Odkąd w Anglii poznałam urok ogrodu podzielonego na wnętrza, staram się w tym kierunku rozwijać swój ogród, tworząc w nim wydzielone zakątki. Mam absolutną słabość do wszystkiego, co stare, zawsze wydaje mi się, że sam wiek tworzy dodatkową wartość. Kiedy patrzyłam na zniszczony, ceglany mur, obrośnięty bujnie pnączami, serce mi miękło. W ogrodach angielskich mury z cegły są często stosowanym elementem architektury ogrodowej. I gdzieś w podświadomości zakiełkowała myśl, żeby mieć coś takiego u siebie. tak powstał Kącik pod Lipą Ale nie było łatwo..! Tym razem nie obeszło się bez pomocy fachowców. Kiedy po raz kolejny wzdychałam nad marną trawą i bylejakością pewnego fragmentu ogrodu, i aż wszystko samo się prosiło, żeby to jakoś ogarnąć - to marzenie o ceglanym murze po prostu się pojawiło. I już wiedziałam, że powstanie nowe wnętrze ogrodowe. To był rok 2013. beznadzieja... Tak wyglądało to miejsce wcześniej – widać nędzną trawę i nieciekawe sąsiedztwo. Drzewko po prawej rośnie dokładnie w środku przyszłego oczka... Uznałam, że cegła doskonale wpisuje się w rodzime realia. Stwierdziłam, że będzie także pasować do domu, krytego glinianą dachówką, takich parapetów i wykończeń murków. Wizja była dość mglista, więc zaczęłam studiować swoje foldery z inspiracjami, książki i internet. Przy wymyślaniu szczegółowego planu okazało się, że muszę zrobić ostrą selekcję – za dużo chciałam umieścić na niewielkiej przestrzeni! Zaczęła powstawać dość duża budowla - coś tam narysowałam odręcznie na kartce, a tak naprawdę każdą linię pokazywałam murarzowi palcem w terenie... Widać zarysowany łuk od strony lasu – powstają fundamenty pod mur. Widać też, ile trzeba podwyższyć teren wewnątrz, żeby jako tako stworzyć poziom. Podstawą jest, oczywiście, ceglany mur. Zbudowany z cegły rozbiórkowej. Zdecydowałam, że nie będę robić stylizowanej ruiny (wydało mi się to zbyt pretensjonalne), ale w miarę porządnie wykończony mur. Przecież i tak patyny dodaje mu sam materiał. Przy okazji mur spełnia ważną funkcję – zasłania kącik gospodarczy i niezbyt ładne sąsiedztwo. kolosalna zmiana, prawda? tak to wyglądało w końcowym etapie budowy Urozmaiceniem muru są „filary” - jak dobrze, że znalazłam ten pomysł - powierzchnia ściany jest ciekawsza, światło się załamuje. W murze jest też okno z widokiem na las (dodaje też lekkości wysokiej ścianie). Takie prześwity w przegrodach wszelakich zawsze bardzo mi się podobały (pisałam o tym genialnym rozwiązaniu), a tu pojawiła się możliwość wykorzystania tego pomysłu. moje okno widokowe Założenie jest takie, że siedząc na ławce w środku, widzę przez okno las. Na murze umieściłam zdrój, chcę, żeby pobyt tutaj umilał dźwięk wody. Na razie stoi tylko misa kamienna, do której – mam nadzieję, że wkrótce - będzie ciurkać woda z mosiężnego (mam nadzieję!) kranu. Nie mam pojęcia, gdzie kupić coś takiego... Marzyłam o innym zdroju, ale realia weryfikują marzenia Wspomniałam, że wcześniej był to teren suchy, zacieniony, gdzie trawa kiepsko rosła, więc postanowiłam zrobić ceglaną posadzkę, położoną po prostu na piachu. Nawierzchnia jest utwardzona, ale czynna biologicznie, poza tym łatwo jest wymienić zniszczoną cegłę. W większości podłogę kładłam sama! Nie powiem, żeby była równa... Dopiero w tym roku została wreszcie ukończona (już przez fachowców). I powstał mój wymarzony schodek! ach, żeby tu się wysiało przymiotno Karwinskiego... światło i cień dodaje kącikowi tajemniczego uroku W środku tego urządzanego miejsca rosła lipa, posadzona kiedyś zupełnie bez koncepcji. Teraz stała się punktem centralnym nowego zakątka. Jakimś cudem wygląda to tak, jakby wcześniej zaplanowano stworzenie placyku z lipą pośrodku... Jej liście tworzą nad nim zielony parasol. Panuje przyjemny cień, odpoczywając tam, jestem osłonięta ze wszystkich stron. Wokół pnia lipy zrobiłam zielony krąg, obsadzony m.in. epimedium. Miałam ograniczone możliwości sadzenia tu roślin, ze względu na korzenie drzewa, stąd obecność niezawodnego bluszczu. wiosna - w miejscu patyka pod ścianą już pnie się kokornak jesiennie... to naprawdę jest kącik pod parasolem z lipy Widoczna na zdjęciu ławka stoi tylko tymczasowo, marzę o zupełnie innej. Zostawiłam też w podłodze otwór (po lewej), w którym posadziłam liliowce. To detal także podpatrzony na tarasach angielskich. Fajnie przełamuje nawierzchnię. Co jest jeszcze ważne - prezentowany Kącik pod Lipą powstał na tyłach wysoko obsadzonej rabaty z poidłem (Rabata Środkowa), która istniała już od dawna. Powstał intymny kącik, w ogóle nie widoczny z innych miejsc ogrodu. Tak to wygląda od strony tarasu, zobaczcie: widok jesienny widok na Rabatę Środkową z Kącikiem pod Lipą na tyłach latem Powiem szczerze, że po raz kolejny jestem zaskoczona, że można połączyć spore jednak założenie z już istniejącym ogrodem.Jestem bardzo zadowolona, że prawie nie widać dużej w sumie budowli. Kącik pod Lipą stanowi wyłaniającą się niespodziankę dla idącego w stronę lasu. Wszystko się jakoś sensownie połączyło. Z bliska na razie nie wygląda to najlepiej. O ostatecznym efekcie zadecydują bujne rośliny, które także odwrócą uwagę od wszelkich niedoróbek. Założenie jest takie, że mur ma tonąć w paprociach. Będzie bardziej romantycznie i rośliny te połączą się płynnie z lasem. Zaczęłam je już sadzić. Znaczną część powierzchni muru ma pokrywać kokornak ( 2 sztuki) i hortensja pnąca. powoli tylną część muru obsadzam jest roślinami Za niskim murkiem, na granicy lasu, powstała wyniesiona rabata. Czekam niecierpliwie, aż rośliny zaczną się zwieszać.W sposób naturalny pojawił się pomysł zbudowania analogicznego murka ceglanego po przeciwległej stronie. Myślę, że wpłynie to na większą spójność ogrodu. Ale to plan na przyszłość. to był dobry pomysł Koniecznie chciałam mieć tam sadzawkę.Stanowiła i stanowi dla mnie nie lada wyzwanie. Po pierwsze sporo musiałam kombinować, żeby jakoś sensownie ją upchnąć w tym miejscu. Planując jej założenie, uznałam, że do całości będzie pasować zbiornik formalny. Sama wymyśliłam projekt i przygotowałam wszystkie etapy budowy – to mój pierwszy (i zapewne ostatni projekt budowlany – jestem bardzo dumna, bez względu na poczynione błędy). Oczko zostało wyłożone solidną folią, ma pionowe ściany, zbiornik częściowo zagłębiony jest w ziemi.  fundament pod cembrowinę oczka...Już widać, jakie będzie nieduże... Poza tym, zdecydowałam się prowadzić oczko naturalnie, bez chemii i urządzeń mechanicznych. Znalazłam informacje, że jest to możliwe, ale jednak stworzenie i utrzymanie równowagi biologicznej w naprawdę małym zbiorniku nie jest łatwe, w dodatku bez żadnego doświadczenia. Na szczęście, starannie wybrane rośliny, jak na razie, dobrze wywiązuję się z zadania. W przyszłości nad wodą mają się pochylać paprocie i przywrotniki.  moja mała, formalna sadzawka Nie wszystko się udało - np. placyk pod lipą miał być wgłębnikiem – ale ze względu na korzenie drzewa koncepcja upadła. Dziś brakuje jeszcze wielu elementów – fajnej ławki, kranu z ciurkającą wodą, latarenek, no i bujnej roślinności. Ja widzę oczyma wyobraźni mur otulony zielenią, mam nadzieję, że i Wy także... Mimo, że nie wszystko jest idealnie i że mój Kącik pod Lipą jest jeszcze nie skończony - jestem zadowolona z efektu. Jesień... Kiedy będzie nowa ławka i latarenki, będzie ładniej nawet o tej porze roku