Nazomeren in Groesbeek: vind het Golden Ticket Het spits is afgebeten met de Fruitige fietsroute in de Betuwe. De tweede fietsroute waar je onderweg een gouden ticket kunt vinden, is de Wijnroute door het Wijndorp van Nederland. Beter bekend als Groesbeek. Wij zochten voor je uit waarom juist Groesbeek de perfecte locatie blijkt voor wijnbouw. Leven als een god in Frankrijk Aangekomen in Groesbeek, parkeerden we gemakkelijk de auto bij het Nederlands Wijnbouwcentrum. Op het terrein kom je al in de bourgondische sferen door de authentieke wijnvaten voor de voordeur. Dit centrum is sinds 2017 uitgegroeid tot hét kennis- en productiecentrum van de Groesbeekse wijnen. Ze hebben zelf een grote wijngaard in de ‘achtertuin’, namelijk Wijnhoeve de Colonjes, en je kunt er allerlei wijngerelateerde activiteiten doen. Helaas liet onze agenda dat niet toe, dus stapten we snel op de fiets. We hadden een perfecte dag uitgekozen. De zon scheen nog warm, ondanks dat het al namiddag was. Bij knooppunt 89 sloegen we de weilanden in en werden we meteen aangenaam verrast door het glooiende landschap. Al snel zagen we de eerste wijnranken van Wijngaard Klein-Amerika en we hoefden niet veel verder te fietsen voor de wijngaard van familie Van Ditshuizen. Wat een prachtig uitzicht onderweg! Vanaf de top van de heuvels kijk je naar de vruchtbare akkers in het dal beneden ons, terwijl de bergen op de achtergrond pronken. Echt net alsof je in Frankrijk bent. Letterlijk over de grens We reden bijna verkeerd toen we richting knooppunt 80 gingen. Gelukkig hadden we dit snel door dankzij de navigatie van de Fietsnetwerk app. De route leidde ons door een woonwijk van het dorpje Bredeweg. Niet een heel bijzonder stuk, hoewel… In één van de zijstraten had iemand de voortuin helemaal - maar écht helemaal - volgezet met tuinkabouters. Toch wel een bijzonder gezicht! Daarna gingen we de natuur weer in. Voordat we het wisten stonden we letterlijk over de grens: we waren in Duitsland. We parkeerden de fiets even bij de grensovergang en genoten van de stilte, die enkel werd doorbroken door het tsjirpen van krekels. De knooppunten in Duitsland werken iets anders. Waar we in Nederland gewend zijn aan de kleine witte bordjes met groene cijfers en een pijl die de richting aanwijst, hangen de nummers in Duitsland aan de uiteinden van de algemene bewegwijzering. Het bracht ons op een stuk langs een autoweg. Het was geen drukke weg, dus we konden nog steeds genieten van de rust en de ruimte. Onze reis door Duitsland was maar van korte duur, want toen we de borden van Wijngaard De Plack zagen, waren we alweer in Nederland. We waren bij de wijnboerderij van John en Virginie. Oorspronkelijk is het een kippenboerderij, maar sinds 2006 zijn ze gestart met het verbouwen van druiven voor Nederlandse wijnen. Inmiddels groeien er de rode rassen Regent en Cabernet Noir, en een grote diversiteit aan witte rassen: Cabernet Blanc, Johanniter, Helios, Cal06 en de Pinot Gris. Alle druivenrassen zijn speciaal geschikt voor het noordelijke klimaat. Dat moesten we even proeven. John en Virginie waren ontzettend gastvrij en nodigden ons uit op hun prachtige terras. Met houten tafeltjes en stoeltjes onder een dak van druivenbladeren, oogde het als een terras in de Franse Dordogne. John zocht een wijn voor ons uit om te proeven. We werden verrast met een glas Placks Wit, een frisse, droge witte wijn, en een Mistiek, ook een rosé gemaakt van de blauwe Cabernet Noir druif. Doordat de schilletjes van de druif niet verwerkt worden, behoudt het een lichte kleur. Een heerlijke versnapering zo tussen het fietsen door! Heuvels en vergezichten We vervolgden onze weg langs de groene velden en boerderijen. De omgeving is echt schitterend. Aangekomen bij knooppunt 83 namen we de afslag naar Wijnhoeve De Heikant. Deze was gesloten op het moment dat wij er waren, maar het fietspad erheen was onverwacht mooi. We balanceerden inmiddels weer precies op de landsgrens en naderden een bosachtig gebied. Ook nog eens tegen de berg op... Dat was even flink trappen, maar we wisten wat ons bovenop de berg te wachten stond: Wijnterras De Holdeurn. Eenmaal aangekomen, waren we de klim alweer vergeten. Wat een adembenemend uitzicht! De wijnranken kleurden goud van de late namiddagzon. Als je het pad naar beneden fietst, ligt daar het terras als een natuurlijke oase van rust. De fietsroute gaat verder naar Berg en Dal. De naam van dit dorpje zegt het al: het voordeel van bergop fietsen is dat je daarna ook weer naar beneden gaat. En dat is wat we deden! Dit gedeelte van de route was af en toe even klimmen, om daarna heel hard naar beneden te suizen. Een ander voordeel van de heuvelachtige omgeving, is dat je heel ver kunt kijken. Zo ver we konden zien, zagen we groene weilanden die glooiend aflopen. De hoge bomen die de landschappen omlijsten, vormden inmiddels lange schaduwen over het landschap. Suis dus niet te hard voorbij, anders mis je prachtige uitzichten. Wit, rood en rosé... Sprankelend, rond, soepel, zoet of droog... Tijdens deze fietsroute heb je zoveel opties om je wijnkennis te verbreden, dat je wel thuis moet komen met een nieuwe favoriete wijn! En dat alles van Nederlandse bodem. Oh ja, en heb jij het gouden ticket al gevonden onderweg?