Król Artur w późnym średniowieczu uchodził za jednego z założycieli królestwa Anglii, choć niemal wszystko, co pewnego o nim wiemy, ma związek właśnie z walkami przeciwko Anglom i Sasom. Henryk Tudor co prawda nie opierał swoich roszczeń do tronu angielskiego na rzeczywistych lub fikcyjnych powiązaniach z tą postacią, lecz na swoim pochodzeniu od Edwarda III Plantageneta, ale niewątpliwie jego korzenie walijskie odegrały w tym pewną propagandową rolę.

Zażywanie fragmentów zwłok raczej nie należało do ulubionych form kuracji pacjentów epoki renesansu. Gdy lekarz zapisywał pół funta drogiego i trudno dostępnego proszku z mumii na przeziębienie, gra nie wydawała się warta świeczki. Obrzydzenie schodziło na dalszy plan w przypadku poważniejszych chorób, i pacjent bez zająknięcia zażywał znacznie gorsze rzeczy.

W odległych wiekach, podobnie jak dzisiaj, ciąża i poród były wyjątkowym czasem w życiu każdej kobiety. Bez względu na to, czy była to szlachetnie urodzona niewiasta czy też należała do niższej klasy społecznej, dla każdej najważniejsze było wydanie na świat zdrowego dziecka, najlepiej syna. Żeby tego dokonać, kobiety potrzebowały wiele szczęścia i wytrwałości, ponieważ na towarzyszący rozwiązaniu ból nie było wówczas skutecznego lekarstwa.

Można by go uznać za skrzyżowanie Jamesa Bonda z... czarodziejem Merlinem. John Dee był szpiegiem Elżbiety I, alchemikiem i okultystą. Swoje magiczne sztuczki prezentował m.in. na dworze Stefana Batorego. Wkrótce po wizycie maga monarcha zmarł. Czy renesansowy agent 007 maczał w tym palce?

Polski poseł wywołał skandal dyplomatyczny, który niemal przypłacił życiem. Kilka zdań wystarczyło, by potężna królowa Elżbieta zapałała do Rzeczpospolitej Obojga Narodów szczerą nienawiścią. A ślady tego konfliktu można odnaleźć nawet… w najważniejszej sztuce Williama Szekspira.

Historia zna wiele przypadków, kiedy los nawet względnie rozpoznawanej postaci ginie w pomroce dziejów. Niemniej zaskakujący wydaje się fakt...

W przypadku monarszych ożenków liczyła się przede wszystkim racja stanu, a nie miłość. Nie dziwi więc, że niewielu parom dane było doświadczyć uczucia lub przynajmniej wzajemnego szacunku w małżeństwie zawartym z rozsądku. A taki według historyków był związek Henryka VII Tudora z Elżbietą York.

W Wielkiej Brytanii jeszcze do niedawna kontakty homoseksualne karano więzieniem. Zalegalizowano je w 1967 roku, choć dopiero w roku 2000 zniesiono zakaz „publicznej manifestacji orientacji seksualnej”. Według badań naukowych około 10% populacji stanowią osoby homoseksualne, można zatem zadać pytanie, jak w czasach Tudorów postrzegano takie osoby i homoseksualizm jako taki? Buggery statutes Za czasów Henryka VIII (w 1533 roku) i Elżbiety I (w 1562 roku) wprowadzono tzw. buggery statutes (rozporządzenia o pederastii), lecz nie miały one większego znaczenia dla życia społecznego. Źródła wymieniają zaledwie kilka znanych osób skazanych na ich podstawie, takich jak lord Hungerford, szlachcic, którego ścięto w 1540 roku, czy hrabia Castlehaven […]

O niepłodność albo niemożność urodzenia dziedzica zawsze oskarżano kobiety. Przewrażliwiony na punkcie posiadania męskiego potomka Henryk VIII zmieniał żony w nadziei, że któraś w końcu urodzi syna, i nie dopuszczał myśli, że to on może być odpowiedzialny za ich poronienia.

Ludzie epoki Tudorów nie przejmowali się zbytnio losem zwierząt. Nie zastanawiali się też specjalnie nad sposobem ich traktowania, niejednokrotnie obchodząc się z nimi okrutnie, co odzwierciedlało poziom ówczesnej mentalności. Mimo tego, podobnie jak dzisiaj, były one nieodłącznymi towarzyszami ich życia, pełniąc przeróżne funkcje, od czysto konsumpcyjnych, przez usługowe, po rozrywkowe i towarzyskie. Niektóre gatunki zwierząt stanowiły wyznacznik statusu społecznego, tak istotnego w strukturach średniowiecza i renesansu. Zwierzęta chętnie trzymano w domach, ogrodach, a także w królewskiej menażerii, z przyjemnością też się z nimi portretowano. Część z nich wiodła jednak marny żywot, pozbawiona jakichkolwiek praw i przywilejów, a także zwykłej godności; […]

Henryk Fitzroy urodził się 15 czerwca 1519 roku. Jego ojcem był król Henryk VIII, a matką Elżbieta Blount, dwórka żony króla, Katarzyny Aragońskiej. Mimo że Henryk Fitzroy był nieślubnym królewskim dzieckiem, w krótkim czasie zdobył uprzywilejowaną pozycję na dworze, która dała mu perspektywy na objęcie tronu Anglii po śmierci ojca.

Teorii na temat życia intymnego Elżbiety I namnożyło się przez lata tak wiele, że scenarzyści wcale nie musieli zmyślać. Wystarczyło, że wykorzystali kilka koncepcji, i oto okazuje się, że mamy nie tylko licznych kandydatów do miana Szekspira, ale i paru pretendentów do tytułu księcia Tudora.

Potraiture of each wife versus the Actress who potrayed her in showtime's "The Tudors": 1. Katherine of Aragon vs Maria Doyle Kennedy. 2. Anne Boleyn vs Natalie Dormer. 3. Jane Seymour vs Annabelle Wallis. 4. Anne of Cleves vs Joss Stone. 5. Kathryn Howard vs Tamzin Merchant. 6. Catherine Parr vs Joely Richardson.

While we’ve gotten close, we have not actually covered every film and TV representation of Queen Elizabeth I of England yet. Much as Kendra has her 18th-Century Quest, I have my own low-key m…

Jako nastolatka popłynęła w daleką podróż na kontynent. Najpierw w Niderlandach, a później we Francji rozkwitała w atmosferze renesansowego dworu...

Annabelle Wallis as Queen Jane Seymour in Season 3 of The Tudors.