“… Έχοντας αποθέσει όλες μου τις ελπίδες στην ζωγραφική, είχα τύψεις όταν ασχολιόμουν με κάτι άλλο. Δεν έχω ταλέντο συγγραφέα, αλλά έχω ιδέες. Να μου συχωρέσουν αυτή την αδυναμία να το νομίζω. Με τη ζωγραφική μόνο, δεν θα μπορούσα να βγάλω το άχτι μου για ένα σωρό πράγματα με τα οποία διαφωνούσα στην καθημερινή μου ζωή”. . Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 31 Δεκεμβρίου του 1909 (όπως δηλώνει ο ίδιος) και κατάγεται από την γνωστή οικογένεια Μεταξά από τα Ψαρά. Τα πρώτα του έργα τα εξέθεσε το 1929 στο «Άσυλο Τέχνης». Η επιτυχία που σημείωσε τον οδήγησε στη συνέχεια να φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1929 – 1935). Παράλληλα, μαθήτευσε κοντά στον Κόντογλου (1931 – 1934), ο οποίος τον μύησε στη βυζαντινή αγιογραφία, ενώ μελέτησε τη λαϊκή αρχιτεκτονική και ενδυμασία. Μαζί με τους Πικιώνη, Κόντογλου και Αγγ. Χατζημιχάλη πρωτοστάτησε στο αίτημα της εποχής για την ελληνικότητα της τέχνης. Απεβίωσε στις 20 Ιουλίου του 1981 στην Αθήνα. (Για περισσότερα εδώ). “Καφενείο, ο Παρθενών”. . “Γεννήθηκα στο τελευταίο πάτωμα ενός σπιτιού τρίπατου, στην οδό Λουκά Ράλλη και Βασιλέως Γεωργίου, στον Πειραιά. Όπως τα περισσότερα νέα σπίτια στον Πειραιά ήταν νεοκλασικό. Το να βγεις περίπατο στον Πειραιά εκείνη την εποχή ήταν σαν να σεργιανίζεις σε μια γιγαντιαία σκηνογραφία με βράχια και ωραία σπίτια με αγάλματα και αετώματα.” Ο Γιάννης Τσαρούχης, εκτός από ζωγράφος, υπήρξε σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, συγγραφέας και μεταφραστής αρχαίων τραγωδιών. Το χιούμορ και η ευρυμάθειά του φαίνονται στις αποφθεγματικές του φράσεις και στις διηγήσεις του. . . . Ζωγραφιά μακέτας, “Η τρικυμία του Σαίξπηρ”. 1968 . . . Κοστούμια απ΄τις “Όρνιθες” του Αριστοφάνη. . . “Μόνο με παραμύθια κατακτώνται οι άνθρωποι”. “Τόσα πολλά αγράμματα τσογλάνια… Τι φρίκη Θεέ μου”… . .“Ευριπίδη Ορέστης”. Μακέτα σκηνικού 1968. . Δε σταμάτησαν ποτέ να ζητούν ν΄αγοράσουν έργα του, άνθρωποι λιγότεροι ή περισσότερο πλούσιοι. Αυτό τον δυσαρεστούσε και του έφερνε μελαγχολικές σκέψεις.“Τρομάζω”, έλεγε, “γιατί δεν είναι πολύ πίσω ο καιρός που κανείς δεν τα ήθελε ούτε για χάρισμα. Δεν καταλαβαίνω τι μεσολάβησε. Φαίνεται ότι, όπως σπάνε πιάτα στα μπουζούκια, θέλουν να αγοράσουν και ένα έργο μου”. Για να τους αποφύγει, ζητούσε εξωφρενικές τιμές. Δεν είχε όμως υπολογίσει τι βιτσιόζοι είναι οι νεόπλουτοι Έλληνες. Οι μεγάλες τιμές τούς διέγειραν περισσότερο. Λυπόταν που είχε γίνει ένα είδος μόδας και τα έργα του πωλούνταν τόσο ακριβά, που κι ο ίδιος, όπως έλεγε, δεν μπορούσε πια να τα αγοράσει. Αντιπαθούσε τους συλλέκτες που αγοράζουν έργα του και τα φυλακίζουν χωρίς να μπορεί κανείς να τα δει. “ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ”. Αλέξιος Σαββάκης. Εκδόσεις Καστανιώτης. “Αντίγραφο του Τιτσιάνο”. “Στην Ελλάδα ζούμε πολυτελέστερα απ’ όσο μας επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες και τις ψυχικές μας ικανότητες. Αυτό ήδη μας δημιουργεί προβλήματα και θα μας προξενήσει μεγάλο κακό”. . Μια κυρία του ζητούσε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του γιου της. Μέσα στην ίδια αμοιβή ζητούσε κι ένα ναύτη. Ήταν πολύ φθηνά. “Όχι”, της είπε. “Με την τιμή αυτή δεν μπορώ να σας δώσω κι ένα ναύτη επιπλέον. Θα ζωγραφίσω το γιο σας όμως σαν ναύτη”. “Οι τέσσερεις εποχές” . Μια άλλη Αθηναία συλλέκτρια του ζητούσε φορτικά να ζωγραφίσει τα μέλη της οικογένειάς της ως τις τέσσερις εποχές. Εκείνη ως φθινόπωρο, το σύζυγό της ως χειμώνα και τις κόρες της ως καλοκαίρι και άνοιξη. Μια μέρα, που υπήρχε αρκετή αναστάτωση στο Μαρούσι, επειδή θα ταξιδεύαμε (όταν επρόκειτο να ταξιδέψει, ο Τσαρούχης, κυριευόταν από άγχος) χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσα κι ήταν αυτή. Ρωτούσε αν ο κύριος Τσαρούχης είχε αποφασίσει για τη σύνθεση. “Είναι η κυρία…”, είπα, “και ρωτά τι κάνατε με την ιδέα των εποχών. Ρωτά αν θα τη ζωγραφίσετε ως φθινόπωρο”. “Πες της ότι αυτή μόνο ως θεομηνία μπορώ να την κάνω”. . “ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ” Α. Σαββάκης. Εκδόσεις Καστανιώτη. . “Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν εκτιμούν τους καλλιτέχνες. Μόνο όσοι παρακαλούν γονατιστοί θεωρούνται άξιοι”. Ένα εξαιρετικό άρθρο για τον Τσαρούχη μπορείτε να διαβάσετε εδώ. “Έτσι… απλά”, είναι μια σειρά από 11 videos. Σ’ αυτό που διάλεξα, ο Τσαρούχης μαζί τον Μάνο Χατζηδάκη συνομιλούν στο περιβόλι του στη Γαλλία… Σ’ αυτό το video, που για μένα είναι αποκαλυπτικό, ο Τσαρούχης ομολογεί πως αν ήταν να ξαναρχίσει τη ζωή του, θ’ ασχολιόταν μόνο με τη γη… η γη, το περιβόλι του έμαθαν πολλά. “Δεν μ’ ενδιαφέρει το Ελληνικό… αλλά το καλό και το αρεστό. Συνέβη όμως πολλές φορές γυρεύοντας το καλό, να συναντήσω το Ελληνικό”. “Στην Ελλάδα όλα γίνονται όπως θέλουν οι μέτριοι. Η μετριότητα κατάντησε να είναι κάτι απαραίτητο… η μετριότητα και η καπατσοσύνη”. Και το πολύ γνωστό μας, “στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις”, είναι του Γιάννη Τσαρούχη. ainafetst ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

The exhibition presents Yannis Tsarouchis’ studies on light and especially on cast shadows which he started to get involved with since the 1950s.

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

Yannis Tsarouchis (13 January 1910 20 July 1989) was a Greek painter. Born in Piraeus, he studied at the Athens School of Fine Arts (19291935). He was also a student of Photios Kontoglou, who introduced him to Byzantine iconography, while he also studied popular architecture and…

Πορτραίτο του Βέλθανδρου, 1987

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

Yiannis Tsarouchis (Greek, 1910-1989), Winter, 1968. Oil on canvas, 152 x 111.5 cm.

Yannis Tsarouchis ( 1910 - 1989) fue un pintor griego, de cultura francesa, amante de la pintura de Henri Matisse, del arte bizantino y del ...

"Ποτέ δεν υπήρξε μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν τόσο δύσθυμοι και μελαγχολικοί. Άλλωστε, αυτό εξηγεί από μία άποψη την τρομερή και μέχρις αηδίας οργάνωση της ευθυμίας. Καμιά εποχή δεν είχε οργανώσει τόσο πολύ την ευθυμία όσο η δική μας.... 📷Σύλληψη τριών κομμουνιστών, πίνακας του 1944. Σε καμιά εποχή δεν έπαιζε πρωί πρωί στα σπίτια το ραδιόφωνο εύθυμες μουσικές, για να ξυπνήσουν οι άνθρωποι μελαγχολικοί και σχεδόν έτοιμοι να αυτοκτονήσουν". Γιάννης Τσαρούχης “Μάτην Ονείδισαν Την Ψυχήν Μου” (Εκδ. Καστανιωτη). Η Σωτηρία Μπέλλου σηκώνει τον Γιάννη Τσαρούχη για να χορέψει ζειμπέκικο. Στο κέντρο όπου τραγουδούσε ήταν εκείνο το βράδυ και ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο έτερος φίλος της. 📷1961. Φωτ. Henri Cartier-Bresson/Magnum. 📷1949. Φωτ. Herbert List/Magnum. 📷Πίνακας αφιερωμένος στον ποιητή Νίκο Καββαδία, με τον οποίον, από το σχολείο ήδη, συνδεόταν ο Γιάννης Τσαρούχης με άσβεστη φιλία. Μαγνητοσκοπημένη παράσταση από το έργο του Αισχύλου Επτά επί Θήβας που ανέβηκε το 1982 σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη στο Θέατρο Μοσχοποδίου της Θήβας. Τα σκηνικά, τα κοστούμια και η μετάφραση ήταν όλα του ίδιου. 📷Επίδαυρος, 1961. Φωτ. Henri Cartier-Bresson/Magnum. Σχετικό παλαιότερο άρθρο:Γιάννης Τσαρούχης: Έβλεπα πάντα το επερχόμενο fo.gr/team/

The offering and two winged men, 1965

ΔΕΙΤΕ ΚΙ’ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΕΔΩ + ΕΔΩ Ο Γιάννης Τσαρούχης, του Αθανασίου, (Πειραιάς 1910 – Αθήνα 1989) ήταν ζωγράφος και σκηνοθέτης. Τα πρώτα του έργα τα εξέθεσε το 1929 στο «Άσυλο Τέχνης». Η επιτυχία…