"ARE YOU SURPRISE?" Sarkastikong tanong sa akin si Bryle. Hindi ako tumingin sa kaniya sa takot kong makita ang nagbabaga niyang mga tingin. "M-maniwala ka Bryle. H-hindi totoo ang mga ito." Nauutal kong paliwanag. Ngunit hindi niya ako pinakinggan at hinawakan muli ang buhok ko. Napasigaw naman ako sa sobrang sakit. Narinig ko naman ang mga sigaw nila Manang sa labas ng pinto. "HINDI TOTOO? TANGINA! KITANG-KITA KO NA SA LITRATO TAPOS IKAKAILA MO PA? TALAGA NGANG BAYARAN KANG BABAE!" "SINABI NGANG HINDI YAN TOTOO! KAIBIGAN KO ANG ILAN SA KANILA AT EDITED NAMAN ANG IBA!" Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na sigawan niya. Marahil siguro sa depress kaya nagawa ko ito. "LUMALABAN KA? LAKAS NAMAN NG LOOB MONG MAGTAKSIL! PUTANGINA! GINIVE-UP KO SI LIAN AT PINILI KITA PERO GANITO LANG ANG GAGAWIN MO? ISA KA RIN PALANG WALANG KWENTANG BABAE!" "EH DI SANA PINILI MO NA LANG SIYA! TUTAL SIYA NAMAN ANG MAHAL MO DIBA?!" Umiiyak na pala ako sa sobrang sakit na sinasabi at ginagawa ni Bryle. Hindi naman niya inintindi ang sinabi ko at sinampal ulit ako. Hindi pa siya nakuntento at iniuntog ako sa lamesa niya. Napahiga naman ako sa sahig sa sobrang hilo ko. Pumaibabaw naman siya sa akin at sinakal ako sa leeg. Ang higpit ng pagkakawak niya sa leeg ko at malapit na akong mawalan ng hininga! "B-m-ry-a-le. W-wag." Pagmamakaawa ko sa kaniya. Napaluha na lang ako dahil ito na ang huling hantungan ko. Pano pag nalaman mong buntis ka? Ulila ka na sa magulang. Pano mo bubuhayin ang magiging anak mo? Magpapatulong ka ba sa Ama ng bata kung mismong tatay ng anak mo eh ayaw sa kanya? Let's just say na itinadhana talaga na mangyari ito sayo. Author's Note: I hope you enjoy reading this story😊 #Wattys2018