O tym, jak kardynał Karol Wojtyła został papieżem Było bardzo piękne, ciepłe lato. Kardynał Wojtyła wybrał się na kajakowe wakacje. Wziął ze sobą tylko najpotrzebniejsze rzeczy i małe radio tranzystorowe. Pewnego dnia płynął sobie wolno po rzece, rozglądał się dookoła, podziwiał drzewa rosnące nad jej brzegami i słuchał radiowej audycji. Nagle do jego uszu dotarła smutna wiadomość: – Papież Paweł VI nie żyje. Kardynał natychmiast przerwał wakacje i wrócił do Krakowa. Kilka dni później odprawił w katedrze wawelskiej Mszę świętą za duszę zmarłego, po czym pojechał do Rzymu na pogrzeb. Wkrótce odbyły się najtajniejsze na świecie wybory, nazywane konklawe. Uczestniczyło w nich 110 kardynałów. Najpierw złożyli oni przysięgę, że nie udzielą nikomu żadnych informacji na temat przebiegu głosowania. Potem uczestniczyli we Mszy świętej w intencji pomyślnego wyboru nowego papieża. Każdy z kardynałów otrzymał skromny pokój, w którym znajdowały się: żelazne łóżko, stół, krzesło, miednica do mycia się i dzbanek na wodę. Kardynałom nie wolno było w czasie konklawe kontaktować się ze sobą, słuchać radia i oglądać telewizji. Ich zadanie, wcale nie takie proste, polegało na zastanawianiu się, kto jest najlepszym kandydatem na papieża. Po kilku dniach, podczas popołudniowego głosowania, na papieża wybrano arcybiskupa Wenecji Albino Lucianiego, który przyjął imię Jan Paweł I. Kardynał Karol Wojtyła wrócił do Polski. Po zaledwie 33 dniach, o poranku z Watykanu dotarła kolejna smutna wiadomość: w nocy samotnie w swoim pokoju zmarł papież Jan Paweł I. Usłyszawszy te słowa, kardynał Wojtyła uklęknął i powiedział: – Niezbadane są wyroki Boskie, chylmy przed nimi głowę. Kardynałowie znowu spotkali się na konklawe. Uczestniczyli we Mszy świętej w intencji pomyślnego wyboru papieża. Potem zgromadzili się w Kaplicy Sykstyńskiej. Odbyło się pierwsze głosowanie, następnie drugie, trzecie i czwarte. Jednak żadne z nich nie przyniosło rozstrzygnięcia. Kardynałowie wrócili do swoich pokoi. Następnego dnia spotkali się ponownie i dopiero w ósmym głosowaniu wybrali papieża, który otrzymał aż 99 na 111głosów. O godzinie 18.18 nad Kaplicą Sykstyńską pojawił się biały dym. Był to znak, że wybrano papieża. Rzymianie bili brawa i krzyczeli z radości. Nie wiedzieli jednak, kto został następcą świętego Piotra. Po chwili rozległy się dźwięki orkiestry. Na plac św. Piotra weszła Gwardia Szwajcarska niosąca flagę papieską. O godzinie 18.44 reflektor rozświetlił loggię bazyliki. Po chwili pojawił się w niej kardynał Pericle Felici i oznajmił: - Mamy papieża! Papieżem został Karol Wojtyła z Polski. – Wszyscy zamarł z wrażenia. Od roku 1522 papieżem był zawsze Włoch. Dopiero po chwili rozległy się gromkie brawa. Po 36 minutach w logii pojawił się spokojny i uśmiechnięty Karol Wojtyła – nowy papież, który przyjął imię Jan Paweł II. „Musicie być silni miłością, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystko przetrzyma, tą miłością, która nigdy nie zawiedzie.” /Jan Paweł II/ O Janie Pawle II Ustanowienie i Łaska Bożego Miłosierdzia Ojcze Niebieski o Panie wszechświata który Stwórcą jesteś tej pięknej krainy gdzie się narodził Syn -wadowickiej ziemi Nadano mu imię Karol i Józef by się wypełniły wizje Twych proroków By zawsze mógł stać - przy Twej Matce z boku O Stwórco Jedyny - o Panie Wszechwładny niech lud któremu -okazałeś tak wielką łaskawość mógł naocznie widzieć Twojego proroka spraw o Łaskawy Panie - nie spuszczaj nas z oka byśmy zapatrzeni na życie Jana Pawła-II-go mogli być lepszymi jedni dla drugiego a tym samym podobali się Tobie byśmy zawsze z podniesionym czołem kroczyli ku szczęściu i chwale a czyniąc częstą pokutę mogli prostować swoje sumienia dla Najświętszego Twojego Imienia To TY ustanowiłeś dla nas Pasterza biskupa krakowskiego i wysoko Wyniosłeś Go na Papieża By dla całego świata głosił Twoją od wieków nie zmienną naukę i tym samym pozyskiwał każdą ludzką duszę Twój pasterz przez- Ducha Świętego natchniony z rodzaju ludzkiego - tak wyróżniony w głębiny spraw ludzkich zanurzony By ze stolicy Piotrowej mógł zasypywać przepaście pozabliźniać ludzkie rany czyniąc świat bardziej pojednany Żeby świat mógł ujrzeć Chwałę- Pana Jedynego pochodzącą od Stwórcy Boga Wszechwładnego O JEZUSIE CHRYTUSIE KRÓLU WIEKUISTY Panie w Swym Miłosierdziu Nigdy Nieprzebrany pozabiźniaj światowe niepotrzebne rany Spraw o Stwórco Jedyny żeby Twoje Miłosierdzie- które objawiłeś dla świata ustami Twojej sługi siostry - Faustyny a rozsławiłeś Prorokiem Wybranym którym się okazał nasz rodak kochany znany światu jako papież Jan Paweł II-gi by mógł poprowadzić Twoje wierne sługi ku jedynej prawdzie- nam maluczkim okazaną lecz dla naszych Dusz jedynym wybawieniem jakim okazało się -Twoje Objawienie Dla żyjących ludzi jedyne zbawienie, gdy pobożnie będą odmawiać co im przykazałeś ustami Twej sługi powinno być wszystkim wiadome a tym co jeszcze pojęcia nie mają niech im wierzący w Ciebie - lekcji udzielają KORONKA DO TWOJEGO MIŁOSIERDZIA jest ratunkiem naszej ludzkości i powinna przeniknąć w wszystkie nasze kości i błagamy Cię za tych którzy w swych zapędach nie miarkują Oni też Twojego Miłosierdzia potrzebują Niech na WIEKI SŁAWA TWOJA NIE USTAJE i niech każdy żyjący człowiek TWOJEMU NIEPRZEBRANEMU MIŁOSIERDZIU się poddaje. Kanonizacja obu papieży będzie historycznym wydarzeniem w życiu Kościoła. Polski papież zostanie ogłoszony świętym w rekordowo krótkim czasie, dziewięć lat po śmierci. W przypadku Jana XXIII Franciszek uczynił zaś wyjątek; zgodził się na kanonizację bez wymaganego do niej zgodnie z przepisami kościelnymi cudu uzdrowienia, przypisywanego jego wstawiennictwu. Wystarczył jeden przypadek cudu, wybrany do beatyfikacji w 2000 roku. Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie "bierzmowanie dziejów", które przeżywacie. I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością – taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, – abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, – abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. Proszę was: – abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, – abyście od Niego nigdy nie odstąpili, – abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka, – abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu. Proszę was o to... Jan Paweł II Jest takie miasto – Wadowice Gdzie kardynał Wojtyła rozpoczął swe życie. I rósł i uczył się przez lata Miłość swą żywił dla całego świata. Żył całkiem zwyczajnie, prosto jak my. Miewał radosne i smutne dni. Lecz jego serce miłością przepełnione, Do Boga Ojca było zwrócone. I z powołania Kapłanem został, Wszystkim zadaniom na ziemi sprostał. Takim był dla nas Ojcem Kochanym, Janem Pawłem – „Papieżem” Oddanym. Wszystkim narodom był dobrze znany. PAMIĘCI JANA PAWŁA II Nie płacz Polska Ziemio że straciłaś Syna smutna to dla świata i dla nas godzina Maryjo Tyś mu bramę nieba otworzyła i bezpiecznie przez próg śmierci prowadziła Po ciężkiej chorobie Twój pielgrzym zmęczony bólem i cierpieniem bardzo doświadczony dotarł do Ciebie i Ojca Swojego niosąc bagaż nieszczęść od świata całego O człowieka walczył i o godność jego pocieszał w cierpieniu bo kochał każdego modlitwa i miłość orężem mu były to dla nich poświęcił wszystkie Swoje siły Z dalekiego kraju z Polski był wybrany chociaż bardzo skromny to bardzo oddany i Bogu i ludziom Maryji zawierzył kochaną ojczyznę Swej matce powierzył Piotrową stolicą rządził dzięki Jej pomocy Ona go chroniła we dnie chroniła i w nocy Totus Tuus to słowa co go prowadziły i przez całe życie drogowskazem były Po świecie pielgrzymował i pokój przynosił jednoczył narody bożą miłość głosił był wielkim człowiekiem młodzież go kochała jak dziecko od ojca przykład z niego brała Wszystkich nawet wrogów zjednać sobie umiał miał dużo pokory każdego rozumiał a ból i cierpienie mężnie zawsze znosił nie żądał pomocy o modlitwę prosił Ból rozsadza piersi serce łka z rozpaczy że ukochanego Ojca nie zobaczy choć w duszy zostanie bardzo wielka rana my się nie lękamy papież jest u Pana Po ciężkiej chorobie i po ciężkim znoju u Bożego serca spoczywa w pokoju aż nadejdzie chwila na którą czekamy jeśli Bóg pozwoli to się z nim spotkamy Dziękujemy za Jana Pawła II Odszedł do Ciebie Jan Paweł II zostawił nam serce pełne miłości o Ojcze Niebieski dla swojego sługi przygotowałeś niebo pełne radości To dzięki niemu wiemy co to miłość i spokój i zgoda , dobroć dla bliźniego o powrotach które sprawiają radość i o tych którym brak chleba powszedniego Zesłałeś na świat kapłana Wielkiego którego wadowicka ziemia wychowała On walczył o godność stworzenia każdego Matka Boża w pracy zawsze go wspierała Szesnastego października został powołany z dalekiej Polski na stolicę Piotrową nikt jeszcze nie wiedział że papież wybrany w kościele rozpocznie epokę nową Epokę Pielgrzyma który po świecie wędrował i szukał ludzi będących w potrzebie pocieszał cierpiących i pokój budował pomagając innym nie oszczędzał siebie On był nam Ojcem a Ty go zabrałeś po ciężkiej chorobie cierpieniu i znoju na swojego sługę z tęsknotą czekałeś niech przy Twoim sercu spoczywa w pokoju Za Jego oddanie dla świata całego pokornie prosimy wysłuchaj nas Panie daj ziemi i ludziom nowego świętego bo takim Jan Paweł II dla nas pozostanie. Tak naprawdę nie odszedłeś, od nas Ojcze Święty. Pozostałeś w sercu i pamięci, Na zawsze,na wieki jak żywą legendę, która dobre i złe czasy przetrwała. Niczym napis złotem wyryty, na twardej tablicy z marmuru. Niech nasza dro­ga będzie wspólna. Niech nasza mod­litwa będzie po­kor­na. Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa od wszys­tkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać. Ka­rol Woj­tyła Przyszłość zaczy­na się dzi­siaj, nie jutro. The fu­ture star­ts to­day, not to­mor­row. (ang.) Ka­rol Woj­tyła "Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) "Miejcie odwagę żyć dla Miłości, Bóg jest Miłością." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) "Nie bój się, nie lękaj! Wypłyń na głębię!" — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) "Szukałem was, teraz Wy mnie znaleźliście." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) "Rodzina Bogiem silna, staje się siłą człowieka i całego narodu." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) "Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Fides et ratio "Świat bez sztuki naraża się na to, że będzie światem zamkniętym na miłość." — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Starajmy się tak postępować i tak żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Wyznanie wiary wiele kosztuje, ale wy nie możecie przegrać miłości. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Potrzeba nieustannej odnowy umysłów i serc, aby przepełniała je miłość i sprawiedliwość, uczciwość i ofiarność, szacunek dla innych i troska o dobro wspólne, szczególnie o to dobro, jakim jest wolna Ojczyzna. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem człowieka. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Nie chciejcie ojczyzny, która was nic nie kosztuje. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Aforyzmy polskie Świadomość własnej przeszłości pomaga nam włączyć się w długi szereg pokoleń, by przekazać następnym wspólne dobro - Ojczyznę. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Niech wspaniałe świadectwa miłości Ojczyzny, bezinteresowności i heroizmu, jakich mamy wiele w naszej historii, będą wyzwaniem do zbiorowego poświęcenia wielkim narodowym celom. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) w Parlamencie, dn. 11 czerwca 1999 roku To nie jest czas, w którym mamy się wstydzić Ewangelii. To jest czas głoszenia na dachach. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Każdy z was młodzi przyjaciele znajduje też w zyciu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie może nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie może się uchylać. Nie może zdezerterować. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić...! — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Nie ma wolności bez solidarności! Dzisiaj wypada powiedzieć: nie ma solidarności bez miłości - więcej! - nie ma przyszłości człowieka i narodu. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Święci zachęcają wierzących naszych czasów, aby nie cofali się w obliczu trudności, jakie stawia przed nimi wierność wymogom wiary. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże - owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom Świętości Boga. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Kraków - Łagiewniki, 7.06.1997 Nie ma większego bogactwa w narodzie nad światłych obywateli. — Jan Paweł II (Karol Wojtyła) Jan Paweł II parafrazował słowa świętej Katarzyny Syjenejskej: „Jeśli będziecie tym, czym chcecie być, zapalicie cały świat”. W tych słowach zawierała się chyba całość przesłania do młodych. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!» Wejrzyj, łaskawa Pani, na ten lud, który od wieków pozostawał wierny Tobie i Synowi Twemu. Wejrzyj na ten naród, który zawsze pokładał nadzieję w Twojej matczynej miłości. Wejrzyj, zwróć na nas swe miłosierne oczy, wypraszaj to, czego dzieci Twoje najbardziej potrzebują. Dla ubogich i cierpiących otwieraj serca zamożnych. Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę. Wyrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad głową. Rodzinom daj miłość, która pozwala przetrwać wszelkie trudności. Młodym pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość. Dzieci otocz płaszczem swej opieki, aby nie ulegały zgorszeniu. Wspólnoty zakonne ożywiaj łaską wiary, nadziei i miłości. Kapłanów ucz naśladować Twojego Syna w oddawaniu co dnia życia za owce. Biskupom upraszaj światło Ducha Świętego, aby prowadzili ten Kościół jedną i prostą drogą do bram Królestwa Twojego Syna. Matko Najświętsza, Pani Kalwaryjska, wypraszaj także i mnie siły ciała i ducha, abym wypełnił do końca misję, którą mi zlecił Zmartwychwstały. Tobie oddaję wszystkie owoce mego życia i posługi; Tobie zawierzam losy Kościoła; Tobie polecam mój naród; Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus, Maria! Totus Tuus. Amen. Kalwaria Zebrzydowska 18.08.2002 Nie zatwardzajmy serc, gdy słyszymy krzyk biednych. Starajmy się usłyszeć to wołanie. Starajmy się tak postępować i tak żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki. Jan Paweł II Słowiański papież Pośród niesnaków - Pan Bóg uderza W ogromny dzwon , Dla Słowiańskiego oto Papieża Otwarty tron. Ten przed mieczami tak nie uciecze Jako ten Włoch, On śmiało jak Bóg pójdzie na miecze; Świat mu - to proch. Twarz jego, słońcem rozpromieniona , Lampą dla sług, Za nim rosnące pojdą plemiona W światło - gdzie Bóg. Na jego pacierz i rozkazanie Nie tylko lud - Jeśli rozkaże - to słońce stanie, Bo moc - to cud. On się już zbliża - rozdawca nowy Globowych sił, Cofnie się w żtłach pod jego słowy Krew naszych żył; W sercach się zacznie światłości Bożej Strumianny ruch, Co myśl pomyśli przezeń ,to stworzy, Bo moc - to duch. A trzebaż mocy, byśmy ten Pański Dzwignęli świat... Więc o to idzie - Papierz Słowiański , Ludowy brat... Oto już leje balsamy świata Do naszych łon , Hufiec aniołów - kwiatem umiata Dla niego tron. On rozda miłość, jak dziś mocarze Rozdają broń , Sakramentalną moc on pokaże, Świat wziąwszy w dłoń. Gołąb nu słowa - słowem wyleci, Poniesie wieść, Nowinę słodką , że Duch już świeci I ma swą cześć; Niebo się nad nim - pięknie otworzy Z obojgu stron , Bo on na tronie stanął i twirzy I świat - i tron. On przez narody uczyni bratne, Wydawszy głos, Że duchy pójdą w cele ostatnie Przez ofiar stos. Moc mu pomoże sakramentalna Narodów stu, Że praca duchów - będzie widzialna Przed trumną tu. Wszelką z ran świata wyrzuci zgniłość, Robactwo - gad , Zdrowie przyniesie - rozpali miłość I zbawi świat. Wnętrza kościołów on powymiata , Oczyści sień , Boga pokaże w twórczości świata , Jasno jak dzień. Juliusz Słowacki Odpłynął z „ Barką” do Ojca w niebie długa i znojna była to droga zostawił nam serce pełne miłości a ból i cierpienie zabrał do Boga Przez okno w niebie na ziemię spogląda uśmiecha się do świata i lud błogosławi nie płaczcie za nim kochane dzieci On odszedł lecz samych nas nie zostawi Jak dobry Ojciec kocha Swoje dzieci będzie nas wspierał pomagał w potrzebie a pokój który tak szczerze umiłował wyprosi dla nas u Boga w niebie Gołąbku pokoju skrzydlaty przyjacielu zanieś do Papieża piosenkę miłości o Czarnej Madonnie z Jasnej Częstochowy niech się ucieszy z naszej wdzięczności. Karol Wojtyła Tyle słów już zostało powiedzianych, tyle refleksji o miłości i dobroci Twej. Ale łatwiej było nam żyć, kiedy byłeś Ojcze z nami. Ty największy autorytecie narodów całego świata. Refleksyjny był ten czas Twojego o wielkim wymiarze Pontyfikatu. Papieżu Pielgrzymie, wśród nas prawie 30 lat wędrowałeś, roznosząc Swej miłości dzieła. Za Twoją przyczyną , to, co wielkie się dokonało, więc towarzyszy ogromne, wdzięczności uczucie wśród mas. Tatry, narty, kajaki, „Sokół”, rurki z kremem i ta wadowicka cukiernia. Ta próba ostatniego błogosławienia. Zaiste godne było Twe życie. Szlachetnie, umocnione w cierpieniu. Twój duch unosi się nad głowami, więc i po latach Twego odejścia nie będziemy sami, bo Ty zawsze Ojcze Święty będziesz z nami. Wadowickie serce na ziemi płonie, to serce miłością dla Ciebie goreje, żebyś wiedział Ojcze Święty, choć wróciłeś do domu Ojca, że tu jest ciągle Twoja Ojczyzna, a w niej Twa rodzina chrześcijańska. Ojcze Święty, swoją obecnością, uświetniłeś nasze skromne życie. Dawałeś wsparcie, ciepło i modlitwę. Posiadałeś wielką moc przyciągania. Ojcze szlifowałeś w nas diamenty miłości, gdy piękno świata traciło blask. Kiedy patrzę na umiłowane Tobie Tatry, odczuwam obfite kwitnienie mej duszy. Otacza mnie eksplozja ruchu i barw. To synteza przełożenia wszystkiego co ze Swej duszy i serca, Tyś nam dał. Twą postać widzę, kiedy oczy przymykam, jak patrzysz w skupieniu na każdego człowieka. Wtedy ciągłe święto umysłu przeżywam, bo patrzy na mnie Ojciec z uśmiechem ciepłym, Człowieku o wielkiej delikatności, Twoje stopy pozostawiły wszystkie ślady świętości swej. Pielgrzymując pasałeś Janie Pawle II swą trzodę od Polski, aż po świata krańce. Kulę ziemską przeszedłeś i wszędzie emocje wzruszenia, dobroci i miłości wzniecałeś, stając się największym autorytetem świata. Dzisiaj w rok Twojej śmierci składam hołd Papieżowi o duszy przezroczystej, przez którą wielkie światło, sam Chrystus rzucał nam. Chorując ciężko, odszedłeś na stałe do Stwórcy, a w nas wszystko na dobre się zmieniło, bo Twoja otwartość, skromność, ciepło, czyste serce, roztaczany osobisty charyzmy czar spowodowały, że ciągle kochają i uwielbiają miliony na świecie Papieża Wielkiego Polaka. A my wszyscy cały czas będziemy pielęgnować to, co w naukach Ojciec Święty nam dał. Basia S. Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej, która w wieczność niezmierną opływa, za dotknięcie dalekiego żaru, w którym ogród głęboki omdlewa. Zmieszały się chwila i wieczność, kropla morze objęła – opada cisza słoneczna w głębinę tego zalewu. Czyż życie jest falą podziwu, falą wyższą niż śmierć? Dno ciszy, zatoka zalewu – samotna ludzka pierś. Stamtąd żeglując w niebo kiedy wychylisz się z lodu, miesza się szczebiot dziecięcy – i podziw. Karol Wojtyła Panie, dalszy rejs odwołany Bo Sternika do Siebie wezwałeś, A nam brak siły, Nadzieja zgasła O Chryste przecież burze szaleją, Ratuj barkę, bo bez Ciebie zginiemy… Nie lękajcie się a wypłyńcie na głębię, Cała naprzód, nowy świta już dzień… Boże w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że Twój Sługa Papież Jan Paweł II, zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen. Każdy z was młodzi przyjaciele znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie może nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie może się uchylać. Nie może zdezerterować. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić...! Jan Paweł II (Karol Wojtyła) O jakże jesteś związane miejsce mojego mijania z miejscem narodzin… Zamysł Boga spoczywa w twarzach przechodniów, a głębia jego podąża za tokiem powszednich dni – Obsuwając się w śmierć, odsłaniam oczekiwanie i oczy utkwione w jedno miejsce i w jedno zmartwychwstanie, jednakże wieko ciała zamykam i pewnik jego rozpadu powierzam ziemi. Ty wschodzisz nad nią powoli i zamysł Twój nadal zrównywasz z powierzchnią każdego dnia oraz z cieniem przechodniów na ulicach popołudniową porą… w ulicach naszego miasta pod zmierzch… Ty, Boże! Ty Jeden możesz ciała nasze odebrać ziemi z powrotem! Karol Wojtyła Ty Byłeś gwiazdą co prowadziła przez drogi bezdroża świata naszego Byłeś nam wsparciem byłeś przykładem Byłeś jak Ojciec dla ludu Swojego Pokorny i cichy a jakże Wielki Twoim orężem laska pielgrzyma ona Cię wiodła do tych najmniejszych których przy życiu nadzieja trzyma Uśmiech i dobroć miałeś dla ludzi chlebem powszednim modlitwa była wiara i troska Cię prowadziły miłość pokora w Twym sercu żyła Mądrze dzieliłeś te Boże dary w spadku dla ludzi je zostawiłeś za to świat ceni Wielkiego Papieża skromnego dobrego bo Takim Byłeś I Jesteś bo żyjesz w pamięci i sercach rodaków i ludzi na całym świecie Pan w Białej szacie ruszył już w drogę, W sobotni wieczór pożegnał tłum, Szedł w stronę źródła, czując na twarzy Powiew halnego i jego szum. Po drodze mijał cichych, klaszczących, W oknach rozniecał płomienie świec, Kirem ozdabiał sztandary płaczące, Młodych jednoczył w rytm naszych serc. I szedł powoli w niemałym trudzie, Dłonią zaś kreślił zbawienia znak, Jedni mówili o jakimś cudzie, Inni, że wiary brak. Szedł szlakiem w góry, wsparty na krzyżu, W ostatniej drodze był całkiem sam, Na szczycie z kluczem Piotrowym w dłoniach, Witał Go uśmiechnięty; Niebieski Starszy Pan. Jak Ojciec Syna wziął Go w ramiona, I razem przeszli przez Niebios próg, Jestem zmęczony, ale już w domu, Tak Syny - szepnął Mu Ojciec - Bóg. Gdy Go miniemy na ścieżce życia, Bo nie po drodze będzie z nim iść, Krzyż nas przygniecie, smutek i łzy, To spójrzmy w to okienko małe, Przy Frańciszkańskiej, w Krakowie , trzy. Poczujesz ulgę, żeś nie jest sam, Będzie tam czekał, dłoń Ci podając, W białej sutannie, z jasnym obliczem, Ojciec, Dobry Starszy Pan. Ile łez i bólu po Twej śmierci , Serca tęsknią i się nie goją . Oczy całego świata zwrócone są ku Tobie, Modlimy się do Ciebie Ojcze Święty , Błogosławiony . Dziękujemy Ci za cudowne uzdrowienia ludzi , Których dokonałeś w życiu doczesnym . Pielgrzymie niestrudzony , Synu Polskiej Ziemi . Spoczywasz Ojcze Święty w Watykanie , My naród idziemy Twoim szlakiem przetartym, W pokonywaniu barier , W kontaktach z drugim człowiekiem . Kochałeś młodzież , która dawała Ci siły , Do głoszenia posługi kapłańskiej . Powierzyłeś całe swoje życie Matce Bożej , I Jezusowi . „TOTUS TUUS „ Ojcze Święty dałeś nam świadectwa , Silnej Twojej wiary , miłości , W poszanowaniu istoty ludzkiej , A także rodziny ,która wychowuje dzieci. Ojcze Święty prosimy Cię, miej nas w opiece , Chroń nas od nieprzewidzianych klęsk , żywiołów , Wody , ognia i chorób . Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus , I Ty w gronie błogosławiony Święty Janie Pawle II . W sercach naszych pozostaniesz na wieki . Nic dodać,nic ująć. Pieśń o słońcu niewyczerpanym O Panie, przebacz mej myśli, że nie dość jeszcze miłuje, Przebacz miłości mej, Panie, że tak strasznie przykuta do myśli - Że chłodnym myślom, jak nurt, Ciebie odejmuje I nie ogarnia płonącym ogniskiem Ale przyjmij, Panie, ten podziw, który się w sercu zrywa, Jak zrywa się potok w swym źródle - - znak, że stamtąd przypłynie żar - i nie odtrącaj, Panie, nawet tego chłodnego podziwu, który nasycisz kiedyś kamieniem płonącym u warg - i nie odtrącaj, Panie, mojego podziwu, który jest niczym dla Ciebie, bo Cały jesteś w Sobie, ale dla mnie teraz jest wszystkim, strumieniem, co brzegi rozrywa, nim oceanom niezmiernym tęsknotę swoją wypowie. Karol Wojtyła „Dzieci” Dorastają znienacka przez miłość i potem tak nagle dorośli trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie – (serca schwytane jak ptaki, profile wrastają w ziemię a w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości. Trzymając się za ręce, usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę. Czy zawsze tak będzie – pytam – gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też jeszcze indziej: kielich światła nachylony wśród roślin odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno. Tego co w Was się zaczęło czy potraficie nie popsuć, czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło? JAN PAWEŁ II "Nie płaczcie nad moją nieobecnością... czujcie się blisko mnie i mówcie do mnie jeszcze . Będę was kochał z Nieba jak kochałem na ziemi." Jan Paweł II «,_))♥((_,»___________ _____♥$$$$$$$__§ _$$$$$$$♥ ___♥$$$♥___♥$$__$$♥___♥$$$♥ __♥$$$♥_______$$_______ ♥$$$♥ _♥ $$$♥_________________♥$$$♥ __♥$$$♥ Błogosław nam__ ♥$$$♥ ____♥$$$♥_ OJCZE ŚW_ ♥$$$♥ ______♥$$$♥_________♥$$$♥ _________♥$$$♥♥♥♥♥$$$♥ ___________♥$$$_$$$♥ _____________♥$$$♥ ______________♥$♥ ........................) .......................(,) ..........).........._'\!/'_ .........(,).........(""""") ......._'\!/'_..•°*”~?.•°*”~ .......(""""") .•°*”~?.•°*”~ JESTEŚ ZAWSZE W MOIM SERCU. _█▀█ █▀█ █▀█ █ █▀▀ ▀▀█ _█▀▀ █▀█ █▀▀ █ █▀▀ ▄▀░ _▀░░ ▀░▀ ▀░░ ▀ ▀▀▀ ▀▀▀ _____▀▀█ █▀█ ██░█ _____▄░█ █▀█ █▐▌█ _____▀▀▀ ▀░▀ ▀░▀▀ █▀█ █▀█ █░░░█ █▀▀ █░░░█ █ █▀▀ █▀█ █░█░█ █▀▀ █▀░░█ █ ▀░░ ▀░▀ ▀▀░▀▀ ▀▀▀ ▀▀▀░▀ ▀ '- '. ; ; .-' '-. '. ; .-' .-' '. ' ; .' ,- ''--. ▄██▄██▄ ' .-` ███████ ' ---'- ▀███▀ --. .--- - ▀ To On nas uczył jak kochać Ojczyznę Pamiętać o historii i o patriotyzmie Nie podcinać korzeni z którychśmy wyrośli Pamiętać jaka cena jest niepodległości To On mocarz Boży co z różańcem w ręku Zło w dobro zamieniał na świecie Mocny Maryją, bo Jej się zawierzył I Ufny bez reszty w Boże Miłosierdzie... JAN PAWEŁ II ...Papież z Polski..... Człowiek modlitwy dążący do prawdy. Strażnik placu Świętego Piotra umiłowany przez Boga. Wysłannik Boga, umiłowany przez cały świat. Gdy odszedł pozostał na zawsze ........w naszych sercach..... Kanonizacja Jana Pawła II ... __...--~~~-. _ _.-~~~--...__ ...//__.. 27. 4. .._ _.-~~--...__ \\ .//__..--~~~- ._ !_...-2014...._ \\ // __....---~~._\ ! /-~~````~-..\\ \▒░▒░▒░▒░▒░(|)░▒░▒░▒░▒/ W tym dniu podniesienia Ożywają z Tobą wspomnienia Bóg przyjął Cię do siebie czuwasz nad nami w niebie Przez wszystkich pielgrzymek trudy Pokochały Cię nacji przeróżnych ludy Dziś w sercach naszych jesteś gdzie każdy czuje się Twym dzieckiem Ostatnie chwile Jana Pawła II serce dygocze broda drży minuty w wieczność oblekają się nie ma nadziei dla wielkiego z wielkich odchodzi Jan Paweł II idzie na spotkanie z Najwyższym Panie mój przytul go jak on przygarnął cały świat muzułmanina buddystę prawosławnego protestanta katolika wierzących i niewierzących wszystkich modlę się za dobrego Ojca Świata takim pozostanie w sercu mym. Jan Paweł II To wielka postać Świata całego Wybraniec Boga Który zrodzon Z narodu polskiego "Papieżem Pielgrzymem" Słusznie nazywany Jest i już będzie Przez nas kochany Dziś stoi w oknie Pana Naszego I błogosławi nam wszystkim Z serca całego Wołał nas A my przyszliśmy do niego Z modlitwą na ustach O pełne łask wieczne życie Jego Ojcu Świętemu na pamiątkę kanonizacji Syn polskiego oficera w gronie Świętych będzie teraz Wyniesiony na ołtarze serce swoje dałeś w darze Za życia ukochałeś Bożą Matkę wpiąłeś ją w serca klapkę Dojrzeć człowieka umiałeś każdego pokochałeś ╬        (_)         /  \ \.  †                /   \ \.╱◥◣     /▂▂\/__\_◥█◣_    | o |_________\--\     |\--\ | ȖȖ  ȖȖ |\--\ ڿڿ ̶̿ ̶̿ ̶̿ ̶̶̿̿______█_____ | | ڿڿ ڿڿڰۣڿڿڿڰۣڿڿڰۣڿڿڿڰۣڿڿڿڰۣڿڿ 2014 ROK 27 KWIETNIA NIEDZIELA KANONIZACJA SŁUGI BOŻEGO JANA PAWŁA II___{.\..*** ../.}___ ___{.*.\..._.../.*.}__ __{.*....\.(_)./...*.}__ _{.*...../..V..\.....*.}_ _{.*..././).*.(\.\...*.}_ _}.*../././....\.\.\..*.{_ _}.*..w/.......\w..*.{_ __}.*../..........\.*.{__ ____}/.............\{___ ___/*_*_*_*_*_*\___ __~~~~~~~~~~____ W tym dniu podniesienia Ożywają z Tobą wspomnienia Na Placu Piłsudskiego między swoimi Duch Święty odradza oblicze tej Ziemi Uwieńczeniem tej Bożej Miłości obrazy wracają z przeszłości Bóg przyjął Cię do siebie czuwasz nad nami w niebie Przez wszystkich pielgrzymek trudy Pokochały Cię nacji przeróżnych ludy Dziś w sercach naszych jesteś gdzie każdy czuje się dzieckiem. Byłeś blaskiem dla naszego cienia, Lekarstwem na nasze zmartwienia. Byłeś radością dla smutku naszego, Miłością dla serca hardego. Pokarmem Byłeś dla człeka głodnego, Napojem dla spragnionego. Za życia Miałeś pomników więcej, Niż wielu wielkich po swojej śmierci. Patronem Jesteś szkół polskich wielu, Jak żaden z naszych obywateli. I pewnie Będziesz dla wielu więcej, Każdy chce oddać się Twej opiece. Honorowym obywatelem Jesteś, W szerokim świecie i tu, w naszym mieście. Nareszcie Jesteś pomiędzy Swymi. Z wszystkimi w Niebie jak Ty Świętymi. Choć smutek wielki i serce boli, Wszyscy poddamy się Bożej woli. Ufamy w Panu, choć brak nam Ciebie, Że kiedyś z Tobą spotkamy się w Niebie. Prowadź nas Ojcze do Boga żywego, Z Chrystusem Panem i Matką Jego. My zaśpiewamy "Barkę" dla Ciebie, Byś Swoją "Barkę" słyszał też w Niebie. MIŁEGO DNIA ŻYCZĘ $$$$$$$$$$$ $$$$$$$$$$$$$ __$$$$____$$$$ __$$$$_____$$$$ __$$$$_____$$$$ __$$$$_____$$$$ __$$$$____$$$$ __$$$$$$$$$$$ __$$$$$$$$$ __$$$$ __$$$$___$$$$$_$$$$$$__$$$$$ __$$$$___$$_$$_$$$_$$__$$_$$ __$$$$____$$$$__$$__$$__$$$$ __$$$$___$$_$$__$$__$$_$$_$$ $$$$$$$$_$$$$$$_$$$$$__$$$$$$ ________________$$$$ ________________$$$ ________________$$$ ________________$$$ JAN $$$$$$$_____________$$$$$$$$$$$$$$$ $$$$___________________$$$$$$$$$$$$ $$_______________________$$$$$$$$$$ ___________________________$$$$$$$$ ___$$$$$$$$__________________$$$$$$ $$$$$$$$_________________$____$$$$$ $$$$$_____________________$$$_$$$$$ _$$$______________________$$$$_$$$$ _$$$$_____________________$$$$$$$$$ $$________________________$$$$$$_$$ $_________________________$$$$$$__$ ___$_______________________$$$$$$$ __$$________________________$$$$$$ _$$$$_______________________$$$$$$$ _$__$______________________$$$$$$$$ $_$$_______________________$$$$$$$$ $_$___$$______________________$$$$$ $$__$$$$$$$$__________________$$$$$ $$___$$$$$$$$______________$$$$$$$$ $___$$$$$$$$$$$______$$$$$$$$$$$$$$ $________$_$$_$$___$$$$$$$$$$$$$$$$ $_________$$$______$____$$$$$_$$$$$ ______$____________$$_____$$__$$$$$ ___________________$$_________$$$$$ ______________$___$$$_________$$$$$ ____________$$$___$$$_________$$$$$ $___________$_$___$$$_______$$$$$$$ $______$______$___$$$_______$$$$$$$ $_____$___________$$$$_____$$$$$$$$ _________________$$$$$$$$_$$$$$$$$$ ________________$$___$$$__$$$$$$$$$ ____________________$$$__$$_$$$$$$$ _________$$$$____$$$$$___$_$$$$$$$$ _____________$$$$$$$$$__$$_$$$$$$$$ _____________________$__$_$$$$$$$$$ _______________________$$$$$$$$$$$$ ______________________$$$$$$$$$$$$$ _____________________$$$$$____$$$$$ _____________________$$$$_______$$$ ____________________$$$$__________$ __________________$$$$_____________ ___________$$$$$$$$$_______________

Słowa modlitwy "O uwolnienie świata od wszelkiego zła" zostały napisane przez samego papieża i mają związek z jedną z Tajemnic Fatimskich.

Bóg szczególnie umiłował tego świętego. Wiele osób twierdzi, że jest on niezawodnym oparciem w naszej modlitwie i wyprasza wiele łask. Poznaj nowennę do św. Szarbela.

Św. Jan Paweł II prosił, abyśmy o niej nie zapomnieli. Czyniła w jego życiu prawdziwe cuda. Zapisał ją dla nas rok przed swoją śmiercią.

Jezus powierzył św. Brygidzie "Tajemnice Szczęścia". O mocy tych modlitw wielokrotnie wypowiadali się kardynałowie i papieże. Jest to jedna z najpopularniejszych praktyk duchowych na świecie.

href="http://de.wikipedia.org/wiki/Johannes_Paul_II" rel="nofollow">de.wikipedia.org/wiki/Johannes_Paul_II. Johannes Paul II. (lateinisch Ioannes Paulus PP. II, bürgerlicher Name Karol Józef Wojtyła[1], * 18. Mai 1920 in Wadowice, Polen; † 2. April 2005 in der Vatikanstadt) war vom 16. Oktober 1978 bis zum 2. April 2005 Papst der römisch-katholischen Kirche. Mit 26 Jahren und 5 Monaten weist sein Pontifikat die zweitlängste belegbare Dauer in der Geschichte der katholischen Kirche auf. Johannes Paul II. war bislang einziger slawischer Papst. Ihm wird eine maßgebliche Rolle bei der Beendigung des Sozialismus in Osteuropa und speziell in seinem Heimatland Polen zugeschrieben. Am 28. Juni 2005 begann sein Seligsprechungsprozess. Vorgänger von Johannes Paul II. als Papst war Johannes Paul I., sein Nachfolger wurde Benedikt XVI.. www.info-polen.com/beruehmt/papst_johannes_paul.php Album Papst Johannes Paul II. www.flickr.com/photos/arjuna/sets/72057594097561058/

Główny rzymski egzorcysta obserwuje rosnącą liczbę młodych ludzi znajdujących się pod wpływem złego ducha, zauważa jednak również, że św. Jan Paweł II

Franciszek z Asyżu był synem bogatej rodziny kupieckiej. Marzył o stanie szlacheckim. Był wrażliwy, lubił poezję. Nie stronił od zabaw i wystawnych uczt. Ubierał się ekstrawagancko. Był czas, kiedy okrzyknięto go w mieście "królem młodzieży". Jest jednym z najbardziej popularnych świętych w dziejach. Był miłośnikiem wszelkiego stworzenia. Kościół wspomina go w liturgii 4 października.

Jeśli znajdujesz się w trudnej sytuacji i potrzebujesz wsparcia, odmów krótką modlitwę do świętej Rity, patronki spraw trudnych i beznadziejnych. Odmawiaj ją z wiarą, pamiętając, że wstawiennictwo "pogromicielki szatanów" pomogło już wielu osobom na całym świecie.

Św. Jan Paweł II prosił, abyśmy o niej nie zapomnieli. Czyniła w jego życiu prawdziwe cuda. Zapisał ją dla nas rok przed swoją śmiercią.

"Ojciec Święty Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. wieczorem o godzinie 21.37 w swym prywatnym apartamencie" - informowało oświadczenie Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, ogłoszone w nocy z 2 na 3 kwietnia 2005 r. Dziś mija 17 lat od śmierci polskiego papieża.

Cytaty, sentencje i aforyzmy, które odmienią Twój dzień

Jeśli przeżywasz jakąś trudność, zachęcamy cię, abyś pomodlił się tą modlitwą. Wystarczy, że wypowiesz swój problem i zwrócisz się o pomoc do tego świętego.

Św. Jan Paweł II prosił, abyśmy o niej nie zapomnieli. Czyniła w jego życiu prawdziwe cuda. Zapisał ją dla nas rok przed swoją śmiercią.