Je bedenkt niet wat je voelt – je voelt iets. Gevoel is niet te begrijpen en dit maakt je met Posttraumatische Stressverschijnselen ook zo onmachtig. Je voelt van alles, maar dit is niet je gebruikelijke gevoel – het is een lading emotie die vrijkomt nadat je getriggerd raakt door alledaagse gebeurtenissen. Steeds weer op een zelfde manier - als een vastzittend patroon. Toch is dit na PTSS en trauma een veel geziene factor van onrust, zeker bij hen die van nature gevoelig zijn (HSP). Het is zo verleidelijk wanneer je geplaagd wordt door Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) steeds maar weer te zoeken naar die (verstandelijke) oplossing. Waarom? Waarom ik? Waarom dit nog steeds? Deze vragen moeten toch beantwoord kunnen worden? Maar het lukt niet en uiteindelijk loopt iemand vast in paniek – vast in het hoofd omdat er geen (verstandelijke) oplossing gevonden kan worden. Gevoel is niet te begrijpen - je bedenkt niet wat je voelt.