Książka Mózg psychopaty. Intrygujące spojrzenie na ciemną stronę umysłu opowiada o tym, jak doświadczony psychiatra James Fallon odkrywa, że jest psychopatą.

W Polsce o tym, kto wygra z nowotworem, nie decyduje tylko wczesne wykrycie choroby i rodzaj schorzenia. Triki, 'wiedza tajemna' o lekarzach i ośrodkach, nadludzka determinacja oraz trochę szczęścia - oto przepis na życie. Poznajcie historie tych, którym się udało.

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

Intencja Dzieła: Grafika symbolizująca obserwacje, różnorodność charakterów i zachowań. To właśnie również dzięki oczom możemy kierować naszym umysłem. Możemy rozwijać nasze umiejętności postrzegania świata, ludzi, ich zachowań, natury i technologii.

Im więcej dowiaduję się o świecie, w którym żyjemy, tym bardziej zadziwia mnie jego niesamowita różnorodność, jego cuda, krajobrazy, potęga i takie codzienne

Facebook oraz Instagram to od kilku lat jedne z najpopularniejszych portali społecznościowych. Potencjalni użytkownicy – zwykli internauci ...

Uniwersalna Lornetka Delta Optical Cechy modelu Titanium 9x63, takie jak powiększenie 9x i obiektyw o średnicy 63 mm, pozwalają na wygodne obserwacje zarówno w dzień jak i w nocy. Ta lornetka to kompromis między uzyskaniem dużego powiększenia a szerokim polem widzenia. Jednocześnie zapewnia dużą jasność powierzchniową obrazu. Jest to dobra propozycja dla tych, którzy oprócz obserwacji dziennych chcieliby podziwiać również nocne niebo. Lornetka wodoszczelna Wierne kolory i jasny obraz w tej lornetce, to zasługa pryzmatów wykonanych z wysokiej jakości szkła BaK4 oraz powłok antyodbiciowych, którymi pokryte są wszystkie elementy optyczne lornetki. Całą konstrukcję wykonano w systemie dachowym, z wewnętrznym, centralnym układem ogniskowania. Prawidłowo wyczernione wnętrze tubusów dodatkowo zapobiega wewnętrznym refleksom, a wypełnienie azotem przeciwdziała parowaniu szkieł. Na dodatek jest to lornetka wodoodporna, a więc używać jej można nawet w deszczu. Starannie wykonany korpus Lornetki serii Titanium, jak sama nazwa wskazuje, cechują się masywną i wytrzymałą konstrukcją. Jest to efekt zastosowania aluminiowej konstrukcji, dodatkowo pokrytej polimerową otoczką o chropowatej fakturze. Dzięki temu podczas obserwacji lornetka nie wyślizgnie się z dłoni, nawet jeśli będzie ona mokra bądź zatłuszczona.  W muszlach ocznych zastosowano gumowe obwódki zwiększające komfort podczas długich obserwacji. Konstrukcja jest w pełni wodoszczelna. Wnętrze tubusu wypełniono azotem, zapobiegając tym samym zaparowaniu szkieł. Powiększenie wynoszące 9x Model Titanium 8x56 dzięki wyposażeniu tego modelu w obiektywy wykonane ze szkła typu ED o bardzo niskiej dyspersji, które redukują aberrację chromatyczną, uzyskiwany obraz jest wolny od barwnych artefaktów, jasny i ostry nawet na brzegu pola widzenia. Cechą, za którą seria ta jest szczególnie chwalona, jest mała ilość wad optycznych jak aberracja chromatyczna, astygmatyzm czy koma. Wady te są dosyć częste w klasycznych lornetkach. Do lornetki możesz podpiąć statyw dzięki złączu na adapter 1/4 cala. Zastosowanie Marka Delta Optical cieszy się uznaniem w Polsce i za granicą. Zawdzięcza to wysokiej jakości sprzętu, potwierdzonej nagrodami branżowymi oraz certyfikatami niemieckiego instytutu DEVA. Z produktów Delta Optical korzystają: Ratownicy TOPR Straż Graniczna Policja Straż Ochrony Kolei Służba Leśna Specyfikacja techniczna: Marka: Delta Optical Kolor: Czarno - zielony Materiał wykonania pryzmatu: BaK4 Producent: Delta Optical Wielokrotność powiększenia: 9.00 Długość [mm]: 225.00 Kątowe pole widzenia: 5.80 Regulacja rozstawu: 54-73mm Rodzaj pryzmatów: Porro Średnica obiektywu: 63.00 Korekcja dioptażu okularu: 5.00 Liniowe pole widzenia na 1000m: 102.00 Sprawność zmierzchowa: 23.80 Jasność względna: 49.00 Waga: 1180.00 g Kod produktu: Lornetka Delta Optical Titanium 9x63, DO-1408 Kupując u nas otrzymujesz zestaw: Lornetka Delta Optical Titanium 9x63 Futerał Pasek do lornetki Pasek do futerału Zakrywki okularowe Zakrywki obiektywowe Ściereczka do czyszczenia optyki Taki komplet pozwoli Ci w pełni cieszyć się swoim hobby i od razu ruszyć do obserwacji Zdjęcia podglądowe mogą przedstawiać produkt w odcieniu, który nieznacznie różni się od oryginału. Opakowanie stanowi element zestawu.

Czy świat otaczających nas przedmiotów codziennego użytku jest nudny? Victor Nunes nam udowodnić, że nie! Łączy zwyczajne rzeczy, które każdy z nas znajdzie w swoim domu z prostymi ilustracjami. Dostrzega także kształty przypominające twarze. Sam autor opisuje swoją stronę na Facebooku tak: "Na tej stronie znajdziesz kilka twarzy i innych rzeczy, a wszystko przedstawione z odrobiną humoru." Rzeczywiście, jego twórczość zachwyca prostotą, ale przede wszystkim rozśmiesza. :) Jestem pod wrażeniem zmysłu obserwacji i kreatywności tego człowieka.

Kontynuacja postu o obserwacjach astronomicznych. W tym poście opiszę sprzęt, przez który możemy popatrzeć, typy teleskopów oraz obiekty, które możemy przez nie zaobserwować i jak wyglądają. 1. Niebo przez lornetkę. Lornetka jest idealnym instrumentem optycznym dla początkującym. Jest poręczna, niewielka i można ją zabrać wszędzie. Jedyną wadą jest jednak małe powiększenie, co może się nie spodobać początkującym. Cena przeciętnej, dość dobrej lornetki waha się między 200-300 zł, do ok. 500-800zł jak chcemy np. jakąś porządniejszą np. Nikon Action 10x50, która jest lornetką o bardzo wysokiej jakości optyce. Lornetka cechuje się sporym polem widzenia. Są dwa rodzaje lornetek - ze stałym powiększeniem i z regulowanym powiększeniem. np. 10-30x. Oczywiście polecam te ze stałym, ze względu na to, że te z regulowanym zoomem pokazują wszelkie wady optyczne. Przy oznaczeniu np. 10x50, to liczba po lewej oznacza powiększenie, a po prawej to średnica obiektywów w mm. Dla początkującego wystarczy nawet stara radziecka lornetka, czy taka z Lidla za 100zł (tzw. lidletka). Lornetka jest idealnym narzędziem do nauki nieba. Do lornetki warto też zainwestować w statyw, ponieważ obraz się nam trochę trzęsie, gdy mamy ją w rękach, zwłaszcza przy dużych powiększeniach. Większe lornetki też są cięższe, co powoduje, że ręce się męczą. Większość obiektów jak mgławice, galaktyki czy gromady widać jako małe mgiełki. Najłatwiejsze obiekty do znalezienia to: Galaktyka Andromedy, Mgławica Oriona, Gromada w Herkulesie, Gromada Podwójna oraz gromady w Woźnicy: M 36, M 37, M 38. Nikon Action 10x50 2. Ważne zagadnienia optyczne i obserwacyjne. Powiększenie: Pewnie większość z was pomyśli o nim jako pierwsze. Powiększenie jest to wartość, ilekroć obraz jest powiększony. Trzeba być świadomym, że im większe powiększenie, tym teleskop zbiera mniej światła. Żeby uzyskać duże powiększenie, potrzebna jest większa apertura, czyli średnica obiektywu/lustra, by móc zebrać więcej światła. Jest pewna zasada dla maksymalnego, użytecznego powiększenia, czyli takie które jest jeszcze znośne. Max powiększenie to od 1.5x do 2x średnicy obiektywu/lustra wyrażonej w mm. Przykładowo dla teleskopu o średnicy 90mm najbardziej optymalne powiększenie to ok. 150x. Większe powiększenie np. powyżej 200x ogranicza także wspomniany wcześniej seeing, czyli stabilność atmosfery, która zakłóca obraz. Średnica obiektywu/lustra: Moim zdaniem to jest najważniejsza rzecz w teleskopach. Im większe lustro/obiektyw, tym więcej może zebrać światła, w związku z tym jest w stanie dostrzec więcej detali i mniej jasne obiekty. Można także stosować większe powiększenia. Maksymalne użyteczne powiększenie - w przypadku teleskopów soczewkowych - 2x średnica obiektywu, a w zwierciadlanych 1.5x średnica lustra.(o rodzajach teleskopów napiszę niżej). Powiększenie ogranicza także tzw. zdolność rozdzielcza. Przy przesadzonych powiększeniach np. średnica obiektywu 90mm i np. pow. 300x, nie dość że obraz jest bardzo ciemny, to jeszcze nie pokazuje większej ilości detali, tylko rozmazuje obraz. Poniżej jest przykład planety Jowisz w mniejszym i w większym powiększeniu w zależności od teleskopu: OGNISKOWA: Także, zaraz po średnicy lustra najważniejsze dane techniczne dla teleskopu. Od niej zależy jakie powiększenie uzyskamy oraz światłosiłę (opisaną poniżej). Do każdego teleskopu są dołączane okulary o różnej ogniskowej. Powiększenie jest to ogniskowa teleskopu(mm), podzielona przez ogniskową okularu(mm). Przykładowo: f- ogniskowa f obiektywu= 1000mm f okularu = 10mm 1000/10= 100x Powiększenie = 100x f okularu = 25mm 1000/25= 40x Powiększenie = 40x ŚWIATŁOSIŁA: Jakby to powiedzieć jest to ilość, siła wpadanego światła do teleskopu. Oblicza się ją poprzez iloraz ogniskowej teleskopu(mm) i średnicy lustra(mm). Przykładowo: f= 1200mm d(średnica lustra)= 200mm 1200/200=6 Światłosiła = f/6 Im mniejsza wartość po f, tym światłosiła jest większa, a zatem idzie, teleskop mocniej zbiera światło. Tylko jest jedna zależność pomiędzy jasnymi obiektami, np. między planetami, a słabymi obiektami głębokiego nieba( galaktyki, mgławice itp. inaczej DSy - Deep Sky). Gdy teleskop ma dużą światłosiłę, jest idealny do galaktyk, mgławic, gromad, ale planety czy Księżyc kiepsko się prezentują, gdyż są zbyt jasne i wymagają np. filtra polaryzacyjnego, który ogranicza światło. Gdy teleskop ma małą światłosiłę, jest idealny do obserwacji planet, tylko że przegrywa na obiektach DS. Pole widzenia Tu już zależy czy ktoś lubi szerokie pola do przeglądu nieba, rozległych mgławic, czy wąziutki obraz np. do planet czy mgławic planetarnych. Im większe powiększenie tym mniejsze jest pole widzenia. Pole widzenia jest wyrażone w stopniach. Niektóre obiekty na niebie, np. Plejady, gromada Żłóbek (M44) czy Hiady, mają dużą średnicę kątową i wymagają sporego pola widzenia, by się zmieścić w kadrze. Montaż Podczas kupna teleskopu zwróćmy uwagę na montaż. Musi być on głównie stabilny i dość ciężki, by podczas wiatru nie trząsł się. Są dwa rodzaje montaży: PARALAKTYCZNY- Polega na ustawieniu montażu tak, aby zapewniał jego obrót wokół biegunów. Jedną z osi ustawia się w okolicach Gwiazdy Polarnej, gdzie wskazuje biegun północny. Zaś w przypadku południowej półkuli w okolicy gwiazdozbioru Oktanta. Montaż daje możliwość podążania za obiektem równo z ruchem obrotowym Ziemi. Podłączenie silnika do niego pozwala utrzymać w polu widzenia obiekt na bardzo długi czas, co jest wykorzystywane do astro-fotografii. Plusy i minusy: + Podążanie teleskopu za ruchem nieba. + Stosowany do astrofotografii - Trudny w obsłudze - Czasem jest konieczność zastosowania przeciwwagi. AZYMUTALNY - Polega na sterowaniu teleskopem w pionie i w poziomie. Jest to najprostszy montaż, lecz już niezbyt nadaje się do zastosowania napędu, gdyż trzeba obiema osiami sterować. Montaż idealnie nadaje się do obserwacji wizualnych. Najpowszechniejszym montażem azymutalnym jest montaż Dobsona, stosowanych w teleskopach zwierciadlanych (o typach teleskopów napiszę niżej). + Prosty w obsłudze, + Tani i łatwy nawet do zbudowania własnoręcznie, - Trudność ze śledzeniem obiektów w zenicie, - Niezbyt nadaję się do zastosowania napędu do astrofotografii, Mobilność Jak logicznie patrząc, im większy teleskop, tym jest cięższy i bardziej nieporęczny. Też trzeba zwrócić uwagę, czy zmieści nam się np. do samochodu, gdy chcemy pojechać pod ciemne niebo. Teleskop zwierciadlany SkyWatcher Synta 8" waży już 20 kg i jest dość spory. Nie wspomnę o większym. Ciągnięcie go 100 metrów na ogródek czy ściąganie go z 5 piętra jest już dość ciężką sprawą. Ale za to mamy aż 8-calowe, 20cm lustro, które nam pokaże sporo. Np. refraktorek na montażu jest leciutki i bardzo mobilny, ale już nam nie pokaże tyle co duży teleskop zwierciadlany. Coś za coś. Wady optyczne: W każdym teleskopie, nawet w tych droższych mamy nieuniknione wady optyczne, które jedne nam mniej przeszkadzają, a inne trochę więcej. Przedstawię najważniejsze z nich. Aberracja chromatyczna - Występuje najczęściej w refraktorach podczas obserwacji dość jasnych obiektów bądź przy niskiej jakości optyce na brzegach pola widzenia. Charakteryzuje się tym, że dookoła obiektu występuje żółto/czerwono niebieska obwódka, spowodowana niedoskonałością optyki, głównie w tańszych teleskopach. Występuje też w okularach do teleskopów na brzegach pola widzenia oraz w teleskopach o dużej światłosile, gdy obserwujemy jasne obiekty np. Wenus. Wtedy pomaga zastosowanie filtra polaryzacyjnego lub zastosowanie przysłony na obiektyw. Zniekształcenie obrazu - Występuje głównie w okularach teleskopowych, które mają większe pole widzenia.Występuje w postaci rozciągnięcia obrazu na krawędziach pola widzenia. Gwiazdy są że tak powiem jajkowate. Ale to nie przeszkadza w obserwacjach, wystarczy najechać na obiekt tak, by był w środku pola widzenia. Nieraz jest takie zniekształcenie, że od obiektu widać lekki przymyty ogonek, zwany komą. Koma - (z łac. coma - warkocz) to rozciąganie się obiektów na brzegach pola widzenia. Najlepiej widoczne jest no na gwiazdach, gdzie w centrum mamy ładne, punktowe kropki, a na brzegach mamy jajkowate obiekty. W gorszej jakości optyce często występuje, co zmusza do kadrowania. W teleskopach przy astrofotografii stosuje się tzw. korektor komy. Przykład komy na brzegu kadru (górny, prawy róg) 3. Teleskop, rodzaje teleskopów, cena Nazwa teleskop wywodzi się od dwóch słów z języka greckiego - τηλε σκόπος - tele-skopos - daleko widzący. Teleskop pozwala nam ujrzeć obiekty znacznie mniej jasne, mniejsze niż może dostrzec ludzkie oko. Im większa średnica teleskopu, tym teleskop zbierze więcej światła i pokaże nam więcej detali. Niestety przez teleskop nie zobaczymy kolorów na mgławicach czy galaktykach, takie jakie widać na zdjęciach z Hubble'a. Proszę się od razu nie zniechęcać. To nie jest wina teleskopu, a niedoskonałości ludzkiego oka, które nie widzi kolorów tak słabego, odległego światła. Kolory na mgławicach to już domena astrofotografii. Jest kilka wyjątków. W dużym teleskopie, o średnicy ok. 200mm można dostrzec na Mgławicy Oriona delikatny seledyn, a w większych od 300mm podobno delikatny róż/fiolet. Można też dostrzec delikatny kolorek na niektórych mgławicach planetarnych. Typy teleskopów i ich cena Małe teleskopy soczewkowe - refraktor - do 600zł : Średnica obiektywu od 70mm do 90mm. Składa się on z przedniej soczewki i okularu połączone tubusem. Cechuje się prostotą w obsłudze i mobilnością. Najczęściej na zwykłym statywie azymutalnym. Idealnie nadaje się do obserwacji planet i Księżyca, a nawet jaśniejszych obiektów DS. Obraz w refraktorze jest prosty, co może też posłużyć do obserwacji przyrody/gór/krajobrazów w dzień. Można także obserwować samoloty. Poniżej jest przedstawiona budowa refraktora: Dajmy przykładowo 90mm średnicę i 900mm ogniskową. Max. użyteczne powiększenie to oczywiście 2*D czyli 2x90=180x. KSIĘŻYC: ****° PLANETY: ****° OBIEKTY DS: **°°° Plusy i minusy: + Prosty w obsłudze + Lekki i mobilny - Lekka aberracja chromatyczna - Średnio nadaje się do DS-ów. Teleskop Bresser LYRA 70/900 Małe teleskopy zwierciadlane (Newtona) - reflektor - od 500 do 1500zł : Te teleskopy pozwolą nam na ostrzejsze i lepsze obrazy obiektów DS niż teleskop soczewkowy. Nie ma praktycznie aberracji chromatycznej. Jego budowa to - zwierciadło, które skupia obraz i odbija się od lustra wtórnego i do okularu. Wynalazł go Isaac Newton, stąd też nazwa. Średnica takich teleskopów to od 110mm do 150mm, na montażu azymutalnym lub paralaktycznym. Jeśli chodzi o mobilność są nawet dość poręczne, chyba że to montaż paralaktyczny, który wymaga ustawienie osi na Polarną. Poniżej schemat budowy teleskopu zwierciadlanego. Dajmy przykładowo jakiś krótkoogniskowy teleskop np. D= 114mm i f=500mm. Teleskop ma sporą światłosiłę, przez co świetnie się nadaje do obiektów DS, takich jak mgławice, gromady czy galaktyki. Maksymalne użyteczne pow. dla reflektorów to 1.5D do 2D. Czyli ok. 200x. Ze względu na krótką ogniskową, nie uzyskamy dużego powiększenia. np. z okularem 5mm mamy powiększenie 100x. Plusy i minusy: +Większe lustro +Prawie brak aberracji -Niektóre mają krótką ogniskową -Wymaga kolimacji(opiszę niżej co to jest) -Odwrócony obraz KSIĘŻYC ***** PLANETY ****° MGŁAWICE ***** Teleskop Sky-Watcher BK 1309 EQ2 130/900 Osobną kategorią teleskopów zwierciadlanych są teleskopy Cassegraina oraz duże teleskopy Dobsona. Teleskopy Cassegraina: Jego nazwa pochodzi od nazwiska projektanta, francuskiego księdza i fizyka, Laurenta Cassegraina, żyjącego w XVII wieku. Projekt ten został opracowany w 1672 roku, dwa lata po teleskopie Newtona. Teleskop Cassegraina składa się z dwóch zwierciadeł, których osie optyczne leżą na jednej prostej. Układ Cassegraina jest do dziś występującym w profesjonalnych teleskopach. Takie teleskopy są bardzo drogie i wymagają częstej kolimacji jeśli jest często przenoszony. Poniżej jest narysowany schemat teleskopu: Taki teleskop jest prawie całkowicie pozbawiony wad optycznych, czyli aberracji czy komy. W systemie Cassegraina został zbudowany teleskop Hubble'a. Teleskop Meade LX 200 - kosztuje 14000~ zł. Teleskop ma prawie wszystko - napęd obuosiowy, system GoTo i inne duperele. źródło: źródło: deltaoptical.pl Teleskopy Dobsona: Najpopularniejsze teleskopy u astronomów amatorów, ze względu na bardzo dobry stosunek ceny do jakości. Średnice luster są już od 150mm wzwyż. Są to teleskopy zwierciadlane osadzone na montażu Dobsona. SkyWatcher Synta 8" 203/1200 Dobson PYREX - źródło: deltaoptical.pl Taki teleskop jest już spory i ciężki, ale 200mm lustro mamy już w cenie lekko ponad 1000zł. Takie lustro już naprawdę może sporo pokazać zarówno na planetach jak i DSach. KSIĘŻYC ***** PLANETY ***** MGŁAWICE ***** Na Mgławicy Oriona już można ujrzeć strukturę mgławicy i setki innych obiektów takich jak galaktyki, mgławice czy gromady gwiazd. Na planetach przy dobrym seeingu można ujrzeć pasy na Jowiszu, poszarpania w atmosferze, Saturna z pierścieniami i przerwą Cassiniego, a także małą tarczkę Urana i Neptuna. Cena takiego teleskopu to ok. 1000zł wzwyż, im większe lustro. Do obserwacji wizualnych najlepiej kupić lustro największe, na jakie was stać. Plusy i minusy: + stosunek jakości do ceny + duże lustro może nam sporo pokazać - ciężki i mało poręczny - lekkie problemy z nacelowaniem obiektów w zenicie. Jak obserwować przez teleskop? Do obserwacji obiektów na niebie potrzebna nam jest mapa nieba. Na obserwacje najbardziej popularny jest darmowy program Stellarium, który jest darmowy w wersji na PC, a płatny na urządzenia mobilne. Program pokazuje nam co widać, skąd i o której porze. Jeżeli nie ma się Stellarium, przyda nam się mapa nieba. Warto sporządzić plan obserwacji - co, o której porze jest widoczne. Do celowania obiektów mamy tzw. szukacz. Jest to niewielka lunetka na górze tubusu. Szukacz ma niewielkie powiększenie ok. 5x-9x i celownik. Niektóre obiekty o jasności do 8 magnitudo widać jakieś obiekty już w szukaczu jako małe plamki. Od czego zacząć? Jeżeli chodzi o obiekty głębokiego nieba, warto zapoznać się z tzw. Katalogiem Messiera. Z kilkoma wyjątkami są to najjaśniejsze, najłatwiejsze do odnalezienia obiekty. Mają w nazwie literę M i liczbę, np. M45 - Plejady, M13(Gromada kulista w Herkulesie), M 31(Galaktyka Andromedy), M42 (Mgławica Oriona). Te obiekty w większości widoczne są już w szukaczu. Jest ich 110. W teleskopie 150-200mm już możemy zobaczyć jakiś detal na obiektach. Gromady otwarte i kuliste bajecznie wyglądają. Jak chodzi o mgławice i galaktyki to niestety na kolor się nie pokusimy, ale na jednej galaktyce można pod bardzo ciemnym niebem dojrzeć spiralnych ramion. Jest to galaktyka M 51 znajdująca się w gwiazdozbiorze Psów Gończych, niedaleko końca dyszla Wielkiego Wozu. Na galaktyce Andromedy można dojrzeć jasne jądro z dużą otoczką, jeden, a nawet dwa ciemne pasy materii oraz jej sąsiadki: M 32 i M 110. Na mgławicy Oriona można dostrzec delikatny seledyn oraz dojrzeć struktury mgławicy. Kilka szkiców z obserwacji własnego wykonania: Gromada kulista M13 widoczna przez lornetkę. Gromada kulista M13 widoczna w 20cm teleskopie pod bardzo ciemnym niebem. Mgławica Oriona. Galaktyka Wir (M51) Łańcuch Markariana w szerokokątnym okularze. Występują także inne katalogi galaktyk. Niektóre są trudne, niektóre łatwe do znalezienia. Jest także kalatog Caldwella (np. C30), NGC (np. NGC 4565) oraz (IC, np. IC 431). Podczas obserwacji obiektu, liczy się jego jasność w magnitudo. 20cm teleskopem można szukać obiektów do 12-13 mag. Większym teleskopem możemy jeszcze ciemniejsze obiekty wypatrzeć, nawet do 15 mag. W stellarium wszystko pisze :). Istnieje także tzw. jasność powierzchniowa. Niektóre obiekty np. M33 (Galaktyka w Trójkącie) mają małą jasność, ok. 5.7 mag, ale słabą jasność powierzchniową (ok. 15 mag). Takie obiekty są bardzo rozległe i słabe i ciężko odróżnić nieraz od tła. Jak szukać obiektów? Najlepszą metodą jest jechanie gwiazdka po gwiazdce, dlatego w szukaczu jest celownik. Na początek najłatwiej zabrać się za obiekty, które leżą blisko jasnych gwiazd, np. mgławica Kraba. Jest niedaleko gwiazdy ζ Tau (Zeta Tauri). Wsadzamy okular który da najmniejsze powiększenie i szukamy mgiełki tak, by ta gwiazda była w polu widzenia. Gdy szukamy obiektów trudniejszych, leżących dalej od jasnych gwiazd, patrzymy w Stellarium i szukamy najjaśniejszych gwiazdek po drodze. Na przykład M 51. Celuję szukaczem na gwiazdę Alkaid, koniec dyszla "Wielkiego Wozu". Niedaleko niej szukam dość jasnej gwiazdki 24 CVn. Potem od niej w tą samą stronę gdzie pojechałem do niej idę i szukam średnio jasnych, ustawionych równolegle dwóch gwiazdek. Ustawiam celownik między nimi. Już nam powinno znaleźć galaktykę. Pod bardzo ciemnym niebem widać ją nawet w szukaczu. Trzeba też zdać sobie sprawę, że nie wszystkie obiekty widać w szukaczu. Gdy szukamy obiektu od jasności 9 mag i mniej jasne, musimy ustawić szukacz w miejscu, gdzie mniej więcej się znajduje. Też należy wziąć pod uwagę, żeby nie obserwować zawsze samemu. Fajnie zawsze sobie zorganizować rodzinę lub grupkę przyjaciół :) Jeżeli macie jakieś pytania, piszcie w komentarzach, a ja spróbuję na nie odpowiedzieć! Pozdrawiam, McGoris :) Zapraszam także do polubienia strony na Facebooku: facebook.com/mcastronomia

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

Paradoks Fermiego oraz Równanie Drake’a to jedne z najważniejszych drogowskazów dla naukowych poszukiwań życia pozaziemskiego. Pierwszy z nich zakłada, iż ze względu na wiek Wszechświata oraz liczbę zawartych w nim gwiazd, inteligentne życie powinno być powszechne, jednak ludzkość wciąż nie natrafiła na żaden jego ślad. Drugi jest wzorem, który określa możliwą liczbę cywilizacji, zamieszkujących Drogę Mleczną. Niedawne obliczenia i obserwacje astrobiologów zakładają jednak, że wszystkie te cywilizacje mogą być martwe.

Intencja Dzieła: Grafika symbolizująca obserwacje, różnorodność charakterów i zachowań. To właśnie również dzięki oczom możemy kierować naszym umysłem. Możemy rozwijać nasze umiejętności postrzegania świata, ludzi, ich zachowań, natury i technologii.

Jeśli ktoś nie wierzy w niezdementowane wiadomości to właśnie ma się czego bać ponieważ Amerykańska Agencja Kosmiczna NASA oficjalnie potwierdziła istnienie Planety X. Naukowcy przyznali, że obserwacje skrajów naszego systemu planetarnego potwierdzają istnienie dużego obiektu, którego do tej pory nie zaobserwowaliśmy. Jednocześnie na konferencji prasowej na której rozprawiano o tej planecie, oświadczono stanowczo, że w związku z tym odkryciem Ziemi nic a nic nie grozi. Istnienie dużego, niewidocznego dla nas źródła grawitacji do niedawna było uważane za nieprawdopodobne.

Obserwacje gwiazd – uważność

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

I wondered how I should title this post, "How would you tat if all your work was scanned?", "Wabi Sabi Tatting", "Is perfection what it is cracked up to be?" Many of you thought I was trying to prove a point, but that is not why I did this little poll. I did it purely to satisfy my own curiosity. Are people naturally attracted to one type of tatting over another? With the advent of the Internet and scanners, our work can be more highly scrutinized than ever before. Many of you guessed that there was frontside/backside tatting involved here...but I tell you now, there is MORE than that going on in this example. Thank you to everyone who voted. At the time of this post there were 172 votes; essentially 75% of people liked example A. and 25% liked example B. better. Frankly I was surprised that 1 in 4 people liked example B. better and that made me wonder if they were trying to prove the point that they don't care for frontside/backside tatting. But overall it seems like people are more attracted to "perfection". As a Master tatter I feel an obligation to share my knowledge and strive for my personal best in tatting.....BUT.... I will say this and you can quote me, "I don't care one iota how other people tat". If you are tatting at all then I am super stoked on you! Nope....I'm not one of those who gets my panties in a wad over these little details. I will never judge someone else's tatting...(unless I'm getting paid to do so.) So, from a teacher's perspective, and for those who DO like to get caught up in all the details, the following may be of interest. Firstly we will address the obvious frontside/backside differences. So in case anyone is lost, example A. is tatted with all the little tricks I will be covering. And example B. is just your everyday normal old school style of tatting. You can tell the difference between frontside/backside tatting. Example B. has the half stitch where the chain starts. If you care, this is extremely simple to remedy, just reverse the order of your stitches on your chains. Another way to tell the difference between frontside/backside tatting is how your picots look. Did you know that there is a front and a back to a picot? ...and I don't think this even needs an explanation. Now on to the other tricks. Dropping your shuttle through your ring before closing it does make a slight difference. You can see in example A. that doing this forces that last stitch to the front so you can see it whereas in example B. it gets a little twisted and becomes lost. And finally....and probably my new favorite is KrystleDawn's method of the LHPJ "Larks Head Picot Join", which as she puts it, "Puts the belt on the pants of the double stitch"...or something to that effect. Feel free to chime in Krystle! I swear, every time I do this stitch I think to myself, "How in the world did she come up with this...she must be some kind of mad genius!" Anyhow, with just a little bit of practice all these things are quite simple and can become part of your normal tatting.....or not. It's up to you and you are the most important and most qualified judge of your own tatting! The bottom line is that tatting should be fun and enjoyable so tat the way that makes you the happiest!!!!!

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

Dziś Międzynarodowy Dzień Kota. Znakomita okazja, aby przypomnieć, że te miłe domowe zwierzęta wciąż skrywają przed nami mnóstwo tajemnic. Co nie powinno nas dziwić: koty nie lubią się spoufalać i zwykle chodzą własnymi drogami. A to bardzo komplikuje naukowe obserwacje.

Pamiętacie zdjęcia Tatr z Kolbuszowej? Mamy dla Was kolejny piękny widok. 25 października Tatry z Pstrągowej w powiecie strzyżowskim (odległość to około 142-158 kilometrów) pięknie ujął Janusz Jacek, któremu dziękujemy za ich udostępnienie. PRZECZYTAJ TAKŻE: HISTORYCZNE ZDJĘCIE! ZOBACZ TATRY WIDZIANE Z BRAMY OPATOWSKIEJ - Czasem są lepsze warunki do obserwacji i fotografowania. Praktycznie takich dni jak poniedziałek jest może 15-20 w skali roku. - pisze autor zdjęć. Jeśli macie zdjęcia przedstawiające Tatry z Podkarpacia to chętnie je pokażemy na naszych łamach. Piszcie na adres: [email protected]. (...) TATRY WIDZIANE Z PODKARPACIA - ZOBACZ ZDJĘCIA

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.

Nowe silniki Briggs&Stratton to prawdziwa rewolucja wśród silników spalinowych. Zmieniają tradycyjne myślenie, a przede wszystkim sposób obsługi.