Best things to do in Varenna, Italy: All towns on Lake Como are beautiful, but Varenna is the most picturesque.

One day in Milan: the ultimate itinerary - follow this guide for a fantastic day trip in Milan and don't miss the city's highlights.

Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης

Best things to do in Varenna, Italy: All towns on Lake Como are beautiful, but Varenna is the most picturesque.

Best things to do in Bellagio, Italy: A trip to Lake Como is incomplete without a visit of one of the most picturesque towns in Italy.

Το υλικό του αποτελείται από συμπαγή λευκό λεπτοφυή ασβεστιτικό ψαμμίτη με προσμίξεις χαλαζία και εμπεριέχει ενσωματωμένες μικρές ασβεστολιθικές πέτρε

Best things to do in Bellagio, Italy: A trip to Lake Como is incomplete without a visit of one of the most picturesque towns in Italy.

Οι φωτιές στην Ελλάδα δεν ξεσπούν τυχαία, αλλά από πρόθεση είτε για την οικοπεδοποίηση των δασών είτε για να ληφθεί κάποιου είδους αποζημίωση. Υπάρχει και μια τρίτη περίπτωση πολύ πιο χειρότερη.

Μεγάλο αλλά αξίζει!!!Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων αν

Μία ιστορία που συνδέει το χθες της αυτοκινητοβιομηχανίας με το σήμερα

Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι το γράμμα «Ν» συντονίζει τον εγκέφαλο. Το 1996 στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στη Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:

Στα νέα δεδομένα προσαρμόζεται η πανίδα της Πάρνηθας, χωρίς ωστόσο να παρατηρούνται εκπλήξεις ή ανατροπές

ότι συμβαίνει μπροστά και πίσω απο τα παρασκήνια

Οι κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής αντιδρούν στην απόφαση του δήμου – Για να πραγματοποιηθεί η παραχώρηση κοινόχρηστων χώρων πρασίνου, ήταν απαραίτητο το δημοτικό συμβούλιο να εκδώσει νέα κανονιστική πράξη.

Το φράγμα Πηνειού άρχισε να κατασκευάζεται τον Σεπτέμβριο του 1961 επι θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή και το έργο παραδόθηκε το 1968

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΒΑΛΑ 1977-ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, ΟΥΡΑΝΙΟ ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο μεταλλευτικός χάρτης της Ελλάδος ΔΕΙΤΕ:http://www.oryktosploutos.net/2011/01/blog-post_12.html#.WpnHb1TFK1t * ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ !!

inred.gr 4 Ιανουαρίου 2016 ΕΡΕΥΝΑ /ΕΠΙΣΤΗΜΗ /ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Σχολιάστε Από την αρχαιότητα σε επιφανειακά κοιλώματα της Ζακύνθου αναβλύζει μαύρο πετρέλαιο (Μαζούτ) το οποίο οι κάτοικοι ονόμαζαν “Νάφθα” και το χρησιμοποιούσαν για φωτισμό (πυρσούς) για στεγανοποίηση σκαφών (πίσσα) κ.α. Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος σε λίμνη της Ζακύνθου υπήρχε πίσσα, την οποία συνέλεγαν οι κάτοικοι. Η πίσσα είχε οσμή ασφάλτου και ήταν σ’ όλα ανώτερη από την πίσσα της Πιερίας. Στην πίσσα της Ζακύνθου αναφέρονται αργότερα ο Πλίνιος στην «Φυσική Ιστορία» του, ο Βιτρούβιος στο «Περί Αρχιτεκτονικής» σύγγραμμά του, αλλά και ο Διοσκουρίδης στο «Περί Ύλης της Ιατρικής». Ο Γάλλος λογοτέχνης και πολιτικός Σατωβριάνδος που επισκέφθηκε την Ζάκυνθο το 1806 στο έργο του «ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ», γράφει ότι: «Η Ζάκυνθος είναι σήμερα ξακουστή για τις πετρελαιοπηγές της» Από το 1941 έως το 1945 ο Γερμανικός πολεμικός στόλος τροφοδοτείτο με πετρέλαιο από τις πετρελαιοπηγές που είχαν διανοίξει οι Γερμανοί στην Ζάκυνθο. Αυτές τις πηγές έκλεισαν αργότερα μετά την απελευθέρωση, οι «σύμμαχοι» Άγγλοι το 1946 με τσιμέντο ταχείας πήξεως. Ο χημικός Ευάγγελος Μπόμπος αναφέρεται στα «Τα πετρέλαια της Ζακύνθου» με εκτενές άρθρο στην εβδομαδιαία εγκυκλοπαιδική επιθεώρηση «Ο ΗΛΙΟΣ» της 25ης Ιανουαρίου 1941. Αναφέρει προσπάθειες άντλησης και εκμετάλλευσης από τους Αγγλοαμερικάνους τα έτη 1866 – 1867, μετέπειτα το 1891 με δαπάνες του ελληνικού κράτους αλλά και αργότερα τα έτη 1948 – 1952 από τους Αυστριακούς. Το 1913 ο Ζακυνθινός Δ. Κολαΐτης με συνεταίρο τον Άγγλο Ρόστον με επιφανειακές γεωτρήσεις κατάφεραν να εξάγουν 20 περίπου τόνους πετρελαίου την ημέρα. Εγκατέλειψαν από την έλλειψη σύγχρονων τεχνικών μέσων που θα τους επέτρεπαν την γεώτρηση σε μεγαλύτερα βάθη. Αυτή την περίοδο λειτούργησε μικρό εργοστάσιο στην περιοχή Κρυονέρι της Ζακύνθου που παρήγαγε πετρέλαιο για μηχανές ντίζελ και λιπαντικά. Οι Αγγλοι πρωτοενδιαφέρθηκαν το 1927, ενώ ένα χρόνο μετά ανέλαβε το πολεμικό μας ναυτικό και τα χρησιμοποίησε το 1928. Η ιδιωτική τους εκμετάλλευση άρχισε το 1965 και η υπόθεση έκλεισε με απίστευτες μεθοδεύσεις το 1979. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, πρώην ιδιοκτήτης της ΧΡΩΠΕΙ ανακαλύπτει το 1965 το κοίτασμα σε μια βαλτώδη έκταση 1.000 στρεμμάτων. Πηγαίνει στη Ζάκυνθο και οργανώνει ένα εργοτάξιο επανδρωμένο με μηχανικούς και τεχνικούς της ΧΡΩΠΕΙ. Σημειώνει ο ίδιος σε παλαιότερες συνεντεύξεις του: «Έτρεχα από το υπουργείο Βιομηχανίας στη ΔΕΠ και τούμπαλιν. Σ’ αυτά τα δρομολόγια με κορόιδευαν όλοι μαζί. Τράβηξα μια εταιρεία στη Ζάκυνθο και πουλούσα το πετρέλαιο που έβγαζα με κανονικό τιμολόγιο στη ΧΡΩΠΕΙ». Η δραστηριότητα άντλησης και εμπορίας του πετρελαίου της Ζακύνθου κράτησε σχεδόν δύο χρόνια. Μετά συνελήφθη ο Σοφιανόπουλος. Όπως εξιστορεί πάλι ο ίδιος: «ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ζητήσει από τον υπουργό Βιομηχανίας να μου δοθεί άδεια εκμεταλλεύσεως, αντ’ αυτού μια ωραία πρωία έρχονται στο Κερί και με συλλαμβάνουν ως παραβάτη του νόμου επειδή παράγω αργό πετρέλαιο». ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ Το 1974, ο τότε υπουργός Βιομηχανίας και Ενεργείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Μιλτιάδης Έβερτ, προχώρησε στην εθνικοποίηση των πετρελαιοπηγών της «ΧΡΩΠΕΙ» στην Ζάκυνθο διότι όπως δήλωνε «η εξόρυξη πετρελαίου είναι αρμοδιότητα του ελληνικού κράτους, και όχι ιδιωτών». Αμέσως μετά διέταξε το κλείσιμο των πετρελαιοπηγών. Ο Σοφιανόπουλος ξανάνοιξε τις πετρελαιοπηγές θέτοντας όρο τη συνέχιση της λειτουργίας τους από το κράτος, όπως είχε δεσμευτεί ο Έβερτ, οπότε η κυβέρνηση προχώρησε αμέσως στη σύλληψη και φυλάκιση του Σοφιανόπουλου και σε καταστροφή των εγκαταστάσεων της εταιρίας. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ” 6.8.1995 Της ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ Φωτ.: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Όταν ο βάλτος στο Κερί της Ζακύνθου πιάνει φωτιά, το πετρέλαιο που υπάρχει στην περιοχή «τον κάνει να καίγεται σαν κερί», λένε οι κάτοικοι. Στο ίδιο μέρος γράφει ο Ηρόδοτος, χιλιάδες χρόνια πριν, είχε δει άσφαλτο να αναβλύζει από το νερό της θάλασσας… Πρώτοι οι Άγγλοι μυρίστη­καν το πετρέλαιο της Ζακύν­θου και πολύ αργότερα οι ανα­θυμιάσεις οδήγησαν εκεί και τη μύτη ενός επιχειρηματία: του ιδιοκτήτη της διαλυμένης σήμερα βιομηχανίας φαρμά­κων ΧΡΩΠΕΙ, Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Δεκαέξι χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο φάκελος «Πετρέλαια Ζακύν­θου» έκλεισε για τον Σωτήρη Σοφιανόπουλο, όμως, έναν παράξενο επιχειρηματία, ση­μερινό πρόεδρο… του κόμμα­τος «Ελληνισμός», «το πετρέ­λαιο είναι εκεί και παραμένει ανεκμετάλλευτο». • Το 1927 η αγγλική εταιρεία «Νίαρ Ιστ Πετρόλεουμ Κόμπανι Γ.Τ.Ο.» έρχεται στη Ζάκυνθο, για να μελετήσει τις δυ­νατότητες αντλήσεως πετρε­λαίου. Δεν γίνεται όμως εντα­τική άντληση, των φρεατίων, γιατί λείπουν τά επαρκή μηχα­νήματα και οι δεξαμενές. • Το 1928, η ελληνική κυβέρ­νηση στέλνει το τορπιλοβόλο «Πέργαμος» για να κάνει δο­κιμές καύσεως. Η έκθεση που συντάσσεται καταλήγει σε ένα αισιόδοξο συμπέρασμα: «Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι τ’ αποτελέσματα των δοκιμών ή­σαν ικανοποιητικά». • Το 1965, ο Σωτήρης Σοφια-νόπουλος επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Ζάκυνθο και μαθαίνει ότι στο Κερί, σ’ ένα βάλτο 1.000 στρεμμάτων, υ­πάρχει πετρέλαιο! Τα χρόνια της δικτατορίας αποφασίζει να ασχοληθεί επιχειρηματικά με την υπόθεση της Ζακύνθου. Η χούντα είχε τότε παραχωρήσει άδεια για γεωτρήσεις στην α­μερικανική εταιρεία ΑΝΚΑΡΟΪΛ. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος συναντιέται στα γραφεία της ΧΡΩΠΕΙ με τον ελληνικής καταγωγής πρόεδρο της ΑΝΚΑΡΟΪΛ Στερτζ (Στέργιου), καταλήγουν σε συμφωνία και αποφασίζεται να γίνει το συντομότερο γεώ­τρηση βάθους 2.500 μέτρων: «Η ΑΝΚΑΡΟΪΛ και η ΧΡΩΠΕΙ θα είχαν ποσοστά ε­πί της παραγωγής και της εκ­μετάλλευσης του πετρελαίου. Παρασκευή, θα ερχόταν ξανά ο Στερτζ για να υπογράψουμε τη σύμβαση και την Τρίτη γίνε­ται το πραξικόπημα στην Κύ­προ. Ο Στερτζ δεν έρχεται και βέβαια η σύμβαση ναυαγεί. Γί­νονται τα γνωστά, έρχεται η μεταπολίτευση και εγώ εξακο­λουθώ να ενδιαφέρομαι για τα πετρέλαια. Επισκέπτομαι τον καθηγητή Ζάχο, διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠ (Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου). Πραγματικά, στέλνει στη ΧΡΩΠΕΙ την άδεια να προχω­ρήσω τις εργασίες στο Κερί». • Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος πηγαίνει στη Ζάκυνθο και στή­νει εκεί ένα κανονικό εργοτάξιο επανδρωμένο με μηχανι­κούς και τεχνικούς της ΧΡΩΠΕΙ. «Η μεγαλύτερη γεώτρηση που είχα κάνει ήταν βάθους 120 μέτρων το περισ­σότερο, όμως, πετρέλαιο έ­βγαινε από μια των 18 μέτρων. Εφτασα να βγάζω, ανάλογα με τις υδροστατικές πιέσεις, μέ­χρι και 70 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα. Για μήνες ολόκλη­ρους τα πετρελαιοκίνητα φορ­τηγά της ΧΡΩΠΕΙ εκινούντο με αυτό το καύσιμο, ενώ επί χρόνια μου ζητούσαν να τους πω το μυστικό – πώς, δηλαδή, κατάφερα να βγάλω ντίζελ σε πρώτη φάση χωρίς διυλιστή­ριο». Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος ζητά από το υπουργείο Βιομη­χανίας άδεια εκμεταλλεύσε­ως: «Ετρεχα από το υπουργείο Βιομηχανίας στη ΔΕΠ και τούμπαλιν. Σ’ αυτά τα δρομολόγια με κορόιδευαν όλοι μαζί. Τρά­βηξα μια εταιρεία στη Ζάκυν­θο και πουλούσα το πετρέλαιο που έβγαζα με κανονικό τιμο­λόγιο στη ΧΡΩΠΕΙ». • Η δουλειά στο Κερί κρατάει δύο χρόνια και σταματάει με τη σύλληψη του Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Οπως υποστη­ρίζει ο ίδιος, «ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ζητήσει από τον υπουργό Βιομηχανίας να μου δοθεί άδεια εκμεταλλεύ­σεως, αντ’ αυτού μια ωραία πρωία έρχονται στο Κερί και με συλλαμβάνουν ως παραβά­τη του νόμου επειδή παράγω αργό πετρέλαιο. • Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δικάζεται τον Μάιο του 1979 και αθωώνεται. Με δικαστική απόφαση, όμως, αναστέλλο­νται οι δύο άδειες που είχε για παραγωγή πετρελαίου. …Από τότε, κανείς δεν α­σχολήθηκε πια με τα πετρέ­λαια της Ζακύνθου. Η περιοχή αναδίδει ακόμα τη μυρωδιά του πετρελαίου και ο βάλτος βουλιάζει στα περασμένα υ­γρά γυαλιστερά μεγαλεία… Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος υποστηρίζει ότι εσκεμμένα σκέπασαν την ιστορία του, και κατηγορεί όλες τις κυβερνή­σεις της μεταπολίτευσης ότι παραδίδουν τη χώρα στις πολυεθνικές. Ισχυρίζεται ότι το κράτος τον «τορπίλλισε απ’ όλες τις μεριές σταματώντας, μέχρι στιγμής, ε­πτά κολοσσιαίες επιχειρήσεις μου». Εμφανίζεται πολυπράγμων: Εκτός από το πετρέλαιο, ασχο­λήθηκε με την καλλιέργεια της σόγιας, με τις κτηνοτροφές, τον ορυκτό πλούτο και το υπέ­δαφος, το ουράνιο και τα ό­πλα. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δεν κάνει σήμερα τίποτε από τα παραπάνω. Ίσως γι’ αυτό έ­γινε πρόεδρος του κόμματος «Ελληνισμός» και σπεύδει να αναλύσει εθνικά και άλλα θέ­ματα από την τηλεόραση του «ΤΗΛΕ-ΤΩΡΑ» με αγαπημέ­νο του θέμα το «Σιωνιστικό κίνδυνο». Η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ) υποστη­ρίζει ότι το πετρέλαιο της περιοχής Κερί Ζακύνθου δεν είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο, διότι είναι «βαρύ» (έ­χει δηλαδή μεγάλο ειδικό βάρος) και η ποσότητα του μι­κρή (μπορούν να αντληθούν περίπου 30-40 βαρέλια την η­μέρα). Το κοίτασμα αυτό, σύμφωνα με έρευνες της ΔΕΠ, προέρχεται από την περιοχή του Κυπαρισσιακού Κόλπου, όπου σύμφωνα με τις ενδείξεις υπάρχει πετρέλαιο σε βά­θος 1.000 μέτρων. Εξαιτίας του μεγάλου βάθους δεν έγι­ναν γεωλογικές μελέτες για να φανεί αν το κοίτασμα πετρελαίου στην Κυπαρισσία είναι μικρό ή μεγάλο. Herodotous Oil Seep by Nickos Rigakis – http://www.greece.com/photos/destinations/Ionian_Islands/Zakynthos/Settlement/Limni_Keriou/Herodotous_Oil_Seep/24892472 ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΟΜΩΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ … Μετά τον καταστροφικό σεισμό των 6,5 Ρίχτερ στις 6 Μαΐου 2008 με επίκεντρο την Ανδραβίδα Ηλείας, το φαινόμενο στο Κερί Ζακύνθου έγινε ιδιαίτερα αισθητό και μάλιστα καταγράφηκε από τους ψαράδες της περιοχής. «Θυμάμαι ότι εκείνη την ημέρα λίγο πριν από την εκδήλωση του σεισμού, ψαρεύαμε στην περιοχή με τα αλιευτικά μας. Το νερό είχε θερμοκρασία 22,4oC. Ξαφνικά, σε χρονικό διάστημα δύο ωρών η θερμοκρασία ανέβηκε στους 24,9oC. Έπειτα από λίγες ώρες ολόκληρη η θαλάσσια περιοχή του Κερίου σε απόσταση 3-4 ναυτικών μιλίων γέμισε ξαφνικά με πετρέλαιο. Στην αρχή νομίσαμε ότι είχαμε διαρροή στο μηχανοστάσιο, αλλά γρήγορα καταλάβαμε με έκπληξη ότι πλέαμε μέσα σε μια μεγάλη πετρελαιοκηλίδα που ερχόταν από κάτω από τον βυθό της θάλασσας και σε βάθος περίπου 2.000 μέτρων», λέει στην «Ε» ο ιδιοκτήτης αλιευτικών σκαφών στην Κυλλήνη Ηλείας, Αριστείδης Χατζήπαππας. – http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=241550 Πρόσφατη αναφορά στο «Κουτί της Πανδώρας» είναι ενδεικτική της προσπάθειας συγκάλυψης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Γιατί άραγε; Δείτε τι έγραφε το πρόσφατο ρεπορτάζ της 27/10/2015: Δεν πίστευαν στα μάτια τους κάτοικοι της Ζακύνθου όταν από τις βρύσες των σπιτιών τους έτρεχε, αντί για νερό, πετρέλαιο για αρκετές ώρες την περασμένη Παρασκευή. Ο πρόεδρος της τοπικής εταιρίας ύδρευσης αλλά και ο δήμαρχος κάνουν λόγο για ανθρώπινο λάθος ενός τοπικού πρατηριούχου καυσίμων. Η υπόθεση πάντως βρίσκεται ήδη στην εισαγγελία του νησιού. «Ήταν μια καφέ βρωμιά με έντονο άρωμα πετρελαίου» είπε μια κάτοικος του νησιού στο koutipandoras.gr και πέρα από την όποια χιουμοριστική διάθεση μπορεί να κανείς να επιστρατεύσει για να σχολιάσει το γεγονός, δεν παύει να πρόκειται για μια πολύ σοβαρή υπόθεση που γεννά ερωτηματικά, με βασικότερα τα εξής δύο: Πώς οι δεξαμενές καυσίμων μπορούν να συνδέονται με το δίκτυο ύδρευσης και πώς ο εν λόγω πρατηριούχος είχε πρόσβαση σε αυτό; Τί θα γινόταν αν είχε πιει από το τρεχούμενο πετρέλαιο κάποιο παιδί ή ηλικιωμένος; Μιλώντας στο ΣΚΑΪ, ο πρόεδρος της τοπικής εταιρίας ύδρευσης και αποχέτευσης, κ. Άκης Κοντονής είπε πως πρόκειται για «μία αστοχία από ένα πρατήριο» και πως ο πρατηριούχος προθυμοποιήθηκε να καθαρίσει τα ντεπόζιτα νερού των κατοίκων προκειμένου να φύγει εντελώς η μυρωδιά του πετρελαίου. Όταν ρωτήθηκε πώς είχε πρόσβαση ο πρατηριούχος στο δίκτυο ύδρευσης αρκέστηκε στο «ακριβώς δεν ξέρω, το ελέγχουμε το θέμα»… Σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, τον ρωτήσαμε αν θα διαταχθεί κάποια έρευνα για το θέμα αλλά εκείνος απάντησε πως δεν είναι αρμόδιος. Γενική άποψη της περιοχής Κερί Ζακύνθου – http://www.gozakynthos.gr Ο καθένας μπορεί να βγάλει όποια συμπεράσματα προκύπτουν από τα παραπάνω και οπωσδήποτε αυτή η αναφορά δεν φιλοδοξεί να παρουσιάσει ολοκληρωμένα το ζήτημα. Στοιχεία επίσημα δεν είναι εύκολο να ανευρεθούν, οι αναφορές είναι ελάχιστες και οι πηγές περιορισμένες. Αναφορές περί ανεπάρκειας ικανής ποσότητας για εκμετάλλευση είναι καταγεγραμμένες, ωστόσο αντιφάσκουν τόσο με τις ιστορικές αναφορές, όσο και με τα αποτελέσματα των περιορισμένων εκμεταλλεύσεων που έγινα τα παλαιότερα χρόνια. Το φυσικό περιβάλλον και η οικολογική διάσταση πρέπει να συνεκτιμηθούν σοβαρά.Το περιβάλλον ανήκει στις γενιές που έρχονται ενώ το πετρέλαιο ως καύσιμο δεν θα υφίσταται κατά πάσα πιθανότητα στο μέλλον. Ούτε αντέχει ο γεωγραφικός μας χώρος νέες Σκουριές. Ταυτόχρονα οφείλουμε να συνεκτιμήσουμε αντισταθμιστικά τα οφέλη από τον τουρισμό, οφέλη που τηρουμένων των αναλογιών, μοιράζεται και μέρος της τοπικής κοινωνίας. Από την άλλη μέσα σε ένα περιβάλλον απίστευτης οικονομικής κρίσης όπου συχνά-πυκνά όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί αναφέρονται σε κοιτάσματα καυσίμων ανά την επικράτεια οφείλεται μια επίσημη και καθαρή απάντηση. Εντάξει, ούτε εμείς την περιμένουμε …

Οι φωτιές στην Ελλάδα δεν ξεσπούν τυχαία, αλλά από πρόθεση είτε για την οικοπεδοποίηση των δασών είτε για να ληφθεί κάποιου είδους αποζημίωση. Υπάρχει και μια τρίτη περίπτωση πολύ πιο χειρότερη.

ΕΙΚΟΣΙ ΝΗΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ! Ιταλικοί χάρτες-φωτιά! Χαστούκι-τρόμου για την τουρκική επιθετικότητα αποτελούν Ιταλικοί Χάρτες – ντοκουμέντα, που όχι μόνο επιβεβαιώνου…

Κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου 2015 και την ώρα που ομάδα ΟΥΚ περνούσε μπροστά από τους επισήμους ακουστικέ η ιαχή: «Και το όνειρο μας είναι, στην Πόλη εμείς να μπούμε, σημαία να υψώσουμε, τον ύμνο εμείς να πούμε»; Την επομένη ημέρα βουλευτής του ΣΙΡΙΖΑ ζήτησε την τιμωρία…

Το κρινάκι της άμμου άντεξε χιλιάδες χρόνια, αντεπεξερχόμενο στις δύσκολες καιρικές συνθήκες, αλλά, δυστυχώς, όπως προειδοποιούν οι μελετητές του φυτού το παγκράτιο δεν περιλαμβάνεται σε σχετικούς καταλόγους απειλούμενων ή προστατευόμενων ειδών της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Ο Κρίνος της θάλασσας Ο Κρίνος της θάλασσας (επιστημονική ονομασία: Pancratium maritimum) είναι αυτοφυές φυτό που συναντά κανείς σε αμμώδεις θαλάσσιες ακτές της Μεσογείου ιδιαίτερα στην Κορσική, στο Ισραήλ, την Τουρκία, στις Καναρίους νήσους και στην Κρήτη. Ανήκει στην συνομοταξία των αγγειοσπέρμων της οικογενείας των αμαρυλλιδών. Ετυμολογία Η λέξη Pancratium ετυμολογείται από τις ελληνικές λέξεις παν και κρατύς = ισχυρός, δυνατός κρατερός [συγκριτικός κρατίων και υπερθετικός κράτιστος] Περιγραφή Είναι βολβώδες πολυετές φυτό που τα άνθη του αναδύουν ένα ευχάριστο, εξωτικό και πολύ λεπτό άρωμα που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό τις απάνεμες καλοκαιρινές νύχτες. Ανθοφορεί από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Kρινάκια στην άμμο: τα παραμελημένα αγριούλουδα της θάλασσας Το κρινάκι της θάλασσας, χαρακτηριστικό αγριολούλουδο της χλωρίδας της Μεσογείου, κινδυνεύει για να μη χάσουν την άνεση τους στην άμμο οι λουόμενοι... ΕΥΗ ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ Για τα νησιά του Αιγαίου αποτελεί εμβληματικό φυτό, καθώς η εποχή ανθοφορίας του συμβαδίζει με την εποχή των μελτεμιών. Επιβιώνοντας εδώ και αιώνες μέσα στην άμμο, το κρινάκι της θάλασσας (Pancratium maritimum) αποτελεί χαρακτηριστικό αγριολούλουδο της παράλιας χλωρίδας της Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και της Πορτογαλίας. Στην Ελλάδα φύεται σε ορισμένες περιοχές της Αττικής, της Στερεάς Ελλάδας, της δυτικής Πελοποννήσου, της Χαλκιδικής και του Πηλίου, ενώ για τα νησιά του Αιγαίου αποτελεί εμβληματικό φυτό, καθώς η εποχή ανθοφορίας του συμβαδίζει με την εποχή του χρόνου που υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες (μελτέμια) για την ιστιοπλοΐα. Στο βιβλίο του Έλμουτ Μπάουμαν, «Η ελληνική χλωρίδα στον μύθο, στην τέχνη και στη λογοτεχνία» (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, β' έκδοση εξαντλημένη, 1993), αναφέρεται το γεγονός ότι οι θαλασσοκράτορες ναυτικοί της μινωικής Κρήτης, γυρνώντας τις ατέλειωτες ακρογιαλιές της Μεσογείου με τα ιστιοφόρα τους, συναντούσαν τα πλήρως ανθισμένα κρινάκια, σύμβολο των ισχυρών χωρών του Μίνωα, αλλά και της μοναδικότητας του Αιγαίου με αμετάβλητες οικολογικές συνθήκες από τη Μεσολιθική Εποχή μέχρι σήμερα. Το κρινάκι ενέπνευσε με το κάλλος του τον αρχαίο καλλιτέχνη, που το ζωγράφισε με περίσσια τέχνη (τοιχογραφίες) κατά την Υστεροκυκλαδική Εποχή στην «οικία των γυναικών» της προϊστορικής πόλης του ακρωτηρίου στη Σαντορίνη, όπως απεκάλυψε 2.500 χρόνια μετά η αρχαιολογική σκαπάνη. Απεικονίζεται σε τοιχογραφίες στη «Βίλα της Αμνισού» στο Ηράκλειο, αποτυπώνεται σε μια λεκάνη στη Φαιστό, ενώ στην Κνωσό ο «Πρίγκιπας με τα Κρίνα» και το «Γαλάζιο Πουλί» περιστοιχίζονται από αυτά. Η Χριστίνα Τεσσερομμάτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, στη μελέτη της «Φυτά με φαρμακολογικές δράσεις: Σύγχρονες φυτοθεραπευτικές δυνατότητες» (Κ. Σπανός - Βιβλιοφιλία 2016) σημειώνει ότι οι δραστικές ουσίες του φυτού ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Το αλκοολούχο εκχύλισμά του έχει αντιμικροβιακή δράση, ενώ το εκχύλισμα όλου του φυτού χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία. Στον βολβό απέδιδαν φαρμακευτικές ιδιότητες, ενώ το άνθος του συχνά ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως αντιασθματικό και αντιβηχικό. Το Παγκράτιο το Παράλιο, του οποίου το όνομα (pancratium/παγκράτιο) προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «παν - κραταιός», που σημαίνουν «όλο δύναμη», πιθανόν αναφέρεται στην αντοχή του φυτού, που μπορεί να επιβιώσει σε ακραία κλίματα. Επιπλέον, το παγκράτιο πιθανόν χρησιμοποιούνταν σε τελετές μύησης και στα Ελευσίνια Μυστήρια, στα οποία είχε μυηθεί, κατά την παράδοση, ο «Παντοδύναμος» Ηρακλής, γιος του «Παντοκράτορα» Δία. Η ομοιότητα ανάμεσα στον κρίνο και στις παραστάσεις στις τοιχογραφίες της Θήρας είναι εκπληκτική. Το φυτό ανήκει στην οικογένεια των Αμαρυλλιδών (Amaryllidaceae), είναι αυτοφυές και συναντάται σε αμμουδερές παραλίες, όπου βρίσκονται θαμμένοι οι βολβοί του. Είναι πολυετές και ανθίζει από τα μέσα Αυγούστου για έναν, το πολύ ενάμιση μήνα. Τα άνθη του (τα κρίνα) εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο και το καθένα έχει έξι πέταλα, τα οποία διαμορφώνουν ένα στέμμα, όπως οι ασφόδελοι, και γι’ αυτό ονομάζεται και «Θαλάσσιος Ασφόδελος». Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται με δύο τρόπους. Είτε με τους βολβούς από τους οποίους αναφύεται, είτε από τους σπόρους, που μεταφέρονται από τον αέρα και τη θάλασσα και διασκορπίζονται παντού. Οι καρποί, όταν ωριμάσουν, πετάγονται κατάμαυροι σαν κάρβουνα. Σπόροι πολυγωνικοί, μαλακοί που περιβάλλονται από υλικό σαν σωσίβιο το οποίο τους επιτρέπει να ταξιδεύουν πάνω στα κύματα, διανύοντας χιλιάδες μίλια και καλύπτοντας τις ακτές από τη μία άκρη της Μεσογείου στην άλλη για τον πολλαπλασιασμό και την εποίκισή τους. Στο κέντρο τους έχουν έναν μικρό βολβό που είναι ο πραγματικός σπόρος. Θάβονται στην άμμο, ψάχνοντας για υγρασία. Όσοι επιζήσουν μετά από 4-5 χρόνια θα ανθίσουν και θα συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής τους. Το κρινάκι της άμμου άντεξε χιλιάδες χρόνια, αντεπεξερχόμενο στις δύσκολες καιρικές συνθήκες, αλλά, δυστυχώς, όπως προειδοποιούν οι μελετητές του φυτού Ιωάννα Αδάμη, περιβαλοντολλόγος-αρχιτέκτων τοπίου και οι βοτανολόγοι Γιώργος Σφήκας και Δρ. Πηνελόπη Δεληπέτρου, συνεργάτες της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (έτος ίδρυσης 1951), το παγκράτιο δεν περιλαμβάνεται σε σχετικούς καταλόγους απειλούμενων ή προστατευόμενων ειδών της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Ωστόσο, το ενδιαίτημά του (βιότοπος), το οποίο είναι οι παράλιες αμμοθίνες (αμμόλοφοι), αποτελεί το ίδιο προστατευόμενο τύπο οικοτόπου, ενώ συχνά στις περιοχές, όπου φύεται το κρινάκι της θάλασσας, απαντούν και άλλα σπάνια ή και προστατευόμενα είδη. Οι παραλίες στις οποίες φυτρώνει συχνά δέχονται έντονες πιέσεις για τουριστική εκμετάλλευση, ανοικοδόμηση, κίνηση οχημάτων στους αμμόλοφους, μηχανικό καθαρισμό παραλιών κ.ο.κ. Ως εκ τούτου, το κρινάκι παρουσιάζει κατά τόπους μείωση του πληθυσμού του. Στην Αττική, οι πληθυσμοί που έχουν μείνει είναι ελάχιστοι, φαίνεται ότι δεν φυτρώνει πλέον στη Βουλιαγμένη και στη Ραφήνα, ενώ και στον Σχινιά οι πληθυσμοί είναι οριακοί. «Ο Ανδριώτης εκδότης κ. Γιώργος Δαρδανός, γνωστός για την ευαισθησία όσον αφορά στη διατήρηση του πολιτιστικού και περιβαλλοντολογικού πλούτου του νησιού του, μαζί με την Αφροδίτη Μαμάη «απαθανάτισε» φωτογραφικά την επέλαση της αλόγιστης ανθρώπινης παρέμβασης στο ευάλωτο, πανάρχαιο αγριολούλουδο στην παραλία του Μπατσίου και του Αγίου Πέτρου https://www.lifo.gr/articles/environment_articles/116811» Παγκράτιο - Κρίνος της θάλασσας - Pancratium maritimum Γνωρίζετε ότι η πρώτη ζωγραφική αναπαράσταση του Pancratium maritimum έχει βρεθεί σε προϊστορικές τοιχογραφίες της Κρήτης; Παγκράτιο - Κρίνος της θάλασσας - Pancratium maritimum Το Παγκράτιο (Pancratium) είναι ένα γένος φυτών με 21 είδη, που είναι βολβώδη, ποώδη και πολυετή, της οικογένειας Amaryllidaceae και της υποοικογένειας Amaryllidoideae, όπου πρόσφατα περιλήφθηκαν επίσης τα γένη Narcissus και Galanthus. Το γένος εντοπίζεται στην ακτογραμμή της Μεσόγειας περιοχής, εκτεινόμενο προς τα Κανάρια νησιά, την τροπική Αφρική και την τροπική Ασία. Τα άνθη είναι μεγάλα, λευκά και αρωματικά, με εμφανή παρουσία του περίανθου σωλήνα και της στεφάνης τους. Το Pancratium διαφέρει από το πανομοιότυπό του Hymenocallis, γιατί διαθέτει πολυάριθμους σπόρους, καλυμμένους με ένα λεπτό μαύρο φλοιό. Φυτά που ανήκουν στο γένος Pancratium έχουν βρεθεί σε προϊστορικές τοιχογραφίες της Κρήτης. Το όνομα Pancratium (Παγκράτιου) προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "παν - κραταιός" που σημαίνει "όλο δύναμη", και πιθανόν αναφέρεται στην αντοχή του φυτού που μπορεί να επιβιώσει σε ακραία κλίματα. Τα είδη του Παγκράτιου κατοικούν συχνά σε εξαιρετικά ξηρές και αμμώδεις περιοχές. Το Pancratium maritimum, ή κρινάκι της θάλασσας, είναι ένα είδος βολβώδους φυτού ενδημικό στην περιοχή της Μεσογείου και στη νοτιο-δυτική Ευρώπη. Μπορεί επίσης να βρεθεί στη νότια Βουλγαρία και στις βόρειες τουρκικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας, όπου απειλείται με εξαφάνιση. Αναπτύσσεται σε παράκτιες αμμώδεις περιοχές ή λίγο πάνω από το υψηλότερο σημείο της παλίρροιας. άλλα λαϊκά ονόματα του φυτού είναι Ασφόδελος της άμμου (Sand Daffodil), λίλιουμ της άμμου (Sand Lily) και λίλιουμ του Αγίου Νικολάου (Lily of St. Nicholas). Η λατινική λέξη maritimum σημαίνει "της παραλίας, της ακτής", υποδηλώνοντας και τα μέρη όπου ζει: ο βιότοπος του P.maritimum είναι παραθαλάσσιες αμμουδιές σε αμμώδεις παραλίες και σε άμεση γειτνίαση με τη θάλασσα, όπου αναπτύσσεται συχνά σε πυκνές συστάδες. Αυτό το φυσικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από άμεση έκθεση στον ήλιο και τους ανέμους της θάλασσας και σε συνεχές πιτσίλισμα από σταγονίδια θαλασσινού νερού που μεταφέρονται από τον άνεμο. Αυτό το μονοκοτυλήδονο ποώδες πολυετές ανθίζει κατά τη διάρκεια των πιο ζεστών μηνών του καλοκαιριού. Μπορεί να αντέξει σε αυτές τις ακραίες συνθήκες, επειδή ο μεγάλος βολβός του (περίπου 5 - 7 εκατοστά πλάτος) είναι θαμμένος βαθιά στο υπέδαφος και αφού μεγαλώνει στην αμμουδιά, δεν είναι και τόσο δύσκολο για τους βλαστούς του να βρουν το δρόμο τους σε μισό μέτρο βάθος, μέσα από την χαλαρή παράκτια άμμο. Το P. maritimum είναι βολβώδες πολυετές φυτό με μακρύ λαιμό και χρώμα γλαυκό, με γραμμικά φύλλα σε γενικές γραμμές, αειθαλές, αλλά τα φύλλα του συχνά πεθαίνουν στη διάρκεια των ζεστών καλοκαιριών. Το κρινάκι της θάλασσας ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο. Τα άνθη του έχουν σχήμα μεγάλης χοάνης, κάθε ταξιανθία διαθέτει 3-15 άνθη, αρωματικά και κατάλευκα. Είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος, με μήκος μέχρι 15 εκατοστά (από τα οποία ο μίσχος κατέχει λιγότερο από 1 εκατοστό), διάμετρο 6 - 8 εκατοστά, με χωνοειδές στέμμα. Έχουν 6 τέπαλα λευκά με μία αχνή πράσινη ρίγα στο εξωτερικό τους, που κοντά στη βάση συγχωνεύονται με τα νημάτια των στημόνων. Στηρίζονται επάνω σε ένα βλαστό, ύψους 45 εκατοστών περίπου, που ξεπροβάλει μέσα από 2 σπάθες ή βράκτια φύλλα, λεπτά σαν χαρτί. Τα άνθη έχουν μια ευχάριστη, εξωτική και πολύ λεπτή ευωδιά κρίνου, η οποία αναπτύσσεται προφανώς μόνο κατά τις απάνεμες καλοκαιρινές νύχτες, που επιτρέπουν αυτό το λεπτό άρωμα να γίνει αντιληπτό. Και λέγεται ότι είναι τόσο έντονο το άρωμα, που μπορεί να κρατήσει τα πρόβατα μακριά από τις ακτές. Τα μακρόστενα τμήματα του περιάνθιου είναι σχεδόν γραμμικά, με 40-50 χιλιοστά μήκος. Η πολύ μεγάλη, σε σχήμα χωνιού 12-οδοντωτή κορώνα αποτελείται στην πραγματικότητα από τα συγχωνευμένα νημάτια των στημόνων και μπορεί να φτάνει τα 65 χιλιοστά μήκος και 40 με 50 χιλιοστά πλάτος, με τους στήμονες στις παρυφές του χείλους της κορόνας. (Σημείωση για τα τμήματα του περίανθιου: επειδή τα 3 σέπαλα και τα πέταλα 3 είναι πανομοιότυπα, αναφέρονται ως 6 τέπαλα). Οι παρυφές της στεφάνης του άνθους (στο χείλος του σωλήνα) είναι «στολισμένες» με 12 τριγωνικά δόντια, με τέτοιο τρόπο ώστε η στεφάνη του άνθους να μοιάζει με .... κορώνα (κορώνα δηλαδή .... στέμμα!). Υπάρχουν δύο από αυτά τα δόντια ανάμεσα σε κάθε έναν από τους 6 ανθήρες (δηλαδή 12 δόντια). Τα μπουμπούκια μοιάζουν με μικρά ανυψωμένα δάχτυλα και είναι εμπλουτισμένα με λευκές και πράσινες ρίγες. Τα 6 τέπαλα μορφοποιούν το στέμμα με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζει με ασφόδελο, δίνοντας στο φυτό την κοινή ονομασία του Ασφόδελος της Θάλασσας. Τα φύλλα εμφανίζονται στο τέλος του φθινοπώρου και μοιάζουν πολύ με ίσιες μακριές κορδέλες, με περίπου 2 εκατοστά πλάτος και μισό μέτρο μήκος, που στην περίοδο της ανθοφορίας έχουν ήδη μαραθεί και συχνά τα νεκρά φύλλα εξαφανίζονται από τον ήλιο και τους ανέμους πριν προκύψουν τα λουλούδια από την άμμο. Επίσης συχνά συστρέφονται σε μια σπείρα. Ο καρπός είναι μια μεγάλη κάψουλα (έως 6 εκατοστά μήκος) με 3 βαλβίδες που κατά την ωρίμανση ανοίγει στις πλευρές των 3 ύπερων, εκθέτοντας τους 10 με 40, πολύ μαύρους, σπόρους του. Αυτά τα σπέρματα, που έχουν ακανόνιστο σχήμα και μοιάζουν με κομμάτια από κάρβουνο, απλά εγκαταλείπουν την ανοικτή κάψουλα και πέφτουν στην άμμο. Στη συνέχεια, διασκορπίζονται από τον άνεμο και τη θάλασσα, καθώς μπορούν εύκολα να επιπλεύσουν στο νερό. Το εβραϊκό όνομα του λουλουδιού είναι khavatselet ha-Khof, στενά συνδεδεμένο με το ρόδο του Σαρόν (khavatselet ha-Sharon) που αναφέρεται στο ’σμα Ασμάτων. Είναι κοινή πεποίθηση για τους περισσότερους ανθρώπους στο Ισραήλ ότι το βιβλικό απόσπασμα αναφέρεται σε αυτό το λουλούδι, καθώς η πεδιάδα Sharon βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου. Η εξάπλωση του Pancratium Lily στην Ελλάδα κατά την σύγχρονη εποχή, και ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου, έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για βοτανολόγους και αρχαιολόγους. Ο ελβετός βοτανολόγος Gustav Hegi (1876 - 1932) στο μνημειώδες έργο του "Ιllustrierte Flora von Mittel-Europa" (1908 - 1931), περιγράφοντας τα ξένα φυτά της οικογένειας Amaryllidaceae, αναφέρεται σε αυτό το φυτό ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φυτά της Μεσογείου. Η πρώτη απεικόνιση του Pancratium Lily βρέθηκε από τον Έβανς, ο οποίος το ανακάλυψε κατά τις ανασκαφές που έκανε στο παλάτι της Κνωσού (1896). Υπάρχει ένας πίνακας του φυτού αυτού στην γνωστή τοιχογραφία με το μπλε πουλί στο παλάτι της Κνωσού, το οποίο θεωρείται ως η πρώτη αναπαράσταση του Ασφόδελου της Θάλασσας. Η χρήση του περιγράφεται από τον Διοσκουρίδη και τον Θεόφραστο. Το φυτό γονιμοποιείται από μια μεγάλη σκωρο- πεταλούδα, που ονομάζεται agrius convolvuli. Αυτά τα έντομα επισκέπτονται το λουλούδι, όταν η ταχύτητα του ανέμου είναι κάτω των 2 μέτρων ανά δευτερόλεπτο (6,6 ft / s). Όταν είναι μεγαλύτερή από 2 m/sec, οι σκώροι δεν επισκέπτονται το φυτό Pancratium. Ακόμη και αν το είδος επικονιαστεί με τεχνητό τρόπο κατά τη διάρκεια θυελλωδών καιρικών συνθηκών, η επικονίαση δεν είναι αποτελεσματική. Μια άλλη ιδιαιτερότητα για το κρινάκι της άμμου είναι η μη δεκτικότητά του στη δική του γύρη, την οποία το φυτό μπορεί να αναγνωρίσει. Αυτό το λουλούδι μπορεί να γονιμοποιηιθεί μόνο με διασταύρωση. Ο Fabrizio Grassi cs (βιοποικιλότητα και διατήρησή της 14: 2159-2169, 2005) έγραψε ένα άρθρο με τίτλο: «Αξιολόγηση της βιοποικιλότητας και των στρατηγικών διατήρησης του Pancratium maritimum L. στη Βόρεια Τυρρηνική Θάλασσα". Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η επικονίαση επιτυγχάνεται χάρη στην ύπαρξη διαφορετικών οργανισμών όπως: στην πολύ μεγάλη Σφήκα (= agrius) convolvuli L. (την convolvulus hawk-moth) στη Νότια Γαλλία, τους σκώρους sphingid στο Isreal, ή την σαύρα Podarcis lilfordi στις Βαλεαρίδες Νήσους. Το P. maritimum είναι εύκολα να καλλιεργηθεί, αλλά απαιτεί ηλιόλουστη τοποθεσία και έδαφος αμμώδες με καλή αποστράγγιση. Χρειάζεται ζεστά καλοκαίρια που θα προκαλέσουν την ανθοφορία του, ενώ σε ψυχρότερα κλίματα θα παρουσιάσει συχνά μόνο δειλά σημάδια άνθισης. Αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι -5 ° C (23 ° F) περίπου. Πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρους ή διαίρεση μετά την ανθοφορία. Τα σπορόφυτα μπορούν ν' ανθίσουν στο τρίτο ή τέταρτο έτος της ηλικίας τους. Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Pancratium_(plant) http://en.wikipedia.org/wiki/Pancratium_maritimum http://www.flowersofchania.com/html/pancratium_maritimum.html Φωτογραφίες Ρουβήμ Πηγές κειμένου: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82 https://www.lifo.gr/articles/environment_articles/116811 https://www.valentine.gr/linkOfTheMonth_gr-september2013.php

Ήταν στραμμένο προς τα δυτικά της πόλης των Χανίων και η ιδέα πίσω από το τεράστιο μέγεθός του, ήταν για να είναι ορατό από τα πλοία που προσέγγιζαν..

ο σύλλογος των Πομάκων ιδρύθηκε για να αναχαιτίσουμε την τουρκοποίηση, την αφομοίωση των Πομάκων από τους Τούρκους. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε Τούρκοι. Δυστυχώς, οι 40.000 Πομάκοι και τα παιδιά τους που πηγαίνουν στο σχολείο και μαθαίνουν τα τουρκικά έχουν αρχίσει να νιώθουν Τούρκοι.

Η οικολογική ισορροπία σε μια περιοχή προστατεύεται όταν υπάρχει μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων. Αν όμως με ανθρώπινη παρέμβαση κυριαρχήσει η μονοκαλλιέργεια, οι κίνδυνοι εξαφάνισης της βλάστησης μεγαλώνουν ασύλληπτα. Το παρακάτω κείμενο είχε γράψει ο μακαρίτης Νίκος Μάργαρης σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στις 28/11/1999 στην εφημερίδα Το Βήμα. (adsbygoogle…