Voordat we gaan 'koken' laten we eens naar de katoen kijken die we nodig hebben. Om het proces goed te begrijpen: wat we doen is tannine uit het blad in de stof 'koken' waar het vervolgens reageert met de aanwezige ijzer (II) sulfaat. Dit proces is te beïnvloeden met een aantal variabelen, waarvan de eerste de gebruikte katoen is. Want we hebben een kleine tegenstelling in onze wens: a) hoe dichtergeweven de stof/draad, hoe scherper de print b) hoe lossergeweven de stof/draad, hoe makkelijker de ijzersulfaat in het omwikkelde pakketje kan trekken. Zie je het probleem? Goed, laat ik eens iets van mijn eigen ervaringen delen, dit is satijnkatoen: Een reguliere lakenkatoen doet het ook prima, lekker open geweven en niet de beste katoensoort: Poplin geeft natuurlijk de mooiste afdrukken maar heeft moeite om de ijzer (II) sulfaat door te laten. Wat je kan doen is de stof voorbehandelen zodat de ijzer (II) sulfaat al in de stof zit, en losjes te wikkelen. Het kan witte katoen zijn maar een licht kleurtje is ook leuk, zo had ik goed resultaat met deze (dichtgeweven) perkal katoen: Zie links, rechts zie je de lakenkatoen: Of een losgeweven stof als batist, waar je ook prachtig shawls mee kan maken omdat je veel meer stof kwijt kunt in je gewikkelde bundel: Dus, best veel mogelijkheden, gewoon even in de gaten houden, hoe doorlatend is mijn stof en wat kan ik doen om te zorgen dat de ijzer (II) sulfaat toch in de buurt komt. Dus soms kiezen voor niet teveel stof wikkelen op de stof, of de stof voor te laten weken in een emmer water met een theelepel ijzersulfaat (maakt de totale stof wel grijzer) of de bladeren die je op de stof legt insmeren met een ijzer (II) sulfaat oplossing. Of zoals gezegd, wikkel het wat losser om je stok. Of gebruik een grillige boomtak als stok, de ruimtes die ontstaan geven meer gelegenheid voor het ijzer om in de stof te trekken. Maandag gaan we het over het (voor) beitsen van de stof hebben, waardoor de stof meer 'aanvaardend' wordt.