Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Met dit super simpele recept maak je heel makkelijk zelf loempiavellen. Kun jij een pannenkoek bakken? Dan kun je ook zeker loempiavellen bakken. Dit recept bestaat uit slechts vier ingrediënten, waaronder water. Verras iedereen met loempia's die jij helemaal zelf hebt gemaakt!
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Traditioneel worden Surinaamse loempia’s gemaakt van zelfgemaakte flensjes met onder andere kool, taugé en kouseband in de vulling en worden ze geserveerd…
Zeef bloem en maizena twee keer.
Dit recept hebt ik in een video gezien, maar dan met een wat grotere hoeveelheid grammen en zelf wou ik het graag uitproberen dus heb ik het gehalveerd. Het is
Leer hoe je met garnalenvulling de lekkerste loempia's maakt. Ontdek het recept en geniet van deze zelfgemaakte lekkernij.
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Gevulde loempiavellen met kip en groenten. Je kunt ook een zak met groenten gebruiken. Ingredienten: Loempiavellen Glasvermicelli of mihoen Kipfilet Paprika […]
Geen zin om je eigen chilisaus te maken? Deze koolhydraatarme sweet chilisaus is helemaal koolhydraatarm-proof!
Traditioneel worden Surinaamse loempia’s gemaakt van zelfgemaakte flensjes met onder andere kool, taugé en kouseband in de vulling en worden ze geserveerd…
Gevulde loempiavellen met kip en groenten. Je kunt ook een zak met groenten gebruiken. Ingredienten: Loempiavellen Glasvermicelli of mihoen Kipfilet Paprika […]
Zelfgemaakte loempia's met ham en kip zijn zo ontzettend lekker. Met een vulling met verschillende soorten groenten, incl. recept voor loempiavellen.
Ik ben net terug van mijn rondje molen. Ieder die mij op Facebook volgt, weet dat ik ’s ochtends graag mijn rondje molen loop. Of een rondje boomgaard. Of ik loop naar het volgende dorp en weer terug. Stuk voor stuk schitterende routes langs een pittoresk riviertje, door prachtige boomgaarden en langs de malende molen. Rondjes van zo’n 3 tot 5 kilometer. Dat lijkt niet veel, maar later op de dag plak ik er vaak nog wat kortere rondjes aan en met een gemiddelde afstand van 5 kilometer per dag loop ik stiekem toch heel wat af. Daar hoef ik niet voor naar de sportschool. Sterker nog, mijn rondjes door de frisse buitenlucht zijn goed voor hart en ziel. Het sterkt het lijf en leegt het hoofd. Precies waar ik behoefte aan heb zo op de vroege morgen. Bijzonder zijn mijn rondjes ook. Zo leer ik best veel. Ik weet nu bijvoorbeeld dat kleine sprinkhaantjes (zo klein, je kunt ze eigenlijk met goed fatsoen geen sprinkhaan noemen) zo hoog kunnen springen, dat ze in één sprong van het asfalt op een hoge honden rug zitten. Ik zie hoe vader en moeder meerkoet hun kroost opvoeden. Hoe bomen hun nieuwe bladeren krijgen en hoe fruit groeit. Het blijft verbazingwekkend hoe die kleine fruitbomen in de winter zo kaal en troosteloos kunnen ogen maar een volgende zomer toch weer volhangen met prachtige vruchten. Dat gaat gewoon door, er zijn dingen die blijven, gelukkig maar. Toon Hermans schreef het al eens: ‘al wat sterft zal bloeien’. Daar houd ik mij dan maar aan vast. Tijdens mijn rondje van de dag loop ik door een iets begroeider gedeelte. Een hoge boom kraakt flink in de wind. Het is een overblijfsel van de storm van vorige week. Hij heeft het zwaar te verduren gehad en dan mag je best even kreunen. Dat doe ik af en toe ook. De wilg aan het water heeft minder geluk gehad. De storm heeft hem een heel deel ontnomen. Arme Wilg. Ik weet hoe dat voelt. Anderszins straalt de zon vandaag aan de hemel en dus plak ik een rondje boomgaard aan mijn rondje molen want van zulke dagen moet je gewoon genieten. Op de dijk heb ik overigens bijna dagelijks hele bijzondere ontmoetingen met mensen van diverse pluimage. Zo is er de oudere dame die elke dag een ‘stief’ rondje van 10 kilometer loopt, meestal in gezelschap van haar dochter. Bij slecht weer wil dochter nog wel eens afhaken, maar moeder stapt stevig door met een soort vastberadenheid waar je gewoon ontzag voor moet hebben. Diep in de tachtig is moeder en je zou haar geen dag over de 73 schatten. Het wandelen houdt haar jong en fief zegt ze en ze heeft nog gelijk ook! De dagtoeristen die vier rijen dik over de dijk racen met fietstassen gevuld met thermoskannen en ‘bammetjes’, hebben voor niets of niemand oog. Met zeker 20 kilometer per uur scheuren ze alle schoonheid voorbij om aan het einde van hun 80 kilometer rit het hele lijstje af te kunnen vinken; ‘zo, dat hebben we ook weer gezien’. Ze denken dat ze de dijk bezitten en in hun haastige spoed rijden ze luid bellend het dappere heertje met zijn rollator bijna de berm in. Een fraaie afspiegeling van de maatschappij. Het dappere heertje kom ik overigens ook elke dag tegen. Heel moedig loopt hij elke dag een rondje van 3 kilometer. Hij moet wel, zo vertelt hij. Hij is nog maar alleen en wil voor zichzelf kunnen blijven zorgen. Diep respect groeit in mij en tegelijkertijd voel ik de impact van wat hij zegt tot diep in mijn ziel. Meestal praten we over het weer, maar vandaag heeft ons gesprek wat meer diepgang. Hij vertelt mij wat over zijn leven en ik beaam dat het leven soms zwaar is. Dat begrijpt hij niet. Ik ben veel te jong om te denken dat het leven soms zwaar is. Dus ik vertel hem wat over mijn leven en hij beaamt dat het leven inderdaad soms zwaar is. Dapper Heertje heeft een mooi leven gehad, vertelt hij en daar kan hij op terug kijken. De herinneringen houden hem op de been. Ik geloof het direct. Het is pas wanneer je herinneringen je ontnomen worden, dat het leven echt ondraaglijk wordt. Ook dat mag ik helaas van dichtbij meemaken. Na stiekem toch wel ruim 4 kilometer vandaag, is mijn hoofd leeg en tegelijkertijd gevuld met inspiratie. Ook mijn buikje voelt leeg en dus pak ik het heerlijke vers gebakken brood van gisterenavond. Brood dat gevuld is met feta en cherry trostomaatjes en even is het leven weer een feest. Ik kan het niet helpen; eten speelt een belangrijke rol in mijn leven. Waar zou ik zijn zonder mijn kook- en bakdrift? Ik grap ‘drift’ maar sommigen noemen dit bloedserieus. Die maken zich ernstig zorgen over het aantal uurtjes dat ik in mijn keuken doorbreng. Die begrijpen niet dat ik in het koken en bakken werkelijk alles kwijt kan. Mijn ideeën, mijn inspiratie, mijn emoties, mijn energie. Naast mijn ‘rondjes’ is dit één van de weinige dingen die meer energie opleveren dan dat het kost. De échte loempia © Larisse Toegegeven, ook ik heb wel eens geen zin om te koken. Klinkt misschien vreemd, maar echt, ook ik heb wel eens mijn dag niet. En ook ik haal dan wel eens Chinees. Tot grote verbijstering van een andere afhaler laatst. Terwijl hij op zijn Foe Yong Hai wachtte, las hij een tijdschrift uit een oude leesmap en daar stond een artikel over mij in. Zeer verontwaardigd sprak de man mij aan: ‘ik lees hier net dat u altijd alles zelf maakt en nu haalt u ook gewoon Chinees!’ Vreemd. Ik was opeens een beetje minder mens, terwijl ik mij zelf toch juist een beetje ‘gewoner’ voelde door ook eens Chinees te halen bij ons overigens ‘helemaal niet slechte Chinese restaurant met ontzettend aardige eigenaar’. Bij Meneer scoorde ik in elk geval geen punten. Bij manlief gelukkig wel. Die weet wel raad met een Chinees maaltje op zijn tijd. Nu moet ik wel zeggen dat ik inderdaad liever alles zelf maak. Ik heb toch altijd wel een klein schuldgevoel na het ‘afhalen’. Toen ik dus eerder deze week weer eens geen zin had en toch mijn koelkast met verse groenten had gevuld, besloot ik de afhaal Chinees gewoon maar thuis te maken. Op de rommelmarkt heb ik immers laatst twee boekjes gevonden van een leverancier die de Oosterse keuken bij u thuis brengt. Het ene boekje is een vrij recente uitgave en vertelt hoe u met marinademix a. en boemboe b., allemaal kant-en-klaar in uw supermarkt te verkrijgen, toch een ‘authentieke’ rijsttafel kunt serveren, in een handomdraai nog wel. Maakt al dat slowcooking en uren marineren volkomen overbodig. Het andere boekje van idem leverancier, is al behoorlijk wat decennia oud. Daarin staat precies uitgelegd hoe u de Chinese of Indische keuken volledig zelf maakt. Men hoopt dan natuurlijk wel dat u de sambal, kroepoek en gebakken uitjes van merk C. koopt. Kijk, dat boekje, daar kan ik wat mee! Loempia vulling © Met een koelkast barstensvol groenten en een Chinese trek, besluit ik zo’n echte Chinese loempia te maken. Je weet wel, zo’n grote. De vulling is snel gemaakt van ragfijn gesneden witte kool, champignons en prei, taugé (ja, het mag weer!) en ham reepjes. Ik roerbak het en breng het op smaak met een beetje trassie, sambal en ketjap en verse selderij. Het is inderdaad wel handig om het af te laten koelen alvorens straks de loempiavellen te vullen. Het recept voor het beslag slaat echter nergens op. Wanneer ik stap voor stap het recept volg, lijkt mijn beslag in de verste verte niet op het vloeibare mengsel uit het boekje, maar is het één bonk deeg waar ik zo een brood van zou kunnen bakken. Dat gaan we dus anders doen! Met een beetje culinair inzicht en een dosis ervaring, maak je zelf gemakkelijk een behoorlijk beslag, maar ontbreekt het je aan beide, dan ben je wel enigszins aan de goden overgeleverd. De Chinese goden in dit geval. Gerolde loempia's © Van het beslag bak ik in een zeer licht ingevette koekenpan snel dunne flensjes. Voor het invetten gebruik ik overigens arachide olie, maar maïskiem of zonnebloem kan natuurlijk ook. Vervolgens kun je met het vullen beginnen. Schep twee eetlepels vulling op het loempiavel, klap de zijkanten over de vulling en rol hem dan op. Een beetje als een sigaar en niet heel anders in werkwijze dan de dolma’s van vorige week. Wanneer alle loempia’s gevuld zijn, frituur je ze nog even kort in een klein laagje arachide olie (1,5 – 2 cm is voldoende). Wel even goed omdraaien, je wilt alle kanten krokant hebben. Even laten uitlekken op een keukenpapiertje en smullen maar! Natuurlijk kun je ze serveren met een ketjap- of chilisausje, maar echt nodig is het niet. Een mooi beslag voor loempiavellen maak je van:* 200 gram bloem 50 gram maïzena snufje zout 2 eieren, geklutst voldoende water, in elk geval heel wat meer dan de aanbevolen 6 eetlepels. Schenk gewoon steeds wat water bij, totdat je beslag de dikte heeft van pannenkoekenbeslag. Het mengen en kloppen doe je met de garde. Ik gebruik anderhalve juslepel beslag per loempiavel. Het water loopt mij weer in de mond. Helaas eet ik vanavond alleen en dus wordt het de bietensoep van gisterenavond met mijn tomaten-fetabrood. Ook geen straf! Hondlief knaagt inmiddels tevreden op een konijnenoortje. Ook zijn buikje was leeg na ons rondje vanmorgen en zo’n oortje versnoept hij maar wat graag. Gewoon kant en klaar uit de hondenwinkel. Verschil moet er wezen! *Dit recept is koemelkeiwit- en lactosevrij! Geniet! Culinaire groet, x Larisse Ps: excuses voor de slechte foto's. Deze zijn nog met een hele oude camera gemaakt ;-) *** Super leuk als je van mijn blogs geniet! Maar vergeet niet: op alle teksten, recepten, culitips en beelden berust auteursrecht en is merkrechtbescherming Larisse® van toepassing! Wil je naar een recept, tip of beeld verwijzen, vraag het dan even! ***
Ben je op zoek naar een verrassend dessert om aan je vrienden voor te schotelen? Of wil je gewoon even jezelf extra verwennen? Hier ben je aan het juiste adres, want Jeroen maakt een knapperige loempia die twee goeie vrienden verenigt: banaan en chocolade. Met een pak loempiavellen en slechts enkele ingrediënten zet je een origineel bordje zoetigheid op tafel voor jong en oud. Met de hoeveelheden in dit recept maak je drie kleine loempia's per persoon.
Ongeveer 2 weken geleden heb ik hier een recept gepost voor börek van loempiavellen - en vandaag dus alweer. Je begrijpt het waarschijnlijk al, ik vind ze gewoon verschrikkelijk lekker! En behalve dat vind ik het ook gewoon een leuk idee om een typisch Aziatisch ingrediënt te gebruiken voor een typisch Turks gerecht. Dat bracht me op het idee om de vulling ook een Aziatische noot te geven, en dat gaat het makkelijkst met Thaise currypasta. Ik heb deze keer kalfsgehakt gebruikt voor de vulling, maar kip- of rundergehakt zijn ook prima geschikt voor dit recept. Kijk voor het basisrecept en meer ideeën op Mijn mixed kitchen, daar heb ik het basisrecept voor de loempiavellen gevonden. De vulling is het makkelijkst te verwerken op kamertemperatuur, je kunt de vulling ook prima een dag van te voren maken. Ingrediënten Voor de loempiavellen: 40 loempiavellen 1 glas Turkse yoghurt 3 glazen melk ½ glas olie 3 eieren 2 tl bakpoeder Voor de vulling: 600 g kalfsgehalkt 4 citroenbladeren 2 el Thaise currypasta (naar keuze) 1 rode ui stukje laoswortel van 2 cm 3 teentjes knoflook 1 lente-ui 5 steeltjes verse koriander 2 el olie Bereiding Hak de ui, citroenbladeren, laoswortel en knoflook heel fijn. Snijd de lente-ui in fijne ringetjes, hak de koriander fijn. Verhit de olie in een wok op matig vuur, bak de citroenbladeren, ui, laoswortel, knoflook en currypasta tot de geuren vrijkomen. Voeg dan het gehakt toe en bak het rul. Voeg de koriander en de lente-ui toe, bak nog heel even mee. Meng eieren, melk, yoghurt, bakpoeder en olie in een kom. Dompel een loempiavel in dit mengsel, laat het afdruipen en leg het op een bord. Veerdeel een eetlepel van de vulling over het midden van het loempiavel, vouw het dubbel en rol het op tot een lange rol. Rol dit op en leg op een met bakpapier bekleed bakblik. Bak de börek 35 tot 40 minuten in de op 170 graden voorverwarmde oven (onder- en bovenwarmte). Lekker met zoete chilisaus. Voor 40 stuks
Week de noedels 2-3 minuten in warm water. Laat uitlekken en snijd in stukken van 2 cm. Verhit de zonnebloemolie in een wok of hapjespan…
Recept voor vegetarische loempiapakketjes voor ongeveer 22 stuks. Ingrediënten: Loempiavellen Italiaanse roerbakmix 200 gram champignons, in stukjes 3 teentjes knoflook, […]
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Recept voor Turkse kaassigaren. Ik heb hier loempiavellen gebruikt van de Chinees. Je kan ook filodeeg gebruiken, dan zou ik […]
Lieve volgers, vandaag heb ik genoten van: visbriwat, mini lemsemmen kip (gemaakt van loempiavellen) en hrira met vlees. Wat hebben jullie gegeten? Inspireer mij voor morgen.
Clafoutis is een klassiek Frans kersengebak, het lekkerste als deze nog een beetje warm is. Maar afgekoeld ook nog steeds érg lekker.
Klassieke Amerikaanse maple pancakes, oftewel luchtige pannenkoeken met ahornsiroop. Snel en makkelijk te maken, heerlijk als ontbijt of lunch.
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Heerlijke zelfgemaakte loempia's maken!
Gevulde loempiavellen met kip en groenten. Je kunt ook een zak met groenten gebruiken. Ingredienten: Loempiavellen Glasvermicelli of mihoen Kipfilet Paprika […]
Zelfgemaakte loempiavellen zijn heerlijk en ook erg handig als je geen kant-en-klare vellen in jouw buurt kunt kopen. Je hebt maar een paar ingrediënten nodig.
Rundvlees Gyros met Tzatzikisaus uit de slowcooker Comfortfood uit je slowcooker. Gyros,…
Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) at ik voor het eerst tijdens een 'kahvaltı' (Turks ontbijt) en toen ik één hap had genomen heb ik maar meteen naar het recept gevraagd! Deze opgerolde börek is lekker licht, heel zacht, prima met allerlei soorten vullingen te maken én laat zich heel goed invriezen. Altijd handig om achter de hand te hebben voor een onverwachte gelegenheid. En het staat zo leuk op tafel, van die één-haps börekjes...Bedankt H. (en S. ;) ), voor het recept van deze heerlijke börek! Ik was verbaasd toen ik hoorde dat deze börek met loempiadeeg gemaakt werden, want dat deeg wordt natuurlijk normaliter gefrituurd. Maar het werkt perfect: het deeg wordt heel zacht in de oven én is makkelijk om te werken: het scheurt niet snel en doordat er 40 stuks in een pak zitten heb je meteen twee bakplaten vol. Ideaal om een deel in te vriezen en achter de hand te hebben. Loempiavellen zijn bij de Turkse winkel en toko te koop maar ook bij de meeste gewone supermarkten, in ieder geval bij de AH. Ik maakte twintig stuks börek met Turkse witte kaas en twintig met kruidenroomkaas als vulling, maar je kan natuurlijk ook voor een andere vulling kiezen. Hou er rekening mee dat het maken van deze börek een beetje geknoei is omdat je het deeg in het eimengsel drenkt en daarna moet oprollen, maar het is het meer dan waard! Recept Gül böreği (börek van loempiadeeg) Benodigdheden (voor 40 stuks gül böreği) 1 pak loempiavellen (40 stuks) 1 waterglas (215 gram) Turkse yoghurt 3 waterglazen (3 x 200 ml = 600 ml) melk ½ waterglas (100 ml) zonnebloemolie 3 eieren 1 pakje bakpoeder gewenste vulling (ik maakte 1 bakplaat met Turkse witte kaas/peterselie/dille en 1 bakplaat met roomkaas met kruiden) Bereiding Haal de loempiavellen een uur van tevoren uit de diepvries en laat ze in de verpakking ontdooien. Maak de vulling klaar (als je warme vulling gebruikt zoals gehakt of aardappel, zorg dan dat deze afgekoeld is voor je begint, anders wordt het deeg te zacht). Klop het ei los in een grote kom met de melk, yoghurt, olie en bakpoeder. Knip de verpakking van de loempiavellen open en trek één vel los (dit gaat soms een beetje lastig maar de vellen zijn gelukkig niet erg breekbaar). Leg een vochtige theedoek over de andere vellen zodat ze niet uitdrogen. Doop dit vel nu in het yoghurtmengsel, hou het vast aan een punt en trek met je andere hand het overtollige mengsel eraf. Leg het loempiavel op een snijplank of bord met de punt naar je toe. Leg wat van de vulling in het midden, vouw de onderste punt naar boven, vouw de zijkanten naar binnen en rol het vel op (zie de foto's). Rol het deeg dan op als een slakkenhuis en vouw de buitenste punt naar onderen zodat er een roosvorm ontstaat. Leg de börek op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bestrooi met sesam- of nigellazaad. Als je zorgt dat er 20 böreks op één bakplaat liggen, kunnen deze alvast in de oven als ze klaar zijn. Bak ze in ongeveer 3 kwartier goudbruin en gaar op 170 graden. Ondertussen kun je de resterende 20 böreks klaarmaken die vervolgens de oven in kunnen. Bewaren Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) blijft drie dagen vers. Langer bewaren kan prima door ze in te vriezen: laat ze los van elkaar bevriezen (bijvoorbeeld door ze op een dienblad in de diepvries te zetten) en doe ze eenmaal bevroren in een zakje in de diepvries, zo plakken ze niet aan elkaar en kun je er pakken hoeveel je nodig hebt.
Loempia's vind je in Vietnam zowel vers (gòi cuõn) als gefrituurd (cha gio). Dit is de gefrituurde versie, die oorspronkelijk wordt gemaakt met varkensgehakt en vaak met rijstpapier in plaats van loempiavellen.
Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) at ik voor het eerst tijdens een 'kahvaltı' (Turks ontbijt) en toen ik één hap had genomen heb ik maar meteen naar het recept gevraagd! Deze opgerolde börek is lekker licht, heel zacht, prima met allerlei soorten vullingen te maken én laat zich heel goed invriezen. Altijd handig om achter de hand te hebben voor een onverwachte gelegenheid. En het staat zo leuk op tafel, van die één-haps börekjes...Bedankt H. (en S. ;) ), voor het recept van deze heerlijke börek! Ik was verbaasd toen ik hoorde dat deze börek met loempiadeeg gemaakt werden, want dat deeg wordt natuurlijk normaliter gefrituurd. Maar het werkt perfect: het deeg wordt heel zacht in de oven én is makkelijk om te werken: het scheurt niet snel en doordat er 40 stuks in een pak zitten heb je meteen twee bakplaten vol. Ideaal om een deel in te vriezen en achter de hand te hebben. Loempiavellen zijn bij de Turkse winkel en toko te koop maar ook bij de meeste gewone supermarkten, in ieder geval bij de AH. Ik maakte twintig stuks börek met Turkse witte kaas en twintig met kruidenroomkaas als vulling, maar je kan natuurlijk ook voor een andere vulling kiezen. Hou er rekening mee dat het maken van deze börek een beetje geknoei is omdat je het deeg in het eimengsel drenkt en daarna moet oprollen, maar het is het meer dan waard! Recept Gül böreği (börek van loempiadeeg) Benodigdheden (voor 40 stuks gül böreği) 1 pak loempiavellen (40 stuks) 1 waterglas (215 gram) Turkse yoghurt 3 waterglazen (3 x 200 ml = 600 ml) melk ½ waterglas (100 ml) zonnebloemolie 3 eieren 1 pakje bakpoeder gewenste vulling (ik maakte 1 bakplaat met Turkse witte kaas/peterselie/dille en 1 bakplaat met roomkaas met kruiden) Bereiding Haal de loempiavellen een uur van tevoren uit de diepvries en laat ze in de verpakking ontdooien. Maak de vulling klaar (als je warme vulling gebruikt zoals gehakt of aardappel, zorg dan dat deze afgekoeld is voor je begint, anders wordt het deeg te zacht). Klop het ei los in een grote kom met de melk, yoghurt, olie en bakpoeder. Knip de verpakking van de loempiavellen open en trek één vel los (dit gaat soms een beetje lastig maar de vellen zijn gelukkig niet erg breekbaar). Leg een vochtige theedoek over de andere vellen zodat ze niet uitdrogen. Doop dit vel nu in het yoghurtmengsel, hou het vast aan een punt en trek met je andere hand het overtollige mengsel eraf. Leg het loempiavel op een snijplank of bord met de punt naar je toe. Leg wat van de vulling in het midden, vouw de onderste punt naar boven, vouw de zijkanten naar binnen en rol het vel op (zie de foto's). Rol het deeg dan op als een slakkenhuis en vouw de buitenste punt naar onderen zodat er een roosvorm ontstaat. Leg de börek op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bestrooi met sesam- of nigellazaad. Als je zorgt dat er 20 böreks op één bakplaat liggen, kunnen deze alvast in de oven als ze klaar zijn. Bak ze in ongeveer 3 kwartier goudbruin en gaar op 170 graden. Ondertussen kun je de resterende 20 böreks klaarmaken die vervolgens de oven in kunnen. Bewaren Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) blijft drie dagen vers. Langer bewaren kan prima door ze in te vriezen: laat ze los van elkaar bevriezen (bijvoorbeeld door ze op een dienblad in de diepvries te zetten) en doe ze eenmaal bevroren in een zakje in de diepvries, zo plakken ze niet aan elkaar en kun je er pakken hoeveel je nodig hebt.
Quiche! Volgens mij is iedereen daar gek op. Ik heb een quiche gemaakt van courgette en feta in filodeeg. Om een quiche niet zo vet en ongezond te maken heb ik filodeeg gebruikt in plaats van bladerdeeg. Filodeeg zijn een soort loempiavellen, waar je een dunne deeglaag door krijgt. Lekker knapperig en veel gezonder! Met
