Van 4 t/m 31 mei hebben we vier weken lang genoten van Portugal: van het land, de historische en culturele rijkdom, de verscheidenheid aan landschappen, het licht en de kleuren, het levensritme en het heerlijke eten. De Portugezen hebben we als bijzonder gastvrij en vriendelijk leren kennen. Ruim veertig jaar geleden waren we in Portugal. De tijd dat we achter ezelskarren volgeladen met hooi over slechte landwegen reden is voorbij. Mede dankzij Europese fondsen beschikt het land nu over een prima wegennet. De snelwegen zijn meestal tolwegen, maar wij vonden de tarieven alleszins redelijk. Op veel tolwegen kun je alleen elektronisch betalen. In onze huurauto hadden we een kastje waardoor we daar geen omkijken naar hadden. Verrekening vond achteraf met het verhuurbedrijf plaats (Drive on Holidays in Lissabon) . Mei is een geweldige tijd om in Portugal te reizen. Op een enkel buitje en wat bewolking na hebben wij een zonovergoten vakantie gehad. Temperaturen waren aangenaam tussen de 20°/36°: Aan de kusten ruim in de 20, iets koeler in de bergen van Estrela en rond of boven de 30° alleen in het binnenland van de Alentejo. De natuur oogde nog fris groen met een uitbundige bloei van talloze bloemensoorten en struiken, de citrusbomen droegen volop vrucht. En daarvan konden we in alle rust genieten, omdat het toeristenseizoen nog in de startblokken stond. Overigens niet alleen vanwege de tijd van het jaar, maar waarschijnlijk ook als gevolg van de coronatijd. De kick off van onze rondreis had niet beter gekund. Sintra is een heel leuk stadje met tal van bezienswaardigheden. We hebben heel wat burchten en kastelen gezien, maar de Moorse burcht van Sintra vond ik vanwege de ligging, de omvang, de lengte van de muren met de stoere torens en het geweldige uitzicht het meest indrukwekkend. De Quinta da Regalia is een bijzonder paleis met een heel bijzondere tuin. En het kleurige Paleis van Pena is dé trekpleister van Sintra, die niemand zou willen missen. De burcht en het Pena-paleis liggen nabij elkaar en een combinatiebezoek is handig. Wel is het slim om van tevoren online tickets te boeken. Hop-on-hop-off bus 434. Wij vonden het leuk om via de kustweg en Peniche naar Obidos te rijden. Obidos is echt een plaatje met zijn wit-geel-blauw gekalkte huizen aan smalle hellende straatjes en nog volledig omgeven door de stadsmuur, die van twee kanten toegankelijk is. Het mag dan groots Koninginnestad heten, maar voor de stad en de muur hadden we niet een hele dag nodig, zodat er nog tijd overbleef om naar de Lagune van Obidos te gaan. Heerlijk om even van de zeelucht, het strand en de natuur te genieten! De volgende dag zouden we op het vervolg van onze tocht ook in het vissersdorp Nazaré nog van de kust kunnen genieten. Iets landinwaarts stopten we voor het klooster van Alcobaça en ik vind dat een van de mooiste religieuze bouwwerken die we hebben bezocht. Coïmbra 2 nachten. Het had best een dagje langer mogen duren. De stad combineert een gemoedelijke en relaxte levensstijl met de levendigheid van een studentenstad. Talloze en diverse eetgelegenheden, muziek op pleintjes en terrassen. De oude stad ligt strategisch hoog boven de Mondego rivier met het paleis van de koning op de top van de heuvel. Nu is er de universiteit in gevestigd, maar het paleis is te bezoeken en de prachtige Joanina bibliotheek was voor mij natuurlijk een must. Wij hadden er een leuke ontmoeting! De kanalen en moliceiro's vormen de grootste trekpleister van Aveiro. Maar het stadje is ook de moeite waard om rond te wandelen voor de vele mooie art nouveau huizen (en gratis museum), het monumentale station met de azuleju-gevel en meer bezienswaardigheden. Een leuke afwisseling is om de rondgang op een gratis stadsfiets (buga) te doen. Minder voor de hand ligt misschien de Costa Nova aan de andere kant van de baai, maar wij hadden het kleurrijke en fotogenieke vissersdorp niet willen missen. Mooie Atlantische kust ook met brede stranden. Porto. Goede wijn behoeft geen krans. Prachtige en sfeervolle stad aan de Douro met de grote porthuizen in Gaia aan de ene kant, de kathedraal en het klooster, de Ribeira aan de andere kant. De Ponte Luiz I als oeververbinding. Het station São Bente. We moesten keuzes maken. Wat opviel waren de vele hijskranen en bouwplaatsen. Porto krijgt beslist een facelift op vele plekken in de stad. Voor het overbruggen van afstanden en hoogteverschillen konden we niet meer van de beroemde funicular en de oude tram gebruik maken. Die waren inmiddels buiten bedrijf. Om wat meer van het Dourodal te zien zijn we over de N108 naar Peso da Régua gereden; niet snel, wel mooi! De autorit over de N222 naar het aardige dorp Pinhāo en de boottocht op de rivier in een Rabelo boden beide weer een andere blik op de rivier en de beroemde wijnhellingen. Hoog in de heuvels vormde Lamego met het Santuario de Nossa Senhora dos Remedios een ander doel van ons verblijf aan de Douro. Het leukste in Lamego was een toevalstreffer: we kwamen midden in de feestelijke rituelen van de afgestudeerde studenten terecht op het centrale plein van de stad. Ons oorspronkelijke plan om onderweg naar Guarda tijdens een tussenstop in Viseu een fietstocht over de Ecopista do Dão te maken, moesten we laten varen omdat de fietsorganisatie juist deze week gesloten bleek. We stopten er wel, maar kwamen weer in een kerk en klooster terecht. Voor de afwisseling hadden we anders gewild. Ook in Guarda vonden we de kathedraal in het historische centrum, maar ook de weidse natuur van de Serra da Estrela. We hebben genoten van de uitbundig bloeiende berghellingen, de vogels en vlinders en de rustieke, authentieke bergdorpjes. Voor een volgende verkenning van de Sera zouden we kiezen voor Manteigas als verblijfplaats, omdat het zo centraal gelegen is. Iets ten zuiden van Guarda ligt Belmonte. Met de 13e eeuwse burcht op de top van de heuvel, de sfeervolle Joodse wijk en herinneringen aan de ontdekkingsreiziger Cabral was het een aardig stadje om aan te doen toen we op weg gingen naar Castelo Branco. In Castelo hebben we de fraaie barokke tuinen van het voormalig bisschoppelijk paleis bewonderd. Voor het overige viel de stad een beetje tegen en hadden we misschien beter een tussenstop in/bij Portalegre kunnen maken. Het natuurpark aldaar en plaatsjes als Elvas en Estremoz schijnen de moeite waard te zijn. Eenmaal de Taag over, reden we door de Alentejo met zijn bloemrijke weiden en vele kurkeiken en - helaas - ook steeds meer eucalyptusbomen. Evora is Unesco erfgoed en is de kleurrijke en gezellige plaats, zoals deze overal wordt aangeprezen. De geschiedenis manifesteert zich hier in gave Romeinse overblijfselen, fraaie architectuur uit de tijd dat koningen zich hier vestigden, de gotische kathedraal en een oude universiteit. De Capela dos Ossos uit de 17e eeuw vonden wij niet luguber, maar een prachtige knekelkapel en heel bijzonder. Omdat we al zoveel andere steden in ons reisprogramma hadden, bleek een verblijf van 1 nacht (middag en ochtend) een goede keuze. De weg naar de Algarvekust ging via een mooi deel van de Alentejo en via Mértola. Drie volle dagen hebben we in Santa Luzia genoten van de zeelucht en de lagune van de Ria Formosa, het mooie strand van Barril, de vissersplaats Olhão en het natuurpark en van het schilderachtige Tavira met zijn zoutwinning. Aan de rand van Santa Luzia ligt een groot bungalowpark, maar het dorp is verder nog klein, bescheiden en nog niet overlopen door toeristen. Prima uitvalsbasis voor de omgeving. "Hoofdstad van de octopus": we hebben hier dan ook heerlijk gegeten! Fiets- en wandelmogelijkheden. De westelijke Algarve met zijn indrukwekkende kliffen in talrijke kleurschakeringen geeft weer een totaal andere beleving! Lagos is een gezellige en prettige verblijfplaats, waar we volop van de prachtige Ponta da Piedade hebben genoten: te voet én met de boot. We hadden ondertussen al geleerd dat de Algarve niet alleen de populaire zuidkust omvat en ook Lagos bleek een prima locatie om daarvan wat meer te ontdekken. De woeste westkust, waar surfers graag komen, is imposant en de Costa Vicentina is niet voor niets een beschermd natuurpark. Kleine vissersplaatsjes en de ruige Cabo de São Vicente met de vuurtoren. En dan de rust in de bergen van de Monchique met dorpjes als Monchique en Silves. Een paar heerlijke dagen in Lissabon waren het slotstuk van vier fantastische weken Portugal. We hebben in de Alfama gezworven en in tram 28 gezeten, de Sta Justalift en de kabeltrams gezien, we zijn naar Belém geweest met zijn stoere toren en prachtige klooster. De straatkunst in LX Factory vormt de hedendaagse tegenhanger, zullen we maar zeggen. Erg leuk. De laatste kerken en kloosters van deze vakantie hebben we bezocht, maar ook de gezellige winkelstraten, pleinen en terrassen van Baixa en Bairro Alto. En Portugal is overal - waar je ook komt - het land van de tegeltjes, de prachtige azuleju's die verhalen vertellen in blauwwitte taferelen of muren sieren in kleuren en sierlijke lijnen. Overdaad vonden we dikwijls in de kerken waar de aankleding en versieringen in druk bewerkt donker hout met veel goud en de Manuelstijl onze sobere Hollands calvinistische smaak regelmatig te boven ging. Overdaad vonden we ook wel eens op ons bord. Als men een restaurant aanbeveelt vanwege de "echte Portugese keuken", weet je zeker dat je niet met honger naar huis gaat! Met name aan de noordkust hebben we dikwijls tapas gegeten en dat kun je heel fijn zelf doseren. En met alle verleidelijke Portugese zoetigheden hebben we ons ook gematigd. Maar van alle superverse vis en schelpdieren en de overheerlijke kleine kopjes Portugese espresso kregen we niet snel genoeg. Kortom: het was genieten en we komen graag weer terug! Het begin van onze reis : Begin-rondreis-portugal-naar-sintra. Reviews van onze verblijfsaccommodaties: Accommodaties Portugal