jeszcze się nie odgruzowałam. Wiadomo jednak, że święta trwają dwanaście dni, po drodze uro zimorodka, więc czas jakichś tam podsumowań, solstycjum to dla mnie cały ciemny i trudny styczeń, jeszcze zdążę sobie popłakać. Możemy spokojnie ciągnąć temat ogrodowych trendów. *** W komentarzu pod postem o ogrodowych trendach Agniecha napisała, że "cała ta wystawa niemiecka, którą ukazujesz, w warstwie podprogowej przekazuje tylko jeden trend - instant gardening, instant satisfaction. I trudno, żeby było inaczej. Gdyby robić takie wydarzenia w dużym parku, z wykorzystaniem starych drzew, włączaniem ich w strukturę tych miniogródków..." No to zobaczmy- jak Niemcy radzą sobie w starych parkach. BUGA 2015. Brandenburg an der Havel jest zielonym miastem. maj 2015 Co prawda róż parku Marienberg nie udało się ogarnąć, ale zieleń na Dominsel- owszem. październik 2015 Sequoiadendron giganteum😍 W ramach wystawy część poddrzewnych trawników zastąpiono rabatami bylinowymi. Dachy, dachy... lubimy dachy😌 Zamek i katedra św. Piotra i Pawła Park stał się przestrzenią czasowych wystaw i pop- upowych kafejek. Sposób na sadzenie pod orzechem- rabata podniesiona obramieniem z kokosowego włókna w drucianym stelażu. Wypełnienie z piasku. Cymbalaria na murze😇 Ciekawe, jak te rabaty sprawdzają się po latach? Kościelny dziedziniec także został ubrany w te sprytne, kokosowe jednoroczne obwódki. Wszędzie, gdzie światła jest wystarczająco dużo, pojawiają się kwitnące byliny i zioła. I już tuptup zbiegamy na dół, i jedziemy do innego parku. Park w Stölln (znanym wyłącznie z tego, że znajduje się tam najstarsze lotnisko na świecie, poniżej wzgórza, z którego startował i gdzie zginął niejaki Otto Lilienthal) to malutki wiejski park podworski, bardzo podworski, bo dworu od dawna już nie ma. Krajobraz okolicznych pól jest częścią wystawy i założenia pejzażowego. Wejście do parku- starodrzew ubrany w byliny i młode krzewy. Wnętrze parku- starodrzew ubrany w detale rzeźbiarskie i roślinne. Nowe drzewa ubrane w kolorowe paliki i rabaty bylinowe. Wszystko takie proste i ładne. Rathenow, posiadający prawa miejskie od XIII wieku, ma co najmniej dwa parki- "stary" na Winnej Górze (Weinberg, 12,8 ha) i "nowy" (11,4 ha), związany tematycznie z przemysłem optycznym. Optikpark powstał przed Landesgartenschau w roku 2007 i przed 2015 wymagał drobnej korekty i przebudowy- jak każdy ogród po latach. Najdroższą inwestycją Buga był Most Winnicowy, łączący oba parki. Oto park na Weinberg, wrzesień 2015. Metoda: nowe runo pod starodrzewiem. Kosmatka leśna, bodziszek korzeniasty, paprotnik, gajowiec żółty, brunera wielkolistna to cienio- i suchoznośne pewniaki. Metoda: ścieżki główne są brukowane, poboczne- żwirowe, ziemne lub z materiału typu terraway (bo wózki). Okrągłe place podkreślają ich węzły, dodatkowo zdobią je donice. Metoda: podszyt (nalot młodych drzew) jest ważny, bo pozwala trwać parkowi. Metoda: dekoracje i elementy architektoniczne nawet z najbardziej leśnych zakątków robią ogród. "Chwasty" to też rośliny. Park jest dla ludzi😁 I dla zwierząt- sporo w nim niekoszonych łąk z dumnymi starymi głogami. Na Winnej Górze założono też ogród ziołowy, z baaardzo pospolitymi roślinami. Kolejną atrakcją jest ogród skalny, z wieżą widokową, wodospadem i wężem wypluwającym dzieci. Cały w stylu kojarzącym się z nazwą wieży- Bismarcka😂 Mimo wszytko w przeważającej części to leśny, bardzo piękny park. Promenadą i mostem docieramy do Parku Optycznego, gdzie wyeksponowano rabaty bylinowe, kolekcję lilii wodnych, roślin jednorocznych (temat na osobny wpis), rzekę, która jest głównym tematem wystawy oraz barwy i zjawiska optyczne zgodnie z tematyką parku. hm, pryzmat. Ścieżki i kładki wiją się wzdłuż starorzeczy, wpuszczając zwiedzających w gąszcz zwykłych trzcin i połamanych drzew (fakt- podsadzonych metasekwojami, cypryśnikami i miłorzębami) a kolorowe namiociki pozwalają sprawdzić, w czym jest nam do twarzy👍👎 Część kładek wiedzie różnokierunkowo przez spory staw. Taka inwestycja. Dookolne pomosty prowadzą ciekawie przez cudne zarośla maliny pachnącej przez leśny podszyt przez świetne mostki do miejsc odpoczynku i innych, znów wodnych, atrakcji. Takich mglistych gejzerów. A otóż i pomnik przyrody. Mam wrażenie, że nie ostałby się w parku na polskiej prowincji. Poza tym jeszcze tylko byliny. Bujne, dobrze dobrane. Uwielbiam oglądać takie rabatki, bo utwierdzają mnie w wierze. Wierze, że należy sadzić tak właśnie, tak gęsto i takie niepozorne rośliny. Bo nie sztuka posadzić, sztuką jest utrzymać to przez lata w formie, tzn. dobrej kondycji i czytelnym kształcie. Turzyca Morrowa, jeden z pewniaków nawet do suchego półcienia. Hakonechloa smukła- lubię właśnie tę zieloną. Wspaniałe poduchy z bluszczu, a na pierwszym planie aster rozkrzewiony. Rdest himalajski. Sadziec, jakiś. Piękne, strukturalne rabaty borderowe. Przy okazji odwiedziliśmy też inne parki, parki pamięci. Te autentyczne jaku nas...💜 i zaaranżowane na użytek ogrodniczej wystawy. Te były pokazem możliwości roślin okrywowych. (trochę się zmartwiłam... początek października, a one takie malutkie😟) No tak. A jak rewaloryzacja parków wygląda u nas? Pamiętacie masakrę w Ogrodzie Krasińskich i kolejne, w kolejnych parkach, widzicie codziennie te zrewitalizowane ryneczki małych miast, ogołocone z drzew, z absurdalnymi fontannami i kolorowym brukiem? BUGA 2015 kosztowała ok. 40 mln euro, mimo ponad miliona odwiedzających koszty się nie zwróciły. Uważacie, że warto było wydać te pieniądze, żeby udostępnić ludziom parki, rzekę i ich zainspirować? Że coś z tego wynika dla świata? *** Z niemieckich obserwacji możemy wyciągnąć wnioski. Gdybyście mieli na przykład jakiś park do ogarnięcia, albo duży ogród do założenia, albo kawałek lasu/zadrzewienia, które chcielibyście uczynić ogrodem, to dobrze byłoby zrobić to tak: 1. Narysować lub napisać dobry plan, obejmujący przede wszystkim widoki (ładne do podkreślenia, brzydkie do zasłonięcia, osie widokowe) i komunikację. 2. Nie planować więcej, niż koniecznie potrzeba- i tak będzie tego za dużo. 3. Zostawić w spokoju wszystkie istniejące, niezagrażające drzewa (nawet martwe). To właśnie jest nasz park. 4. Zostawić w spokoju większość podrostu i runa- to jest nasz przyszły park. 5. Tam, gdzie można i potrzeba, sadzić byliny- cienio- i suchoznośne okrywowe i słońcolubne prostaki. 6. Sadzić gęsto- pieniądze wydane na sadzonki zwrócą się w postaci oszczędności czasu na pielęgnację. Zanim byliny się rozrosną w wolne miejsca można wsiewać rośliny jednoroczne. 7. Zainwestować w piękne, trwałe, proste elementy architektoniczne i detale oraz ścieżki z dobrych materiałów. Lub nie robić ich w ogóle. 8. Trendy- tak, moda- nie. 9. Zostawić miejsce na spontaniczność, zabawę i luz. 10. Być otwartym na zmianę. A może coś byście dodali? Pozdrówka, Megi.