Δουλεύοντας όλη τη χρονιά το πρόγραμμα Βήματα για τη ζωή αποφασίσαμε φτάνοντας τώρα στο τέλος να κάνουμε παρουσίαση του προγράμματος...
Δουλεύοντας όλη τη χρονιά το πρόγραμμα Βήματα για τη ζωή αποφασίσαμε φτάνοντας τώρα στο τέλος να κάνουμε παρουσίαση του προγράμματος στους γονείς. Τα διπλώματα για τη συμμετοχή των παιδιών στο πρόγραμμα Και επειδή στο πρόγραμμα δουλέψαμε τα συναισθήματα σκεφτήκαμε να δραματοποιήσουμε το νησί των συναισθημάτων. Κάναμε λοιπόν ένα νησί βάλαμε μέσα ένα δέντρο και τις βάρκες τις κάναμε με τις ομαδικές εργασίες που είχαμε κάνει κατά την διάρκεια της χρονιάς. Κάναμε μάσκες για τα συναισθήματα Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η αγάπη, η λύπη, η χαρά, το μίσος, ο θυμός, ο φόβος, ο πλούτος, η περηφάνια, η ζήλεια, η ανυπομονησία, η ευτυχία. Μια μέρα, η Γνώση είπε στους κατοίκους του νησιού ότι το νησί τους θα βούλιαζε και ότι θα έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να φύγουν από το νησί κι έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν. Η αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Γιατί η Αγάπη ήταν τόσο συνδεδεμένη με κάθε πράγμα που βρισκόταν πάνω στο νησί. Μα πως ν’ αφήσω το νησί… μετά από όσα έζησα εδώ; έλεγε η Αγάπη. Όμως την τελευταία στιγμή συνειδητοποιεί ότι το νησί βυθίζεται στ’ αλήθεια, και αντιλαμβάνεται πως αν δεν τα καταφέρει να φύγει, η αγάπη θα εξαφανιστεί για πάντα από προσώπου Γης. Έτσι, κατευθύνεται προς το ψηλότερο σημείο στο νησί. Πάει με την ελπίδα να δει από εκεί κάποιον από τους συντρόφους της και να τον παρακαλέσει να την πάρει μαζί του. Μάταια όμως κανένας δεν την βοηθάει Άρχισε να χάνει την ελπίδα ότι μπορεί να σωθεί. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή Αγάπη έλα προς τα δω. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου. Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν έφτασαν στη στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του. Η αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη γνώση. Γνώση ποιος με βοήθησε; Ο χρόνος απάντησε η γνώση. Ο χρόνος; Ρώτησε η αγάπη. Γιατί με βοήθησε ο χρόνος; Τότε η γνώση χαμογέλασε και με την βαθιά σοφία της είπε. Μόνο ο χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη. Δώσαμε στα παιδιά από ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιας και τραγουδήσαμε Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα, με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα. Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη, μ ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά όπου υπάρχει αγάπη. Και σειρά είχαν οι γονείς να τραγουδήσουν και να χορέψουν παρέα με τα παιδιά τους. Επιασαν τις άκρες από το αερόστατο και πετάξαν τα μπαλόνια ψηλά ενώ τα παιδιά τραγουδούσαν το τραγούδι αξίζει ν αγαπάς. Στο τέλος φάγαμε και γλυκάκι οι μεγάλοι ένα νοστιμότατο μιλφέιγ από την κυρία Αναστασία και παγωτάκι τα παιδιά από την κυρία βέτα Η αγάπη σ’ ένα χαμόγελο παιδιού, μας ομορφαίνει και γλυκαίνει την ψυχή μας, σαν μια λάμψη, όπως ο φάρος του νησιού, ορίζοντες ν’ ανοίγει στη ζωή μας! Την ευτυχία πάντοτε μες στη ζωή, μας τη χαρίζουν οι μικρές καλές στιγμές μας, μία φιλία, ένα χαμόγελο γλυκό, μια προσμονή, μια σκέψη τρελή, σαν σε όνειρό μας! Αλήθεια, αξίζει σ’ αυτή τη ζωή, να αγαπάς και να σ’ αγαπάνε, να εκτιμάς την κάθε στιγμή, που εσύ γελάς, ενώ άλλοι πονάνε… Η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα μπορεί, τα πάντα στη ζωή να υπομένει, και να γελάει, και να πονάει, και να μπορεί, να συγχωρεί, να προχωρεί, να περιμένει… Αλήθεια, αξίζει σ’ αυτή τη ζωή, να αγαπάς και να σ’ αγαπάνε, να εκτιμάς την κάθε στιγμή, που εσύ γελάς, ενώ άλλοι πονάνε… Τα παρακάτω τραγουδια με πολύ πολύ αγάπη αφιερωμένα στα παιδάκια μου που όλη αυτή τη χρονιά ξεδιπλώσαμε τα συναισθήματά μας μιλήσαμε γελάσαμε κλάψαμε τρομάξαμε λυπηθήκαμε αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε συνεργαστήκαμε βοηθήσαμε νοιαστήκαμε. Και τι δεν κάναμε και τι δεν νιώσαμε!!! Σας αγαπώ μικρούλια μου!!!!!!!!!!!!!!! Σας αγαπώ για όλες αυτές τις υπέροχες στιγμές που πέρασα μαζί σας!!!!!!!! Ευχαριστώ τις συναδέλφισσες και φίλες μου Μαρία Παπαδοπούλου και Σταυρούλα Αυγητίδου από το 5ο νηπιαγωγείο Δράμας για τις ωραίες ιδέες που μου δώσανε μια μέρα πίνοντας το καφεδάκι μας στο σπήλαιο του Μααρά.
Την προηγούμενη εβδομάδα επιτέλους έγινε η κλήρωση του πρώτου βοηθού από τα βήματα για ζωή και αυτή την εβδομάδα ήρθε ο Παντελής μας στο σχ...
Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματα δουλεύονται όλη τη χρονιά και σε κάθε στιγμή, παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση έχει θέμα "τον θυμό και τρόπους διαχείρισής του" επειδή οι περισσότεροι που δουλεύουμε τα ΒΗΜΑΤΑ βρισκόμαστε πάνω κάτω σ αυτό το μάθημα. Αφού λοιπόν διαβάσαμε τα υπέροχα 4 βιβλία για τα συναισθήματα της Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, συζητήσαμε για το καθένα, πώς νιώθουν οι ήρωες, τι σκέφτονται, πώς αντιδρούν, γιατί, τι συνέπειες έχει η συμπεριφορά τους στους άλλους, πώς αλλιώς θα μπορούσαν ν αντιδράσουν.....Και στη συνέχεια το προχωρήσαμε σε πιο προσωπικό επίπεδο. Καθένας που ήθελε να μας μιλήσει (όλοι δηλαδή), έπρεπε να διαλέξει μια μάσκα, να τη φορέσει και να μας μιλήσει για το αντίστοιχο συναίσθημα. Παρατηρήσαμε στον καθρέφτη πώς νιώθουμε το θυμό μας στο σώμα μας, στην καρδιά και στο μυαλό μας και συζητήσαμε για το πώς αντιδρούμε όταν θυμώνουμε.. Είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να τα νιώθουμε κι ότι συνήθως εμφανίζονται σε δυάδες. Χαρά-λύπη, φόβος-θυμός κλπ. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουμε, είναι το πώς αντιδρούμε: Επειδή όμως κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί έχει τη λύση του, που κουμπώνει σαν ένα παζλ, προτείναμε στους συμμαθητές μας, τρόπους εκτόνωσης που χρησιμοποιεί ο καθένας μας για να νιώσει καλύτερα :(πολύ βολικός ο τρόπος της Μαριάννας: τρώει ένα γλυκάκι και ηρεμεί!!!!) Έτσι βάλαμε σε αφισούλα τα βήματα με τα οποία χαλαρώνει η χελώνα Ηρεμία: 0 και αποφασίσαμε να τηρούμε το βασικό οδηγό: Η αγαπημένη μας νεράιδα , μας υπενθυμίζει τα βήματα διαχείρισης του θυμού μας καθημερινά: Όμως, για να μπορέσουμε να νιώθουμε πιο όμορφα, είναι νομίζω σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από μας κι όχι από τους γύρω μας.Ετσι λοιπόν, φτιάξαμε δύο ομόκεντρους κύκλους και τοποθετήσαμε στον έναν, τον μικρό, πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό μας και μας ταράζουν και στον μέσα κύκλο, πράγματα που μας επηρεάζουν και είναι μέσα μας...που είναι και περισσότερα...και πιο σημαντικά!! Παίξαμε με τις μάσκες των συναισθημάτων ενώνοντάς τες ανά δύο συναισθήματα, φορώντας τες και μιλώντας στην ολομέλεια για το αντίστοιχο βίωμα, φτιάχνοντάς τες παζλ, και παρατηρώντας τα σημάδια που δείχνει ένα πρόσωπο θυμωμένο, χαρούμενο, φοβισμένο... Φτιάξαμε το κλασικό θυμόμετρο για να μετράμε τον θυμό μας, τον πίνακα των συναισθημάτων, όπου μπορεί ο καθένας να δείξει το συναίσθημά του και να μας μιλήσει για αυτό, τις κούκλες των συναισθημάτων που τις παίρνουμε και δραματοποιούμε καταστάσεις, τα κουτιά "πώς νιώθω σήμερα;" όπου βάζουμε τα ονόματα μας στο αντίστοιχο κουτάκι, και τη γωνιά της ηρεμίας στο σπίτι των συναισθημάτων, που εκεί υπάρχουν: μια κούκλα για να την παίρνουμε αγκαλιά κι ένα cd με μουσική χαλαρωτική για να ακούσουμε, το τηλέφωνο που μπορούμε να μιλήσουμε με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, το μπουκάλι της ηρεμίας, για να το παρακολουθούμε και να ηρεμούμε , Βρήκαμε λέξεις που μας πληγώνουν και λέξεις που μας βοηθάνε να αισθανόμαστε όμορφα και τις καταγράψαμε. Παρατηρήσαμε ότι ήταν πιο έυκολο να βρούμε λέξεις που πληγώνουν τον άλλον...και βγάλαμε τα αντίστοιχα συμπεράσματα!!! Γίναμε ξωτικά και ζωγραφίσαμε το μαγικό χαλί των συναισθημάτων, με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθουμε και ανά 4 άτομα στην ομάδα, παρουσιάσαμε στην ολομέλεια ό,τι ζωγραφίσαμε. Ανεβαίνουμε πάνω και ταξιδεύουμε, στη χώρα των συναισθημάτων...Δεν είναι υπέροχο; Να και οι μασκούλες μας, φτιαγμένες από καπάκια από κρέμες, το ηφαίστειο του θυμού για να πετάμε μέσα ό,τι μας θυμώνει (θα το δείτε τελειωμένο αύριο), και το πρόσωπο με τις εκφράσεις,για να φτιάχνουμε τις εκφράσεις ανάλογα με τη λέξη που βάζουμε από κάτω... Δείτε και το σπιτάκι μας ολοκληρωμένο: (Η συνέχεια στην επόμενα ανάρτηση, που θα δείτε και τα πιο σημαντικά στοιχεία: τις απαντήσεις των παιδιών πάνω σε όλα αυτά και τις ζωγραφιές τους, μέσα στις οποίες ανοίγουν την ψυχούλα τους) Τις πρωτότυπες ιδέες για τις αφίσες, μπορείτε να τις δείτε όλες, στη σελίδα μας στο pinterest, στο φάκελο "συναισθήματα". ............................................
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΒΑΣΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΝ ΦΟΥΣΤΑΣ ΣΕ 10 ΒΗΜΑΤΑ. Ακολουθώντας τα βήματα μπορείτε εύκολα να δημιουργήσετε οποιοδήποτε πατρόν.
Pitsina.. η γάτα που ζει και ονειρεύεται ,σε μια τάξη νηπιαγωγείου. Η τυχερή γάτα που όλη μέρα παίζει με τα παιδιά, μαθαίνει, δημιουργεί και ζωγραφίζει με την ουρά της τον δικό της φανταστικό κόσμο. Καλώς ήρθατε φίλοι ! Καλή πλοήγηση
Gabriel Fauré (1845-1924): ΠΑΒΑΝΑ ΣΕ ΦΑ-ΔΙΕΣΗ-ΕΛΑΣΣΟΝΑ,Opus 50 Ο γάλλος συνθέτης, οργανίστας και εξαίρετος παιδαγωγός Gabriel Fauré έγραψε την Παβάνα σε φα-δίεση-ελάσσονα, opus 50 το καλοκαίρι του …
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΒΑΣΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΝ ΦΟΥΣΤΑΣ ΣΕ 10 ΒΗΜΑΤΑ. Ακολουθώντας τα βήματα μπορείτε εύκολα να δημιουργήσετε οποιοδήποτε πατρόν.
ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ Με τον Χαρούλη τον κούκλο της τάξης, με ένα ΄΄κουτί κεφιού΄΄, το οποίο θα γεμίσει με ευχάριστες δραστηριότητες για δύσκολες ώρες ,που τα παιδιά το βάφτισαν ''κουτί της παιδικής χαράς''. Ετοίμασα μερικά απο τα προτεινόμενα εργαλεία του προγράμματος κατά την έναρξη. Κουτί ΄΄Εγώ έγινα βοηθός ΄΄και κουτί ΄΄Εγώ δεν έγινα βοηθός΄΄ Τα παιδιά ετοίμασαν τους κλήρους των ονομάτων των υποψήφιων βοηθών και τους βάλαμε αρχικά όλους στο μοβ κουτί. Ένα ντοπαλό μικρό γατάκι η Μελίνα, βρήκε την θέση της στο καλάθι του προγράμματος μας και για να μείνει στην παρέα μας θα πρέπει να μιλάμε ήσυχα, γλυκά και με την σειρά μας. Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΒΟΗΘΟΥ Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν μόλις την είδαν και όλα τους ανυπομονούν να έρθει η σειρά τους να γίνουν βοηθοί . PROJECT ΚΟΝΚΑΡΔΑ ΒΟΗΘΟΥ...ΑΠΟ ΑΝΑΚYΚΛΩΣΗ ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΒΟΗΘΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΜΑΣ (Πλαστικοποιημένη έγχρωμη εκτύπωση με φιλοσοφία ''γράψε σβήσε''). ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΠΑΤΟΥΣΟΓΑΡΓΑΛΗΜΑΤΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ.... ΑΦΙΣΑ ...αρχίζουμε λοιπόν με χρωματιστά βήματα ,να γνωρίσουμε την ζωή. Κάθε βοηθός πρέπει πρώτα να συνθέσει την φράση : ΄΄Είμαι βοηθός'' Μετά μας συστήνεται. Ολοι ετοιμάζουν στο σπίτι απο πριν : POSTER ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΄΄ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ΄΄ ΟΙ ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑ....! Μαθαίνω να κάνω και να δέχομαι Φιλοφρονήσεις.Κάνουμε παιχνίδια ρόλων ,μαθαίνουμε τεχνικές φιλοφρονήσεων και στο τέλος χαρίζουμε φιλοφρονήσεις στους αγαπημένους μας συμμαθητές-βοηθούς.Όσα λένε τα παιδιά καταγράφονται αυτούσια στον λευκό πίνακα και φωτογραφίζονται για το αρχείο φιλοφρονήσεων. Όπως θα δείτε η Ελένη αφού δέχθηκε τις φιλοφρονήσεις όλων των παιδιών , έπρεπε να ανταποδώσει και να ευχαριστήσει ευγενικά. Πρώτος βοηθός κληρώθηκε λοιπόν η Ελένη μου. Ήρθε στολισμένη κουβαλώντας ένα σωρό πράγματα, που με μεγάλη φροντίδα ετοίμασαν οι γονείς της. Ηταν μες στην χαρά όλη μέρα. Κάθε χρόνο το παιδάκι που παρουσιάζει τον εαυτό του στην παρεούλα παρατηρώ οτι νιώθει μεγάλη τιμή....και γρήγορα ξεπερνάει τις ντροπές του.Νιώθει σπουδαίο και απολαμβάνει την ιδιαίτερη μέρα του.... Η καλύτερη στιγμή του προγράμματος είναι όταν συμμετέχουν οι γονείς του βοηθού στην παρουσίαση . Για μένα είναι μακράν το καλύτερο σημείο, γιατί εκπληρώνονται πολλοί στόχοι κρυφοί και φανεροί, που έχω θέσει ως εκπαιδευτικός για τα παιδιά και την εκπαιδευτική διαδικασία.. Οι γονείς της Ελένης μου. .....κλικ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΒΟΗΘΟΣ ...Η ΚΑΛΤΡΙΝΑ ΜΟΥ Μοίρασε μπαλόνια στους φίλους της. Η Καλτρίνα μαζί με τους γονείς της...κλικ Νάτα νάτααα...Αρχίσαμε και τα γλυκά;;;;;; Εμ βέβαια...αφού όλο αυτό γίνεται γιορτή.....!!!!! Δείτε και αυτό.....!! Φυσικά μετά απο όλα αυτά, δικαιούται ο κάθε βοηθός και ένα Αναμνηστικό Δίπλωμα '' ΣΟΥΠΕΡ ΒΟΗΘΟΥ'' με μερικές απο τις φιλοφρονήσεις των συμμαθητών για τις οποίες θα συζητήσει στο σπίτι με τους γονείς και θα τις αναλύσουν. Στο μάθημα που ακολούθησε κάναμε διάφορες προγραμματισμένες δραστηριότητες βασισμένες στους ΄΄κανόνες.΄΄ Παίξαμε κουκλοθέατρο,παιχνίδια ρόλων ,παντομίμα και τέλος δημιουργήσαμε τον γνωστό κύριο Κανονάκη-συμβόλαιο και στο σώμα του τα παιδιά πρότειναν τους δικούς τους κανόνες καλής συνύπαρξης στην τάξη μας. Η εργασία θα ολοκληρωθει βεβαίως με ζωγραφική αποτύπωση των κανόνων στα συννεφάκια της σκέψης τους. Ποποοοο...πολλά βηματα κάναμε ως τώρα τελικά. χα χα . Καλή εβδομάδααααααααα PITSINA ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ
Συναισθήματα τα έχουμε όλοι μας συνέχεια. Δεν υπάρχουν κακά συναισθήματα. Άλλα είναι ευχάριστα και θετικά όπως η χαρά και άλλα δυσάρεστα και αρνητικά όπως η λύπη. Ξεκινήσαμε σχολιάζοντας τις εικόνες από το βιβλίο Βήματα για τη Ζωή. Πως πιστεύετε ότι αισθάνεται το αγόρι; (χαρούμενο). Γιατί πιστεύετε ότι το αγόρι είναι χαρούμενο; Γιατί η μαμά του του έκανε μια χάρη που ήθελε. Γιατί τον καλέσανε σε γενέθλια. Γιατί θα πάει στην θάλασσα. Γιατί του χάρισαν μια υπέροχη ζωγραφιά. Γιατί μια φίλη του του έδωσε λουλούδια. Γιατί θα πάει να κάνει ποδήλατο με τους φίλους του. Γιατί θα φάει τούρτα που του αρέσει. Γιατί του κάνανε μια χαρούμενη έκπληξη. Πως πιστεύετε ότι αισθάνεται το κορίτσι;(λυπημένο). Γιατί πιστεύετε ότι το κορίτσι είναι λυπημένο; Γιατί δεν έχει παιχνίδια να παίξει Γιατί δε του παίρνουν παγωτό Γιατί δεν έχει φίλους Γιατί δεν του δίνει κανείς ποτέ ένα δώρο Γιατί δε τον καλέσανε σε κάποια γενέθλια Γιατί δεν πήγε βόλτα Γιατί δεν του κάνανε τα χατίρια Εσείς παιδιά πότε νιώθετε χαρούμενοι; (Απαντήσεις παιδιών) Όταν παίζουμε με τους φίλους μας, τρώμε παγωτό, πάμε στην θάλασσα, τρώμε γλυκό σοκολάτες και πίτσα, ζωγραφίζουμε, πάμε στην παιδική χαρά, όταν βλέπω την αδερφή μου, όταν έρχομαι σχολείο, όταν στολίζω το δέντρο και πάω βόλτες με τους γονείς μου. Πότε νιώθετε λυπημένοι; (Απαντήσεις παιδιών) Όταν με χτυπούν, με μαλώνουν, δε με παίζουν οι άλλοι, όταν κάνω εμβόλιο, όταν δεν έχω φίλους, δεν παίρνω δώρα και όταν δεν έχω σχολείο. Κάναμε 2 λίστες με αυτά που τους κάνουν να αισθάνονται χαρούμενα και με αυτά που τα λυπούν και προσθέσαμε μια λέξη κάτω από το ποίημα της Ρ. Δαμηλάκη «Τι με κάνει αληθινά». Η χαρά και η λύπη υπάρχουν παντού στα χρώματα στη μουσική στους ήχους κλπ. Τα παιδιά έφτιαξαν μια πεταλούδα με 2 συναισθηματικές όψεις. Ζωγράφισαν τη μισή με χαρούμενα χρώματα και την άλλη μισή με λυπημένα (σκούρα) χρώματα. Κόψαμε την πεταλούδα στη μέση και ενώσαμε τα κομμάτια με τα χαρούμενα χρώματα και κάναμε τις χαρούμενες πεταλούδες και τις λυπημένες με το σκούρα χρώματα. Ζωγραφίσαμε κάτι που μας έκανε να χαρούμε ΄και κάτι που μας έκανε να λυπηθούμε Σκορπίζουμε στο πάτωμα διάφορα πολύχρωμα υφάσματα. Τα παιδιά έχουν ζωγραφίσει χαρούμενες και λυπημένες φατσούλες και το κάθε παιδί παίρνει από μια στο χέρι του. Με το ξεκίνημα της μουσικής χορεύουν ανάμεσα στα υφάσματα. Όταν σταματήσει η μουσική βάζουν τις χαρούμενες φατσούλες στα ανοιχτόχρωμα υφάσματα και τις λυπημένες στα σκούρα υφάσματα. Στη συνέχεια κάνουν 2 ομάδες. Η πρώτη ομάδα είναι η χαρούμενη ομάδα και χορεύει μαζί με τα υφάσματα της χαράς. H δεύτερη ομάδα χορεύει με τα υφάσματα της λύπης και όταν η μουσική σταματά τα τσαλακώνουν πολύ και πετούν τα υφάσματα ψηλά για να φύγει η λύπη τους μακριά. Διαβάσαμε τα βιβλία Χαίρομαι – Στεναχωριέμαι Γράψαμε στο λεξικό συναισθημάτων τις λέξεις χαρά και λύπη. Είδαμε τον πίνακα ζωγραφικής «Χαρά της Ζωής»του Ρ. Ντελονέ που αποτελείται από χρωματιστούς κύκλους και τα παιδιά ζωγράφισαν τον δικό τους πίνακα. Δώσαμε το ακόλουθο φύλλο στα παιδιά όπου υπάρχουν διάφορα πρόσωπα χωρίς στόματα και τα παιδιά τους κάνανε χαρούμενους ή λυπημένους. Κάναμε την κούκλα της Χαράς και της Λύπης. Aπό την μία πλευρά τα παιδιά ζωγράφισαν το πρόσωπο χαμογελαστό και από την άλλη λυπημένο Ζωγραφίσαμε μια χαρούμενη φατσούλα σε αυτά που μας κάνουν να χαιρόμαστε και μια λυπημένη σε αυτά που μας κάνουν να λυπόμαστε. Παρατηρήσαμε τις παρακάτω εικόνες και χρωματίσαμε με χαρούμενα χρώματα τα ζώα που χαίρονται και κυκλώσαμε αυτά που λυπούνται και φυσικά αιτιολογήσαμε την επιλογή μας. Τα παιδιά συμπληρώσανε με τους γονείς τους στο σπίτι τα παρακάτω φύλλα(από την Πόπη Παπουτσάκη) Διαβάσαμε επίσης τον κύριο Χαρούμενο Ζωγραφίσαμε το παραμύθι Και κάναμε και μία αναπαράσταση με τον κύριο χαρούμενο και τον κύριο λυπημένο Ο κύριος Χαρούμενος ήταν πάντα χαμογελαστός Μια μέρα πήγε να επισκεφτεί έναν φίλο του που ήταν πολύ λυπημένος Αποφάσισε να τον κάνει να νιώσει καλύτερα και τον πήρε στο σπίτι του Αρχισε να του λέει πολλά αστεία και ο φίλος του άρχισε να χαμογελάει Χαμογελούσαν και οι δυο τόσο πολύ που έπεσαν κάτω από τα γέλια
Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματα δουλεύονται όλη τη χρονιά και σε κάθε στιγμή, παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση έχει θέμα "τον θυμό και τρόπους διαχείρισής του" επειδή οι περισσότεροι που δουλεύουμε τα ΒΗΜΑΤΑ βρισκόμαστε πάνω κάτω σ αυτό το μάθημα. Αφού λοιπόν διαβάσαμε τα υπέροχα 4 βιβλία για τα συναισθήματα της Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, συζητήσαμε για το καθένα, πώς νιώθουν οι ήρωες, τι σκέφτονται, πώς αντιδρούν, γιατί, τι συνέπειες έχει η συμπεριφορά τους στους άλλους, πώς αλλιώς θα μπορούσαν ν αντιδράσουν.....Και στη συνέχεια το προχωρήσαμε σε πιο προσωπικό επίπεδο. Καθένας που ήθελε να μας μιλήσει (όλοι δηλαδή), έπρεπε να διαλέξει μια μάσκα, να τη φορέσει και να μας μιλήσει για το αντίστοιχο συναίσθημα. Παρατηρήσαμε στον καθρέφτη πώς νιώθουμε το θυμό μας στο σώμα μας, στην καρδιά και στο μυαλό μας και συζητήσαμε για το πώς αντιδρούμε όταν θυμώνουμε.. Είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να τα νιώθουμε κι ότι συνήθως εμφανίζονται σε δυάδες. Χαρά-λύπη, φόβος-θυμός κλπ. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουμε, είναι το πώς αντιδρούμε: Επειδή όμως κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί έχει τη λύση του, που κουμπώνει σαν ένα παζλ, προτείναμε στους συμμαθητές μας, τρόπους εκτόνωσης που χρησιμοποιεί ο καθένας μας για να νιώσει καλύτερα :(πολύ βολικός ο τρόπος της Μαριάννας: τρώει ένα γλυκάκι και ηρεμεί!!!!) Έτσι βάλαμε σε αφισούλα τα βήματα με τα οποία χαλαρώνει η χελώνα Ηρεμία: 0 και αποφασίσαμε να τηρούμε το βασικό οδηγό: Η αγαπημένη μας νεράιδα , μας υπενθυμίζει τα βήματα διαχείρισης του θυμού μας καθημερινά: Όμως, για να μπορέσουμε να νιώθουμε πιο όμορφα, είναι νομίζω σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από μας κι όχι από τους γύρω μας.Ετσι λοιπόν, φτιάξαμε δύο ομόκεντρους κύκλους και τοποθετήσαμε στον έναν, τον μικρό, πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό μας και μας ταράζουν και στον μέσα κύκλο, πράγματα που μας επηρεάζουν και είναι μέσα μας...που είναι και περισσότερα...και πιο σημαντικά!! Παίξαμε με τις μάσκες των συναισθημάτων ενώνοντάς τες ανά δύο συναισθήματα, φορώντας τες και μιλώντας στην ολομέλεια για το αντίστοιχο βίωμα, φτιάχνοντάς τες παζλ, και παρατηρώντας τα σημάδια που δείχνει ένα πρόσωπο θυμωμένο, χαρούμενο, φοβισμένο... Φτιάξαμε το κλασικό θυμόμετρο για να μετράμε τον θυμό μας, τον πίνακα των συναισθημάτων, όπου μπορεί ο καθένας να δείξει το συναίσθημά του και να μας μιλήσει για αυτό, τις κούκλες των συναισθημάτων που τις παίρνουμε και δραματοποιούμε καταστάσεις, τα κουτιά "πώς νιώθω σήμερα;" όπου βάζουμε τα ονόματα μας στο αντίστοιχο κουτάκι, και τη γωνιά της ηρεμίας στο σπίτι των συναισθημάτων, που εκεί υπάρχουν: μια κούκλα για να την παίρνουμε αγκαλιά κι ένα cd με μουσική χαλαρωτική για να ακούσουμε, το τηλέφωνο που μπορούμε να μιλήσουμε με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, το μπουκάλι της ηρεμίας, για να το παρακολουθούμε και να ηρεμούμε , Βρήκαμε λέξεις που μας πληγώνουν και λέξεις που μας βοηθάνε να αισθανόμαστε όμορφα και τις καταγράψαμε. Παρατηρήσαμε ότι ήταν πιο έυκολο να βρούμε λέξεις που πληγώνουν τον άλλον...και βγάλαμε τα αντίστοιχα συμπεράσματα!!! Γίναμε ξωτικά και ζωγραφίσαμε το μαγικό χαλί των συναισθημάτων, με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθουμε και ανά 4 άτομα στην ομάδα, παρουσιάσαμε στην ολομέλεια ό,τι ζωγραφίσαμε. Ανεβαίνουμε πάνω και ταξιδεύουμε, στη χώρα των συναισθημάτων...Δεν είναι υπέροχο; Να και οι μασκούλες μας, φτιαγμένες από καπάκια από κρέμες, το ηφαίστειο του θυμού για να πετάμε μέσα ό,τι μας θυμώνει (θα το δείτε τελειωμένο αύριο), και το πρόσωπο με τις εκφράσεις,για να φτιάχνουμε τις εκφράσεις ανάλογα με τη λέξη που βάζουμε από κάτω... Δείτε και το σπιτάκι μας ολοκληρωμένο: (Η συνέχεια στην επόμενα ανάρτηση, που θα δείτε και τα πιο σημαντικά στοιχεία: τις απαντήσεις των παιδιών πάνω σε όλα αυτά και τις ζωγραφιές τους, μέσα στις οποίες ανοίγουν την ψυχούλα τους) Τις πρωτότυπες ιδέες για τις αφίσες, μπορείτε να τις δείτε όλες, στη σελίδα μας στο pinterest, στο φάκελο "συναισθήματα". ............................................
Κάρτες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με τα μικρά παιδιά, ώστε σταδιακά να γίνουν καλύτεροι και πιο ικανοί αναγνώστες.Τα 8 βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια ανάγνωσης του βιβλίου, αλλα και κάρτες που οδηγούν τη σκέψη τους στην καλύτερη κατανοήση της ιστορίας - βιβλίου, που τους διαβάζουμε ή που διαβάζουν μόνα τους.
Δουλεύοντας όλη τη χρονιά το πρόγραμμα Βήματα για τη ζωή αποφασίσαμε φτάνοντας τώρα στο τέλος να κάνουμε παρουσίαση του προγράμματος στους γονείς. Τα διπλώματα για τη συμμετοχή των παιδιών στο πρόγραμμα Και επειδή στο πρόγραμμα δουλέψαμε τα συναισθήματα σκεφτήκαμε να δραματοποιήσουμε το νησί των συναισθημάτων. Κάναμε λοιπόν ένα νησί βάλαμε μέσα ένα δέντρο και τις βάρκες τις κάναμε με τις ομαδικές εργασίες που είχαμε κάνει κατά την διάρκεια της χρονιάς. Κάναμε μάσκες για τα συναισθήματα Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η αγάπη, η λύπη, η χαρά, το μίσος, ο θυμός, ο φόβος, ο πλούτος, η περηφάνια, η ζήλεια, η ανυπομονησία, η ευτυχία. Μια μέρα, η Γνώση είπε στους κατοίκους του νησιού ότι το νησί τους θα βούλιαζε και ότι θα έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να φύγουν από το νησί κι έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν. Η αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Γιατί η Αγάπη ήταν τόσο συνδεδεμένη με κάθε πράγμα που βρισκόταν πάνω στο νησί. Μα πως ν’ αφήσω το νησί… μετά από όσα έζησα εδώ; έλεγε η Αγάπη. Όμως την τελευταία στιγμή συνειδητοποιεί ότι το νησί βυθίζεται στ’ αλήθεια, και αντιλαμβάνεται πως αν δεν τα καταφέρει να φύγει, η αγάπη θα εξαφανιστεί για πάντα από προσώπου Γης. Έτσι, κατευθύνεται προς το ψηλότερο σημείο στο νησί. Πάει με την ελπίδα να δει από εκεί κάποιον από τους συντρόφους της και να τον παρακαλέσει να την πάρει μαζί του. Μάταια όμως κανένας δεν την βοηθάει Άρχισε να χάνει την ελπίδα ότι μπορεί να σωθεί. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή Αγάπη έλα προς τα δω. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου. Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν έφτασαν στη στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του. Η αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη γνώση. Γνώση ποιος με βοήθησε; Ο χρόνος απάντησε η γνώση. Ο χρόνος; Ρώτησε η αγάπη. Γιατί με βοήθησε ο χρόνος; Τότε η γνώση χαμογέλασε και με την βαθιά σοφία της είπε. Μόνο ο χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη. Δώσαμε στα παιδιά από ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιας και τραγουδήσαμε Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα, με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα. Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη, μ ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε μοναχά όπου υπάρχει αγάπη. Και σειρά είχαν οι γονείς να τραγουδήσουν και να χορέψουν παρέα με τα παιδιά τους. Επιασαν τις άκρες από το αερόστατο και πετάξαν τα μπαλόνια ψηλά ενώ τα παιδιά τραγουδούσαν το τραγούδι αξίζει ν αγαπάς. Στο τέλος φάγαμε και γλυκάκι οι μεγάλοι ένα νοστιμότατο μιλφέιγ από την κυρία Αναστασία και παγωτάκι τα παιδιά από την κυρία βέτα Η αγάπη σ’ ένα χαμόγελο παιδιού, μας ομορφαίνει και γλυκαίνει την ψυχή μας, σαν μια λάμψη, όπως ο φάρος του νησιού, ορίζοντες ν’ ανοίγει στη ζωή μας! Την ευτυχία πάντοτε μες στη ζωή, μας τη χαρίζουν οι μικρές καλές στιγμές μας, μία φιλία, ένα χαμόγελο γλυκό, μια προσμονή, μια σκέψη τρελή, σαν σε όνειρό μας! Αλήθεια, αξίζει σ’ αυτή τη ζωή, να αγαπάς και να σ’ αγαπάνε, να εκτιμάς την κάθε στιγμή, που εσύ γελάς, ενώ άλλοι πονάνε… Η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα μπορεί, τα πάντα στη ζωή να υπομένει, και να γελάει, και να πονάει, και να μπορεί, να συγχωρεί, να προχωρεί, να περιμένει… Αλήθεια, αξίζει σ’ αυτή τη ζωή, να αγαπάς και να σ’ αγαπάνε, να εκτιμάς την κάθε στιγμή, που εσύ γελάς, ενώ άλλοι πονάνε… Τα παρακάτω τραγουδια με πολύ πολύ αγάπη αφιερωμένα στα παιδάκια μου που όλη αυτή τη χρονιά ξεδιπλώσαμε τα συναισθήματά μας μιλήσαμε γελάσαμε κλάψαμε τρομάξαμε λυπηθήκαμε αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε συνεργαστήκαμε βοηθήσαμε νοιαστήκαμε. Και τι δεν κάναμε και τι δεν νιώσαμε!!! Σας αγαπώ μικρούλια μου!!!!!!!!!!!!!!! Σας αγαπώ για όλες αυτές τις υπέροχες στιγμές που πέρασα μαζί σας!!!!!!!! Ευχαριστώ τις συναδέλφισσες και φίλες μου Μαρία Παπαδοπούλου και Σταυρούλα Αυγητίδου από το 5ο νηπιαγωγείο Δράμας για τις ωραίες ιδέες που μου δώσανε μια μέρα πίνοντας το καφεδάκι μας στο σπήλαιο του Μααρά.
Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματα δουλεύονται όλη τη χρονιά και σε κάθε στιγμή, παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση έχει θέμα "τον θυμό και τρόπους διαχείρισής του" επειδή οι περισσότεροι που δουλεύουμε τα ΒΗΜΑΤΑ βρισκόμαστε πάνω κάτω σ αυτό το μάθημα. Αφού λοιπόν διαβάσαμε τα υπέροχα 4 βιβλία για τα συναισθήματα της Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, συζητήσαμε για το καθένα, πώς νιώθουν οι ήρωες, τι σκέφτονται, πώς αντιδρούν, γιατί, τι συνέπειες έχει η συμπεριφορά τους στους άλλους, πώς αλλιώς θα μπορούσαν ν αντιδράσουν.....Και στη συνέχεια το προχωρήσαμε σε πιο προσωπικό επίπεδο. Καθένας που ήθελε να μας μιλήσει (όλοι δηλαδή), έπρεπε να διαλέξει μια μάσκα, να τη φορέσει και να μας μιλήσει για το αντίστοιχο συναίσθημα. Παρατηρήσαμε στον καθρέφτη πώς νιώθουμε το θυμό μας στο σώμα μας, στην καρδιά και στο μυαλό μας και συζητήσαμε για το πώς αντιδρούμε όταν θυμώνουμε.. Είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να τα νιώθουμε κι ότι συνήθως εμφανίζονται σε δυάδες. Χαρά-λύπη, φόβος-θυμός κλπ. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουμε, είναι το πώς αντιδρούμε: Επειδή όμως κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί έχει τη λύση του, που κουμπώνει σαν ένα παζλ, προτείναμε στους συμμαθητές μας, τρόπους εκτόνωσης που χρησιμοποιεί ο καθένας μας για να νιώσει καλύτερα :(πολύ βολικός ο τρόπος της Μαριάννας: τρώει ένα γλυκάκι και ηρεμεί!!!!) Έτσι βάλαμε σε αφισούλα τα βήματα με τα οποία χαλαρώνει η χελώνα Ηρεμία: 0 και αποφασίσαμε να τηρούμε το βασικό οδηγό: Η αγαπημένη μας νεράιδα , μας υπενθυμίζει τα βήματα διαχείρισης του θυμού μας καθημερινά: Όμως, για να μπορέσουμε να νιώθουμε πιο όμορφα, είναι νομίζω σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από μας κι όχι από τους γύρω μας.Ετσι λοιπόν, φτιάξαμε δύο ομόκεντρους κύκλους και τοποθετήσαμε στον έναν, τον μικρό, πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό μας και μας ταράζουν και στον μέσα κύκλο, πράγματα που μας επηρεάζουν και είναι μέσα μας...που είναι και περισσότερα...και πιο σημαντικά!! Παίξαμε με τις μάσκες των συναισθημάτων ενώνοντάς τες ανά δύο συναισθήματα, φορώντας τες και μιλώντας στην ολομέλεια για το αντίστοιχο βίωμα, φτιάχνοντάς τες παζλ, και παρατηρώντας τα σημάδια που δείχνει ένα πρόσωπο θυμωμένο, χαρούμενο, φοβισμένο... Φτιάξαμε το κλασικό θυμόμετρο για να μετράμε τον θυμό μας, τον πίνακα των συναισθημάτων, όπου μπορεί ο καθένας να δείξει το συναίσθημά του και να μας μιλήσει για αυτό, τις κούκλες των συναισθημάτων που τις παίρνουμε και δραματοποιούμε καταστάσεις, τα κουτιά "πώς νιώθω σήμερα;" όπου βάζουμε τα ονόματα μας στο αντίστοιχο κουτάκι, και τη γωνιά της ηρεμίας στο σπίτι των συναισθημάτων, που εκεί υπάρχουν: μια κούκλα για να την παίρνουμε αγκαλιά κι ένα cd με μουσική χαλαρωτική για να ακούσουμε, το τηλέφωνο που μπορούμε να μιλήσουμε με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, το μπουκάλι της ηρεμίας, για να το παρακολουθούμε και να ηρεμούμε , Βρήκαμε λέξεις που μας πληγώνουν και λέξεις που μας βοηθάνε να αισθανόμαστε όμορφα και τις καταγράψαμε. Παρατηρήσαμε ότι ήταν πιο έυκολο να βρούμε λέξεις που πληγώνουν τον άλλον...και βγάλαμε τα αντίστοιχα συμπεράσματα!!! Γίναμε ξωτικά και ζωγραφίσαμε το μαγικό χαλί των συναισθημάτων, με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθουμε και ανά 4 άτομα στην ομάδα, παρουσιάσαμε στην ολομέλεια ό,τι ζωγραφίσαμε. Ανεβαίνουμε πάνω και ταξιδεύουμε, στη χώρα των συναισθημάτων...Δεν είναι υπέροχο; Να και οι μασκούλες μας, φτιαγμένες από καπάκια από κρέμες, το ηφαίστειο του θυμού για να πετάμε μέσα ό,τι μας θυμώνει (θα το δείτε τελειωμένο αύριο), και το πρόσωπο με τις εκφράσεις,για να φτιάχνουμε τις εκφράσεις ανάλογα με τη λέξη που βάζουμε από κάτω... Δείτε και το σπιτάκι μας ολοκληρωμένο: (Η συνέχεια στην επόμενα ανάρτηση, που θα δείτε και τα πιο σημαντικά στοιχεία: τις απαντήσεις των παιδιών πάνω σε όλα αυτά και τις ζωγραφιές τους, μέσα στις οποίες ανοίγουν την ψυχούλα τους) Τις πρωτότυπες ιδέες για τις αφίσες, μπορείτε να τις δείτε όλες, στη σελίδα μας στο pinterest, στο φάκελο "συναισθήματα". ............................................
Και αφού δούμε το video του Noddy ΝΟΝΤΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Στη συνέχεια θα μελετήσουμε την αφίσα από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας " Πάνος Μυλωνάς" Και μετά θα φτιάξουμε τους κανόνες του
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΒΑΣΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΝ ΦΟΥΣΤΑΣ ΣΕ 10 ΒΗΜΑΤΑ. Ακολουθώντας τα βήματα μπορείτε εύκολα να δημιουργήσετε οποιοδήποτε πατρόν.
Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματα δουλεύονται όλη τη χρονιά και σε κάθε στιγμή, παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση έχει θέμα "τον θυμό και τρόπους διαχείρισής του" επειδή οι περισσότεροι που δουλεύουμε τα ΒΗΜΑΤΑ βρισκόμαστε πάνω κάτω σ αυτό το μάθημα. Αφού λοιπόν διαβάσαμε τα υπέροχα 4 βιβλία για τα συναισθήματα της Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, συζητήσαμε για το καθένα, πώς νιώθουν οι ήρωες, τι σκέφτονται, πώς αντιδρούν, γιατί, τι συνέπειες έχει η συμπεριφορά τους στους άλλους, πώς αλλιώς θα μπορούσαν ν αντιδράσουν.....Και στη συνέχεια το προχωρήσαμε σε πιο προσωπικό επίπεδο. Καθένας που ήθελε να μας μιλήσει (όλοι δηλαδή), έπρεπε να διαλέξει μια μάσκα, να τη φορέσει και να μας μιλήσει για το αντίστοιχο συναίσθημα. Παρατηρήσαμε στον καθρέφτη πώς νιώθουμε το θυμό μας στο σώμα μας, στην καρδιά και στο μυαλό μας και συζητήσαμε για το πώς αντιδρούμε όταν θυμώνουμε.. Είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να τα νιώθουμε κι ότι συνήθως εμφανίζονται σε δυάδες. Χαρά-λύπη, φόβος-θυμός κλπ. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουμε, είναι το πώς αντιδρούμε: Επειδή όμως κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί έχει τη λύση του, που κουμπώνει σαν ένα παζλ, προτείναμε στους συμμαθητές μας, τρόπους εκτόνωσης που χρησιμοποιεί ο καθένας μας για να νιώσει καλύτερα :(πολύ βολικός ο τρόπος της Μαριάννας: τρώει ένα γλυκάκι και ηρεμεί!!!!) Έτσι βάλαμε σε αφισούλα τα βήματα με τα οποία χαλαρώνει η χελώνα Ηρεμία: 0 και αποφασίσαμε να τηρούμε το βασικό οδηγό: Η αγαπημένη μας νεράιδα , μας υπενθυμίζει τα βήματα διαχείρισης του θυμού μας καθημερινά: Όμως, για να μπορέσουμε να νιώθουμε πιο όμορφα, είναι νομίζω σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από μας κι όχι από τους γύρω μας.Ετσι λοιπόν, φτιάξαμε δύο ομόκεντρους κύκλους και τοποθετήσαμε στον έναν, τον μικρό, πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό μας και μας ταράζουν και στον μέσα κύκλο, πράγματα που μας επηρεάζουν και είναι μέσα μας...που είναι και περισσότερα...και πιο σημαντικά!! Παίξαμε με τις μάσκες των συναισθημάτων ενώνοντάς τες ανά δύο συναισθήματα, φορώντας τες και μιλώντας στην ολομέλεια για το αντίστοιχο βίωμα, φτιάχνοντάς τες παζλ, και παρατηρώντας τα σημάδια που δείχνει ένα πρόσωπο θυμωμένο, χαρούμενο, φοβισμένο... Φτιάξαμε το κλασικό θυμόμετρο για να μετράμε τον θυμό μας, τον πίνακα των συναισθημάτων, όπου μπορεί ο καθένας να δείξει το συναίσθημά του και να μας μιλήσει για αυτό, τις κούκλες των συναισθημάτων που τις παίρνουμε και δραματοποιούμε καταστάσεις, τα κουτιά "πώς νιώθω σήμερα;" όπου βάζουμε τα ονόματα μας στο αντίστοιχο κουτάκι, και τη γωνιά της ηρεμίας στο σπίτι των συναισθημάτων, που εκεί υπάρχουν: μια κούκλα για να την παίρνουμε αγκαλιά κι ένα cd με μουσική χαλαρωτική για να ακούσουμε, το τηλέφωνο που μπορούμε να μιλήσουμε με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, το μπουκάλι της ηρεμίας, για να το παρακολουθούμε και να ηρεμούμε , Βρήκαμε λέξεις που μας πληγώνουν και λέξεις που μας βοηθάνε να αισθανόμαστε όμορφα και τις καταγράψαμε. Παρατηρήσαμε ότι ήταν πιο έυκολο να βρούμε λέξεις που πληγώνουν τον άλλον...και βγάλαμε τα αντίστοιχα συμπεράσματα!!! Γίναμε ξωτικά και ζωγραφίσαμε το μαγικό χαλί των συναισθημάτων, με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθουμε και ανά 4 άτομα στην ομάδα, παρουσιάσαμε στην ολομέλεια ό,τι ζωγραφίσαμε. Ανεβαίνουμε πάνω και ταξιδεύουμε, στη χώρα των συναισθημάτων...Δεν είναι υπέροχο; Να και οι μασκούλες μας, φτιαγμένες από καπάκια από κρέμες, το ηφαίστειο του θυμού για να πετάμε μέσα ό,τι μας θυμώνει (θα το δείτε τελειωμένο αύριο), και το πρόσωπο με τις εκφράσεις,για να φτιάχνουμε τις εκφράσεις ανάλογα με τη λέξη που βάζουμε από κάτω... Δείτε και το σπιτάκι μας ολοκληρωμένο: (Η συνέχεια στην επόμενα ανάρτηση, που θα δείτε και τα πιο σημαντικά στοιχεία: τις απαντήσεις των παιδιών πάνω σε όλα αυτά και τις ζωγραφιές τους, μέσα στις οποίες ανοίγουν την ψυχούλα τους) Τις πρωτότυπες ιδέες για τις αφίσες, μπορείτε να τις δείτε όλες, στη σελίδα μας στο pinterest, στο φάκελο "συναισθήματα". ............................................
Η συναισθηματική αγωγή βοηθάει τα παιδιά να εξερευνήσουν τον εσωτερικό τους κόσμο και να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους.
Και αφού δούμε το video του Noddy ΝΟΝΤΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Στη συνέχεια θα μελετήσουμε την αφίσα από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας " Πάνος Μυλωνάς" Και μετά θα φτιάξουμε τους κανόνες του
Santorini Secrets is the largest travel blog for Greece and the greek islands. Tips about Santorini , Mykonos , Atherns and Crete. Best Hotels, best restaurants, ferries and best things to do.
In Kindergarten, we offer children the opportunity to complete self-portraits throughout the year. They usually complete 6 self-portraits on a piece of white paper. These pieces are a powerful tool…
Απίστευτο και όμως αληθινό: Με αυτή την τεχνική θα κοιμηθείτε σε μόλις…60 δευτερόλεπτα. Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ, ANDREW WEIL, ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ «ΣΑΝ ΠΟΥΛΑΚΙ» Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κοιμηθούν εύκολα τα βράδια. Άλλος επειδή σκέφτεται τα προβλήματα...
Μαθαίνω τα γράμματα: Το γράμμα Α, α. Δωρεάν Εκτυπώσιμο Εκπαιδευτικό Υλικό για παιδιά νηπιαγωγείου - α' τάξης Δημοτικού καθώς και για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
Διαχείριση Συμπεριφοράς Μαθητών ΚΑΝΟΝΕΣ/ ΡΟΥΤΙΝΕΣ ΤΑΞΗΣ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ) Πινακίδα Ενημέρωση γονέων και συμβόλαιο μαθητών ...
Και αφού δούμε το video του Noddy ΝΟΝΤΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Στη συνέχεια θα μελετήσουμε την αφίσα από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας " Πάνος Μυλωνάς" Και μετά θα φτιάξουμε τους κανόνες του
