Die Brennnessel ist eine der stärksten heimischen Heilpflanzen. Mit einem einfach Tee mit Brennnesselblättern lassen sich viele Beschwerden mildern.
Iako branje ljekovitog bilja na prvi pogled izgleda jednostavan posao — ipak to nije. Svaki sakupljač bilja mora naučiti dobro raspoznavati biljku koju želi brati jer ima mnogo sličnih vrsta...
Latem zmieniam się w małego smoka. I piję, piję, piję. Wymyślam lemoniady, eksperymentuję z sokami i koncentratami. Sięgam po to, co akurat owocuje lub kwitnie. Na przykład po miodną, słodką, czerwoną koniczynę. Przyrządziłam z niej skoncentrowany syrop do dłuższego przechowywania i lemoniadę do popijania na bieżąco. Syrop z koniczyny ma działanie wykrztuśne, pomaga też przy bólu gardła, przyda się więc na jesienne przeziębienia. Na skraju podleśnej łąki, w miejscu wolnym od zanieczyszczeń, wypatrzyłam kępki czerwonej koniczyny. Zerwałam co do jednego wszystkie fiołkowe pomponiki, zebrało się ich około pięć szklanek, otrzepanych starannie z wszelkich żuczków i muszek, obranych z listków i szypułek. Kwiaty włożyłam do emaliowanego garnka i zalałam litrem szklankami wrzątku. Dodałam starannie wyparzoną limonkę pokrojoną w plastry. Tak przygotowany napar zostawiłam na 24 godziny w chłodnym miejscu. Następnego dnia odcedziłam płyn przez sito, dokładnie wyciskając kwiaty i plastry limonek. Powoli doprowadziłam płyn do wrzenia, po czym stopniowo dodałam dwie szklanki brązowego cukru trzcinowego. Zamiast cukru trzcinowego można użyć zwykłego białego cukru z buraków lub ksylitolu – syrop wówczas będzie miał jaśniejszy, niemal różany kolor. Aby przygotować lemoniadę, cukier można zastąpić miodem (około 5 łyżek, do smaku) lub syropem klonowym; tak uzyskany płyn jest mniej trwały, należy go przechowywać w lodówce i spożyć w ciągu tygodnia. Syrop trzymałam na malutkim ogniu przez dwadzieścia minut, pozwalając mu tylko lekko „mrugać”. W tym czasie wyparzyłam butelki i nakrętki. Wrzący syrop wlałam do butelek, zakręciłam. I patrzyłam, jak zahipnotyzowana, w przejrzysty koraloworóżowy czarodziejski płyn. Ściągawka, czyli potrzebne produkty Pięć szklanek kwiatów czerwonej koniczyny, jedna limonka, dwie szklanki cukru trzcinowego lub cukru białego buraczanego, lub (na lemoniadę) – pięć łyżek jasnego miodu lub syropu klonowego, woda.
Botanical Name: Aquilegia vulgaris. The Latin name for the Genus Aquilegia is thought to have derived from the Latin word 'aquila', meaning eagle, probably because the curved nectar spurs resemble an eagle's beak or an eagle's claw. The name may also come from the Latin words 'aquam legere' (to collect water) that refers to the flower's funnel-like shape where moisture is collected. The species name vulgaris means quite simply 'common'. Other Common Names: European columbine, true columbine, European crowfoot, culverwort, granny's bonnet. Akelei (German), l'ancolie commune (French), aguileña (Spanish), skógarvatnsberi (Icelandic), akeleje (Danish), akileija (Finnish), akleja (Swedish), akeleie (Norwegian).. Habitat:
Das gelb blühende Johanniskraut ist einer der besten Speicher der Sonnenenergie. Sammle es im Sommer und nutze es im Winter, um die dunklen Tage aufzuhellen.
Sapete quali sono le erbe selvatiche commestibili? Ecco tutti i suggerimenti per raccoglierle e utilizzarle, soprattutto durante la stagione..
Klettenlabkraut (auch Klebkraut) ist ein schmackhaftes Wildgemüse und für viele Speisen geeignet. Es stärkt unser Immunsystem und unterstützt Abnehmkuren.
Botanical Name: Cichorium intybus L. Other Common Names: Common chicory, wild chicory, coffee chicory, coffee weed, succory, wild succory, blue saisy, blue sailors, achicoria (Spanish), sikuri (Finnish), Wegwarte (German), chicorée (French), cikoria (Swedish), cikorie (Danish). Habitat: Chicory is found growing wild in Europe, North Africa, and West Asia. It has been introduced to North America, where it has locally become naturalized. Chicory commonly occurs as a weed along roadsides and trails, in landfills and dry meadows. Description: Chicory is a perennial plant belonging to the Compositae family (Asteraceae). It can grow to about 1 meter in height. A variety of
Nutze den vielseitigen Bockshornklee als Gewürz, Haarwuchsmittel und als vielseitiges Heilmittel bei Problemen wie Husten, Haarausfall und vielem mehr.
Zapierający dech w piersiach magiczny zapach bzu to jeden z najbardziej charakterystycznych symboli wiosny. Jednak oprócz romantycznego koloru i niezapomnianego aromatu ma jeszcze jedną wyjątkową cechę.Możesz użyć tych małych kwiatów do przygotowania
Лечебные руны. Еврейские магические литеры выглядят весьма неожиданно. Ничего от квадратного письма в них нет. Они предназначены для травника/аптекаря, занимающегося лечением людей. Руны ряда могут и сами лечить и помогать в создании лекарственных средств. Думаю, обрадуют тех, кто работает с травами. Некоторые знаки нужно применять с осторожностью, так как необходимость подобных мер может определить лишь травник-лекарь.
Pourquoi ne pas remplacer le sucre par le miel? Découvrez avec Runner's World France tous ses bienfaits nutritionnels.
Además de las imágenes subidas al blog, dejo también un enlace a un pdf (60 megas) del ilustrador Otto Wilhelm Thomé, lleno de ilustraciones botánicas antiguas ( link descarga).
Botanical Name: Rubus idaeus. Other Common Names: Red raspberry, European red raspberry, wild raspberry, hallon (Swedish), hindbær (Danish), Himbeere (German), framboise (French). Habitat: The plant is endemic to Europe and temperate parts of Asia, and has been naturalized in North America. Description: Raspberry is in the rose family (Rosaceae). It is a 1 to 2 meters high half shrub with both annual and biennial shoots. The annual shoots are without branches and flowerless with dark red, brush-shaped thorns. Every other year the shoots become branched and produce flowers. Leaves are green on top and silvery white on the underside. The
Der Ackerschachtelhalm ist ein wunderbares Heilkraut, welches du unter anderem bei Nieren- und Blasenleiden, Entzündungen und Wunden nutzen kannst.
Pine needles can be used for a variety of ailments, as food, for making crafts, and even in the garden. Let us teach you 8 ways to use pine needles.
Иван-чай - русский напиток Чай, как напиток Китая, насчитывает тысячелетнюю историю. Но мало кто знает, что на Руси тоже был свой чай. Этот чай лечил, восстанавливал силы, укреплял организм и предупреждал болезни. Его брали с собой в путешествия и походы. Без него не обходилась ни одна трапеза и застолье. Называли этот чай и «боровым зельем», из-за его мощных целебных свойств; и «петушковыми яблоками», из-за вкусовых качеств молодых листьев; и «копорским», по названию селения под Петербургом, где производился с XII века, и откуда шли большие поставки этого сырья в Англию. «За морем» же его называли «русским чаем» и очень ценили, не смотря на то, что английские колонии в Индии поставляли свой чай. Кроме этого привозили чай из Китая. Но чопорные англичане предпочитали русский чай всем остальным. 3 способа заготовки Иван-чая Иван-чай (копорский чай) один из самых целебных и легендарных. Чтобы не разочароваться в этом напитке, обязательно постарайтесь сделать его сами, соблюдая все тонкости ручной технологии сбора, ферментации, сушки и хранения. Только после этого вы сможете сравнивать истинный вкус и аромат копорского чая с предлагаемыми вариантами от фирм и компаний. У последних высокая цена товара очень часто не соответствует его качеству. Иван-чай (кипрей, копорский чай) – очень вкусный, красивый и самый здоровый чай на всём земном шаре! По уникальному химическому составу Иван-чай не уступит морской капусте, а по питательной ценности и целебной силе — намного её превосходит. На Руси считалось, что копорский чай может предупредить или вылечить 90% всех известных заболеваний того времени. Остальные 10% лечили другими растениями, мёдом, дёгтем, грибами и кореньями. Постоянный прием копорского чая – это профилактика доброкачественных и злокачественных образований, простатита; эффективное средство при проблемах с мочеполовой системой. Кроме того, этот чай применяется для улучшения состава крови и уменьшения интоксикации организма; снятия пищевых и алкогольных отравлений; восстановления сил при истощении. Также копорский чай рубцует язвы двенадцатиперстной кишки и желудка, повышает иммунитет к различным респираторно-вирусным инфекциям, укрепляет корни волос, нормализует давление, устраняет головные боли и предотвращает раннее старение человека. Многие целебные эффекты Иван-чая схожи с пищевой содой. И это не случайно. Ведь кипрей в основном растёт на золе торфяных и лесных пожаров, которая является такой же щелочью, как и пищевая сода. Копорский чай, выпитый вечером перед сном, способен замедлять пульс, уменьшать артериальное давление и понижать температуру тела человека. Такой ночной «анабиоз» даёт шанс увеличить или продлить фазу активной жизни организма, как минимум на четверть от средней её продолжительности, что согласитесь не так уж и мало… Об этом догадывался в начале 20 века врач Пётр Александрович Бадмаев (Жамсаран), посвятивший большую часть своих научных трудов раскрытию тайны целительной силы Иван-чая. Последний раз Бадмаев стал отцом в возрасте 100 лет. Всего он прожил 110 лет, мог прожить и больше… Но не дала ему это сделать петроградская тюрьма. Экспортировали копорский чай из России в Европу — в огромном количестве. Но просто высушенная трава Иван-чая — это не копорский чай. Копорский чай перед сушкой обязательно ферментируют, т. е. подвергают естественному брожениюв течение 24 — 48 часов. Время ферментации и температура, при которой она проводится, как раз и влияют на цвет, вкус и аромат конечного продукта. Чай можно сделать зелёным, желтым или даже черным. По своим вкусовым качествам, черный копорский чай — вне конкуренции! Способов ферментации несколько. Мне известно из них — шесть. И все шесть — работают отлично! Рассмотрим подробно тройку самых несложных, учитывая все нюансы… 1. Простой способ. Собрать листья и верхние цветки (без семян) травы Иван-чая. Собирать их нужно после 10 утра, когда высохнет утренняя роса. В сильную жару сбор сырья проводят ближе к вечеру. Иначе листья «сгорят» в корзине. Собирать нужно очень внимательно, чтобы не положить в корзину лесного клопа. Даже одно насекомое способно погубить весь наш труд. Недаром гласит русская поговорка — мал клоп, да вонюч! Собранные листья и цветки слегка подвялить в тени, тщательно размять руками, прокатывая их в ладонях, набить ими 3-х литровую банку, как можно плотнее. Закрыть влажной тканью и поставить в тёмное место при комнатной температуре на 36 часов. Затем сферментированную массу вынуть, разрыхлить и высушить при температуре около 95 — 110 градусов по Цельсию, в электрической или газовой духовке. По желанию, можно сформировать плоский плиточный чай. Например круглый, как китайский «Пуэр». Кое-где на Руси делали плиточный чай в виде большого пласта, размером с противень для русской печи. Этот пласт чем-то напоминал современные ДСП, только черно-коричневого цвета… На базаре такой чай продавали на вес, отрубая нужный кусок от пласта — топором! В современных домашних условиях городской квартиры огромную плитку сделать и высушить проблематично. Но небольшую, сухим весом 250 — 300 грамм, изготовить вполне реально. Сформировать её можно в любом пластиковом контейнере из сырой травы Ива-чая слабой степени ферментации под гнётом. За время формования ферментация закончится полностью. Высушивать плитку придётся в электрическом духовом шкафу, с верхним и нижним нагревом (лучше — инфракрасными излучателями), при включенном режиме конвекции. Время сушки будет зависеть от начальной влажности плитки (которая зависит от времени суток, даты последних осадков и месяца сбора сырья) и её третьего размера — толщины. Для экономии электричества — лучше сушить одновременно несколько плиток. При сушке необходимо регулярное перемешивание подсыхающего чая или переворачивание плоской плитки. При этом он будет приобретать нужный нам цвет. Варьировать он может от светло-коричневого до почти чёрного. Время сушки рассыпного чая определяют «на глаз», а круглого — путём взвешивания сухой плитки. Соотношение сырой массы и готового сухого чая должно быть 5:1. Хранить копорский чай лучше под крышкой, в стеклянной или пластиковой таре, при отсутствии солнечного света. Срок хранения — не менее трёх лет. 2. Забытый способ. На влажный льняной холст или скатерть разложить слоем до 3 см листья Иван-чая. свернуть в «скрутку», словно большой рулет, как можно плотнее. Для небольшого объёма травы, холст лучше взять размером поменьше, при этом его тоже не забывают слегка смочить чистой водой из бытового пульверизатора. Иначе он заберёт в себя часть ценного сока из листьев. Скрутку стягиваем верёвкой или резиновым жгутом и тщательно мнём руками, сгибая и разгибая её в разные стороны в течение 20-30 минут, тем самым разрушаем клеточную структуру (вакуоли) листьев Иван-чая. Удобнее это делать вдвоём. Затем скрутку оставляем в покое и даём начальную ферментацию в течение 2 — 3 часов. Периодически проверяем температуру скрутки на ощупь. При заметном разогреве (более 37 градусов), начальную ферментацию заканчиваем. Получается вот такая мятая трава с приятным запахом забродившего грушевого компота. Молодые верхушечные (майские) побеги настолько нежные, что разрушение их клеточной структуры происходит во время закладки в емкости. При этом слышен характерный хруст во время нажатия рукой на зелёную массу. Складываем её, утрамбовывая очень плотно в пластиковые ведёрки или стеклянные банки под крышку для полной ферментации. Чтобы их потом не перепутать, на крышке напишем дату закладки. Через 36 — 40 часов ферментацию заканчиваем. Продолжительность её можно увеличить, если поставить сырьё в прохладное место. Это придаст чаю более тонкий вкус. Для позднего чая (заготовки июля — августа) делаем дополнительный этап ферментации. Для этого вынутое сырьё из ведёрка как следует промнем руками до появления сока. Важный момент! Если нет времени или сил для выполнения этой операции, то массу можно пропустить через шнек мясорубки со снятыми ножами или специальную мялку с электроприводом. Но в этом случае вкус и лечебные свойства чая будут слабее… Затем оставим в покое в виде небольшой кучки, закрыв её влажной тканью, на 6 — 8 часов при комнатной температуре. Как только чай на ощупь приобретёт свойства мягкой резины — его нужно быстро высушить. Для этого будущий чай раскладываем на противень и сушим в духовке при температуре ~100 градусов по Цельсию. В конце сушки температуру можно немного увеличить. Это позволит «прокалить» заварку по подобию кофейных зёрен. Улучшится не только цвет и аромат чая, но и его вкус. Не забываем почаще перемешивать! Дверцу духовки держим чуть открытой. Для того, чтобы чай не поджарился, на дно духовки желательно положить два кирпича из красной глины или керамические облицовочные плитки. Они будут стабилизировать температуру и выделять инфракрасные лучи нужного спектра, по подобию русской печки. От этого зависят целебные качества копорского чая. Через 1,5 — 2 часа копорский чай готов! Имея небольшой опыт, за день можно высушить 300 — 400 грамм сухого продукта. Хорошие результаты даёт сушка чая на сушилке, сделанной из греющей плёнки для саун. Плёнку лучше взять с рабочей температурой 80 градусов по Цельсию. Поверх плёнки нужно положить бязь. Всю конструкцию можно сделать в прямоугольном деревянном ящике, который вполне умещается на подоконнике. Вот вариант многоярусной плёночной сушилки с принудительной конвекцией для копорского чая любого вида. Потребляемая мощность всего 500 Вт, максимальная загрузка сырой массы — 8 кг. Время сушки 12 — 16 часов. Но идеал сушки — это русская печь. В ней «автоматически» выдерживаются все параметры сушки чая. Вот такая гигантская печь, высотой 11 метров, может высушить несколько пудов ферментированного Иван-чая. Хранить копорский чай лучше под крышкой, в тёмном месте. Плиточный чай должен быть завёрнут, соответствующим образом, в плотную бумагу. Срок хранения рассыпного чая — не менее трёх лет, а плиточного — десятки лет! Вкусовые качества и аромат чая со временем только улучшаются. Происходит дополнительная сухая доферментация. 3. Ферментация под гнётом в собственном соку. Собранное сырьё (верхушки побегов и листья кипрея) делим примерно поровну на две кучи. Из первой, с помощью мощной прессовой соковыжималки, получаем сок. Процент выход сока небольшой, даже если применить самую современную соковыжималку «Ангел». Оставшуюся половину листьев складываем в кастрюлю из металлокерамики и заливаем соком кипрея. Сверху кладём деревянный кружок (или крышку чуть меньшего размера) с грузом-гнётом. Вес его должен быть не меньше 20 кг (а лучше двухпудовая гиря в пластиковом мешке, чтобы не было прямого контакта с «рассолом»). Через три дня ферментация закончится а чай нужно высушить при температуре + 90 градусов по Цельсию. Получатся вот такие пластинки копорского чая Заварка. Одному человеку достаточно на день 5 грамм сухой заварки копорского чая, разумеется, если им не «марафонить». Это примерно 4-5 чашек насыщенного напитка. Допускается повторная заварка. Но её вкусовые качества будут уже не так ярко выражены. С учётом возможных угощений «копоркой» гостей, на год одному человеку вполне хватает 2 кг сухого чая. Больше всего вкус и аромат копорского чая зависит от качества воды и самой заварки. Будет лукавством утверждать, что водопроводную воду можно сделать «вкусной» с помощью фильтров. Кто хотя бы раз пил чай с озёрной или талой водой с ледников гор — меня поймёт. Сухая заварка должна быть однородной по цвету и размерам. Важен и её запах, похожий на грушево-яблочным компот из сухофруктов, горячей сушки. Из заварки, издающий прелый запах испорченного сена, хорошего чая не получится. Посуда (чайник) может быть различной: стекло, фарфор, горный хрусталь или латунный самовар. В последний заварку опускают в контейнере или льняном мешочке (из расчёта: 2 столовые ложки на 1 литр объёма). Из современных материалов — металлокерамика. Заливают крутым кипятком. Важно выдержать время заваривания. Оно составляет не менее 40 минут. На любителя его можно увеличить до 4-6 часов. При более длительном процессе, напиток начинает окисляться и теряет свои цвет и вкус. Пьют горячим или холодным. При подогреве остывшего чая не допускать даже малейшего закипания напитка. Тонкий аромат сразу пропадёт. Обычно копорский чай пьют без разбавления кипятком. Польза от копорского чая. Наличие в растении железа, меди, марганца позволяет считать его средством, способным улучшать процесс кроветворения, повышать защитные функции организма, ярко выраженным успокаивающим действием. Иван-чай мягко нормализует деятельность кишечника. Благодаря богатому содержанию танинов, слизи и витамина С, Иван-чай обладает хорошими противовоспалительными и обволакивающими свойствами при язвенной болезни желудка, гастритах, колитах. И ещё при энтероколитах, дизентерийной диарее, при метеоризме и анемии. Регулярное его питье избавляет от мигреней, помогает при бессоннице, малокровии, при белой горячке, инфекциях, простудах и астме. В целом поднимает иммунитет, являясь мощнейшим природным очистителем. В старину недаром о нем говорили, что он не только излечивает тело, но и просветляет ум и поднимает дух. Тот, кто пьёт копорский чай — никогда не будет иметь проблем с предстательной железой и половым бессилием. Название растения говорит само за себя. И еще одно из примечательных достоинств Иван-чая в том, что он ощелачивает кровь и тем самым восстанавливает силы при разного рода истощениях и после серьёзных болезней.
Acțiunea terapeutică generală a brusturelui este de natură purificatoare. Acesta activează și tonifică organele detoxifiante ale corpului, inducând un proces de curățare internă profundă a organismului.
Oregano ist nicht nur ein leckeres Würzkraut für die Pizza. Er ist überaus gesund und kann bei Verdauungsproblemen, Erkältungen, Kopfschmerzen uvm. helfen!
CICKAFARKFŰ, közönséges cickafark, orvosi cickafark, egérfarkúfű, cickóró, mezei cickafark, mint gyógynövény részletes leírását tartalmazza.
Kvety týchto rastlín neslúžia len na ozdobu. Viaceré sa dajú jesť a niektoré dokonca majú pozitívny vplyv na zdravie.
Botanical Name: Tropaeolum majus. Nasturtium should not be confused with watercress, whose Latin name is Nasturtium officinale. It was in the 1600s that the herb was first introduced from Peru to Europe, but it was used as a medicinal plant for a long time in South America. It is one of the more powerful antibacterial plants available. It is most effective when it is used fresh and is usually made into a compress for external use or into an infusion for internal infections. Despite its value as a medicinal plant and positive results in clinical trials, the freshness factor may
Botanical Name: Myrrhis odorata. Other Common Names: Sweet chervil, great chervil, sweet cicely, smooth cicely, British myrrh, cow chervil, shepherd's needle, sweet bracken, Spansk körvel (Swedish), Süssdolde (German), perifolo (Spanish), cerfeuil d'Espagne (French). Habitat: Cicely is originally native to the mountainous areas of Central and Southern Europe but has spread far beyond its native range and has become naturalized in many places with proper climate (zones 3-7). Cicely thrives best in half shade or in full sun and prefers moist and humus rich soil. The plant is propagated by seeds that are preferably sown as soon as they are ripe,
Botanical Name: Tanacetum vulgare. Other Common Names: Buttons, wild tansy, gold leaf tansy, ginger plant, bitter buttons, hineheel, scented fern, stinking willie. The common name, tansy, is likely derived from Greek words meaning “immortal”, which may refer to the long-lasting flowers or its traditional use in preserving dead bodies. Habitat: Although the plant is native to temperate regions of Europe and Asia, it has been introduced throughout the world and grows wild in North America. This hardy, sun-loving plant is resistant to cold and frost and commonly grows in open areas close to water, such as roadsides and ditches. Description:
There are many remedies — just like this one, that have been lost forever. Why were we never taught them in school? There’s a whole HOST of herbs that’s prized for their medicinal properties. This was medicine for a majority of the human species. This is ancient wisdom, lost.
Yarrow, a small herb with a big list of attributes. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4d/Achillea_millefolium_20041012_2574.jpg Common Name: Yarrow Scientific Name: Achillea species Family: Asteraceae (The aster, daisy, or sunflower family) Common Species: English Mace/Sweet Yarrow (Achillea argeratum): Zone 7, edible leaves (fair), tea from leaves Common Yarrow (Achillea millefolium): Zone 2, edible leaves (pretty good), most common species used for food and medicine... the rest of this article is basically about this species; however, they all share very similar characterstics Sneezeweed/White Tansy Yarrow (Achillea ptarmica): Zone 5, edible leaves (fair) Siberian Yarrow (Achillea sibirica): Zone 6, edible leaves (fair) Yarrow flowers are small, but extremely attractive to beneficial insects. http://www.missouriplants.com/Whitealt/Achillea_millefolium_flowers.jpg Description: Yarrow is a small herbaceous plant that is currently used decoratively for its pretty flowers; however, in traditional times Yarrow was used as a food source and a medicinal plant (hence the name "soldier's woundwort"). It also happens to be drought resistant, a great groundcover tolerant of foot traffic, an attractor of beneficial insects, and much, much more. One of the most versatile plants in the food and Forest Garden. Common Yarrow (Achillea millefolium) http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/thome/band4/tafel_121_small.jpg History: There are about 85 species in the Achillea genus found mostly in Europe, Asia, and North America. Yarrow species have been used for food and medicine for thousands of years, and it has only been recently that the traditional uses of Yarrow have been all but forgotten. Most recent cultivars have all be developed for flowering characteristics. Fortunately, this is a very resiliant plant, and it can be found almost everywhere. Trivia: The genus (Achillea) is named after the Greek mythological character Achilles whose soldiers used yarrow to staunch their wounds. Other names for Common Yarrow was herbal militaris, staunchweed, soldier's woundwort, knight's milefoil, carpenter's weed, nosebleed weed, and many more... a plant used to stop bleeding at home, in the shop, or on the battlefield. Dried, ground leaves from Sneezeweed/White Tansy Yarrow (Achillea ptarmica) is used as a sneezing powder. Some species are considered poisonous to sheep, cattle, and horses. Common Yarrow was part of the classic Gruit recipe for preserving ales before the widespread use of hops. Modern Yarrow flowers come in more colors than just white. http://blueridgebluecollargirl.files.wordpress.com/2010/02/i-love-yarrow-blog.jpg USING THIS PLANT Primary Uses: Leaves - raw or cooked. The young, tender leaves are much more palatable and are a great addition to a mixed greens salad. Cooked leaves are also good, with a sweet and bitter flavor combined - a good spinach substitute Decorative plant - flowers Secondary Uses: General insect (especially bees) nectar plant - Plant for beneficial insects Shelter plant for beneficial insects (bettles, lacewings, parasitic wasps, spiders) Lacewings prefer to lay eggs on this plant Aromatic Pest Confuser Pioneer Species Drought Tolerant Species Maritime Tolerant Species Groundcover (space plants 6-18 inches apart), quite tolerant of foot traffic Dynamic Accumulator (Potassium, Phosphorus, Copper) Liquid Plant Feed - soak leaves in water for a few weeks, dilute with water, apply to plants Dye (yellow and green) from flowers Aromatic oils from seeds used as fragrance Flavoring/preserving component to beers - Part of the traditional herbal mixture, Gruit (sweet gale, mugwort, ground ivy, horehound, heather, and yarrow, plus additional local herbs), much more common before the widespread use of hops Tea Plant - leaves and flowers Traditional medicial plant Harvesting: Anytime there are leaves on the plant. Seed can be havested directly from the plant. Storage: Leaves should be used immediately or within a few days. Keep in a cool location, as with other salad greens. A large planting (wild in this case) of Yarrow is stunning. http://informedfarmers.com/wp-content/uploads/2011/10/800px-RaggalHaus36.jpg DESIGNING WITH THIS PLANT USDA Hardiness Zone: 2-10 AHS Heat Zone: 9-1 Plant Type: Herbaceous Perennial Leaf Type: Deciduous Forest Garden Use: Herbaceous Layer, Groundcover Layer Cultivars/Varieties: Many species/varieties/cultivars/hybrids available. Pollination: Self-Pollinating/Self-Fertile Flowering: Summer (June - September) Life Span: relatively unimportant as this plant spreads so easily - if one area starts to die back, just cut it out and transplant runners from the edge back to the center Yarrow leaf has long been compared to a feather. http://forageporage.files.wordpress.com/2011/06/yarrow-leaf.jpg PHYSICAL CHARACTERISTICS OF THIS PLANT Size: 6 inches to 3 feet (15-90 centimeters) tall, spreads as wide as allowed Roots: Fibrous roots that send out runners (rhizomes) which allow the plant to grow indefinitely Growth Rate: Fast Yarrow, in its natural environment, is often an understory plant... http://remodelista.com/img/sub/uimg//07-2012/700_trees.jpg We can use this knowledge in our design, like this peach tree underplanted with Yarrow https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHeq6pGhVkJTOurPu6Ijn8XxMqlfdlU5xKY2HLHoXClNgbCMFjz3Ejshbdfe_papuKAQUgQFoGng1biEa5bCT-tQwzf6NLLFeODI40MCZIU4zSi5cQh6cX8wb9R0T37PN2WJCslgVWKec/s400/bloomday+june+2010+009.JPG GROWING CONDITIONS FOR THIS PLANT Light: Prefers full sun Shade: Tolerates moderate shade Moisture: Can tolerate dry to medium moisture soils pH: can tolerate a range of soils (5.1 - 7.5) Special Considerations for Growing: Spreads easily. Keep this in mind in choosing a location. Can often be planted in a grass lawn (on purpose!) as it can be cut low, tolerates foot traffic, and stays green later than most grasses. Propagation: Easily divided in Spring or Autumn. Will also easily root from cuttings 4+ inches (10 cm). Seeds planted at almost anytime other than cold Winters, germinate in 4-13 weeks. Maintenance: Minimal. May need to work to keep in bounds. Concerns: Spreading habit - the roots are quite vigorous and can send up/out shoots extensively. Be sure to plant in an area where this is tolerable. Poisonous (?) – Some people will develop an allergic rash, develop photosensitivity (skin becomes sensitive to sunlight), or can develop gastrointestinal discomfort when eating this plant or even coming into contact with it. I recommend sampling small amounts of this plant to determine personal tolerance first; if you can handle it, then enjoy! Another beautiful variant of Yarrow https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGE6PjnddK3JGTtrKzTMlYA8lHHmhTOoMQ9xb2iCUqwGwpPUbdY7LM44XWXvTmRREF6qmcOgXS7e28nYYmpFLKgaLzxHRIcmc37MfHExb8tT0DcOghRzdRxBAWa9ghr-z1AbTNJsvaz2k/s1600/yellow+yarrow.JPG
Pravi se tako što se 50 gr (zavisno o porijeklu biljke) svježih cvjetova kantariona prelije do vrha flaše od 1 lit maslinovim domaćim(najbolje) ili nekim drugim jestivim uljem. Flaša se dobro zatvo…
Zaczęlismy od mosteczku.A nawet dwóch - bo furka ma być osobno od bramy- na wprost wejścia. Scieżka przewidziana z lekkim łukiem. Spokojnie.... Ja nie myslałam ze mosteczek to jest taka ważna i trudna logistycznie częsc budowy. Wykop, kręgi, zbrojenie , beton B 25. Ale zalaliśmy i bomba atomowa tego nie ruszy... No i drzewo było cięte. Szkoda że nie mogę zamieścic zdjęcia Grzesia na swoim tartaku- w stosownym ubranku i pod uroczo spracowanym parasolem plażowym który się wraz z Grzesiem po tym tartaku przesuwa. Grześ na fotelu- niczym Kreol i ten parasol. Cudo normalnie. Nie zabrałam aparatu- ale spoko jeszcze się Grzesia przyłapie... Masa tego drzewa- pięknie pociętego leży i czeka na stolarzy. Nic tylko drzewo i drzewo wszędzie. Ładnie pachnie... nie powiem. A pośród desek ,gdzie popadnie - morze chabrów. Ludzie się męczą , zakładają łaczki kwiatowe... a mnie sama się zrobiła. niechcący. Śliczna jest. A ostatnio rumianki zakwitły .. Pośród rumianków i chabrów- pan Zbigniew z synem wytyczają granice domu.Proszę zwrócić uwagę na subtelne dopasowanie do otoczenia pasków na koszuli pana Zbigniewa. Pan Odziemczyk z Pawłem S- obradują nad planami domu usiłując się w tym połapać. Zycie to nie jest bajka a te plany - tym bardziej. Ale dadzą rade i zbudują co mają zbudować. Paweł tez jest z tego gatunku co nie robi problemu gdy go nie ma. Faktycznie - prawdę ludzie mówili . Uśmiechnięty , pogodny, aż milo popatrzeć . Jego cioteczna siostra była przed laty serdeczną towarzyszka moich dziecięcych zabaw. Całe lata żeśmy się nie widziały ,ale może się to zmieni... A dowodem na to że w Zwoli ludzie niepospolite mieszkają - są buciki Pana majstra Kazimierza O. Alexander Mcqueen by się nie powstydził. W końcu to on spopularyzował motyw czaszki.A pan Kazimierz nosi z wdziękiem. Ach gdybym kiedyś dożył tej pociechy aby me czachy trafiły pod strzechy... Pozostała część ekipy w trakcie pracy. Słońce praży. Koparka kopie doły pod fundamenty i robi góry z gliny i piasku/ Ziemia z wykopu/ Potem się z tej ziemi wykona skarpki i nasypy , albowiem niczego tak nie lubię- jak terenu / mieszkalnego/ typu ,, patelnia,, A dokładnie taki posiadam. Warzywo rośnie. Niestety w warzywie wypadł ganek- na skutek błędów w pierwotnych obliczeniach . Tak wiec dziś była szczawiowa na obiad plus jajka od szczęśliwych kur- jako że po podwórku u sąsiadki biegają/ Kury - nie jajka/. A na osłodę przedstawiam przepis pana majstra Kazimierza na - uważacie - sok z chabrów. Główki chabrów- 2 cm w słoju Cukier- 1 cm w słoju Zrywac w słoneczny dzień Zostawić na 2 tygodnie na słonecznym oknie Podobno smaczne i podobno zdrowe.
Létezik egy mosószer, ami teljesen ingyen van, hatékony, és még a környezetet sem szennyezi. Aranyárban lehet kapni bio mosószereket, de mit tegyen az, aki...
Det här visste jag inte.
A healing herbs list of our favorite remedies for what ails you - you may already be growing these in your backyard!
Ob als Tee oder Tinktur: Die Anwendung von Hirtentäschel kann bei verschiedenen Beschwerden eine heilsame Wirkung haben. Informieren Sie sich jetzt!