Ένα ξεχωριστό δώρο καλωσορίσματος προς τους μικρούς σας μαθητές με θέμα "3 κίτρινα μολύβια" για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, που δεν θα ξεχάσουν ποτέ.Εντελώς προσωποποιημένο. Τα παιδιά μπορούν να γράψουν τα δικά τους στοιχεία τους μόνα τους ή με τη βοήθεια του γονέα ή του δασκάλου.Απευθύνεται τόσο εκπαιδευτικούς παιδικών σταθμών, προνήπιων, νηπιαγωγείων, δημοτικών σχολείων όσο και σε γονείς που θέλουν να δώσουν μια “back to school” ατμόσφαιρα.Αποτελείται από 2 σελίδες, στην πρώτη υπάρχει χώρος για το όνομα της δασκάλας και στη δεύτερη για το όνομα του δασκάλου. ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ! 🖨 ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ;Στείλτε μας μήνυμα στο chat του www.diplomart.eu, στα emails [email protected] και [email protected] ή καλέστε στο +30 694 9988 690 για να σας ενημερώσουμε για την διαδικασία, την κοστολόγηση και την αποστολή.

Πρόκειται για το πολύ γνωστό και αγαπημένο παιχνίδι των παιδικών μας χρόνων. Το παιχνίδι που όταν βαριόμασταν μικρά, οι γονείς μας, μας έβαζαν να

VIRALΕΙΔΗΣΕΙΣ Τα σπαρακτικά σημειώματα στο μνήμα της Βουγιουκλάκη και ο άστεγος που κοιμάται στον τάφο της 8 September 2024 Πασίγνωστη Ελληνίδα παραδέχεται: «Κουβαλούσα φρούτα στην Αθήνα και μετά παντρεύτηκα έναν από τους πιο πλούσιους Έλληνες» 7 September 2024 Ότι πρόκειται για το δημοφιλέστερο ανδρικό όνομα στην Ελλάδα το γνωρίζετε. Ξέρετε όμως για τις αρχαιοελληνικές καταβολές […]

Κοντά στις όχθες του ποταμού βρισκόταν η αρχαία Φιγάλεια και ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες.

Ένα ξεχωριστό δώρο καλωσορίσματος προς τους μικρούς σας μαθητές με θέμα "Σελίδα τετραδίου" για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, που δεν θα ξεχάσουν ποτέ.Εντελώς προσωποποιημένο. Τα παιδιά μπορούν να γράψουν τα δικά τους στοιχεία τους μόνα τους ή με τη βοήθεια του γονέα ή του δασκάλου.Απευθύνεται τόσο εκπαιδευτικούς παιδικών σταθμών, προνήπιων, νηπιαγωγείων, δημοτικών σχολείων όσο και σε γονείς που θέλουν να δώσουν μια “back to school” ατμόσφαιρα.Αποτελείται από 2 σελίδες, στην πρώτη υπάρχει χώρος για το όνομα της δασκάλας και στη δεύτερη για το όνομα του δασκάλου. ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ! 🖨 ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ;Στείλτε μας μήνυμα στο chat του www.diplomart.eu, στα emails [email protected] και [email protected] ή καλέστε στο +30 694 9988 690 για να σας ενημερώσουμε για την διαδικασία, την κοστολόγηση και την αποστολή.

Της Εύας Ζαχαριάδη Ρόζα Εσκενάζυ: Το πραγματικό όνομα της μεγάλης τραγουδίστριας Η κορυφαία ερμηνεύτρια του ρεμπέτικου τραγουδιού, Ρόζα Εσκενάζυ γεννήθηκε…

Μαλβίνα Κάραλη: Γεννήθηκε το 1954. Η καταγωγή της ήταν από τα Ψαρά και τη Θράκη. Η ίδια αποτέλεσε ένα άτομο, το οποίο ήθελε να εξερευνά διαρκώς τον κόσμο.

Αυτές τις μέρες στο Νηπιαγωγείο κάναμε παιχνίδια και δραστηριότητες για να μάθουμε το όνομά μας, να το συγκρίνουμε με των άλλων παιδιών, να μετρήσουμε τα γράμματα, να μάθουμε το αρχικό μας και να δούμε ποιοι έχουν το ίδιο αρχικό. Φτιάξαμε το βιβλίο που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ Στη συνέχεια δημιουργήσαμε έναν πίνακα με τα ονόματά μας, όπου ταυτόχρονα είχαμε τη δυνατότητα να μετρήσουμε τα γράμματα του ονόματός μας και να δούμε ποιο είναι ποιο μεγάλο και ποιο είναι πιο μικρό. Πήραμε όλοι το μολυβάκι με το όνομά μας και βρήκαμε το αρχικό μας: Σε χαρτόνι χωρισμένο σε τετραγωνάκια αριθμημένα , κόλλησε ο καθένας το αρχικό του: Έβρισκε τα γράμματα του ονόματός του και τα κολλούσε δίπλα στο αρχικό του, ώστε να σχηαμτίσει το όνομά του. Τους έφτιαξα ένα παιχνίδι, που το παίζουν στις ελεύθερες δραστηριότητες: Το όνομά μου είναι το πιο γλυκό: Έφτιαξα 3 τούρτες και πλαστικοποίησα τα γράμματα πολλές φορές. Τα αρχικά τους τα έφτιαξα σε ορθογώνιο σχήμα και τα μικρά σε cup cakes. Bρίσκουν το αρχικό και το τοποθετούν στη βάση και μετά τα υπόλοιπα γράμματα. (Βέβαια εδώ θα δείτε που το όνομα σχηματίζεται ανάποδα...αλλά είναι και αυτό μία εξάσκηση. Μετά το σχηματίζαμε κανονικά. Συγκρίνουν τις τούρτες cup cake τους και βλέπουν ποια είναι πιο ψηλή, πιο κοντή, πιο μεγάλη, πιο μικρή. Φτιάξαμε μία κατασκευή παιχνίδι για να την πάρουν στο σπίτι και να παίζουν με το όνομά τους. Σε ένα χαρτονάκι κάνσον που το έκοψα στο φάρδος του φακέλου και σε μήκος τόσο ώστε να χωράει το πλαίσιο με το όνομα και το φάκελο, κόλλησα αυτά: Τα παιδιά βρήκαν μέσα στο φακελάκι τα γράμματα του ονόματός τους σε κυκλάκια και το κεφάλι μιας κάμπιας. Τα έκοψαν και είδαν ότι αν τα βάλουν στη σειρά σχηματίζουν το όνομά τους. Έκοψαν, ζωγράφισαν και κόλλησαν τον εαυτό τους να κρατάει το χαρτονάκι: Με τέμπερα και μπατονέτα στόλισαν το όνομά τους: Και το παιχνίδι άρχισε: Και τώρα θα το βάλουμε στο φακελάκι και θα το πάρουμε στο σπίτι να παίζουμε:

Πραγματικό όνομα Χρήστος Τζορμπατζόγλου.Ο Χρήστος Ζορμπάς έχει στο ενεργητικό του πάνω από 50 ταινίες, συμμετείχε σε εκλεκτές συνεργασίες στον ελληνικό

Γλώσσα Ε' Δημοτικού - Επαναληπτικό 1ης ενότητας Γλώσσα Ε' Δημοτικού - Επαναληπτικό 2ης ενότητας Γλώσσα Ε' Δημοτικού ...

Ο Άγιος που έχει αφιερωμένη μόνο μια εκκλησία στο όνομα του σε όλη την Ελλάδα, δεν είναι άλλος από τον Όσιο Νείλο τον Μυροβλύτη. | orthodoxia.online | ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - Ορθοδοξία

Ένα ξεχωριστό δώρο καλωσορίσματος προς τους μικρούς σας μαθητές με θέμα "Σχολείο-Καρπούζι" για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, που δεν θα ξεχάσουν ποτέ.Εντελώς προσωποποιημένο. Τα παιδιά μπορούν να γράψουν τα δικά τους στοιχεία τους μόνα τους ή με τη βοήθεια του γονέα ή του δασκάλου.Απευθύνεται τόσο εκπαιδευτικούς παιδικών σταθμών, προνήπιων, νηπιαγωγείων, δημοτικών σχολείων όσο και σε γονείς που θέλουν να δώσουν μια “back to school” ατμόσφαιρα.Αποτελείται από 2 σελίδες, στην πρώτη υπάρχει χώρος για το όνομα της δασκάλας και στη δεύτερη για το όνομα του δασκάλου. ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ! 🖨 ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ;Στείλτε μας μήνυμα στο chat του www.diplomart.eu, στα emails [email protected] και [email protected] ή καλέστε στο +30 694 9988 690 για να σας ενημερώσουμε για την διαδικασία, την κοστολόγηση και την αποστολή.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου σφράγισε με την παρουσία και την πολιτική του δράση την περίοδο της Μεταπολίτευσης και υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς

Name/Όνομα: Ντιτρίχια η κολλώδης ποικ. η στενόφυλλη Scientific name/Επιστημονικό όνομα: Dittrichia viscosa subsp. angustifolia (Bég.) Greuter Common name/Κοινό όνομα: False yellowhead, Woody fleabane, Sticky fleabane, Yellow fleabane, Κόνυζος Family/Οικογένεια: ASTERACEAE Description Perennial plant or subshrub, growing up to 1,5m high. Stems many, erect, branched, green when young, pale brown at maturity, cylindrical, hairy, glandular and sticky with longitudinal narrow...

Εκκλησιαστική γιορτή σήμερα Σάββατο, 27 Ιουλίου 2024, σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Παντελεήμων ο Μεγαλομάρτυς και Ιαματικός | orthodoxia.online | ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - Ορθοδοξία

Μαθηματικά Ε΄ - Επαναληπτικό 1ης Ενότητας, Κεφ. 1-6 Μαθηματικά Ε΄ - Επαναληπτικό 2ης Ενότητας, Κεφ. 7-13 Μα...

Ανακαλύπτοντας χωριά με την ονομασία Χηλή στον Εύξεινο Πόντο και στο Βόσπορο. Οι ξεχασμένες ιστορίες τους...

Άγγλος ποιητής, ηγετική μορφή του ρομαντισμού κι ένας από τους πιο ένθερμους φιλέλληνες, που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία της Ελλάδας.

Βολτάρουμε στην περιοχή με τα όμορφα κτίρια και την ενδιαφέρουσα ιστορία, χαζεύουμε τη βίλα Αλλατίνι και σημειώνουμε τρία σημεία «φαγητικού» ενδιαφέροντος.

Το όνομα της μυστηριώδες: «X-Beach». Το σκηνικό στο οποίο βρίσκεται είναι επίσης μυστηριώδες αλλά και μαγευτικό.Μυστηριώδες γιατί η συγκεκριμ�

Και γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό επίθετο;

Σας αποκαλύπτω το όνομα και το πρόσωπο του αντιχρίστου και θα συγκλονιστείτε όλοι ανεξαιρέτως, από ένα απίστευτο γεγονός! Όταν είχε π... Σας αποκαλύπτω το όνομα και το πρόσωπο του αντιχρίστου και θα συγκλονιστείτε όλοι ανεξαιρέτως, από ένα απίστευτο γεγονός! Όταν είχε πεί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στους Ιουδαίους στο Ιωά Ε 43: "ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε", ποιο πρόσωπο εννοούσε; Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απαντά: «Τον αντίχριστον ενταύθα αινίττεται (=υπαινίσσεται)». Αγαπητοί χριστιανοί Ξεκινώ να γράφω αυτό το άρθρο σήμερα στην 5 το απόγευμα στις 29 Αυγούστου, ημέρα ανάμνησης του γεγονότος της Αποτομής της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. (Όποιος αναγνώστης αυτού του άρθρου βιάζεται να μάθει το όνομα και να δεί το πρόσωπο του αντιχρίστου, να πάει στο τέλος του άρθρου, για να το μάθει αμέσως, αλλά του προλέγω ότι θα συγκλονιστεί. Το άρθρο αυτό είναι καλό να διαβαστεί ολοκληρο και σας υπόσχομαι ότι θα το ενημερώνω συνέχεια). Αγαπητοί χριστιανοί Σε λίγες ημέρες στις 13 Σεπτεμβρίου του 2105, στο Ισραήλ περιμένουν την άφιξη του αντιχρίστου. Δεν ξέρω όμως άν όντως θα πάει στο Ισραήλ τότε και άν θα είναι ο αντίχριστος που αποκαλύπτω εγώ εδώ, σήμερα, σε αυτό το άρθρο. Αισθάνομαι την ανάγκη ώς χριστιανός να μεταφέρω κάποια στοιχεία, που έχω βρεί για τον ερχόμενο αντίχριστο, που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Ο αντίχριστος Λέγοντας αντίχριστος θα πρέπει να δώσουμε και την εννοιολογική περιγραφή της λέξης:"αντίχριστος είναι αυτός, που αρνείται τον Πατέρα και τον Υιό" (Α' Επιστ. Ιωάνν. Β. 22). Αναφέρει η Αγία Γραφή επίσης, πως θα υπάρχουν κι άλλα αντίχριστα πρόσωπα: "ακούσατε ότι έρχεται ο αντίχριστος και τώρα πολλοί είναι αντίχριστοι" (Α' Ιωάνν. Β' 18), αλλά ένας θα είναι ο τελευταίος κι ο πραγματικός υιός του σατανά. Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει: "αλλά αυτός (ο αντίχριστος) δεν θα γίνει άνθρωπος, σαν την γέννηση του Κυρίου (θεάνθρωπος), αλλά θα είναι αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος θα γεννηθεί από την πορνεία του ίδιου του ανθρώπου και θα υποδεχθεί όλες τις ενέργειες του σατανά". Αυτή η πορνεία δεν είναι άλλη από την προσπάθεια και την αλαζονεία του ανθρώπου να γίνει ο ίδιος Θεός, αρνούμενος κατά συνέπεια τον Θεό και τον Ιησού Χριστό. Αυτή η πορνεία μας οδήγησε στην γέννηση του αντιχρίστου. Η μίμηση και η αντιγραφή συνεχίζεται. Ο άνθρωπος που εντάσ­σεται στην Χριστιανική Εκκλησία βαπτίζεται και παίρνει την σφραγίδα του χρίσματος, η οποία τίθεται στο μέτωπο, στα χέρια και σ’ άλλα ση­μεία του σώματος του. Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου. Αλλά, και ο Αντίχριστος, θέλει να έχει την δική του σφραγίδα, με την οποία θα σφραγίζει τους πιστούς του. Αποκ Ιωα. ΙΓ'16 "και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, Αποκ Ιωα. 17 και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι η πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Το χάραγμα του αντίχριστου (666) θα το φέρουν οι άνθρωποι, που θα προσκυνήσουν τον διάβολο, καθώς μόνο αυτοί, που θα φέρουν το χάραγμα, θα μπορούν να αγοράσουν ή να πουλήσουν προϊόντα και τροφή για να επιζήσουν. Βλέπουμε το χάραγμα στις μέρες μας να εφαρμόζεται με την «μέθοδος του βατράχου». Τι συμβαίνει δηλαδή λέγοντας ότι "εφαρμόζεται με την μέθοδο του βατράχου"; Όταν θέλεις να ζεματίσεις τον βάτραχο, δεν το επιτυγχάνεις ρίχνοντάς τον κατευθείαν στο βραστό νερό, διότι αντιδρά αμεσότατα και φεύγει. Είναι αποτελεσματικότερο να τον βάλεις στο χλιαρό νερό, το οποίο του δημιουργεί ωραία αίσθηση, και στην συνέχεια ενώ το νερό θερμαίνεται, βράζει ο βάτραχος και πεθαίνει λέγοντάς σου και «ευχαριστώ». Έτσι με την «μέθοδο του βατράχου» σήμερα μας οδηγούν στο χάραγμα. Πρώτα μας λένε να μη χρησιμοποιούμε χρήματα, διότι κυκλοφορούν πλαστά ή γιατί υπάρχουν κλέφτες και τα κλέβουν. Μετά μας παρακινούν - μέσω διαφημίσεων και όχι μόνον - να χρησιμοποιούμε πιστωτικές ηλεκτρονικές κάρτες και επειδή, μας λένε, τις πιστωτικές κάρτες μπορεί να μας τις κλέψουν κι αυτές, μας συμβουλεύουν και προωθούν την ιδέα να βάλουμε το τσιπάκι ή οποιοδήποτε άλλο ηλεκτρονικό χάραγμα στο δεξί μας χέρι και στο μέτωπο, το οποίο φέρει τον αριθμό 666. Εδώ προκύπτουν κάποιες σημαντικές ερωτήσεις. Α΄ Ερώτηση: Τι είναι το χάραγμα; Η λέξις χάραγμα υπενθυμίζει ανατολίτικα αφεντικά παλαιών καιρών που χάραζαν στο χέρι ή στο μέτωπο των δούλων τους κάποιο ή κάποια γράμματα που υποδήλωναν ποιοι τους κατείχαν. Οι ερμηνευτές μας βεβαιώνουν ότι η λέξη χάραγμα σημαίνει την σφραγίδα του αυ­τοκράτορα. Έτσι το να δώσεις σε κάποιον χάραγμα ερμηνεύεται, να τον σφραγίσεις. Β΄ Ερώτηση: Γιατί το 666 είναι διαβολικό; Διότι ο σατανάς διέβαλε τον Τριαδικό Θεό στον Ουρανό. Ζήτησε, ο Εωσφόρος, να γίνει όμοιος με τον Θεό στους ούρανούς και είπε: «Αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τον θρόνον μου, έσομαι όμοιος τω Υψίστω». Γι’ αυτό και γκρεμίστηκε από τον Θεό στον Άδη, αυτός και όσοι άγγελοι τον πίστεψαν και τον ακολούθησαν. Όλοι αυτοί έγιναν δαίμονες, πονηρά πνεύματα, ο δε αρχηγός τους ονομασθηκε από τότε Σατανάς, πού σημαίνει ο αντικείμενος στον Θεό, ο αντάρτης, ο εχθρός και πολέμιος του Θεού. Ο αρχηγός των αγγέλων αυτών, ο Εωσφόρος, ο Σατανάς, είναι ο πατήρ του ψεύδους, όπως Αυτός ο Ίδιος ο Κύριος τον ονομάζει. Είναι ο πειραστής, ο δράκων της αποκάλυψης, ο όφις ο αρχαίος, πού παρουσιάσθηκε και στην Εύα για να την παρασύρει στην παρακοή και την άμαρτία, ο Βελίαρ, ο Βεελζεβούλ κατά την Καινή Διαθήκη, ο πλάνος και ο πλανών την οικουμένην, με θανάσιμο μίσος κατά του Θεού και με τυφλό πάθος κατά του ανθρώπου, ο ανθρωποκτόνος. Όμοιοι με αύτόν είναι και οι δαίμονές του. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας βεβαιώνουν ότι οι δαίμονες δεν δημιουργήθηκαν από τον Θεό ακάθαρτοι, ούτε ή φύση τους ήταν πονηρή. Ήταν άγγελοι ελεύθεροι και άϋλοι, με Θεογνωσία, καθαρότητα και αγαθότητα, πού έκαναν όμως κακή χρήση της ελευθερίας, με την οποία τους είχε προικήσει ο Θεός. Δεν έμειναν στην θέση, που τους είχε βάλει ο πανάγιος Δημιουργός, αλλά Τόν ύβρισαν με την υπερηφάνειά τους και ξέπεσαν από τα ουράνια. Ο μέγας Αθανάσιος μας λέγει: Ο Εωσφόρος δεν έπεσε από τον ουρανό και έγινε σατανάς έξ αιτίας της πορνείας ή της μοιχείας ή της κλοπής ή του φόνου, αλλά από την ύπερηφάνειά και την άλαζονεία του. Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας αναφέρει ότι τον Εωσφόρο διάβολο τον εξέβαλε, από την ούράνια αυλή Του, ο Θεός, όταν τόλμησε να σκεφθή το«έσομαι όμοιος τω Υψίστω».Φαντάστηκε ότι μπορεί αυτός, που ήταν κτίσμα και ποίημα, να ανεβεί στή φύση και στην εξουσία τού τριαδικού Θεού. Καί όχι μόνον αύτό, συμπληρώνει ο μέγας Βασίλειος, αλλά φαντάστηκε, ότι μπορεί να γίνει και σύνθρονος με Εκείνον, πού είχε το κράτος και την παντοκρατορική εξουσία σε ολόκληρη τη δημιουργία. Κατά τη φύση τους, λοιπόν, οι δαίμονες είναι πονηρά πνεύματα, με νου και με θέληση. Ηταν άρχικά άϋλα πνεύματα, αγαθά, αναμάρτητα, αλλά «μή τηρήσαντες την εαυτών αρχήν», ένεκα ύπερηφανείας, εξέπεσαν και «δεσμοίς άϊδίοις ύπο ζόφον (αύτούς ο Θεός) τετήρηκεν», όπως μας βεβαιώνει στην Καθολική του επιστολή ο απόστολος Ίούδας. Άρα ή κακία τους δεν βρίσκεται μεσα στή φύση τους, που υπήρξε αγαθή, αλλά στην προαίρεσή τους. Από αυτή την προαίρεσή τους, έγινε κακή χρήση της ελευθερίας τους, και μετά την πτώση τους απέκτησαν αταλάντευτη κλίση πρός το κακό. Ο διάβολος δεν μετανοεί, διότι άν πεί: "ήμαρτον", άν πεί "Θεέ μου, συγχώρεσέ με", θά γίνει ξανά άγγελος φωτός. Αλλά, δεν το λέει και δεν θά το πεί ποτέ. Η Ελληνική Γλώσσα, όμως, την οποία πολεμούν όλοι οι ανθέλληνες, μισέλληνες καιαντορθόδοξοι, μάς κατευθύνει με τα αριθμογράμματά της και σχεδόν μας πιστοποιεί, ότι το 666, ο σατανάς, όντως είναι αντίθετος με τον Τριαδικό Θεό. Πώς; Άν πάρουμε τις λέξεις ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ θα δούμε τα αριθμογράμματα αυτής της αθάνατης Ελληνικής Γλώσσας να μας δίνουν τον αριθμό 999! (σας βοηθάω και σας στέλνω κατευθείαν εδώ: http://www.lexarithmos.gr/?page_id=104και κρατήστε ώς κόρη οφθαλμού αυτή την ιστοσελίδα, διότι μέσω αυτής θα εκπλαγείτε, όταν σε λίγο θα σας αποκαλύψω το όνομα του αντιχρίστου. Αντιγράψτε την διεύθυνση και επικολήστε την σε έναν νέο παράθυρο του explorer. Μετά γράψτε στο λευκό κενό, που υπάρχει, τις λέξεις ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ και πατήστε την λέξη Υποβολή. Θα δείτε να σας εμφανίζεται ο αριθμός 999. Το 666 ο αντίχριστος δηλαδή, είναι αντίθετος με τον ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ 999). Τρίτη ερώτηση: Γιατί ο σατανάς θέλει να μας βάλει το σημάδι του, το 666 στο δεξί μας χέρι και στο μέτωπο; Ποίος είναι δηλαδή ο "στόχος" του; Ο διάβολος μισεί και φθονεί τον άνθρωπο, επειδή είναι πλασμένος «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν» τού Θεού. Θέλει να τον χωρίσει από τον Δημιουργό Του. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα, για να δείτε πώς χωρίζει ο διάβολος τον άνθρωπο από τον Δημιουργό Του και πόσο επικίνδυνο, για τον χριστιανό, είναι το χάραγμα 666 στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο. Μπορείτε να φάτε μια ωραία τούρτα, ακόμη και με ένα χρυσό κουτάλι, το οποίο είναι θα πασαλειμμένο με θανατηφόρο δηλητήριο, όπως το κυάνιο; Όχι. Δεν μπορείτε. Έτσι λοιπόν, δε μπορείτε να κάνετε πλέον το σταυρό σας, όταν θα έχετε το χάραγμα του αντιχρίστου στο δεξί χέρι σας και στο μέτωπο, διότι θα είστε πλέον δούλοι του άλλου "Κυρίου". (Δείτε τι σημαίνει ο σταυρός για τον χριστιανό εδω: http://4479-4479.blogspot.gr/) Το σώμα του ανθρώπου είναι σκεύος ιερό, πολύ αξιοπρόσεκτο και πολύ τίμιο. Την τιμιότητα και ιερότητά του εξαίρουν πολλά περιστατικά και γεγονότα· και πρώτα-πρώτα ότι: – Ο ίδιος «ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο» (Γεν. β΄ 7). «Καταξιοί ιδία χειρί διαπλάσαι το ημέτερον σώμα» (Μέγας Βασίλειος). «Ουκ είπεν απλώς εποίησεν αλλ’ έπλασεν», για να δείξει την ξεχωριστή στοργή του. Από τα χέρια του Πανσόφου Καλλιτέχνη βγαλμένο το ανθρώπινο σώμα είναι απαράμιλλο καλλιτέχνημα. Στον πηλό του τύλιξε το θείο χρυσό του, την ψυχή! – Αυτός ο Λόγος του Θεού, όταν ήρθε στον κόσμο, καταδέχτηκε να γεννηθεί από την Παρθένο Μαρία με το δικό μας σώμα, «ίνα τιμήση την σάρκα και αυτήν την θνητήν»(Γρηγ. Παλαμάς). Ο Λόγος έγινε σώμα! «Ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α΄ 14). Έτσι το σώμα του ανθρώπου έγινε σώμα του Θεού! – Ύστερα πάλι όταν ανελήφθη στους ουρανούς ο Κύριος Ιησούς, δεν το άφησε, αλλά αναστημένο, αφθαρτοποιημένο το πήρε μαζί του και κάθισε έτσι «εν δεξιά του Πατρός». Με αφάνταστη δόξα ο Κύριος περιέβαλε το σώμα μας. Το ύψωσε και το μεγάλυνε πιο πάνω από τους αγγέλους. – Ακόμη η θεόπνευστη Γραφή, με το στόμα του αποστόλου Παύλου, το ονομάζει ναό του Αγίου Πνεύματος! «Ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστιν;» (Α΄ Κορ. στ΄ 19). Δεν ξέρετε πως το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα σας; Ναι, από την ημέρα που μας βάφτισαν, το σώμα μας έγινε ναός του Αγίου Πνεύματος. Και με το άγιο Χρίσμα πήραμε τη σφραγίδα του. «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου».Σαν τα πρόβατα που τα σημαδεύει ο τσοπάνος, για να διακρίνονται πως είναι δικά του. – Αναδεικνύεται δε το σώμα μας σ’ έναν πραγματικό αχειροποίητο ναό Θεού ζώντος, όταν κατά το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας κοινωνούμε το άχραντο Σώμα και το πανάγιο Αίμα του Χριστού. Τότε πράγματι μπορούμε να πούμε πως:"ο Θεός ενοικεί μέσα μας και εμπεριπατεί" (Β΄ Κορ. στ΄ 16). Ο στόχος του αντίχριστου λοιπόν είναι, να χάσουν οι άνθρωποι την πίστη τους, στη Θεότητα του Χριστού. Δ΄ Ερώτηση: Και γιατί χξς; Ο αντίχριστος στην Αγία Γραφή είναι στιγματισμένος με τα γράμματα χξς ή τον αριθμό 666. Μεταξύ των γραμμάτων της λέξεως Χριστός παρεμβάλλεται το οφιοειδές γράμμα ξ; (με τη μορφή του φιδιού εμφανίστηκε ο σατανάς στον παράδεισο). Κοιτάξτε προσεκτικά: Χριστός .... Χ--ξ---ς Όπώς είδαμε και ανωτέρω τα αριθμογράμματα των δύο λέξεων: ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, σύμφωνα με την Ελληνική Αλφάβητο - μας δίνουν τον αριθμό 999, όπου: Τ=300, Ρ=100, Ι-10, Α=1, Δ=4, Κ=20, 0=70 και Σ=200. (300+100+10+1+4+10+20+70+200=999) Αντίχριστος (666) λοιπόν, είναι αυτός που: · Είναι αντίθετος με τον Τριαδικό Θεό (999). · Αρνείται τον Τριαδικό Θεό. · Αντιτάσσεται στο θέλημα και στις εντολές Του. · Αρνείται τη Θεότητα του Χριστού. · Αντιστέκεται στην Αλήθεια Του και συμφωνεί ή υπηρετεί το ψεύδος και την απάτη του διαβόλου. · Καταπατεί τον Νόμο του Θεού και με τα έργα του γίνεται υπηρέτης και συνεργός στα σχέδια και τις παγίδες του σατανά. · Είναι αντίθετος του Χριστού και πολέμιος της διδασκαλίας Του. · Φθονεί την ψυχική ευτυχία του ανθρώπου. · Είναι εχθρός του Ευαγγελίου. Ε΄ Ερώτηση: Γιατί ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο, από την εποχή του Αδάμ έως και σήμερα να μας πειράζει; Ο διάβολος δεν έχει καμία εξουσία πάνω στον άνθρωπο χωρίς την άδεια το Θεού και τη δική μας θέληση. Ο Θεός του επιτρέπει να μας πειράζει, διότι σέβεται τη δική μας ελευθερία, και θέλει μόνοι μας να διαλέξουμε ή το δρόμο της ζωής και της τήρησης των εντολών τού Θεού ή το δρόμο της βίας και της καταστροφής και τής απομάκρυνσης από το Θεό. Ήρθαμε στη γή για να καταλάβουμε τι σημαίνει αδικία, αχαριστία, αφόρητο κρύο, αφόρητη ζέστη, πείνα, ασθένειες, θάνατος και ακυβερνησία για να καταλάβουμε όλοι μας ότι χωρίς την διακυβέρνηση του Θεού και Δημιουργού μας δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι! Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού του Ζώντος, μέσω του Ευαγγελιστού Ιωάννη, μας απεκάλυψε, τι θα κάνει ο αντίχριστος όταν έλθει: Αποκ Ιωα. ΙΓ'16 "και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς η επί των μετώπων αυτών, Αποκ Ιωα. 17 και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι η πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου η τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Μας απεκάλυψε όμως και με ποιο τρόπο, θα αναγνωρίσουμε τον αντίχριστο. και συνεχίζει: Αποκ Ιωα. ΙΓ'18: Ώδε η σοφία εστίν. ο έχων νούν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστίν, και ο αριθμός αυτού χξς (666) Όπως αναλογίζεται κανείς, ο αντίχριστος θα έχει τον αριθμό χξς (666). Ποιος είναι αυτός ο αριθμός όμως; Τα γράμματα που χρησιμοποιούνται είναι τα γνωστά 24 συν μια μορφή του δίγαμμα =6, του σαμπί=900 και μια του κόππα=90. Το χξς, βάσει των Ελληνικών αριθμογραμμάτων,μας δίνουν όντως τον αριθμό του αντιχρίστου666. Σας αποκαλύπτω το όνομα και το πρόσωπο του αντιχρίστου Ο σπουδαίος δογματικός Πατέρας, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός κατ’ εξοχήν συστηματικός Θεολόγος στο έργο του «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» γράφει: «Οποιοσδήποτε βέβαια που δεν ομολογεί ότι ο Υιός του Θεού και Θεός σαρκώθηκε και είναι τέλειος Θεός και έγινε τέλειος άνθρωπος, ενώ συνάμα παρέμεινε Θεός, είναι αντίχριστος. Αλλά ιδιαίτερα και κατ’ εξοχήν αντίχριστος λέγεται ο ερχόμενος κατά το τέλος του κόσμου (ὅμως ἰδιοτρόπως καὶ ἐξαιρέτως Ἀντίχριστος λέγεται ὁ ἐπὶ τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος ἐρχόμενος)». Εδώ καταδεικνύεται σαφώς ότι η Γραφή κάνει λόγο για συγκεκριμένο αντίχριστο. Επίσης ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι είναι «ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν η σέβασμα, ώστε αυτόν εις τον ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι, αποδεικνύντα εαυτόν ότι εστί Θεός». Είναι ολοφάνερο ότι ο Απόστολος Παύλος δεν αναφέρεται σε μια απρόσωπη πολιτική εξουσία ή στο κακό γενικά, ούτε βέβαια στους αιρετικούς εκείνους μόνο, που δεν ομολογούν τον «Ιησούν Χριστόν ερχομενον εν σαρκί» (Β΄ Ιω. 1, 7) αλλά σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα έχει τον σατανά να ενεργεί μέσα του και δι’ αυτού. Αυτός θα δείξει κάθε δύναμη, όχι όμως αληθινά αλλά όλα τα έργα του θα είναι απατηλά και θα πλανούν εκείνους που θα τα παρακολουθούν· διότι πρόκειται να κάνει σημεία και τέρατα ψεύδους, δηλαδή ψευδή, που θα οδηγούν στο ψεύδος και την πλάνη εκείνους που του δίδουν προσοχή. Αυτά τα προλέγει ο Παύλος για να μην πλανηθούν οι άνθρωποι εκείνοι που θα υπάρξουν τον καιρό του αντιχρίστου. Ποιός είναι όμως αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Είναι ο προφητευόμενος ερχόμενος αντίχριστος. Ποιός είναι λοιπόν αυτός ο ερχόμενος αντίχριστος; Ο αντίχριστος είναι ο David Mayer de Rothschild. Ναι καλά διαβάζετε και θα σας το αποδείξω αμέσως τώρα, με έναν τρόπο που θα σας εκπλήξει όλους. Εδώ συμβαίνει κάτι θεϊκό, συγκλονιστικό!!! Άν γράψουμε το όνομα του David Mayer de Rothschild, με ελληνικά γράμματα όπως το προφέρουμε, δηλαδή, αν γράψουμε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.lexarithmos.gr/?page_id=104, το όνομα του David Mayer de Rothschild ώς ακολούθως: ΔΑΒΙΔ ΜΑΥΕΡ ΝΤΕ ΡΟΘTΣΑΙΛΝΤ, εμφανίζεται....δεν μπορώ να το πιστέψω, πραγματικά και θα το δείτε κι εσείς ένα παράξενο θέαμα....που θα σας συγκλονίσει, εμφανίζεται ένας σταυρός, ανάμεσα στα γράμματα του όνοματος του αντιχρίστου ροθtσαιλντ! Δείτε το σε μεγαλύτερους χαρακτήρες ροθtσαιλντ Όμως και στο Χξς παρεμβάλεται το οφιοειδές γράμμα ξ ανάμεσα από τα γράματα Χ και ς, της λέξης Xριστός και δημιουργείται το Χ----ξ------ς,=χξς=666. (Ο αντίχριστος θέλει να "πάρει την θέση" του Σωτήρα και Μεγάλου Θεού Ιησού Χριστού στη γή, κατά τον ίδιο τρόπο, που ήθελε να είναι σύνθρονος με τον Τριαδικό Θεό στον Ουρανό. Το είχε πεί στους Ιουδαίους ο Χριστός στο Ιωά Ε 43: "ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε".) Συγκλονίστηκα, όταν έγραψα το όνομά του και....εμφανίστηκε ο σταυρός ανάμεσα στο όνομά του και ο αριθμός 1692=18=6+6+6=666. Δείτε το: δαβιδ μαυερ ντε ροθtσαιλντ = 1692 Αποκ Ιωα. ΙΓ'18: Ώδε η σοφία εστίν. ο έχων νούν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστίν, και ο αριθμός αυτού χξς (666) αριθμός του ανθρώπου είναι ο 1692=1+6+9+2=18=6+6+6=666!!! Εμφανίζεται ο σταυρός ανάμεσα στο όνομα του ΔΑΒΙΔ ΜΑΥΕΡ ΝΤΕ ΡΟΘTΣΑΙΛΝΤ (David Mayer de Rothschild) Πατήστε πάνω στην αριστερή εικόνα για να ανοίξει. Δείτε το και μόνοι σας: Γράψτε εδώ: http://www.lexarithmos.gr/?page_id=104, μόνο την λέξη ΤΣΑΙΛΝΤ και θα δείτε ότι ο σταυρός δεν εμφανίζεται. Γράψτε μετά, ξανά ολόκληρο το όνομά του ΔΑΒΙΔ ΜΑΥΕΡ ΝΤΕ ΡΟΘTΣΑΙΛΝΤ ή μόνο το ΡΟΘTΣΑΙΛΝΤ και θα δείτε ότι ο σταυρός εμφανίζεται πάλι: δαβιδ μαυερ ντε ροθ tσαιλντ =1692=18=6+6+6=666 Στη φωτογραφία βλέπουμε τον David Mayer de Rothschild να είναι ξαπλωμένος ανάμεσα σε κενά πλαστικά μπουκάλια! Ο "καλός" ..οικολόγος που θέλει να σώσει τον πλανήτη.... Μήπως η εικόνα αυτή, σας θυμίζει κάτι ή καλύτερα κάποιον; Ο David Mayer de Rothschild μιμείται (με την στάση του σώματός του) τον εσταυρωμένο Ιησού Χριστό! Πιο συγκεκριμένα βλέπουμε το έντονο φως που πέφτει στο κεφάλι του (φωτοστέφανο), έχει απλωμένα τα χέρια του (σταύρωση) και τέλος ενώνει χαμηλά τα πόδια του (σαν να είναι καρφωμένα από ένα καρφί)! Μήπως θέλει να δείξει ότι σταυρώνεται κι αυτός, για να μάς σώσει; Υπάρχει βέβαια μια σημαντική διαφορά, τα χέρια του, δεν είναι "καρφωμένα" από καρφιά και οι παλάμες "κοιτάνε" προς τα μέσα! Αυτή η λεπτομέρεια σώζει τον David Mayer de Rothschild, από να τον κατηγορήσει κάποιος για βλασφημία, αφού αν κάποιος τον κατηγορήσει, εκείνος θα επικαλεστεί αυτήν την λεπτομέρεια και θα πει επίσης ότι κάποιοι φαντάζονται διάφορα, αφού αυτός απλά φωτογραφήθηκε μέσα στα πλαστικά μπουκάλια για να διαφημίσει την θαλάσσια αποστολή του (Plastiki). Θα γίνει ο Πάπας όλης της ανθρωπότητος; Σήμερα στην παπική αυλή στο Βατικανό βλέπουμε αρχηγό της καθολικής εκκλησίας να είναι οΠάπας Φραγκίσκος, 17ος Πάπας Άς δούμε όλους τους αρχηγούς που έχουν περάσει από την παπική αυλή: Πάπας Βενέδικτος Α΄, 6ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος Β΄, 7ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος Γ΄, 9ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος Δ΄, 10ος αιώνας Πάπας Βενέδικτος Ε΄, 10ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΣΤ΄, 10ος αιώνας Πάπας Βενέδικτος Ζ΄, 10ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος Η΄, 11ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος Θ΄, 11ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΙΑ΄, 14ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄, 14ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΙΓ΄, 17ος & 18ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄, 17ος & 18ος αιώνας. Πάπας Βενέδικτος ΙΕ΄, 19ος & 20ος αιώνας Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄, 2005 - 2013, η πρώτη παραίτηση Πάπα εδώ και 600 χρόνια! Πάπας Φραγκίσκος ΙΖ΄ θα παραιτηθεί, ή θα δολοφονηθεί, διότι η παπική αυλή θα πάψει να υπάρχει. Το κέντρο όλων των θρησκειών θα είναι η Ιερουσαλήμ! Γιατί ο νέος Πάπας διάλεξε το συγκεκριμένο όνομα, που δεν έχει χρησιμοποιηθεί από κανέναν προκάτοχό του; Τι θέλει να μας πει; Και γιατί για πρώτη φορά εξελέγη Ιησουϊτης στον παπικό θρόνο; Ποιος θα είναι ο 18ος Πάπας; Μην αναρωτιέστε πλέον. Πάπας 18ος, 18=3χ6=666 θα είναι ο David Mayer de Rothschild! Αγαπητοί αδελφοί Άν δεν με κοροϊδεύει ο διάβολος και δεν μπορεί να με γελοιοποιήσει και είναι τελικά αλήθεια αυτό που σας ανακοινώνω, επικυρωμένο και από τον σταυρό, που μπαίνει ανάμεσα στο όνομά του, όταν το ψάχνουμε στους λεξαρίθμους........τότε .....ας το κοινοποιήσουμε σε όλη την Οικουμένη! Υπάρχουν πολλά στοιχεία, τα οποία μας δείχνουν ότι προσπαθεί να μιμηθεί τον Υιό του Θεού του Ζώντος, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και Θεό μας. Στο ίδιο άρθρο θα συμπληρώνω κι άλλες σημαντικές πληροφορίες ημέρα με την ημέρα. Δεν θα γράψω άλλο άρθρο, μέχρι να το ολοκληρώσω και να σας δώσω όλη την εικόνα του, κατά την γνώμη μου πάντα, αντιχρίστου! Εφιστώ την προσοχή σε όλους σας, να μη ξεγελαστείτε από την ημερομηνία γέννησης, που έχει ήδη δηλώσει! Ο σατανάς, κι εμένα που είμαι στον υπολογιστή σχεδόν 12 ώρες και γράφω αυτό το άρθρο, ίσως και να με κοροϊδεύει και να γελάει και να νομίζει ότι προσπαθώ να κάνω τον προφήτη. Είναι σίγουρο, όμως, ότι οι δύο προφήτες, που θα έλθουν τους έσχατους χρόνους, θα ελέγξουν τους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, που ξέφυγαν από τον δρόμο του Θεού μας, θα αποκαλύψουν όλες τις πονηριές του αντιχρίστου και θα μας υποδείξουν τον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια Βασιλεία των Ουρανών Αγαπητοί χριστιανοί ας ζήσουμε την ζωή της εκκλησίας Ας μην ξεχνάμε ότι με το βάπτισμά μας κάναμε ένα συμβόλαιο απόρριψης του σατανά και αποδοχής της ζωής τού Χριστού και πήραμε την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Άς ζήσουμε, λοιπόν, αυτή την αναγεννημένη ζωή, που μάς χάρισε ή 'Εκκλησία: · Με τα άγια Μυστήρια της, ιδιαιτέρως δε την ιερά 'Εξομολόγηση, και τη θεία Κοινωνία. · Με τη Θεία λατρεία (Εκκλησιασμό), πού ξεκουράζει και γαληνεύει την ψυχή. · Με τη μελέτη του Ευαγγελίου, γιατί μέσα από την Άγία Γ ραφή γνωρίζουμε καλύτερα τον Κύριο μας Ιησού και το Θέλημά Του για μάς. · Κάνοντας συχνά και σωστό το σημείο τού Σταυρού, πού είναι ισχυρή ασπίδα και όπλο ακαταμάχητο εναντίον των δαιμόνων . · Φορώντας το Σταυρό στο στήθος μας. · 'Επικοινωνώντας διά της προσευχής με το Χριστό. · Συνδέοντας τη ζωή μας με την Ύπεραγία Θεοτόκο και τους Αγίους μας. · Συμμετέχοντας στη ζωή και λειτουργία της Ενορίας μας, της μεγάλης μας αυτής οικογένειας, όπου μπορούμε να βρούμε κάθε βοήθεια, συμπαράσταση και καθοδήγηση. Συμπέρασμα Ασήμαντη είναι η δύναμη, των δυνάμεων του σκότους! Οι δυνάμεις του σκότους αποκτούν ισχύ, μόνο όταν εμείς τους δώσουμε το δικαίωμα. Όπου υπάρχει σκοτάδι και μπεί το φώς διαλύεται το σκοτάδι. Όπου υπάρχει φώς, δεν μπορεί να γίνει (δημιουργηθεί) σκοτάδι! Υ.Γ. Αγαπητοί χριστιανοί Το τι έχω τραβήξει με την φωτογραφία του αντιχρίστου, είναι απίστευτο. Εγώ προσπαθούσα να τον βάλω εκεί που είναι τώρα κι αυτός ανέβαινε στην πρώτη σειρά, εκεί που θα βάλω σε λίγο τον Χριστό, να μιλάει στους Ιουδαίους. Μετά ενώ είχα αναρτήσει τον σταυρό όπως εμφανιζόταν μέσα από το όνομά του ο σταυρός εξαφανιζόταν! Αναδημοσίευση απο georgesagan.

Αυτή την εβδομάδα ασχοληθήκαμε με το όνομά μας . Μάθαμε το δικό μας , των φίλων μας και παίξαμε πολύ . Η αφορμή έγινε όταν βάλαμε τα ονόματα μας στο παρουσιολόγιο. Δώσαμε σε κάθε παιδί το όνομά του και το έβαλε στην εικόνα που ήθελε ( χεχε φέτος είμαστε μουσικοί ) Τα παιδιά έβαψαν και στόλισαν το όνομα τους και τα παιχνίδια ξεκίνησαν Παιχνίδι 1ο Κάθε παιδί πήρε από ένα φάκελο Μέσα είχε 2 καρτέλες και καπάκια με τα γράμματά από το όνομά τους Στη πρώτη έπρεπε να βάλουν τα γράμμματα με τη σειρά Στη δεύτερη να βρουν μόνο τα γράμματα από το όνομα τους ανάμεσα σε άλλα Παιχνίδι 2ο Βρήκαν το όνομα τους Παιχνίδι 3ο Βρήκαν τα χαρτάκια με το όνομα τους και προσπάθησαν να βάλουν στο καθένα ένα μέρος του σώματος τους Παιχνίδι 4ο Βρήκαν το όνομα του φίλου τους που ήταν γραμμένο πάνω σε πετραδάκια και το έβαλαν στη σωστή φωτογραφία Παιχνίδι 5ο Ανασύνθεσαν το όνομα τους με τα μπλοκάκια . ( η ιδέα από εδώ) Παιχνίδι 6ο Ανασύνθεσαν το όνομα με τις λωρίδες ( η ιδέα από εδώ) Παιχνίδι 7ο Έπαιξαν με το παρακάτω πίνακα ( από εδώ) Παιχνίδι 8ο Βρήκανε το αρχικό του ονόματος τους και το φτιάξανε ανθρωπάκι Παιχνίδι 9ο Με τα αρχικά κάνανε μία διαδρομή . Βάλαμε τις φωτογραφίες των παιδιών σε διάφορα σημεία . Κάθε παιδί έπρεπε να πάρει μία πέτρα με το όνομα ενός φίλου του και ακολουθώντας τη διαδρομή να το πάει στη φωτογραφία του Παιχνίδι 10ο Ποιος έχει στο όνομα του το γραμμα .... ( από εδώ) Παιχνίδι 11ο Το κάθε παιδί προσπαθούσε να βρει το όνομα που του είχαμε βάλει στο μέτωπο . Τα υπόλοιπα παιδιά περιέγραφαν το παιδί. Κάναμε και τα παρακάτω φύλλα εργασίας ( από εδώ) Καλό Σαββατοκύριακο

Πώς παραχαράσσεται η ιστορία «εν επισήμω τελετή και δημοσία δαπάνη» Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής Κάθε φορά που τυπώνεται, ή δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο, ένα βιβλίο, ο κάθε φιλομαθής άνθρωπος χαίρεται. Πολύ περισσότερο χαίρονται εκείνοι που ασχολούνται με παρόμοιο, εκείνου του βιβλίου, θέμα. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τους μελετητές της Ιστορίας. Ένα καινούργιο βιβλίο για την ιστορία είναι έτοιμη δουλειά, έτοιμο υλικό, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα είτε για να επαληθεύσει τις υπάρχουσες προσεγγίσεις είτε να τις διαψεύσει. Έτσι, λοιπόν, και ο υπογράφων το κείμενο ετούτο, περίμενε με χαρά και ανυπομονησία το από πολλών ετών κυοφορούμενο και θρυλούμενο πόνημα του Βαγγέλη Δ. Μαντή, Σχηματάρι 1382 – 1960, εκδ Δήμος Τανάγρας. Όταν δε μαθεύτηκε ότι επιτέλους η έκδοση γίνεται με την αιγίδα του Δήμου Τανάγρας, χάρηκα διπλά. 1) Γιατί με μια τέτοια χρηματοδότηση, το βιβλίο ήταν ζήτημα χρόνου πια για να τυπωθεί, αφού δεν είναι εύκολη μια έκδοση που εκ του θέματός της δεν έχει εμβέλεια πέρα από τους κατοίκους, και όχι όλους, ενός τόπου. 2) Γιατί ο Δήμος, και όλη η περιοχή, χρειάζεται ένα εγχειρίδιο ιστορίας που να συνοψίζει και να ταξινομεί τα στοιχεία της ιστορίας της μικρής πατρίδας. Ταυτόχρονα θα λειτουργεί σαν ένα είδος επισκεπτηρίου για κάθε άνθρωπο που έρχεται σε επαφή με τον τόπο. Στα πλαίσια αυτά ενεργώντας, φρόντισα εγκαίρως να θέσω στη διάθεση των ερευνητών της ιστορίας του τόπου μας τα συμπεράσματα της δικής μου ανεξάρτητης έρευνας. Εξέδωσα δηλαδή το δικό μου βιβλίο ήδη από το 2014, ενώ, μετά το 2016, δημοσίευσα, στο προσωπικό μου μπλογκ «Νυν & Αεί», ένα πλήθος στοιχείων, αρκετών χιλιάδων λέξεων, και για την γενικότερη ιστορία του χώρου, και για τα ειδικά θέματα που άπτονται της ονοματολογίας και της καταγωγής του Σχηματαρίου. Εκτός αυτού, διέθεσα μερικές ώρες, σε προσωπικές συζητήσεις με τον ίδιο τον συγγραφέα, για να του αναπτύσσω τις απόψεις μου πάνω στα ζητήματα που μου έθετε, αφού εγώ είχα την τύχη να προηγηθώ στην έκδοση του βιβλίου μου. Έσπευσα δε να συγχαρώ εγκαρδίως, τόσο τον συγγραφέα όσο και τον Δήμαρχο για την έκδοση. Στον δεύτερο δε, διατύπωσα την προτροπή μου να προχωρήσει και στη στήριξη του δευτέρου βιβλίου του Β. Μαντή, αυτό που αφορά τις Γενεαλογίες των παλιών Σχηματαραίων. Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, από την αρχή ότι μια έκδοση τέτοια ήταν απαραίτητη και ευπρόσδεκτη, ιδιαίτερα για μένα. Με έκπληξη όμως διαπίστωσα ότι ο συγγραφέας όχι μόνο αγνοεί τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία και συμπεράσματα, άλλωστε δεν αγνοεί μόνο τα δικά μου, αλλά και προχωράει σε παραχάραξη σημαντικών στοιχείων και τεκμηρίων που αφορούν την προέλευση τόσο του ονόματος «Σχηματάρι», όσο και των κατοίκων του. Δεν θα προχωρήσω σήμερα σε μια γενικότερη κριτική του βιβλίου. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να χωρέσει σε ένα μόνο κείμενο. Θα χρειαστεί να επανέλθω. Σήμερα θα διατυπώσω τις ενστάσεις και τις σφοδρές αντιρρήσεις μου στο ζήτημα εκείνο που θίγεται στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, προηγείται των άλλων και αποτελεί μια καταφανώς παραχάραξη των δεδομένων. Οφείλω να μιλήσω γιατί αλλιώς θα είναι σαν να συνεργάζομαι στην παραχάραξη, αφού είμαι ο μόνος που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με το θέμα και έχω προσκομίσει πλήθος στοιχείων και συλλογισμών. Είμαι άλλωστε ο πρώτος και μόνος στο Σχηματάρι που υποστήριξε με στοιχεία ότι το Σχηματάρι είναι πολύ παλιό χωριό και όχι τόσο νέο όπως συνήγαγαν μερικοί ακούγοντας τους «μνήμονες» του τόπου χωρίς να ψάχνουν τη βιβλιογραφία. Πόθεν λοιπόν το «Σχηματάρι» και πόθεν οι Σχηματαραίοι; Στο βιβλίο μου, Παράξενοι φτωχοί Στρατιώτες- Θαυμαστά στοιχεία της Αρβανίτικης στρατιωτικής παράδοσης των Ελληνικών Κοινών, εκδ. Αλφειός, 2014, στο Παράρτημα σελ. 334-338, παρουσιάζω πέντε εκδοχέςi. [...(1) Ότι προέρχεται από το όνομα του οικιστή του, όπως και τόσα άλλα ονόματα χωριών. (2) πως προέρχεται από το ότι «σχηματίστηκε» ο οικισμός από άλλους μικρότερους. (3) ότι «Σχηματάρης» ήταν τίτλος τιμής για τον καλύτερο αγγειοπλάστη της Τανάγρας που διαρκούσε έναν χρόνο και μέχρι να αναδειχθεί ο επόμενος.ii (4) πως προέρχεται από παλαιότερο τοπωνύμιο που σχετίζεται με την ύπαρξη των εκκλησιών του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου και της Αγίας Παρασκευής. Κάτι σαν τόπος προσκύνησης… Σχηματάρι όπως λέμε Προσκυνητάρι ή ακόμη και από το «σχηματισμό λιθοσωρού» εις ανάθεμα του εχθρού. (5) «Scimitar» είναι η άλλη λέξη για το «γιαταγάνι». «Γιαταγάνια» είναι μια πλειάδα κυρτών σπαθιών. Κάποιοι περιλαμβάνουν και την «πάλα», το σπαθί, όπως αναφέρεται στις διηγήσεις των αγωνιστών του ’21. Το κάθε είδος «Scimitar» έχει και το δικό του όνομα. Συνήθως αντιστοιχεί και σε διαφορετικό πολεμικό λαόiii. Απ’ την αρχή λέμε πως το μόνο στοιχείο που συσχετίζει το σπαθί-Scimitar με το χωριό είναι το όνομα: οι αναφορές των απογραφών στο χωριό ως «Σκιματάρι» μας θυμίζουν το Scimitar. Το θέτουμε υπόψη των αναγνωστών, ώστε κάποιος, κάποτε, να τεκμηριώσει ή να απορρίψει τον συσχετισμό...] Εν τω μεταξύ, κατατέθηκε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, το 2017, η διδακτορική διατριβή της κυρίας Κατερίνας Β. Κορρέ, με τίτλο «Μισθοφόροι stradioti της Βενετίας. Πολεμική και κοινωνική λειτουργία (15ος – 16ος αιώνας)» στην οποία, μεταξύ απείρων άλλων θαυμαστών στοιχείων που διορθώνουν και συμπληρώνουν σε ανώτερο επίπεδο το έργο του Σάθα, γίνεται σαφώς λόγος (σελ 390) για το σπαθί των Στρατιωτών, με το όνομα scimitara, από την ανατολίτικη προέλευσή του, ενώ παρατείθεται και η σχετική σημείωση: [Le scimitare sono terribili spade senza alcun fallo = οι σκιμιτάρες είναι, αδιαμφισβήτητα, φοβερές σπαθάρες!, Delle memorie di Filippo di Comines, σ. 510.] Όλα αυτά τα νεώτερα τεκμήρια ενισχύουν την εκδοχή (5), να πήρε, δηλαδή, το όνομά του το χωριό από το χαρακτηριστικό σπαθί των Στρατιωτών που προνοιάστηκαν στην περιοχή. Τότε, στους «Στρατιώτες» μου, έγραφα για το όνομα του χωριού τα εξής: [...Η πρώτη εκδοχή έχει τη βάση της. Μπορεί ο οικιστής του να λεγόταν Σχηματάρης, αλλά σαφώς δεν πρόκειται για τον Γεώργιο Σχηματάρη, όπως επικράτησε να πιστεύεται για αρκετό καιρό. Ο Γεώργιος Σχηματάρης ήταν από το Ναύπλιο και εμφανίζεται στα αρχεία της Βενετίας το 1541, εκατόν εξήντα χρόνια μετά την ίδρυση του χωριού. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα δυο ονόματα είναι άσχετα. Μπορεί κάποιος Σχηματάρης να ήταν από το Σχηματάρι, και μετά να εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο. Μπορεί να έφυγε από το Σχηματάρι νέος, να πήγε στο Ναύπλιο, και με την παράδοση του Ναυπλίου να πήγε στη Βενετία. Στην Κύπρο πάντως, μέχρι τώρα, δεν εμφανίζεται. Αντίθετα, υπάρχουν ενδείξεις ότι υπηρέτησε στην Κέρκυρα ίσως και στην Κρήτη Το ότι δεν υπάρχει, από όσα ξέρουμε, σήμερα στην Ελλάδα οικογενειακό όνομα «Σχηματάρης» μάς κάνει να τείνουμε να πιστέψουμε πως επρόκειτο για παρατσούκλι του συγκεκριμένου πολεμιστή, το οποίο μπορεί να οφείλεται τόσο στην καταγωγή του από τον ομώνυμο χωριό όσο και στη φιλαρέσκειά τουiv. Αν ήταν οικογενειακό όνομα, τότε σίγουρα θα υπήρχαν αδέρφια ή παιδιά με το ίδιο όνομαv. Η παρουσία του, τόσο στην ιστορία της εποχής αυτής όσο και στη μετέπειτα ειρηνική ζωή των Στρατιωτών, στην Ελλάδα και στην Ιταλία, θα ήταν εμφανής. Η δεύτερη εκδοχή του «σχηματισμού» πρέπει να απορριφθεί. Η προφορική παράδοση είναι σωστή. Όντως, από τους μικρούς οικισμούς σχηματίστηκε το μετέπειτα Σχηματάρι. Αλλά αυτό έγινε αργότερα. Στα αρχεία αναφέρεται ρητά η ταυτόχρονη ύπαρξη του Σχηματαρίου και των άλλων οικισμών, οι οποίοι αργότερα συμπτύχθηκαν στο Σχηματάρι. Η τρίτη εκδοχή, η προερχόμενη από την Τανάγρα, δεν έχει κάτι από το οποίο μπορούμε να πιαστούμε για να τη θεμελιώσουμε. Στην αγγειοπλαστική όντως υπάρχει η έννοια του «πήρα το σχήμα», αλλά δεν μπορεί να μας πει κανείς, προς το παρόν, πώς αυτό σχετίζεται με τον τόπο και την πηγή που το αναφέρει. Στο Σχηματάρι άλλωστε δεν υπάρχει ίχνος αγγειοπλαστικής παράδοσης. Αναλόγως σκεπτόμαστε και για την τέταρτη εκδοχή. Και στην εκκλησία υπάρχει το «κάνω το σχήμα» (=προσκυνώ), αλλά αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά δεν μπορούμε θεωρήσουμε την ερμηνεία αυτήν πιθανή. Παραμένει μία ακόμη εικασία. Έτσι κι αλλιώς πάντως, όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι το Σχηματάρι, μαζί με τα 24 χωριά της πρώτης εγκατάστασης, συμπληρώνει, το 2012, εξακόσια τριάντα χρόνια ζωής. Στο πρωτογενές υλικό της σύνταξης του J. Bintliff, το Σχηματάρι αναφέρεται ως εξής: 1466, 7 σπίτια. 1536, 7 σπίτια. 1521, 64 σπίτια. 1540, 68 σπίτια. 1570, 47 σπίτια. 1642, 27 σπίτια. Και με τις εξής παραλλαγές του ονόματος: Skymitari, Iskimtar, Iskimitar. Επίσης, απογράφονται το 1570 στο Σχηματάρι, τρία μοναστήρια: του Αγίου Νικολάου, του Papa-Gramatiko και της Παναγίας. Είναι εύκολο για τα δύο να συμπεράνουμε πως πρόκειται για τον γνωστό μας Αϊ-Νικόλα και την «Παλιοπαναγιά» (Συρ-Μαρία). Άγνωστο παραμένει το Papa-Gramatico...] Αυτά λοιπόν έγραφα το 2012 και είναι ήδη δημοσιευμένα, από τον Νοέμβριο του 2014, αναλυμένα και συζητημένα στην παρουσίαση του βιβλίου μου στο Σχηματάρι, τον Μάιο του 2015, στην οποία ο Βαγγέλης μού έκανε την τιμή να παρευρεθεί και να μιλήσει. Αντί όμως οποιασδήποτε σοβαρής συζήτησης επάνω σ' όλα αυτά, επικαλούμενος τον Κ. Μπίρη και το έγγραφο της Βενετίας για τον Γεώργιος Σχηματάρι, όπου τάχα αναφέρεται ως αρχηγός φάρας, κατασκευάζει εκ του μηδενός τη θεωρία περί καταγωγής των Σχηματαραίων από τη φάρα του Σχηματάρη(!) Επ' αυτού παρατηρούμε τα κάτωθι: ΠΟΥΘΕΝΑ ο Μπίρης δεν αναφέρει τον Γεώργιο Σχηματάρη ως αρχηγό φάρας. Τον αναφέρει ως Στρατιώτη σε ΔΥΟ (2) περιπτώσεις. Στη μία αναφέρει την ετυμολογία του ονόματος αυτού, πράγμα που κι εγώ επιβεβαιώνω με την παραπομπή στο Λεξικό Χριστοφορίδου. Και δεν τον αναφέρει ο Μπίρης, τον Σχηματάρη, ως αρχηγό φάρας διότι έχει διαβάσει το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται ο Σχηματάρης μεταξύ άλλων Στρατιωτών που πολέμησαν στο Ναύπλιο και όχι ως αρχηγός φάρας. Ο Μπίρης ΔΕΝ δημοσιεύει το εν λόγω τεκμήριο. Το τεκμήριο των Βενετικών αρχείων για τον Γεώργιο Σχηματάρη το δημοσιεύω εγώ, για πρώτη φορά ολόκληρο και μεταφρασμένο. Το έγγραφο αυτό το διάβασα αυτοπροσώπως και το ανέλυσα παρουσία του Βαγγέλη στην προαναφερθείσα παρουσίαση του βιβλίου μου στο Σχηματάρι. Είναι δε το εξής: ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΣΙΝΙΟΡΊΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΏΡΓΗ ΣΧΗΜΑΤΆΡΗ 4 ΙΟΥΝΊΟΥ 1541 Σύμβουλοι, περί τους 15, σοφοί συμβουλάτορες, του Τάγματος και 5 κορυφαίοι σοφοί (γερουσιαστές) Ναυπλιώτες. Πολλοί εκ των στρατιωτών που απεστάλησαν στην Κέρκυρα, τις προηγούμενες ημέρες παρέμειναν κάποιοι, οι οποίοι λόγω της ανδρείας τους και των ανδραγαθημάτων των φονευθέντων συντρόφων τους, στην υπηρεσία μας στην πόλη της Νάπολης της Ρωμανίας (Ναύπλιο) κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, έχοντας επίσης ο καθένας απ’ αυτούς αφήσει την περιουσία του, ώστε να συνεχίσει την καλή αφοσίωση του προς τη Σινιορία μας, αποτελεί δίκαιη πράξη να βραβευθούν για το πατριωτισμό τους ανταμοιβόμενοι για τις περιουσίες που εγκαταλείφθηκαν ώστε να ζήσουν αισθανόμενοι τη χάρη που τους κάνουμε. Όμως όσον αφορά την επιχορήγηση που δίνει το Συμβούλιο στους εγγεγραμμένους Αρβανίτες και Στρατιώτες θα ειπωθεί παρακάτω και πρώτον: Προς τον ανδρείο Λέκκα Μπαρμπάτη, αδελφό του Δόμινου Αυγουστίνου Μπαρμπάτη, κυβερνήτου, συνιστάται χορήγηση προς πληρωμή δουκάτων 5 και πληρωμές 8 ετησίως διά βίου. Προς τον ανδρείο Τζώρτζη Μπαρμπάτη χορήγησις εκ δουκάτων 5 για αμοιβή και πληρωμές 8 ετησίως διά βίου. Προς τον ανδρείο Πρόγανο Μπεδένη γνωστό ως Γκίνη, χορήγηση δουκάτων 5ως αμοιβή και πληρωμές 8 ετησίως διά βίου. Προς τον ανδρείο Τζώρτζη Σχηματάρη χορήγηση δουκάτων 4 ως αμοιβή και πληρωμές 8 ετησίως δια βίου.318 Με τη υποχρέωση όμως για τους τέσσερις προαναφερθέντες επιχορηγηθέντες να κρατούν ένα καλό άλογο έκαστος για (ενδεχόμενη) υπηρεσία προς την Σινιορία μας, και εάν δεν υπηρετήσουν με άλογο να έχουν τέσσερα δουκάτα ετησίως σύμφωνα με τα συνηθισμένα, οι οποίες χορηγίες θα τους δοθούν από τα χρήματα της αποταμίευσης που κατά καιρούς αποστέλλονται για το σύνταγμα μας της Κρήτης, στην Κέρκυρα για τη πληρωμή της Στρατιάςvi. Ομοίως προς τον Πέτρο Σόιχα να δοθεί χορήγησις 4 δουκάτων για αμοιβή και πληρωμές 4 ετησίως. Ομοίως προς τον Πέτρο Μπαρμπάτη να αποδοθεί χορήγησις 4 δουκάτων για αμοιβή και πληρωμές 4 ετησίως διά βίου. Ομοίως προς τον Θεόδωρο Μπαρμπάτη, γνωστού ως Γκίνη, ο οποίος χορηγήθηκε με 4 δουκάτα για αμοιβή και 4 πληρωμές ετησίως διά βίου, οι οποίες χορηγήσεις είναι αναγκαίες για τη συντήρηση της μητέρας του και των αδελφών του και όταν θα έχουν ιδανική ηλικία για να υπηρετήσουν με άλογο θα έχουν 4 δουκάτα για αμοιβή και πληρωμές 8 ετησίως και θα εγγραφούν στη θέση εκείνων πού θα λείψουν στους 4 λόχους πού θα υπηρετήσουν στην Κέρκυρα με τις προαναφερθείσες πληρωμές, οι οποίες αποτελούν ανταμοιβή για τις περιουσίες τους και τα κτήματά τους που άφησαν στο Ναύπλιο (Νάπολη της Ρωμανίας) και όποια άλλη χορηγία λάμβαναν καταργείται και πρέπει να παύσει προς αυτούς. Ομοίως προς τον Νικόλα Κλεισουριώτη, ο οποίος λόγω του ότι διετέλεσε αιχμάλωτος των Τούρκων, όντας σε δημόσια υπηρεσία, υπέφερε μεγάλα βασανιστήρια ένεκα των οποίων έμεινε ανάπηρος (κουτσός), να του χορηγηθούν δουκάτα 5 για αμοιβή και πληρωμές 4 ετησίως διά βίου. Οι οποίες χορηγήσεις να πληρωθούν στους άνω αναγραμμένους δικούς μας επιχορηγημένους από το ταμείο μας της Κρήτης που είναι επιτετραμένο για τέτοιες πληρωμές. Πέραν αυτών, έχοντας τον αγαπητό μας ευγενή Θωμά Μοτσενίγκο γενικό καπετάνιο της θάλασσας (ναύαρχο) που επέτρεψε σε 6 άξιους και επιχορηγηθέντες από την Μονεμβασία, δηλαδή των Ιωάννη Σκούρη και τον Νικολό τον γιο του, τον Μανώλη Πίστρακο και τον Μανούσο Κερουλίνη, τον Γιάννη του Τζώρτζη Τραμβοτινού, ακρωτηριασμένο αμφοτέρων των χεριών, και τον Ιωάννη τον Κορίνθιο από τα Καρθοφύλακκα, με αποζημίωση 12 μισθών μηνιαίων από το ταμείο μας της Κρήτης διά βίου, ως αποζημίωση για τις υπηρεσίες τους και για τα κτήματα πού εγκατέλειψαν στην Μονεμβασία. Υπό τον όρο της εξουσίας αυτού του Συμβουλίου που επικύρωσε τη προαναφερθείσα χορηγία προς αυτούς τους άξιους δικούς μας ανθρώπους όπως περιέχεται στις δια χειρός επιστολές του ναυάρχου μας. Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο κάθε αναγνώστης, ακόμη και ο κακόπιστος, ΠΟΥΘΕΝΑ ο Ζώρζης Σχηματάρης δεν αναφέρεται ως αρχηγός φάρας. Αναφέρεται μόνο ως Στρατιώτης που πολέμησε στο Ναύπλιο και έχασε την περιουσία του. Αντίθετα, άλλοι Στρατιώτες και ο καπετάνιος τους Μπαρμπάτης, που έχουν οικογένειες, αναφέρονται και μάλιστα παίρνονται μέτρα ανακούφισης και προστασίας των ατόμων της κάθε μιας ξεχωριστά. Συμπεράσματα: Δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία υπέρ της ίδρυσης του χωριού από τη «φάρα του Σχηματάρι». Δεν υπάρχει πουθενά αυτή η φάρα με αυτό το όνομα. Συνεπώς όποιος αναπτύσσει μια τέτοια θεωρία απλώς αυθαιρετεί και παραποιεί την ιστορία αντικαθιστώντας την με παραμύθια της Χαλιμάς. Ο μόνος Σχηματάρης που υπάρχει είναι αυτός του Ναυπλίου, ενάμιση αιώνα μετά την εμφάνιση του χωριού στη βιβλιογραφία και στα αρχεία. Ο Ζώρζης Σχηματάρης του Ναυπλίου δεν εμφανίζεται πουθενά ως αρχηγός φάρας. Ούτε άλλα στοιχεία υπάρχουν για άλλα μέλη της φάρας του, όπως γίνεται σε άλλους στρατιώτες. Τι μπορεί να συμβαίνει: είτε δεν είχε φάρα και ήταν ένας απλός Στρατιώτης που κατέφυγε στην Ενετική επικράτεια μετά από μια καταστροφή, όπως τόσοι άλλοι, για να γλιτώσει από τους Τούρκους, είτε είχε φάρα με άλλο όνομα και το «Σχηματάρης» ήταν απλό παρατσούκλι, όπως ήταν και είναι ακόμα το συνήθειο, να δίνουμε παρονόματα από τον τόπο καταγωγής του ξένου ή από τα προσωπικά του χαρακτηριστικά. Το ότι άλλα χωριά γύρω από το Σχηματάρι (όχι όλα) έχουν τα ονόματα των οικιστών τους ΔΕΝ σημαίνει αυτόματα ότι το ίδιο ισχύει και για το Σχηματάρι. Τα Λουκίσσια, για παράδειγμα. Όντως έχουν το όνομα οικιστή. Βρίσκουμε, όμως, στην ιστορία πολλούς με το όνομα «Λουκίσσας». Το Μπράτσι. Βρίσκουμε κατ' αρχάς δύο οικιστές με διαφορετικά βαπτιστικά ονόματα σε δύο τοποθεσίες, εκ των οποίων η μία χάνεται σιγά-σιγά. Το όνομα όμως «Μπράτσης» επανεμφανίζεται σε δημοτικό τραγούδι και μάλιστα σαν αδελφός του Κλέφτη Γιάννη Μπουκουβάλα. (Και αυτό το παραθέτω στο βιβλίο μου). Το ίδιο συμβαίνει με τον Αντρίτσα (Ντρίτσα), με τον Ραπεντόσα, με τον Κόντα, με τον Μπελούση, με τον Λυκουρέση, κ.ο.κ. Από όλα αυτά και από τα καινούργια στοιχεία που έρχονται στο φως, ισχυροποιείται, χωρίς όμως και να τεκμηριώνεται, η εκδοχή (5). Να πήρε, δηλαδή, το χωριό το όνομά του από το ομώνυμο σπαθί των Στρατιωτών. Επειδή ο Βαγγέλης τα μπερδεύει και με τα στοιχεία των χαρτών του Μπίντλιφ, θα παραθέσω τις παρατηρήσεις που είχα κάνει στο βιβλίο μου επί του ζητήματος, επισημαίνοντας, ακόμη μια φορά, το γεγονός ότι, ο εν λόγω Άγγλος καθηγητής είναι από εκείνους που προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Αρβανίτες της Ελλάδας δεν είναι Έλληνες αλλά είναι Αλβανοί και αυτό το στηρίζει στο ότι μιλάνε αρβανίτικα. Επί του καίριου αυτού ζητήματος της ταυτότητας των Αρβανιτών, ο δημοτικός μας ιστοριογράφος αρκείται να σημειώσει εμβριθέστατα και ξεμπερδεύει: «Η εγκατάσταση και η μακροημέρευση στην περιοχή μας του νέου αυτού εθνολογικού στοιχείου των αρβανιτών, αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο από εθνολογικής άποψης και είναι αντικείμενο μελέτης ειδικών επιστημόνων. Όμως, οι νέοι πληθυσμοί, ομογενοποιήθηκαν με την πάροδο του χρόνου με τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό και αποτέλεσαν ένα δυναμικό στοιχείο αντίστασης κατά των Οθωμανών». [ο.π. σελ. 52] Οι χάρτες «Μπίντλιφ» που δημοσιεύονται στους «Παράξενους φτωχούς Στρατιώτες» Βασίζονται σε απογραφές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που διενεργούνται κατά διαστήματα και χρησιμοποιούνται για φορολογικούς σκοπούς. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν μέσα στοιχεία που αποτελούν «φορολογητέα ύλη». Αντίθετα, ο,τι δεν φορολογείται δεν υπάρχει μέσα. Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι ανύπαρκτο στην πραγματικότητα. Οι χάρτες δεν είναι πολιτικοί χάρτες που αποτυπώνουν τα πάντα. Συντάχθηκαν από τον Μπίντλιφ για μεθοδολογικούς λόγους και ίσως και για προπαγανδιστικούς. Το σίγουρο είναι ότι έτσι, προπαγανδιστικά και ανθελληνικά, χρησιμοποιούνται σε διάφορες φιλοΣκιπιτάρικες ιστοσελίδες. Είναι σημαντικοί μόνο αν τους δούμε στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ο χάρτης που είναι τελευταίος στον πίνακά μου, είναι ο Νο 3, στη σελίδα 58 του πονήματος του Βαγγέλη. Είναι ένας ακόμα χάρτης του Μπίντλιφ, ο πιο ενδεικτικός και όχι ιστορικός, αφού δεν διαθέτει χρονολόγηση! Ο ίδιος τον επιγράφει «Βυζαντινή και Φράγκικη Βοιωτία». Επομένως δεν μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε όπως τους άλλους γιατί είναι «στο περίπου». Αναφέρεται «χονδρικώς» σε μια τεράστια χρονικά εποχή και μάλιστα με διφορούμενη ταυτότητα... και βυζαντινή και φράγκικη... χωρίς να ξεχωρίζει τη μία από την άλλη, ή, έστω, να εξηγεί τον τρόπο που χρησιμοποιεί τους όρους. Ιδού οι δικές μου παρατηρήσεις επί των χαρτών όπως τις έχω διατυπώσει στο βιβλίο μου: [...Χρόνια είχα στον νου μου κι έψαχνα να βρω μεσαιωνικούς χάρτες της Βοιωτίας με τοπωνύμια. Αν βρω, έλεγα, για παράδειγμα, έναν χάρτη του 1600 που έχει επάνω του ένα δυο χωριά, τότε θα είμαστε σίγουροι ότι τα χωριά μας ιδρύθηκαν πριν από το 1600. Δεν φανταζόμουν ποτέ, μάλλον γιατί δεν είμαι ιστορικός, ότι σε αυτήν τη ζοφερή και χαοτική εποχή, τη γεμάτη ανακατατάξεις, θα υπήρχαν αρχεία ικανά να μας δώσουν μια τόσο σαφή εικόνα. Ακόμη, δεν φανταζόμουν ότι θα υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι, από αλλού ορμώμενοι, θα είχαν κάνει όλη την καλή δουλειά, ώστε να βρούμε εμείς τους καρπούς της, έτοιμους σχεδόν για μάζεμα. Αναφέρομαι σε πέντε χάρτες (Νο 1-5), που απεικονίζουν τα απογραφικά στοιχεία των Οθωμανών κατά τον 15ο, 16ο και 17ο αιώνα. Εκτός από τους πέντε αυτούς χάρτες, θα παραθέσουμε και κάποια σχόλια για να μπορέσει ο αναγνώστης να αξιοποιήσει όσο περισσότερο γίνεται τα στοιχεία τους. Στο πλαίσιο αυτό, παρατίθεται ένας ακόμη χάρτης (Νο 6), που αποτελεί, τρόπον τινά, σύνοψη όλων των πληθυσμιακών ανακατατάξεων κατά τη διάρκεια των τριών αιώνων. 1. Οι χάρτες έχουν δημοσιευτεί στα άρθρα του John Bintliff: (α) ‘‘The Ottoman Era in the Context of Long-Term Settlement History. A Case-Study: the Archeological Survey of the Valley of the Muses, Boeotia, Greece’’. (β) ‘‘The Ethnoarchaeology of a ‘Passive’ Ethnicity: The Arvanites of Ancient Greece’’. Τα εν λόγω κείμενα, όπως και το πρωτογενές υλικό των απογραφών για τη σύνταξη των χαρτών, βρίσκονται στο αρχείο του συγγραφέα – έπειτα από την ευγενή παραχώρηση του καθηγητή John Bintliff, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά. 2. Οι χάρτες είναι στα αγγλικά. Οι πηγές τους, από αυτά που έχω υπόψη μου, είναι στα τουρκικά. Τα απογραφέντα ονόματα ήταν ελληνικά ή αρβανίτικα. Η απόδοσή τους στην παρούσα μελέτη είναι, και πάλι, στα ελληνικά και στα αρβανίτικα. Οπότε έχουμε αποκλίσεις, σε κάποιες περιπτώσεις σημαντικές, στην απόδοση των ονομάτων. Ο μελετητής των οθωμανικών αρχείων που συνέταξε τους χάρτες, θέλοντας να πιστεύει ότι δεν πρόκειται για Έλληνες, φαίνεται πως «στρογγυλεύει» τα ονόματα των Στρατιωτών κατά το δοκούν. Κάποια ονόματα μάς φαίνονται σήμερα εξωτικά: «Μπουζούργκ», «Κίνος» κλπ. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και την τάση που έχουν οι Αρβανίτες να φτιάχνουν παράξενα υποκοριστικά: «Γάτσης» είναι ο Γιώργος, από το Γιωργάτσης. Από το Γιώργος όμως παράγεται και το… Λιόλης! «Τούντας» είναι ο Θόδωρος, από το Τούνταρος. «Τούσιας» είναι ο Θανάσης, «Κίνος» μάλλον είναι ο Γκίνος (και Γκίνης), από το Γιάννης κ.ο.κ. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε όσες περισσότερες εξηγήσεις μπορούμε, ώστε ο μελετητής να κρίνει, να αποδεχτεί ή να απορρίψει. 3. Οι χάρτες σχεδιάστηκαν για να δείξουν τις πληθυσμιακές ανακατατάξεις, και αυτό είναι το πρώτο σημαντικό στοιχείο που συνεισφέρουν. Δείχνουν τους παλιούς κατοίκους (τους ελληνόφωνους) και τους νέους (τους αλβανόφωνους). Κάνουν λόγο για «ελληνικά» και «αλβανικά» χωριά και χρησιμεύουν στον συντάκτη τους για να «αποδείξει» ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι απόγονοι των αρχαίων. Εμείς συμφωνούμε ότι οι έποικοι της Βοιωτίας του Μεσαίωνα δεν είναι βιολογικοί απόγονοι των αρχαίων, αλλά διαφωνούμε στο ότι δεν είναι Έλληνες αλλά Αλβανοί. Κρατάμε πως οι χάρτες δείχνουν αυτό που ως τα σήμερα οι περισσότεροι ερευνητές δεν καταλαβαίνουν: ότι οι παλιοί κάτοικοι ούτε «αφομοιώθηκαν» ούτε «αφομοίωσαν» τους νέους. Συνυπήρξαν για πολλούς αιώνες στα δικά τους χωριά. Τα χωριά αυτά είναι αμιγή. Και είναι αμιγή όχι για εθνικιστικούς λόγους, αλλά για πολιτικοστρατιωτικούς. Οι παλιοί κάτοικοι συμπτύχθηκαν στα ημιορεινά χωριά του Ελικώνα προτού εμφανιστούν οι Αρβανίτες, και το κάνανε αυτό γιατί οι παλιοί οικισμοί σαρώθηκαν από τους πολέμους και την πανώλη. Οι Αρβανίτες, πάλι, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές έρημες. Κύρια αποστολή τους ήταν να φυλάνε τόπους και ανθρώπους, καθώς ήταν Στρατιώτες και μάλιστα ικανότατοι. Η διάταξη των αρβανίτικων χωριών στους χάρτες δείχνει με απλό τρόπο τη στρατιωτική λογική των εγκαταστάσεων. Οι στρατιωτικές δυνάμεις διατάσσονται στα μεγάλα κυρίως περάσματα, ορεινά και πεδινά, και γύρω από τις εγκαταστάσεις των παλιών κατοίκων. Οι δύο κοινωνίες λειτουργούσαν, για τρεις περίπου αιώνες, παραπληρωματικά. Οι μεν παρήγαγαν, οι δε προστάτευαν και παρήγαγαν στοιχειωδώς. Υπήρχε καταμερισμός των έργων, ο οποίος εξέλειπε –όχι εντελώς, ευτυχώς– με την αλλαγή των συνθηκών που επέφερε η επικράτηση της σκλαβωμένης (οθωμανικής) ειρήνης. Τότε ήταν που οι Στρατιώτες αγροτοποιήθηκαν. 4. Τα χωριά επισημαίνονται με τα ονόματα των Στρατιωτών που προνοιάστηκαν στον συγκεκριμένο τόπο. Τούτο συνιστά τη δεύτερη μεγάλη συνεισφορά των χαρτών. Έχουμε όλα σχεδόν τα ονόματα των Φτωχών Στρατιωτών που προνοιάστηκαν στη διάρκεια ενός αιώνα στην Κοιλάδα του Ασωπού και σε ολόκληρη τη Βοιωτία. Αυτό είναι ξεχωριστό και φωτίζει πολλές πτυχές της ιστορίας των κοινωνιών της Κοιλάδας. Έστω κι αν υπάρχουν αλλοιώσεις στην απόδοση των ονομάτων, τώρα πια ξέρουμε «ποιος» πήγε «πού». Ξέρουμε, με απόκλιση λίγων ετών, τον χρόνο ίδρυσης κάθε οικισμού. Οι χάρτες είναι «φωτογραφίες». Δείχνουν πέντε διαφορετικές στιγμές των πληθυσμιακών αλλαγών. Εύκολα επισημαίνει κανείς την εγκατάσταση και τη συν τω χρόνω αύξηση του πληθυσμού κάποιου χωριού. Υπάρχουν και αρκετά χωριά που χάνονται, είτε γιατί συνθέτουν ένα μεγαλύτερο χωριό είτε γιατί εγκαταλείπονται. Οι «φωτογραφίες» αυτές πρέπει να θεωρήσουμε ότι ελήφθησαν σε «τυχαίες» στιγμές. Οι εγκαταστάσεις δηλαδή δεν σχετίζονται με τις απογραφές. Όταν έχουμε, για παράδειγμα, χάρτη του 1506, δεν σημαίνει ότι τη χρονιά αυτήν εγκαταστάθηκαν οι επιπλέον κάτοικοι. Σημαίνει απλώς ότι οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν πριν από το 1506 και μετά το 1466, δηλαδή τη χρονιά του αμέσως προηγούμενου απογραφικού χάρτη. Στη διάρκεια αυτών των πενήντα χρόνων έχουμε, απ’ ό,τι φαίνεται, μια συνεχή ροή νέων κατοίκων. Αλλά κι αν δεν έχουμε, πάλι δεν αλλάζει κάτι σημαντικό στην ιστορία, γιατί οι χρονικές αποστάσεις ανάμεσα στις απογραφές είναι σχετικά μικρές. Οι οικισμοί απεικονίζονται με κύκλους και τετράγωνα. Οι κύκλοι είναι των παλαιών κατοίκων και τα τετράγωνα των καινούργιων. Κάπου εμφανίζονται και τρίγωνα. Αυτά σημειώνουν τους «αγνώστου εθνικότητας» οικισμούς. Αγνώστου εθνικότητας, προφανώς για τους Ευρωπαίους μελετητές. Το μέγεθος του πληθυσμού απεικονίζεται με το διαφορετικό μέγεθος του σχήματος. Στους χάρτες φαίνεται πώς ένα μικρό χωριό-τετράγωνο γίνεται, προοδευτικά, μεγάλο χωριό-τετράγωνο. Κάτω από κάθε χάρτη υπάρχει υπόμνημα που δείχνει την κατάταξη σε σχέση με τον πληθυσμό και το μέγεθος του τετραγώνου ή του κύκλου. Η απογραφή αφορά «οικογένειες». Για την ακρίβεια, απογράφονται σπίτια και όχι άτομα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο φόρος υπολογιζόταν με βάση την εστία (το τζάκι). 7. Ακόμη μια σημαντική συνεισφορά των χαρτών είναι η επί δύο και πλέον αιώνες απογραφή των χωριών με τα ονόματα των ιδρυτών τους Στρατιωτών.Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: (α) Οι κάτοικοι των χωριών, και όλος ο παλαιός πληθυσμός, ονομάζουν τα χωριά με τα ονόματα των ιδρυτών τους. (β) Τούτη η πραγματικότητα, το ότι δηλαδή οι πάντες γνωρίζουν και χρησιμοποιούν τα εν λόγω ονόματα, αναγκάζει την οθωμανική γραφειοκρατεία να απογράψει κι αυτή τα ονόματα όπως τα ξέρει ο λαός. Έτσι, για παράδειγμα, έχουμε οικισμό «Αντώνη Κόντα» το 1466 και έχουμε τον ίδιο οικισμό το 1687-88! (Σήμερα ο οικισμός αυτός δεν υπάρχει.) Είναι λογικό λοιπόν να θεωρήσουμε πως το όνομα του προνοιασμένου Στρατιώτη ήταν Αντώνης Κόντας και ότι για αυτόν τον λόγο διατηρήθηκε επί δύο και πλέον αιώνες, παρόλο που ο Αντώνης Κόντας είχε πεθάνει προ πολλού και ίσως είχε χαθεί και η γενιά του. 8.Το παραπάνω χαρακτηριστικό δείχνει με τον τρόπο του την αξιοπιστία των χαρτών. Όταν σε αλλεπάλληλες απογραφές απογράφονται ίδια στοιχεία, από διαφορετικούς ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι τα στοιχεία είναι (και παραείναι) αληθινά. 9. Οι χάρτες είναι αξιόπιστοι για έναν ακόμη λόγο: γιατί τα στοιχεία τους επιβεβαιώνονται από την προφορική παράδοση. Την προφορική παράδοση, που η «γενική» ιστορία αγνοεί και δεν μπορεί να μην αγνοεί. Όταν βλέπουμε σήμερα τον «Αντώνη Κόντα» να «εγκαθίσταται» στην περιοχή αυτή από ανθρώπους που ξέρουν μόνο τι λένε τα αρχεία, και όχι τι λέει η παράδοση, ενώ εμείς ξέρουμε από μαρτυρίες πως στο ίδιο σημείο υπήρχε οικισμός και ότι το άροτρο έχει, κατά καιρούς, βγάλει πελεκημένες πέτρες, τότε το συμπέρασμα είναι απολύτως έγκυρο. Επιπλέον, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε αν το τοπωνύμιο «Κοντίτο» σχετίζεται με το επίθετο «Κόντας». Εκτός των άλλων το «Κόντος είναι διαδεδομένο μικρό όνομα και το συναντάμε πολλές φορές στους καταλόγους των Στρατιωτών της Σινιορίας. 10. Ο πρώτος χάρτης έχει χρονολογία 1466. Η απογραφή έγινε δηλαδή έξι χρόνια μετά την προσάρτηση της Βοιωτίας στο Ντοβλέτι. Μέχρι τότε, και από το 1394, ήταν φόρου υποτελής αλλά αυτοδιοίκητη. Συνεπώς, ο χάρτης του 1466 είναι ο βασικός. Ό,τι καταγράφεται επάνω του, μπορούμε με ασφάλεια να θεωρήσουμε πως προέκυψε πριν από το 1466 και μετά το 1382, τη χρονιά δηλαδή που έχουμε την πρώτη μικρή εγκατάσταση Στρατιωτών. 11. Αν το 1382 έγιναν τα πρώτα μικρά χωριά, προτού ακόμη καλά καλά χτιστούν σπίτια, το 1385 έρχονται κι άλλοι Στρατιώτες με τον Νέριο Α΄ Ατζαγιόλι. Η διαφορά επί της ουσίας είναι μικρή. Δεν έχει σημασία ποιοι είναι πρώτοι οικισμοί και ποιοι είναι δεύτεροι, όταν έχουμε μόνο τρία χρόνια διαφορά και βρισκόμαστε έξι αιώνες μετά. Η αναφορά μας στους «πρώτους» και στους «δεύτερους» έχει σημασία μόνο για να δείξουμε τις δύο αυτές κρίσιμες εγκαταστάσεις, τα εναρκτήρια λακτίσματα ούτως ειπείν. 12. Το «εναρκτήριο λάκτισμα» έχει την ιστορική σημασία του. Δεν το αναφέρουμε για να δείξουμε απλώς την «παλαιότητα» της εγκατάστασης. Αν οι Στρατιώτες είναι στη Βοιωτία το 1404, παραδείγματος χάρη, όταν δέκα χιλιάδες οικογένειες Αρβανιτών εμφανίζονται στον Ισθμό με πρόσκληση των Παλαιολόγων, αυτό έχει τις αλληλεπιδράσεις του και οδηγεί σε μια σειρά από συμπεράσματα. Το πρώτο αβίαστο συμπέρασμα είναι πως η κάθοδος γίνεται συντεταγμένα. Δεν εγκαθίστανται όπου τους είναι βολικό ή όπου υπάρχει χώρος. Και στη Βοιωτία, τότε ακόμη, υπάρχει χώρος. Το δεύτερο αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι και οι ήδη προνοιασμένοι Αρβανίτες κάνουν καλά τη δουλειά τους και δεν επιτρέπουν στους «διερχομένους» να εγκατασταθούν μαζικά. Αν εγκαταστάθηκαν σποραδικά κάποιες οικογένειες, αυτό δεν αλλάζει την εικόνα – ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό, επειδή η κίνηση γίνεται εν κοινωνία (φάρες). Κινούνται ως κοινωνία και αποφασίζουν να σταθούν ως κοινωνία. Δύσκολα εγκαταλείπουν τη φάρα τους και ο απομονωτισμός δεν τους είναι κάτι οικείο. Από τους πέντε χάρτες οι τρεις πρώτοι είναι οι πλέον σημαντικοί. Εκείνοι είναι που δείχνουν τις βασικές αλλαγές. Το 1466, το 1506 και το 1570. Από το 1466 έως το 1506 φαίνεται τι γίνεται στην Κοιλάδα του Ασωπού. Μπορεί κανείς εύκολα να το συγκρίνει με το τι γίνεται την ίδια περίοδο στο Μοριά και τι στην πόλη των τεναγών. Εδώ φτιάχνουν καλυβάκια και μικρές εκκλησίες· εκεί, αν και εκπατρισμένοι, εδραιώνουν την κοινωνία τους μέσα στην πιο σπουδαία και ισχυρή πόλη της εποχής. Απολαμβάνουν τις τιμές και τα αξιώματα ως πολίτες της. Εδώ οι Στρατιώτες φτιάχνουν κοινωνίες υπό τον οθωμανικό ζυγό· εκεί φτιάχνουν κοινωνίες υπό την Αναγέννηση. Η σύγκριση αυτών των δύο είναι ένα εξόχως γοητευτικό, ιστορικό και κοινωνιολογικό θέμα για μελέτη. 14. Από το 1506 έως το 1570 οι εγκαταστάσεις παίρνουν την οριστική τους μορφή. 15. Οι επόμενοι χάρτες, του 1642 και του 1687-88, δεν δείχνουν άξιες λόγου αλλαγές, εκτός από μία: το Σχηματάρι «χάνεται» από τον χάρτη του 1687-88. Έχουν βέβαια και αυτοί τη σημασία τους, γιατί δείχνουν τη μονιμότητα και τη συνέχεια των όσων έγιναν πριν. Η συγκεκριμένη περίοδος των εξήντα πέντε χρόνων είναι καίρια. Δείχνει τι γινόταν στην Κοιλάδα, ενώ η Τουρκία ήταν στο μέγιστο της δύναμής της και η μια πολιτεία μετά την άλλη έπεφτε στα χέρια της. Το 1571 χάνεται η Κύπρος. Την ίδια χρονιά γίνεται η Ναυμαχία της Ναυπάκτου, όπου ναι μεν οι Τούρκοι αναχαιτίζονται στην επέκτασή τους προς τη Δύση, ταυτόχρονα όμως λύνονται τα χέρια τους για να εδραιώσουν την εξουσία τους στην Ανατολή. Τώρα μπορούν να εκκαθαρίσουν θύλακες αντίστασης, να τιμωρήσουν ατίθασους υπηκόους, να καταστείλουν εξεγέρσεις. Μέσα σε αυτόν τον χαμό, οι Στρατιώτες της Κοιλάδας του Ασωπού μένουν όρθιοι, διατηρούν την ημιαυτόνομη κατάστασή τους και αποδίδουν απλώς έναν συμβολικό φόρο στον Σουλτάνο. Εξαίρεση, όπως είπαμε, παρουσιάζει το Σχηματάρι, το οποίο χάνεται από τον χάρτη του 1687-88, ήτοι τη χρονιά που ο Μοροζίνι διενεργεί αντιπερισπασμό στη Χαλκίδα. Προκειμένου να διαιρέσει τις τουρκικές δυνάμεις, ώστε εκείνες που σταθμεύουν στη Θήβα να μην φτάσουν ποτέ στην Αθήνα, ο Μοροζίνι πολιορκεί τη Χαλκίδα. Ταυτόχρονα, οι Αρβανίτες της Νότιας Εύβοιας εξεγείρονται και πολιορκούν το κάστρο της Καρύστου. Στα εγχειρήματα αυτά, φέρεται από μια θεωρία, να πήρε μέρος και το Σχηματάρι. Γεγονός είναι πάντως πως στην πολιορκία παίρνει μέρος, ως διοικητής των «Σκλαβούνων», κάποιος Αρβανίτης Ιωάννης Γκίνης. Στο πρωτογενές υλικό για τη σύνταξη των χαρτών σημειώνεται πως το Σχηματάρι γίνεται βακούφιο το 1640, αφού η «εξαφάνισή» του από τις απογραφές των πληθυσμών συνοδεύεται με την απογραφή σε έναν και μόνο κατάλογο βακουφίων. Γεγονός είναι επίσης ότι στην περιοχή διαδόθηκε επιδημία πανώλης από τα στρατεύματα του Μοροζίνι. Όταν, μετά τρεις μήνες, η πολιορκία της Χαλκίδας λύθηκε και οι Βενετοί αποχώρησαν, το Σχηματάρι ίσως να υπέστη τις συνέπειες του πολέμου και της πανώλης. Ήταν ακριβώς εκείνη τη χρονιά της απογραφής: το 1688, την επόμενη χρονιά δηλαδή της ανατίναξης του Παρθενώνα. Αργότερα –δεν είναι σαφές πότε αλλά σίγουρα στις αρχές του 18ου αιώνα–, το Σχηματάρι ανασυγκροτείται από τους γύρω οικισμούς και από όσους κατοίκους είχαν διασωθεί. Η επιδημία της πανώλης, που μάλιστα έρχεται από τη Χαλκίδα, υπάρχει στην προφορική παράδοση με τη μορφή θαυματουργικού θρύλου. Το πότε περίπου διαμορφώνονται οι οικισμοί στην οριστική τους μορφή έχει κι αυτό τη σημασία του. Και την έχει γιατί το 1460, χρόνος προσάρτησης της Βοιωτίας, είναι κρίσιμη χρονολογία. Αν η εγκατάσταση συνεχίζεται και μετά με μαζικό τρόπο, αυτό σημαίνει ότι οι Τούρκοι όχι μόνο συμβιβάστηκαν με την ισχύ των Στρατιωτών και δεν αξίωσαν τον εξισλαμισμό τους, όπως έκαναν αλλού, αλλά επέτρεψαν, ή και ενθάρρυναν, την περαιτέρω αύξηση του πληθυσμού των Αρβανιτών στη Βοιωτία. Ας μην ξεχνάμε τι γίνεται την ίδια εποχή στον Μοριά: οι Στρατιώτες είναι λίαν δυσαρεστημένοι με τη Σινιορία. Οι Τούρκοι προσπαθούσαν να αξιοποιήσουν το ρήγμα αυτό. Χάρτης 1. Απογραφή 1466 Χάρτης 2. Απογραφή 1506 Χάρτης 3. Απογραφή 1570 Χάρτης 4. Απογραφή 1642 Χάρτης 5. Απογραφή 1687/88 Χάρτης 6. Βυζαντινή-Φράγκικη Βοιωτία i Ο Βαγγέλης διαπράττει το ατόπημα να μην παραθέτει πλήρη στοιχεία του βιβλίου στην βιβλιογραφία ενώ δεν αναφέρεται σ' αυτό όταν χρησιμοποιεί στοιχεία του, όπως πχ το έγγραφο για τον Γεώργιο Σχηματάρι. ii Η εκδοχή αυτή έγινε γνωστή στον συγγραφέα χάρη στον Νίκο Γεωργίου του Κολλιού. iii Shamshir (Περσία), Kilij (Τουρκία και την Αίγυπτο), Nimcha (Μαρόκο), Pulwar (Αφγανιστάν), Talwar (Βόρεια Ινδία, Πακιστάν). iv Καίριο στοιχείο στην παρακολούθηση των ιχνών του Γιώργη Σχηματάρη είναι η πορεία της θρυλικής οικογένειας των Μπαρμπάτη με την οποία, όπως φαίνεται στο έγγραφο, έχει συνδεδεμένη την τύχη του. Τα ίχνη αυτά είναι ανεξίτηλα και η ανακάλυψή τους προϋποθέτει απλώς την μετάφραση των αρχείων την Δημοκρατίας τους Αγίου Μάρκου. Τα αρχεία διατίθενται δωρεάν και σε ψηφιακή μορφή. Μπορεί κανείς να τα βρει στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης, την «Ανέμη». Βρίσκονται στο... μνημειακό έργο του Κ. Σάθα, Μνημεία ελληνικής ιστορίας, τόμος VIII, Παρίσι, 1882, σελ. 341. v Σκjιματάρ-ι=ο αγαπών τον στολισμόν, ο κομψευόμενος. Βλ. Λεξικόν της αλβανικής γλώσσης, Κων. Χριστοφορίδου, Π. Δ. Σακελλαρίου, Αθήνα 1903. vi Για να έχουμε ένα μέτρο των αμοιβών της εποχής, και για να κατανοήσει ο αναγνώστης γιατί οι Στρατιώτες είναι –και αυτοαποκαλούνται– «φτωχοί», θα αναφέρουμε το εξής: Το 1687, όταν ο Μοροζίνι ανέκτησε τα κάστρα του Μοριά, ο στρατηγός των χερσαίων δυνάμεων, ο Όθων Γουλιέλμος φον Καίνιξμαρκ (1639 Βεστφαλία-1688 Χαλκίδα) έπαιρνε 24.000 δουκάτα το χρόνο, συν τα «έξοδα ταξιδίου» αφού είχε τη δυνατότητα να έχει μαζί του τη γυναίκα του Κατερίνα Καρλόττα και τη συνοδεία της. Την ίδια εποχή, ο απλός Γερμανός μισθοφόρος, θεωρητικά, έπαιρνε 28 δουκάτα, αλλά στην πράξη έπαιρνε λιγότερα, αφού οι Βενετοί, επωφελούμενοι από τις «συναλλαγματικές διαφορές», τους πλήρωναν με γερμανικά τάλιρα. Η σύγκριση ανάμεσα στον μισθό του Γερμανού μισθοφόρου του 1687 και του Στρατιώτη του 1541 είναι δυνατή διότι το δουκάτο, ως «νόμισμα με ρήτρα πολυτίμου μετάλλου» (χρυσού), είχε, στη διάρκεια ενός και πλέον αιώνα, μικρές διακυμάνσεις.

Ελληνίδα ηθοποιός, ιδιαίτερα δημοφιλής τη δεκαετία του ‘70 από το ρόλο της «δασκάλας» στην τηλεοπτική σειρά «Μεθοριακός Σταθμός».

Αχλαδόσχημη λύρα Κρήτης (1743) και δοξάρι με γερακοκούδουνα εποχής Μεσοπολέμου. Τα όργανα αυτής της οικογένειας διατήρησαν το όνομα του κυριότερου αρχαιοελληνικού χορδόφωνου (λύρα), που όμως από τη βυζαντινή περίοδο αποδόθηκε σε διαφορετικό οργανολογικό τύπο, σε όργανο με δοξάρι. Η τεχνική

Έλενας BLOG - 117 Χαμόγελα Παιδιών