που είχε χτίσει, ή δεσποινίς Τζόουνς είπε, «ο Χάρολντ παραείναι τολμηρός με τα χέρια του. Πρέπει αμέσως να κάνει κάτι εποικοδομητικό». Χαρακτηριστικό γνώρισμα της θωρακισμένης δασκάλας, είναι η ικανότητα της να αναγνωρίζει το διαταραγμένο παιδί, χωρίς καθόλου να υποπτεύεται την αιτία ή την σοβαρή φύση της διαταραχής. Ο Μπίλυ είναι πολύ επιθετικός, δεν δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιχνίδια, και προσβάλλεται από ξαφνικούς φόβους και ξεσπάσματα υστερίας. Μολονότι, είναι απ' την φύση του, ένα πολύ καλοφτιαγμένο και ζωηρό αγόρι, κλείνεται συχνά στον εαυτό του και πιπιλίζει το δάχτυλο του. Είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς, μια σοβαρή αναστολή αναφορικά με τον αυνανισμό, κι όμως η δεσποινίς Τζόουνς αρνιέται να ζητήσει την συμβουλή του ψυχιάτρου του σχολείου, λέγοντας πως ο Μπίλ θα το ξεπεράσει. Ο Νέντ, που ανήκει στην ίδια ομάδα των τετράχρονων παιδιών, πήγε σπίτι και είπε στην μητέρα του, πως η δασκάλα του είπε να μην πιπιλάει το δάχτυλό του· ή δεσποινίς Τζόουνς το αρνήθηκε, χωρίς να ' χει συνείδηση, πως οι πράξεις της μιλούν δυνατότερα απ' τις λέξεις. Τυπική επίσης είναι η στάση της, αναφορικά με τις συνήθειες της τουαλέτας. Κάθε παιδί υποχρεώνεται να πάει στην τουαλέτα, πριν απ' την ώρα της ανάπαυσης, αδιάφορο αν έχει την επιθυμία να το κάνει. Εξάλλου, είναι υποχρεωμένο να μην ξαναπάει στην τουαλέτα, κατά την ώρα της ανάπαυσης, παρά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Το αποτέλεσμα είναι κανένα παιδί να μην πηγαίνει στην τουαλέτα, όση ώρα είναι στο δωμάτιο η δεσποινίς Τζόουνς, όμως απ' την στιγμή που θα φύγει και θ' αναλάβω εγώ, αρχίζουν να ζητούν να πάνε στην τουαλέτα. Ένα παιδί ήθελε τόσο πολύ να πάει στην τουαλέτα, ώστε όταν μ' άκουσε να έρχομαι ψιθύρισε στη δεσποινίδα Τζόουνς, «πηγαίνετε τώρα, βιαστείτε. Έρχεται η άλλη δασκάλα». Αργότερα, η δεσποινίς Τζόουνς μου ανέφερε αυτό το σχόλιο και είπε, «βλέπεις, δεν έχεις επιβάλλει τη κατάλληλη πειθαρχία σ' αυτά τα παιδιά». Φαίνεται απίστευτο το γεγονός, ότι αυτή η δασκάλα δεν βλέπει πόση ένταση έχουν αυτά τα μικρά κορμιά πάνω στα κρεβάτια, πόσο αφύσικη και άκαμπτη είναι η στάση τους, καθώς βρίσκονται εκεί ξαπλωμένα, περιμένοντας να φύγει απ' το δωμάτιο. Ούτε που της περνάει απ' το μυαλό να εξετάσει την σημασία του γεγονότος, ότι όταν επιστρέφει βλέπει σημειωμένο, πως τα παιδιά έχουν πάει τέσσερις ή πέντε φορές στην τουαλέτα. Το μοναδικό της σχόλιο είναι σαρκαστικό, «είναι περίεργη η σχέση που έχουν τα παιδιά μαζί σου». Η μόνη φορά που ενοχλήθηκε, ήταν τότε, που ένα μικρό κοριτσάκι της είπε «η άλλη δασκάλα είναι καλύτερη από σένα, μας αφήνει να πηγαίνουμε στην τουαλέτα», όμως κανόνισε αυτό το θέμα όπως της άρεσε, αναλαμβάνοντας όλη την ώρα της ανάπαυσης για αρκετές μέρες. Η αντιμετώπιση του μικρού αγοριού, που παίζει με τα περιττώματα του, είναι πολύ ενδεικτική της θωρακισμένης προσέγγισης προς τα παιδιά. Σε μια τέτοια περίπτωση είχε κατατρομοκρατηθεί, και μου είπε πως αυτό σήμαινε ότι το παιδί ήθελε να τα κρατά όλα για τον εαυτό του, ακόμα και τα περιττώματά του. Έφερε αμέσως ένα δοχείο και είπε πως πρέπει να υποχρεώνω το παιδί να κάθεται εκεί, ώστε να μπορώ να εμποδίζω κάθε προσπάθεια του να αγγίζει τα περιττώματα. Ξέροντας πως το αγοράκι θα 'νιωθε ταπεινωμένο και με μόνη τη σκέψη να καθίσει σ' ένα δοχείο, συγκατάνευσα ελάχιστα σ' αυτό. Την άλλη μέρα, η δεσποινίς Τζόουνς του μίλησε τόσο αυστηρά για την καλή συμπεριφορά στην τουαλέτα και κατάφερε να τον τρομοκρατήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε τώρα, βουτάει το χέρι του στην τουαλέτα και αγγίζει τα περιττώματα, πιστεύοντας πως κανείς δε θα μάθει τι έκανε. Είχα την εντολή να τον παρακολουθώ από κοντά κάθε μέρα και να φροντίσω να τηρηθεί η σωστή συμπεριφορά. Της πρότεινα την ιδέα πως ίσως ήταν μια εμπειρία, που το παιδί δεν είχε ζήσει στη διάρκεια της βρεφικής ηλικίας και πως ίσως ήταν σωστό να το αφήσουμε να την ζήσει τώρα, μα τα λόγια μου έπεσαν στο κενό. Αυτό το επεισόδιο, την υποκίνησε να μου υποδείξει, να κρατώ ένα διάγραμμα, αναφορικά με την συμπεριφορά κάθε παιδιού, στην τουαλέτα. Η δεσποινίς Τζόουνς ανέφερε σαν παράδειγμα, μια μέθοδο ενός πολύ γνωστού σχολείου για την εκπαίδευση δασκάλων, που συμβούλευε να κρατείται ένα διάγραμμα με διαφορετικού χρώματος μολύβια, που κάθε ένα θα δείχνει το μέγεθος των κενώσεων, την συμπεριφορά του παιδιού κ.λ.π. Εγώ αρνήθηκα, ενώ την κοίταζα και φανταζόμουν την φρίκη που θα φαινόταν στο πρόσωπό της, αν μόνο μπορούσε να δει τον της, καθώς αντλούσε μια ματαιωμένη πρωκτική ηδονή από μια τέτοιου είδους σχολαστική παρακολούθηση των απεκκριτικών λειτουργιών. Στη διάρκεια της ημέρας, συμβαίνουν πολλά μικροεπεισόδια, φαινομενικά ασήμαντα, μα που αποτελούν όλα μέρος της ασυνείδητης απόφασης που έχει πάρει ή θωρακισμένη δασκάλα να μεγαλώσει καλοαναθρεμμένα και «καλά» παιδιά. Για παράδειγμα, σπάνια τα' αφήνει να φωνάξουν ακόμα και στην ταράτσα, μη μπορώντας ν' αντιληφθεί πως αυτό είναι μια βιολογική ανάγκη για όλα τα παιδιά. Έχει διαρκώς στο στόμα της το «σουτ!», μια και τα καλοαναθρεμμένα τετράχρονα παιδιά δεν θα 'πρεπε να κάνουν θόρυβο. Όταν ανακάλυψε δυο μικρά κοριτσάκια να βάζουν πανιά στο κεφάλι τους προσποιούμενες πως αυτά είναι οι σκούφοι που φορούν οι σερβιτόρες, τις ανάγκασε αμέσως να σταματήσουν το παιχνίδι. Τα πανιά αυτά προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν σαν καλύμματα στα κτήρια, που έφτιαχναν τα παιδιά με τους κύβους, πουθενά αλλού! Έχει μανία για τα ονομαζόμενα «δημιουργικά» παιχνίδια, όπως ή ξυλουργική ή οι κατασκευές με κύβους, αλλά της είναι αδύνατο να καταλάβει το «παιχνίδι για το παιχνίδι». Να τσουλάς βαρέλια είναι ανόητο, δεν οδηγεί το παιδί πουθενά, και πρέπει να του αποσπάσουμε την προσοχή από αυτό. Η απλή πράξη του στιβάγματος μεγάλων κούφιων κύβων σ' ένα κασόνι, που για τα μικρά παιδιά είναι μια απόλαυση, φέρνει στο πρόσωπο της μια έκφραση ανυπομονησίας και θυμού. Αυτό είναι ένας πραγματικά, χωρίς αξία τρόπος να περνάς τον καιρό σου - τίποτα δημιουργικό δεν έχει σχεδιαστεί , ούτε χτιστεί! Η ζωγραφική είναι μια δραστηριότητα, που η δεσποινίς Τζόουνς ανέχεται επειδή αποτελεί μέρος του προγράμματος του σχολείου, κρυφά όμως, πιστεύει πως δεν έχει και μεγάλη αξία. Τα πασαλείμματα των τετράχρονων παιδιών, τα χρώματα που χρησιμοποιούν, η μορφή και το περιεχόμενο της αδέξιας μα σημαντικής τους προσπάθειας ν' αποτυπώσουν στο χαρτί αυτό που νιώθουν, είναι μάταια, σύμφωνα με την γνώμη της δασκάλας τους. Έφτασε μάλιστα στο σημείο, να μου προτείνει να μην τα' αφήνω να ζωγραφίζουν πάνω από έναν πίνακα την ημέρα, αγνοώντας το γεγονός πως οποιαδήποτε δημιουργική τάση, είτε στο παιδί είτε στον ενήλικο, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ποτέ κάτω από τέτοιους περιορισμούς. Πολύ συχνά συμβαίνει κάποιο επεισόδιο που ανοίγει μια πόρτα στον ασυνείδητο κόσμο του παιδιού. Μια κραυγή διέκοψε ξαφνικά την ησυχία κατά την ώρα της ανάπαυσης κι ο Τόνυ πετάχτηκε γεμάτος τρόμο από έναν εφιάλτη. «Βοηθήστε με! Ώ, βοηθήστε με!» φώναζε, «Το κεφάλι μου! Το κεφάλι μου!» και ξέσπασε τρέμοντας σε λυγμούς. Όταν το ανέφερα στην δεσποινίδα Τζόουνς, γέλασε και σχολίασε, «Ώ, τα περισσότερα παιδιά έχουν εφιάλτες. Δεν έχει σημασία». Κι όταν πάλι ο μικρός Κένεθ έκανε μια από τις συνηθισμένες επιθέσεις του σ' ένα πιο αδύνατο παιδί είπε, «θέλω να βλέπω τους ανθρώπους να πονούν. Μ' αρέσει πολύ. Δεν ξέρω γιατί», το αντιμετώπισε εντελώς ελαφρά με το σχόλιο, «Αυτά είναι ανοησίες. Μη δίνεις προσοχή». Το προβληματικό παιδί ενεργοποιεί κάτι στην δεσποινίδα Τζόουνς, που είναι παρόμοιο με τον πανικό. Γεμάτη φόβο για τον εαυτό της, επιβάλλει αμέσως στο παιδί υπερβολικά πειθαρχικά μέτρα. Η Μαίρη παθαίνει παροξυσμούς οργής, που οφείλονται στο γεγονός πως οι γονείς της είναι χωρισμένοι και είναι υποχρεωμένη να ζει με μια ανίδεη και εγωίστρια μητέρα. Είναι ένα αξιαγάπητο παιδί κι ασυνήθιστα έξυπνο. Όταν μια μέρα ξέσπασε σε μια φοβερή κρίση οργής, η δεσποινίδα Τζόουνς ανάγγειλε μεγαλόφωνα πως δεν την ήθελε στην τάξη κι έπρεπε να πάει να μείνει μόνη της ς' ένα δωμάτιο του πάνω ορόφου. Φωνάζοντας και κλαίγοντας με λυγμούς, το κοριτσάκι ήταν υποχρεωμένο να περάσει το πρωινό μόνη μέχρι, όπως λέει η δεσποινίδα Τζόουνς, «να καταλάβει πως μια τέτοια συμπεριφορά δεν θα γίνει ανεκτή». Τελικά, με κάποια δικαιολογία, κατάφερα να πάω στο παιδί και να το πάρω στην αγκαλιά μου. Σε λίγα λεπτά η κρίση υποχώρησε, είχε αυτό που χρειαζόταν - την αγάπη. Όταν η δεσποινίς Τζόουνς ανακάλυψε πως είχα πάει στο κορίτσι, γύρισε θυμωμένα σε μένα και μου είπε, «Απλώς παραχαϊδεύεις αυτό το παιδί. Αυτό που χρειάζεται είναι ή πειθαρχία». Ένα απ' τα πιο πιθανά συμπτώματα της θωρακισμένης δασκάλας, είναι η σχολαστική της ανάγκη για την τάξη και η επιμονή της να γίνονται όλα σύμφωνα με τους κανόνες. Τα παιδιά δεν πρέπει να διαβάζουν βιβλία, εκτός αν τα χέρια τους είναι εντελώς καθαρά. Το μπάνιο πρέπει να είναι πάντα πεντακάθαρο. Όταν πίνουν τον χυμό τους κι ακούν μια ιστορία, πρέπει να κάθονται σε κύκλο, ακριβώς πάνω στην άσπρη γραμμή, που είναι σχεδιασμένη γι' αυτό τον λόγο στο πάτωμα. Τα γόνατά τους πρέπει να διασταυρώνονται με ομοιόμορφο τρόπο, πριν τους επιτραπεί να πάνε ένα ένα, να πάρουν την πορτοκαλάδα τους. Πρέπει πάντα να μιλούν με την σειρά και να μην διακόπτουν το ένα το άλλο. Μπορούν να πάρουν από τα ράφια μικρές καμινάδες ή ανθρωπάκια μόνο αν έχουν χτίσει ένα σπίτι με κύβους, για κανένα άλλο λόγο. Μία δασκάλα πρέπει να «κατευθύνει την συζήτηση» στο τραπέζι του φαγητού, ή άλλη πρέπει να μένει σιωπηλή. Τα παιδιά δεν επιτρέπεται να πάρουν περισσότερες από δυο μερίδες φαγητού, ακόμα κι αν πεινούν και το φαγητό δεν ήταν αρκετό. Ο μικρός Χάρυ, δεν επιτρέπεται να παίξει με τα χτίσματα των άλλων παιδιών στην ταράτσα, αν έρχεται αργοπορημένος στο σχολείο μολονότι είναι πολύ δυστυχισμένος, που η μητέρα του κοιμάται ως αργά κι 'ετσι χάνει το παιχνίδι στο ύπαιθρο. Αν στερήσεις αυτή την ευχαρίστηση από το παιδί, λέει η δεσποινίς Τζόουνς, θα παραπονεθεί στην μητέρα του κι εκείνη θα διορθώσει την συμπεριφορά της. Κάθε στενή επαφή με κάποιο συγκεκριμένο παιδί αποδοκιμάζεται. Η δασκάλα πρέπει να εξοικειώνεται με το παιδί, μέσα από την παρατήρηση κι εκεί να σταματά. Ν' αποφεύγει να τα' αγγίζει. Αν η δεσποινίς Τζόουνς τύχει να με δει ν' ακουμπώ έστω το χέρι μου στον ώμο ενός παιδιού, χάνει την αυτοκυριαρχίας της, «Σου είπα να μην απλώνεις τα χέρια σου στα παιδιά. Είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις!» φωνάζει. Κι όταν κάποιο παιδί μ' αγκαλιάσει απ' την μέση, καθώς περιμένει στην αρχή της γραμμής για ν' ανεβεί επάνω, του βάζει τις φωνές, «Κατέβασε αμέσως τα χέρια σου. Η δασκάλα δεν θέλει να την αγγίζεις». Χρειάζεται ν' απορούμε που τα παιδιά εξελίσσονται συχνά σε ψυχρά πλάσματα; Βιβλιογραφία: Ο θωρακισμένος άνθρωπος Βίλχελμ Ράιχ Ελίζαμπεθ Τάισον Εκδόσεις: Καστανιώτη Η Φώτο με το σκίτσο είναι από το ΑΚΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ! Εκδόσεις: αποσπεριτης panagiotispsarros Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Άρθρο της συμβούλου γάμου Sheryl Paul Γνωρίζετε ότι όλοι γεννιόμαστε με μια εσωτερική κατάσταση που, αν λάβει την κατάλληλη φροντίδα από τους γονείς μας από μικρή ηλικία, καλλιεργείται το συναίσθημα της αγάπης για τον εαυτό μας; Αυτή

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι “Από την άγνοια στη σοφία” - Εκδόσεις opera «Ο αληθινά σοφός δεν δραπετεύει από την κοινωνία, απλώς προσπαθεί να παραιτηθεί από το κατάλοιπο της ταυτότητας που άλλοι του όρισαν […] Εδώ

Αν ζούσα από την αρχή, θα ανέβαινα σε περισσότερα βουνά, θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια και θα έβλεπα περισσότερα ηλιοβασιλέματα.

Όταν ο Αμερικανός ψυχίατρος Άλμπερτ Στάνκαντ (AlbertStankand) περιέγραφε ήδη από το 1955 το σύνδρομο της νυχτερινής διατροφής (NightEatingSyndrome) μιλούσε για την μεγάλη ανάγκη μερικών ανθρώπων για φ

Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξέρω ποιος είμαι, ενώ άλλες φωνές είναι διατεθειμένες και έτοιμες να με ορίσουν και να με εξηγήσουν. Το να είμαι ο εαυτός μου, κάποτε ήταν μια απλή υπόθεση, αλλά, με την αυξανόμενη ανάμειξη σε ομάδες, δεν είμαι πια τόσον αυθόρμητα σίγουρος. Μέρος απ’ αυτή την αμφιβολία προέρχεται από την ανατροφοδότηση και τις προσωνυμίες που δέχομαι: «είσαι εξαιρετικός», «είσαι πολύ ευγενικός», «είσαι πολύ νωθρός», «γνοιάζεσαι πάρα πολύ», «δεν ξέρεις καν ότι υπάρχω», «είσαι πολύ ισχυρός», «χρειάζεσαι ν’ αναπτύξεις περισσότερη δύναμη», «είσαι πάρα πολύ ευαίσθητος», «δεν είσαι αρκετά ευαίσθητος», «μ’ αρέσει το μουστάκι σου», «δεν μ’ αρέσει το μουστάκι σου», «κάμνεις ηθικολογικές κρίσεις», «ποτέ δεν είσαι πρόθυμος να κάμεις κρίσεις», «ο θρησκευτικός μυστικισμός σου με τρομάζει», «ο αθεϊσμός σου είναι ο λόγος που δεν σ’ εμπιστεύομαι», «δεν παρουσιάζεις αρκετή ηγετική ικανότητα», «είσαι πάρα πολύ ευθύς». Είμαι πραγματικά τόσο ριζικά διαφορετικός για διαφορετικά άτομα; Είμαι ασυνεπής κι ευμετάβλητος; Πώς συμβαίνει να με αντιλαμβάνονται μ’ αυτούς τους αντίθετους τρόπους; Όσο οι άλλοι δέχονται τις δικές μου αντιλήψεις για τον εαυτό μου σαν έγκυρες, δεν υπάρχει σύγκρουση. Αλλά όταν οι αυτοεκτιμήσεις μου διαφέρουν από εκείνο που βλέπουν οι άλλοι, αν επιμένω να διατηρώ τον εαυτό μου, τότε είναι αναπόφευκτο ότι θα αμφισβητηθώ, θα προκληθώ και μερικές φορές θα απορριφθώ. Ίσως μπορεί να επιτευχθεί μία ισορροπία που δεν εξαρτάται μόνο από τις αντιλήψεις μου για τον εαυτό μου, αλλά περιλαμβάνει και την ανατροφοδότηση των άλλων. Όταν δεν βρίσκομαι σε επαφή με τον εαυτό μου, οι αντιλήψεις των άλλων μπορεί να βοηθήσουν να βρω το δρόμο. Οπωσδήποτε, εγώ βλέπω αυτή την κατεύθυνση προς την αυτό-επίγνωση σαν μία τυχαία κίνηση από τα έξω προς τα μέσα. Είναι η πεποίθησή μου ότι τα ουσιαστικά σχήματα της προσωπικής ανάπτυξης παραμένουν μέσα μας και βγαίνουν προς τα έξω. Σε τελευταία ανάλυση, πρέπει να επιμείνω στις αισθήσεις μου και να συνεχίσω να πιστεύω σε ό,τι βλέπω, αισθάνομαι, ακούω και αγγίζω. Η εμπειρία μου είναι πραγματική, άσχετο τι λεν οι άλλοι και άσχετο πόσοι θα το πουν. Η τελική κρίση είναι δική μου, αν και σε κάθε σημείο της πορείας είμαι αρκετά δεκτικός για να μαθαίνω από τις εμπειρίες των άλλων [..] Κάποτε απορώ πώς οι άλλοι μπορούν να είναι τόσο σίγουροι και απόλυτοι στις αντιλήψεις τους, όταν εγώ συχνά ψηλαφώ για να αποφασίσω ποιος είμαι, ιδίως όταν αντιμετωπίζω καινούριους ανθρώπους. Πώς συμβαίνει, ώστε εγώ να χρειάζομαι χρόνο ν’ αποφασίσω, ενώ οι άλλοι συχνά αποφασίζουν γρήγορα και μιλούν σαν να με ήξεραν καλύτερα απ’ ό,τι εγώ γνωρίζω τον εαυτό μου; Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, όταν ο εαυτός και οι άλλοι βρίσκονται σε διαφορές, η κατάσταση σπάνια διευκρινίζεται με μια γρήγορη ματιά μέσα μας. Όταν η αλλαγή είναι στιγμιαία, είναι πιο πιθανό να δεχόμαστε νέες σκέψεις ή αισθήματα μάλλον παρά να τα οικειοποιούμαστε σαν αναγκαία συστατικά ενός εαυτού. Οι πιέσεις της ομάδας, που μας σπρώχνουν να αντιλαμβανόμαστε πιο έγκυρα και πιο αποτελεσματικά, δεν είναι βοηθητικές. Το άτομο βοηθείται μόνο, όταν ενθαρρύνεται να μπει για λίγο στο δικό του μοναχικό κόσμο και να μείνει με τον εαυτό του μέχρι να φθάσει τη δική του καθαρότητα και αίσθηση της κατεύθυνσης. Μπορεί να ‘ναι δυνατό αυτή η ατομική αναζήτηση να συμβεί στην ομάδα, ή να ‘ναι αναγκαίο να αποσυρθεί το άτομο σε ένα ήσυχο μέρος. Ο αυτό-στοχασμός συχνά απορρίπτεται σε μία ομάδα, ακόμη κι όταν είναι φανερό πως το άτομο χρειάζεται να μείνει με τον εαυτό του. Το άτομο πιέζεται να αποκλείσει ό,τι συμβαίνει μέσα του, πριν να γνωρίσει τον εαυτό του. Όταν το άτομο δοκιμάζει την πίεση και δραστηριοποιείται ή φοβερίζεται, δεν ακούει πια τον εαυτό του ούτε νοιώθει τις σκέψεις και τα αισθήματά του. Δεν γνωρίζει πια τι είναι πραγματικό. Για να επιτύχει μία κατάσταση ειρήνης με τους άλλους μπορεί να καταφύγει σε δραματικές μεθόδους ή μπορεί να συνθηκολογήσει και να κάνει ό,τι αναμένεται από τους άλλους να κάνει. Μέσα στην ομάδα, το άτομο χρειάζεται χρόνο, να του δοθεί ευκαιρία να σκεφτεί. Χρειάζεται χρόνο να εξετάσει, να ερευνήσει και να ακολουθήσει εσωτερικές σκέψεις και αισθήματα. Όταν μέλη της ομάδας ενοχλούν, απαιτούν και διαμορφώνουν γρήγορα δηλώσεις, όταν μία ισχυρή συγκινησιακή δύναμη κατευθύνεται εναντίον του μοναχικού ατόμου, το άτομο εμπλέκεται περισσότερο στις συγκινησιακές φορτίσεις παρά στη δική του αναζήτηση της αλήθειας. Η ατομική συνειδητοποίηση μπορεί να κινηθεί πιο σιγά από την ομαδική συνειδητοποίηση, αλλά στο τέλος αυτή είναι η μόνη πραγματική που έχει νόημα. Το άτομο θα ‘πρεπε να ήταν ελεύθερο να αποφασίσει κατά πόσο επιθυμεί να επιδιώξει την ταυτότητά τους μέσα στην ομάδα ή μόνο του και η απόφασή του θα ‘πρεπε να γίνει σεβαστή […] Για να εξημερώσουμε έναν άλλο άνθρωπο, δεν χρειάζεται μία αυταρχική διαδικασία. Σύμφωνα με το νόημα του «Μικρού Πρίγκιπα», δεν σημαίνει να ημερέψουμε ή να καλουπιάσουμε ή να συντρίψουμε, να υποτάξουμε και να μειώσουμε πνευματικά ή να περιορίσουμε και να μαλακώσουμε, όπως συμβαίνει τόσο συχνά όταν ένα άτομο ξεχωρίζει έντονα και απειλεί την κλονισμένη ενότητα της ομάδας. Να εξημερώσουμε το άτομο σημαίνει να εγκαταστήσουμε δεσμούς μαζί του. Αυτό σημαίνει μία προθυμία να μπούμε στη ζωή του και να σεβαστούμε τις μοναδικές του απαιτήσεις. Να εξημερώσουμε σημαίνει να είμαστε πρόθυμοι να χάσουμε χρόνο, να μην βιαζόμαστε, αλλά να εκτιμούμε απλώς το ότι είμαστε μαζί με το πρόσωπο. «Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσείς δεν πρέπει να το ξεχνάτε. Γίνεστε υπεύθυνοι, για πάντα, για ό,τι εξημερώσετε». Clark E. Moustakas, Μοναχικότητα και αγάπη (Εκδ. Ταμασος) – απόσπασμα. to23ogramma ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ο όρος «ηθική παρενόχληση» αναφέρεται σε διάφορες μορφές και μεθόδους συστηματικής και ύπουλης ψυχολογικής βίας μεταξύ ενηλίκων, με στόχο την ταπείνωση, απομόνωση και απομάκρυνση ενός ατόμου από την εργασία του, ή οποιονδήποτε άλλο χώρο και περίσταση. Θίγει την ηθική υπόσταση, προσβάλλει την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα και έτσι δημιουργεί προβλήματα στην απόδοση, στις σχέσεις, αλλά και στην υγεία και ασφάλεια του ατόμου. Αυτού του είδους η βία και παρενόχληση είναι δυστυχώς δύσκολα αναγνωρίσιμη, και αντιμετωπίσιμη, καθώς δεν υπάρχει ξεκάθαρη επίθεση, βιαιοπραγία ή βλάβη. Τι δεν είναι ηθική παρενόχληση; Η ηθική παρενόχληση δεν πρέπει να συγχέεται με το εργασιακό άγχος. Η πίεση και ο φόρτος εργασίας μπορεί να δυσκολεύουν τη ζωή των εργαζομένων αλλά δεν αποτελούν παρενόχληση εκτός και αν ένα μόνο άτομο φορτώνεται με τις υποχρεώσεις ολόκληρης της ομάδας ή αν από αυτό το άτομο στερούν τα μέσα για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Επίσης μια ανοιχτή σύγκρουση στο χώρο δουλειάς δεν αποτελεί παρενόχληση, καθώς δίνει μια ευκαιρία να εκτονωθεί η κατάσταση, τα συναισθήματα είναι φανερά και υπάρχει πιθανότητα να βρεθεί μια λύση. Επίσης όταν δύο άτομα μπαίνουν σε μία ανοιχτή σύγκρουση σημαίνει ότι και τα δύο νιώθουν τουλάχιστον ότι έχουν εξίσου αυτό το δικαίωμα, ότι είναι εν δυνάμει ίσα. Αντίθετα στην ηθική παρενόχληση οι προθέσεις δεν είναι ξεκάθαρες, ο επιτιθέμενος δεν παραδέχεται την εχθρότητά του και τείνει να βγάλει το θύμα τρελό. Το θύμα από την άλλη δεν μπορεί να αντιδράσει από τη στιγμή που δε δέχεται ανοιχτή επίθεση ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να νιώθει όλο και πιο αδύναμο, να νιώθει ότι δεν είναι ικανό να κερδίσει σ’ αυτή την ασαφή και ύπουλη διαμάχη. Η κακομεταχείριση όλου του προσωπικού από ένα τυραννικό και αυταρχικό διευθυντικό στέλεχος, όταν είναι φανερή έχει διαφορές από την ηθική παρενόχληση τόσο στη φύση της επίθεσης όσο και στις επιπτώσεις που έχει στον ψυχισμό και στην υγεία των εργαζομένων. Όταν η «ιδιορρυθμία» του διευθυντή είναι γνωστή σε όλους, τα άτομα αλληλοστηρίζονται κι έχουν ένα ξεκάθαρο πρόβλημα να αντιμετωπίσουν είτε συνδικαλιστικά είτε υπηρεσιακά, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Αντίθετα η ηθική παρενόχληση στηρίζεται στην απομόνωση του θύματος κι έχει στόχο την ψυχική του εξόντωση κι όχι τη βελτίωση της απόδοσής του, αν κι αυτή μπορεί να είναι μια εύκολη δικαιολογία, που χρησιμοποιείται συχνά. Χαρακτηριστικά της ηθικής παρενόχλησηςΣτην ηθική παρενόχληση υπάρχουν συκοφαντίες και διασπορά φημών, διαρκής επίκριση, υποτίμηση και απειλές, που μπορεί να γίνονται με τρόπο έμμεσο (π.χ. κουτσομπολιά, ειρωνικές εκφράσεις, υπονοούμενα, προσπάθεια αποκλεισμού από την ομάδα, στέρηση παροχών, δημιουργία αρνητικού κλίματος). Μπορεί να γίνεται προσπάθεια να γελοιοποιηθούν κάποιες προσωπικές επιλογές ή χαρακτηριστικά του ατόμου (π.χ. ερωτική ζωή, εμφάνιση, προσόντα), το άτομο διαβάλλεται και προκαλείται συνεχώς. Η παρενόχληση αυτή μπορεί να συμβαίνει στο χώρο εργασίας, αλλά και στην οικογένεια. Επίσης είναι πολύ συχνή στο διαδίκτυο, π.χ. ως λεκτική βία πίσω από την «ανωνυμία», ως προσπάθεια αποκλεισμού από τη συμμετοχή σε διαδικτυακές κοινότητες, ή ακόμα και προσπάθεια παρέμβασης στην «πραγματική ζωή». Προφίλ θυμάτων και θυτώνΤα θύματα είναι συχνά ιδιαίτερα ικανά και έντιμα άτομα, που διαφέρουν από το μέσο όρο και δεν είναι επιρρεπή στη χειραγώγηση. Έτσι δημιουργούν φθόνο και θυμό στο θύτη. Επειδή όμως μπορεί να είναι εσωστρεφείς, ή όχι τόσο δικτυωμένοι, αδυνατούν να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τον εαυτό τους. Συνήθως μάλιστα έχουν πρόσφατες προσωπικές δυσκολίες (π.χ. ένας χωρισμός) και ο θύτης εκμεταλλεύεται αυτή τους την ευαλωτότητα. Η συμπεριφορά του θύτη βασίζεται σε φθόνο, προκατάληψη, επιθυμία ελέγχου και κυριαρχίας, ανάγκη για εξουσία κι επιβεβαίωση και βαθύτερη ανασφάλεια και ανεπάρκεια. Είναι αυθαίρετη, υπερβολική ή παράλογη, αντιδεοντολογική αλλά δυστυχώς συγκαλυμμένη (για να μην επισύρει με ευκολία κυρώσεις), κλιμακούμενη (όλο και χειρότερη) και χαρακτηρίζεται από πλήρη αντιστροφή της ευθύνης και διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ποιοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ηθική παρενόχληση; Έχουμε ήδη επισημάνει ότι στη βάση της παρενόχλησης υπάρχει η άρνηση της διαφορετικότητας. Η δυσκολία του επιτιθέμενου ή της ομάδας να ανεχθεί κάποιον που είναι διαφορετικού φύλου, εθνικότητας, αντιλήψεων ή και ηλικίας ή που γενικά δε συμβαδίζει με το σύστημα. Τα άτομα που διαφέρουν μπορεί να γεννούν τη ζήλεια και τον φθόνο ή απλώς την αντιπάθεια και να βρίσκονται έτσι στο επίκεντρο επιθέσεων που προκύπτουν από αυτά τα ανομολόγητα συναισθήματα. Πολύ συχνά οι εταιρίες χρησιμοποιούν αυτά τα ανθρώπινα αισθήματα στρέφοντας συναδέλφους εναντίον αλλήλων, προκειμένου να ξεφορτωθούν κάποιον χωρίς να αναλάβουν την ευθύνη. Τα αισθήματα αυτά και οι συνέπειές τους στη συμπεριφορά ενισχύονται από τον φόβο που προκαλεί η απειλή της ανεργίας. Έτσι είναι πιο πιθανό να υποστούν τέτοιου είδους επιθέσεις 1. Όσοι δεν έχουν τα τυπικά χαρακτηριστικά της ομάδας, όσοι δηλαδή αποτελούν μειονότητα, ή είναι οι ίδιοι μόνοι διαφορετικοί σε κάτι από την υπόλοιπη ομάδα. Εδώ είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η ηθική παρενόχληση έχει φύλο. Σύμφωνα με τις περισσότερες έρευνες οι γυναίκες είναι αρκετά συχνότερα θύματα ηθικής παρενόχλησης. Δεν είναι μόνο ο αριθμός των θυμάτων που διαφέρει αλλά και η ποιότητα της παρενόχλησης. Μία γυναίκα είναι πιο πιθανό να προσβληθεί και να εξευτελιστεί με αναφορές στο φύλο της και όχι σε ιδιαίτερα δικά της χαρακτηριστικά, σε λάθη ή παραλήψεις της. Είναι επίσης πιθανό να συνυπάρχει η ηθική με την σεξουαλική παρενόχληση. Για παράδειγμα, μια εργαζόμενη να αρνηθεί τις προτάσεις προϊσταμένου, εργοδότη ή συναδέλφου και εκείνος να αρχίσει να την προσβάλει. 2. Επίσης ιδιαίτερης έντασης και βαρύτητας, έτσι ώστε να φτάνει στα όρια της κοινωνικής διάκρισης μπορεί να είναι και η παρενόχληση κάποιου ή κάποιας που είναι ομοφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλη. 3. Ακόμα, ανάλογα με την πλειοψηφία των μελών μιας ομάδας, μπορεί να αποτελεί μειονότητα κάποιος αρκετά νέος που η ομάδα τον βλέπει ανταγωνιστικά ή κάποιος μεγαλύτερος σε ηλικία, του οποίου οι αποδοχές μπορεί να είναι αρκετά υψηλές ενώ η απόδοση, σύμφωνα με τα ποσοτικά κριτήρια της επιχείρησης, να θεωρείται μειωμένη. 4. Ηθική παρενόχληση μπορεί να υποστούν άτομα που μπαίνουν σε ένα χώρο εργασίας δείχνοντας μεγάλες ικανότητες και που πιθανώς θεωρούνται απειλητικά για την υπάρχουσα ομάδα. Αντίστοιχα και όσοι αντιστέκονται στην χειραγώγηση και στη γοητεία ενός κυριαρχικού προϊσταμένου ή συναδέλφου. 5. Επίσης όσοι δεν έχουν μέσα στον εργασιακό χώρο συμμαχίες ή το σωστό δίκτυο, δηλαδή άνθρωποι μοναχικοί από τη φύση τους ή απομονωμένοι από τις συνθήκες, για παράδειγμα μετά από μία συγχώνευση μπορεί σε ένα τμήμα να βρεθούν πολύ λιγότεροι υπάλληλοι από τη μία εταιρία και πολύ περισσότεροι από την άλλη, πιθανώς και σε σχέση ανταγωνισμού μεταξύ τους. 6. Οι έγκυοι και οι λεχώνες αλλά και όπως ήδη είπαμε τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Γενικά άτομα που για διάφορους λόγους είναι ή θεωρούνται ότι είναι λιγότερο αποδοτικά, τουλάχιστον ως προς τα ποσοτικά κριτήρια. 8. Επίσης άτομα που περνούν μια δύσκολη φάση, για παράδειγμα μια απώλεια, μια σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια, ένα χωρισμό κλπ. Οι παραπάνω κατηγορίες εργαζομένων μπορεί να λειτουργήσουν ως εξιλαστήρια θύματα για μια ομάδα που πιέζεται συνολικά (κι εδώ επανέρχεται το ζήτημα της διοίκησης και πόσο τα χαρακτηριστικά της μπορεί να επιτρέπουν και να ενισχύουν το φαινόμενο.) Από ψυχολογικής άποψης, μπορεί να βρεθούν σε αυτή τη θέση άτομα 1. που για νευρωτικούς λόγους σαμποτάρουν τον εαυτό τους κάνοντας πολλά λάθη και δίνοντας αφορμές για να κατηγορηθούν. Άλλα ατομικά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχουν τα θύματα ηθικής παρενόχλησης μπορεί να είναι τα εξής: 2. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, να έχουν απόλυτη ανάγκη να αναγνωριστούν μέσω της δουλειάς, 3. να είναι για τους παραπάνω λόγους ή και για άλλους υπερβολικά ευσυνείδητα και αφοσιωμένα, 4. να είναι υπερβολικά ευαίσθητα και να το δείχνουν μέσα σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον εργασίας και 5. φυσικά τα άτομα που έχουν μη μόνιμες θέσεις και εξ αυτών εκείνοι που είναι γνωστό ότι έχουν πολύ μεγάλη οικονομική ανάγκη. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες με τα χαρακτηριστικά αυτά αφ’ ενός είναι πιο πιθανό να βρεθούν σε αυτή τη θέση αφ’ ετέρου είναι πιο δύσκολο να αντισταθούν και να τερματίσουν αυτή τη συμπεριφορά. Επιπτώσεις της ηθικής παρενόχλησηςΜερικές συνέπειες μπορεί να είναι: συναισθηματική καταπόνηση, αβεβαιότητα, φόβος, άγχος, ντροπή, ενοχές, σοκ, θυμός, μείωση απόδοσης και κινήτρων, προβλήματα ψυχοσωματικής υγείας, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Μπορεί να υπάρχει απομόνωση, απόρριψη, στιγματισμός από την ομάδα, αλλά και πρακτικές συνέπειες όπως εξαναγκασμός σε παραίτηση ή απόλυση από την εργασία. Οι αρνητικές συνέπειες δεν περιορίζονται στο άτομο, αλλά και στην εταιρεία ή ομάδα. Όταν υπάρχει συστηματικά ηθική παρενόχληση δημιουργείται δυσάρεστο κλίμα, διαρκής ένταση και αντιπαραθέσεις, δυσπιστία, αμφισβήτηση της διοίκησης, μείωση της ποιότητας, παραγωγικότητας και εμπιστοσύνης του κοινού, πτώση ηθικού, ατυχήματα, αποχή, παραιτήσεις κ.ά. Αντιμετώπιση της ηθικής παρενόχλησηςΣημαντικό ρόλο παίζει η εκπαίδευση, η εταιρική κουλτούρα και η παράλληλη νομική και ψυχολογική υποστήριξη. Η διοίκηση ενός οργανισμού χρειάζεται να έχει επαρκή ενημέρωση και δυνατότητα συλλογής δεδομένων – καταγραφής παραπόνων, να δείχνει μηδενική ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές, να ενθαρρύνει το σεβασμό, τη συνεργασία, το διάλογο, να παρέχει επαρκή πρόσβαση σε πληροφορίες και υποστήριξη και να εκπαιδεύει κατάλληλα το προσωπικό. Κάθε άτομο έχει δικαίωμα σε ίση μεταχείριση και πρόσβαση, σεβασμό της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής και προστασία της ψυχοσωματικής υγείας. Αν είστε θύμα ηθικής παρενόχλησης ζητήστε υποστήριξη, διεκδικείστε αποζημίωση, τιμωρία και δέσμευση για μη επανάληψη της παρενόχλησης. Προπάντων αναγνωρίστε την ηθική παρενόχληση ως τέτοια και μην ενοχοποιείστε. Η ηθική παρενόχληση, όπως και άλλες μορφές εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας, καταδεικνύει τα προβλήματα στην προσωπικότητα και ζωή του θύτη, καθώς και αδυναμίες του συστήματος ή του περίγυρου. Γι’ αυτό ενδυναμώστε την αυτοπεποίθηση σας και εντέλει συναναστραφείτε με ανθρώπους που δείχνουν ευαισθησία και σεβασμό. e-psychology psychotherapy anthologion Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Μπένετ Ένας άντρας γύρω στα 40 έβλεπε ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο, το οποίο επανερχόταν τακτικά από την αρχή της σταδιοδρομίας του σε μία τράπεζα όπου είχε προσληφθεί όταν ήταν 20 ετών. Στο όνειρό του κλείδωνε το σπίτι του πριν πάει για ύπνο και εκείνη τη στιγμή αντιλαμβανόταν ένα πρόσωπο έξω από τα παράθυρο το οποίο προσπαθούσε να μπει στο σπίτι. Κατάφερνε να κλειδώσει το παράθυρο εγκαίρως αλλά ο επίδοξος εισβολέας μετακινούνταν στο επόμενο παράθυρο και ο άνθρωπος έτρεχε να το κλειδώσει και μόλις που πρόφταινε. Αυτός ο αγώνας συνεχιζόταν μέχρι που έφταναν σε μία πόρτα όπου ο εισβολέας τον προσπερνούσε και κατάφερνε να μπει μέσα. ..................................................................................................... Σε διαφορετικές στιγμές εμφανίζουμε διαφορετικά πρόσωπα. Παρατηρώντας στο χώρο της δουλειάς του έναν άνθρωπο , αυτός μπορεί να φαίνεται ευχάριστος, πρόθυμος και θερμός. Όμως σε ένα άλλο περιβάλλον , για παράδειγμα στο σπίτι του μπορεί να είναι ακριβώς το αντίθετο. Ποιος είναι λοιπόν ο αληθινός χαρακτήρας, η αληθινή προσωπικότητα;’Γράφει ο Γιούνγκ. Στην αρχή το υγιές βρέφος είναι εντελώς φυσικό, χωρίς νάζια. Δέχεται και απορρίπτει ανεξάρτητα από τα συναισθήματα των άλλων. Όσο αναπτύσσεται, αποκτά συνείδηση των άλλων ανθρώπων και μαθαίνει με τη μίμηση πως να συμπεριφέρεται σε μία κοινότητα. Τα παιδιά διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους κι έτσι ο βαθμός της μίμησης και ή έναρξή της θα είναι διαφορετικά σε κάθε παιδί. Ο Γιούνγκ διέκρινε τη μίμηση από την ταύτιση, που είναι ασυνείδητη μίμηση. Η ταύτιση όντας ασυνείδητη λειτουργεί χωρίς να τη συνειδητοποιεί το παιδί. Εξυπηρετεί, ένα σκοπό, κι όμως, μπορεί και αυτή να γίνει μειονέκτημα όταν τείνει να δομήσει στο παιδί μια δευτερεύουσα προσωπικότητα που διαφέρει από την αληθινή του φύση. Αυτή η δευτερεύουσα προσωπικότητα έχει επίσης την αξία της. Σε διαφορετικές στιγμές απαιτούνται διαφορετικές συμπεριφορές- για παράδειγμα, στο σπίτι και στη δουλειά. Αν θέλουμε να ζήσουμε μέσα στην κοινότητα, χρειάζονται αναγκαίες προσαρμογές. Ο Γιούνγκ χρησιμοποίησε τον όρο Περσόνα (θεατρική μάσκα, προσωπείο) για να περιγράψει το φέρσιμο που αντιστοιχεί στις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής του ανθρώπου(Πχ αστυνόμος, γιατρός κλπ). Συνήθως χρειάζεται αρκετή ευελιξία. Αν είναι υγιής άνθρωπος, δεν θα ταυτιστεί με κανέναν από τους ρόλους που καλείται να παίξει στην καθημερινή του ζωή. Αυτή η εξωτερική στάση, αντιστοιχεί στο συνειδητό εγώ με τις πολλαπλές του παραλλαγές, και δεν πρέπει να εκλαμβάνεται λανθασμένα ως το σύνολο του ανθρώπου. Αν το άτομο ταυτιστεί με την περσόνα του, αυτό αντιστοιχεί με άρνηση των άλλων μερών της προσωπικότητάς του, και μεταξύ αυτών του ασυνειδήτου. Όταν εμφανίζεται μία νοσηρή ταύτιση, μπορούμε να προβλέψουμε την εμφάνιση του αντιθέτου της στα όνειρα. .............................................................................................................. Κατά την εξέταση αποδείχθηκε ότι ο άνδρας αυτός ήταν πολύ σχολαστικό άτομο. Το καθετί στη ζωή του ήταν τακτοποιημένο, κι όμως προς μεγάλη του έκπληξη η ιδιωτική του ζωή ήταν δυστυχισμένη. Η γυναίκα του έβλεπε μια άλλη πλευρά του και τον έβρισκε εξαιρετικά δύσκολο. Εδώ λοιπόν στο όνειρο, έχουμε μία εικόνα που δείχνει μέρη της προσωπικότητάς του (εισβολέας) τα οποία εκείνος απλώς δε γνώριζε επειδή ήταν ασυνείδητα. Η παρουσία του εισβολέα απεικονίζει το στόχο του ονείρου να παρέχει αντιστάθμιση, να αποκαταστήσει υγιείς συνθήκες στον νου (Αναδύοντας αυτές τις ασυνείδητες καταπιεσμένες πτυχές του ανθρώπου, το όνειρο επιδιώκει να φέρει σε επαφή τη συνειδητή (περσόνα) και την ασυνείδητη πλευρά (εισβολέας) του ασθενή, να τις συμφιλιώσει και να αποκαταστήσει την ισορροπία στον διχασμένο ψυχισμό του). Τι είπε στ’ αλήθεια ο Γιουνγκ. Ε.Α.Μπένετ. Εκδόσεις Μεταίχμιο. asecretquest Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Τα χρόνια συναισθήματα φόβου, θλίψης και άγχους, ευθύνονται για την εκδήλωση ορισμένων ασθενειών όπως η υπέρτα­ση και η απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών.

Μάθετε πως να κάνετε τις οικογενειακές, φιλικές και διαπροσωπικές σας σχέσεις καλύτερες.

Στους κυρίους αυτούς, όσο είναι νέοι, την λύση δίνουν η μυϊκή δύναμη και η γενετήσια ορμή. Αργότερα, όμως, δεν απομένουν παρά οι πνευματικές δυνάμεις· εάν τούτες δεν υπάρχουν η δεν έχουν καλλιεργηθεί η δεν έχει συσσωρευτεί το απαιτούμενο για την δραστηριότητά τους υλικό, τότε ό θρήνος είναι μέγας. [[Όντας η μοναδική ανεξάντλητη δύναμη, η βούληση υποβάλλεται

ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ Συνήθως, η κεφαλαλγία που προέρχεται από το στρες, επικεντρώνεται στον αυχένα. Γίνεται δηλαδή περισσότερο αισθητή σαν στη βάση του αυχένα και των ώμων. Αυτή η δυσκαμψία, οδηγεί συχνά και σε χρόνιους πόνους στην πλάτη. Τι να κάνεις: Θα σε ανακουφίσουν οι μαλάξεις στον αυχένα και τους ώμους, όπου τείνει να συσσωρεύεται η ένταση. Ακόμα, θα νιώσεις σημαντική ανακούφιση, αν πιέσεις τους δείκτες σου στην αρχή των φρυδιών και τους κινήσεις αργά και κυκλικά. ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΙΕΣΗ Μία υψηλή αρτηριακή πίεση αυξάνει τον κίνδυνο να υποστείς κάποιο καρδιακό επεισόδιο. Επίσης, το άγχος αυξάνει τα επίπεδα της κακής χοληστερίνης στο αίμα, γεγονός που συνδέεται κι αυτό, άμεσα, με την εμφάνιση καρδιακών επεισοδίων, λόγω αποφραγμένων αρτηριών. Τι να κάνεις: Περιόρισε την κατανάλωση αλατιού και κατανάλωσε πολλά φρούτα και λαχανικά, γιατί εκτός από τις φυτικές ίνες και τις πολύτιμες βιταμίνες τους, περιέχουν και μεγάλες ποσότητες καλίου, το οποίο θεωρείται μοναδικό στην καταπολέμηση της υπέρτασης. Σε περίπτωση που η αρτηριακή σου πίεση παραμένει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, επισκέψου το γιατρό σου. ΣΥΝΕΧΗ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ Μια στρεσογόνος κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα, εξασθενεί το ανοσοποιητικό σου σύστημα (καθώς οργανισμός «αναστέλλει» όλες εκείνες τις λειτουργίες που δεν είναι απόλυτα αναγκαίες τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, για την επιβίωσή του). Τι να κάνεις: Ίσως χρειαστείς συμπληρώματα διατροφής και βιταμίνες. Φρόντισε επίσης να τρως πολλά φρούτα και λαχανικά (που περιέχουν άφθονη βιταμίνη C). Λίγες σταγόνες αιθέριων ελαίων σε ένα μπολ ζεστό νερό, ανακουφίζουν το αναπνευστικό σύστημα και συγχρόνως βελτιώνουν την ψυχική διάθεση. ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΟΠΩΣΗΣ Οι ορμόνες που ρυθμίζουν τον ύπνο, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η σεροτονίνη και η μελατονίνη, επηρεάζονται από το στρες. Επιπλέον, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου, έχουν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, η οποία, όπως και η αδρεναλίνη, κρατάει τον οργανισμό σε εγρήγορση. Τι να κάνεις: Ένα ζεστό μπάνιο πριν πέσεις για ύπνο. Με τον τρόπο αυτό, η θερμοκρασία του σώματός σου πέφτει και έτσι μπορείς να κοιμηθείς πιο εύκολα. Επίσης, απόφυγε να εργάζεσαι στο κρεβάτι, να διαβάζεις ή να βλέπεις τηλεόραση. Το 30% του κινδύνου για οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου μπορεί να αποδοθεί στο άγχος, λένε οι ειδικοί. Όταν μάλιστα υπεύθυνο είναι το εργασιακό στρες, ο κίνδυνος αυξάνεται πάνω από 50%. Περιοδικό Αρμονία,, Ρίτα Βελώνη sciencearchives Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ