Marguerite est folle, internée jusqu'à sa mort dans un asile oublié de Lozère. C'est là qu'elle crée sa robe de mariée, faite du fil usé des draps de l'hôpital, brodée pour un jour de noces imagi- naires. Hélas, elle ne sera jamais la plus belle et la mieux aimée, dans sa dentelle blanche, et son rêve ne se réalisera jamais !Mais qui était Marguerite Sirvins (1890-1957), folle enfermée parmi les fous dans des conditions d'internement terribles? Et comment sa robe est-elle parvenue à la Collection de l'Art Brut de Lausanne? Ce roman basé sur des rapports d'archives retrace une vie gangrenée par la folie et décrit la réclusion des fous avant la révolution de l'antipsychiatrie.

Loup du Parc du Gévaudan Le Gévaudan. A ce nom, beaucoup ressentent immédiatement un long frisson dans leur dos. On pense immédiatement à la bête. La Bête du Gévaudan, ce monstre sanguinaire dont toutes les chroniques européennes parlèrent au 18ème...

Utterly gorgeous! The Lozere design by Peony and Sage in blue grey on stone linen is used here for these beautiful cushion covers. Pattern placement may vary slightly. Pale linen reverse with zip. Handmade in the British countryside with love!Please see the Samples listing if you would like to see the fabrics before you buy! £4!

Commencez par mettre la tite musique !!! Voici une tite bête typique de l'Aubrac (si si c'est une tite bête 8-p ), c'est une race magnifique !!! Très élégante avec ses boucles d'oreilles et son jol...

La crue de l'Allier, dans la région. "La Dépêche" mercredi 2 janvier 1889. Suite et fin. CPA Brassac le bac sur l'Allier...

Grands Causses en de Gorges du Tarn Grands Causses is een regionaal natuurpark in Frankrijk gelegen in het departement Aveyron. De grootste plaats is Millau. De belangrijkste deelgebieden in de Grands

De la fraîcheur des rivières aux paysages des terres, découvrez les magnifiques paysages des gorges de l’Aveyron, du Tarn, de la Truyère et de la Dourbie.

Que faire, que voir et que visiter à Saint-André-de-Vézines et aux alentours ? Nous avons réuni pour vous des centaines des visites et d'activités à faire à Saint-André-de-Vézines. Les incontournables lieux touristiques, mais aussi, les villages des alentours et des idées originales à découvrir.

L'Ardèche : un territoire d'exception pour pêcher la truite, notamment à la mouche. Mais les pêcheurs de carnassiers et amateurs de carpe pourront...

Dans cet article retrouvez le programme de notre road trip de 3 jours dans le Sud de l'Aveyron, entre nature et paysages exceptionnels.

Gorges du Tarn, France (by Patrick Demory)

Que faire en Provence ? La Provence regorge des sites touristiques incontournables et inédits. Lors de votre voyage dans cette partie Sud de la France, vous ne risquez pas de vous ennuyer avec les nombreux endroits insolites, les plages, les calanques, les paysages pittoresques à couper le souffle qui s’offrent à vous.

L'Ardèche : un territoire d'exception pour pêcher la truite, notamment à la mouche. Mais les pêcheurs de carnassiers et amateurs de carpe pourront...

PRATIQUE - Ce cousin du camping-car, déjà plébiscité, voit la demande exploser avec la crise sanitaire. Ce symbole de liberté exige tout de même un peu de préparation.

Ancienne province française, située aujourd'hui en Lozère, le Gévaudan a été au XVIIIe siècle le théâtre d'étranges faits-divers. Un animal, à l'origine de nombreuses attaques mortelles, aurait donné lieu à la légendaire bête du Gévaudan,...

L'Ardèche : un territoire d'exception pour pêcher la truite, notamment à la mouche. Mais les pêcheurs de carnassiers et amateurs de carpe pourront...

L'Ardèche : un territoire d'exception pour pêcher la truite, notamment à la mouche. Mais les pêcheurs de carnassiers et amateurs de carpe pourront...

Η «πύλη των Γιγάντων», το Χάος στην Ρόδα της Ρόδου! Και: 13.000 χρόνων έργα τέχνης… Του Γιώργου Λεκάκη Το Aveyron[1] της Οξιτανίας Νότιας Γαλλίας επήρε το όνομά του από τον ποταμό Aveyron, παραπόταμου του Τάρνιδος[2], όπου επικρατούσαν οι Ρόδιοι, Ροδηνοί[3]… Λένε ότι οι πρώτοι κάτοικοί του είναι οι Κέλτες, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα το διαψεύδουν: - Tα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή χρονολογούνται πριν από (τουλάχιστον) 13.000 χρόνια από σήμερα, κυρίως στα ασβεστολιθικά οροπέδια... - Το 1855 βρέθηκαν στοιχεία «προϊστορικής» τέχνης του ανθρώπου, κοντά στο Bruniquel, κάτω από έναν λόφο που ονομάζεται Montastruc. Ο λόφος είχε ύψος 29,5 μ. Η προεξοχή εκτεινόταν για περίπου 14 μ. κατά μήκος του ποταμού Aveyron και η περιοχή που περικλείεται ήταν 298 τ.μ. Η διακοσμημένη «πέτρα Montastruc»[4] είναι ένα δείγμα τέχνης της Εποχής των Παγετώνων. Διακρίνεται μια ανθρώπινη φιγούρα - ίσως γυναικεία – που έχει χαραχθεί για να διακοσμήσει μια ασβεστολιθική λυχνία[5]! Η μορφή είναι λυγισμένη προς τα δεξιά, με μεγάλους στρογγυλεμένους γλουτούς. Ένα τρίγωνο ίσως δεικνύει το στήθος ή ίσως τα χέρια. Ίσως φορά ποδιά ή μια φούστα / φόρεμα.[6] Οι διαστάσεις του αντικειμένου είναι: 23 Χ 14,5 Χ 5,2 εκατ. Το αρχαίο τέχνεργο ανασκάφηκε στο σπήλαιο Courbet της Penne του Τάρνη, στα Μεσαία Πυρηναία της Γαλλίας, στην βόρεια όχθη του ποταμού Aveyron. Είναι 13.000 χρόνων - Ύστερη Μαγδαληναία, Ανώτερη Παλαιολιθική, προς το τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων. Ανασκάφηκε από τον Edouard Lartet και τον Henry Christy το 1863, και μεταξύ άλλων αντικειμένων κληροδοτήθηκαν στο μουσείο του Christie. Σήμερα ευρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο και δεν εκτίθεται[7]!.. - Μέσα σε αυτό το σπήλαιο επίσης βρέθηκε το 12.500 χρόνων γλυπτό, γνωστό ως Κολυμβητές Τάρανδοι - Swimming Reindeer. Γλυπτό σε χαυλιόδοντα μαμούθ της Μαγδαληνάιας εποχής, που βρίσκεται στο… Βρετανικό Μουσείο! Ευρέθη σε δύο κομμάτια, το 1866, αλλά μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα, ο αββάς Henri Breuil, συνειδητοποίησε ότι τα δύο κομμάτια ταιριάζουν μεταξύ τους για να σχηματίσουν ένα ενιαίο γλυπτό δύο ταράνδων που κολυμπούσαν… - Κατά την Μεσολιθική εποχή, η οικονομία από το κυνήγι και την συλλογή καρπών από τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες κατοίκους της περιοχής, έγινε κυρίως αγροτική. - Το σπήλαιο Foissac (μεταξύ Capdenac, Figeac και Rodez) κατοικήθηκε στην Χαλκολιθική εποχή. - Υπάρχουν περισσότερα από χίλια ντολμέν, 90 μενίρ και ταφικοί τύμβοι στην περιοχή, με πιο διάσημα τα Dolmen της Tiergues, της Galitorte, αλλά και η «πύλη των Γιγάντων» Χάος Chaos de Montpellier-le-Vieux) – μια βραχο-αψίδα γνωστή με το αρχαίο ελληνικό όνομα «Χάος», που ακόμη είναι θέμα επιστημονικής συζήτησης… Εάν αποδειχθεί πως δεν είναι φυσικό, αλλά τεχνικό, έργο ανθρώπων, πολλά πράγματα αλλάζουν… - βρέθηκε ένα πέτρινο άγαλμα, γνωστό ως η Κυρία του Saint-Sernin-sur-Rance, που ανήκει στην Εποχή του Χαλκού. [Για την Ιστορία, στο μουσείο του Millau φυλάσσεται ένας απολιθωμένος σκελετός πλησιόσαυρου, που χρονολογείται από την Ιουρασική / Jurassic περίοδο. Ανακαλύφθηκε το 1986]. Στην πόλη υπάρχει ακόμη όρθιο το αρχαιότερο σπίτι στην Γαλλία. Είναι 700 ετών. Κτίσθηκε τον 13ο αιώνα και ανήκε σε μια Ιωάννα / Jeanne (Maison de Jeanne ή House of Joan). Το ισόγειο είναι λίγο μικρότερο από τον επάνω όροφο γιατί τότε πλήρωνες φόρους μόνο στα ισόγεια, οπότε όλοι έκτιζαν έτσι, «απατώντας»! Το σπίτι μας λέει ότι η Ιωάννα ήταν σχετικά πλούσια, επειδή είναι κτισμένη από πέτρα… ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.6.2019. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: - Ιούλιος Καίσαρ «De bello gallico», Λίβιος, I,6. - Blurton R. T. «The enduring image: treasures from the British Museum», εκδ. The British Council, Λονδίνο, 1997. - Cook J. «The swimming reindeer; a masterpiece of Ice Age art», bradshaw foundation. - Freeman Ph. - Koch John T. (ed.) «Celtic Culture: A Historical Encyclopedia», vol. I. ABC-CLIO, σελ. 901. - Fulier L. «Primitive Man», σελ. 88. - McKnight H. «Cruising French Waterways» (4η εκδ.), εκδ. Sheridan House, 2005. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: [1] Avairon, Αβερόν. Οι κάτοικοι Aveyronnais (αρσενικό) ή Aveyronnaises (θηλυκό). [2] Tarnis, Tanara > Tarn, παραπόταμος του Γαρούνα (Γκαρόν). Σχετικά τα ελληνικά υδρωνύμια / τοπωνύμια ποταμών: Τάνος (Αρκαδίας), Τατάρνας (Αιτωλοακαρνανίας), κ.ά. [3] Οι κάτοικοι του νομού Aveyron, Rodez / Rouergue, ονομάζονται Ruthénois, επειδή οι εκεί κατοικήσαντες ελληνικής καταγωγής Κέλτες άποικοι ελέγοντο Ροδηνοί, Ρουδενοί (εκ Ρόδου) > Ῥουτανοὶ, Ῥουτηνοὶ, Ῥουταινοὶ, Ρουτένοι, Ρουτενοί - R̔outēnoì, Rutheni, outanoì, Ruteni, Rutenes > ροδ- > ροσ- ρωσ- ρούσοι ξανθοί, ρώσοι, κλπ. > ποταμός Ροδανός / Rhodanus, Rodonos, Rotonos, Rhône, Rhone, Rôno, Ròse, Ródano, Rotten, Rodonus, Rodeno volvente, Aqua Rodani, Rozer, Aqua Rodagni, Rosne, Aqua Rodanni, κλπ. ο οποίος, κατά μίαν εκδοχή, ταυτίζεται με τον Ηριδανό, ποτάμια θεότητα της ελληνική μυθολογίας, υιός του Ωκεανού και της Τηθύος! Ο Ροδανός υπήρξε ένας σημαντικός πλωτός δρόμος από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων ταξειδευτών. Οι Αργοναύτες χρησιμοποίησαν την πλωτή οδό Ηριδανού - Ροδανού. Ήταν ο κύριος εμπορικός δρόμος από την Μεσόγειο προς την ανατολική-κεντρική Γαλατία, που βοήθησε πολύ να μεταδοθούν οι ελληνικές πολιτισμικές επιρροές στο δυτικό Hallstatt, και στους μεταγενέστερους πολιτισμούς La Tène. Οι κελτικές φυλές που ζούσαν κοντά στον Ροδανό είναι οι: Seduni, Sequani, Segobriges, Allobroges, Segusiavi, Helvetii, Vocontii και Volcae Arecomici. Το όνομα και αυτού του ποταμού είναι ελληνικό, χρονολογείται από την άφιξη των Ελλήνων από την Ρόδο, που ήλθαν για εμπόριο, με το χωριό της Λιγουρίας, που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Hauture, Θηλινή (αποικία Φωκαέων από τον 6ο αι. π.Χ. > αργότερα Αρελάτη, Αρλ - Arles). Αυτοί οι Έλληνες της Ρόδου της έδωσαν το όνομα της πόλης τους, Ρόδος, από όπου στην συνέχεια ο πλωτός διάδρομος του Ροδανού. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, στην Φυσική Ιστορία του, γράφει ότι ο Ροδανός επήρε το όνομά του από την Ρόδα ή Ροδανυσία, μια αποικία Ροδίων, που κάποτε χτίστηκε σε ένα από τα στόμιά του, γύρω από τις Αιγές - νυν Aigues-Mortes. Κύρια πόλη τους η Ρόδος Γαλικίας > Rodes, Rodez (civitas Rutenorum, civitas of the Ruteni > Rutena και η περιοχή Rouergue > pago Rodonico, Rodengue, Rodergue, Roengue. Πρωτεύουσά τους, το Σέγδουνον > λατ. Segodunum. Έστειλαν 12.000 άνδρες για να ελευθερώσουν την Αλεσία / Alésia. Νόμισμά τους η δραχμή. Είχαν βασιλιά ή αρχηγό. Αναφέρονται ο Άτταλος, ο Τατίνος (από χάλκινα νομίσματά τους), έως και τον 1ο αι. π.Χ. Εμφανίζονται στην περιοχή τουλάχιστον την Εποχή του Σιδήρου (6ος αιώνας π.Χ.). Βλ. Ιούλιος Καίσαρ, Κικέρων, Στράβων, Πλίνιος, Λουκιανός, Κλ. Πτολεμαίος. [4] Palart 518. [5] Στην άλλη πλευρά της πλάκας, έχει μια φυσική κοιλότητα, στην οποία κάηκε λίπος, πιθανότατα για τον φωτισμό. [6] Δεν είναι μοναδικό. Παρόμοια χαρακτηριστικά αυτής της εποχής, συναντάμε σε χαραγμένες φιγούρες στο Neuwied της νυν έκτασης της Γερμανίας. [7] Μεταξύ 7 Φεβρουαρίου και 26 Μαΐου 2013 εκτέθηκε στην έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο με τίτλο «Ice Age Art: Arrival of the Modern Mind». πυλη των Γιγαντων Χαος Ροδα Ροδου 13.000 χρονια πριν, εργο τεχνης, εργο γυναικα ποδια, ταρανδος κολυμπι Aveyron Οξιτανια Νοτια Γαλλια ποταμος παραποταμος Ταρνις Ροδιοι, Ροδηνοι πρωτοι κατοικοι Κελτες, αρχαιολογικα ευρηματα ανθρωπινη παρουσια ασβεστολιθος οροπεδιο 1855 προιστορικη προιστορια παλαιολιθικη Μπρουνικελ Bruniquel, λοφος μονταστρουκ Montastruc προεξοχη διακοσμημενη πετρα διακοσμηση Εποχη των Παγετωνων ανθρωπος φιγουρα γυναικεια χαραξη ασβεστολιθικη λυχνια ασβεστολιθος μορφη δεξια μεγαλοι στρογγυλεμενοι γλουτοι στρογγυλοι τριγωνο στηθος χερια φουστα / φορεμα αρχαιο τεχνεργο ανασκαφη σπηλαιο κουρμπετ Courbet πεν πενν Penne Ταρνης, Μεσαια Πυρηναια Γαλλιας, οχθη υστερη Μαγδαληναια, Ανωτερη Παλαιολιθικη, Παγετωνες Ανασκαφες λαρτετ Edouard Lartet κριστι κριστυ Henry Christy 1863, αντικειμενο κληροδοτηση μουσειο Βρετανικο Μουσειο 12.500 κολυμβητες Ταρανδοι - Swimming Reindeer Γλυπτο χαυλιοδοντας μαμουθ εποχη 1866, 20ος αββας Henri Breuil, Μπρεουιλ κολυμβηση Μεσολιθικη οικονομια κυνηγι συλλογη καρπων κυνηγοι τροφοσυλλεκτες κατοικοι αγροτικη φουασακ φουασσακ Foissac καπντενακ Capdenac, φιγκεακ Figeac ροντεζ Rodez κατοικηση Χαλκολιθικη ντολμεν, μενιρ ταφικος τυμβος Dolmen της Tiergues, Galitorte, Γιγαντες γιγας γιγαντας Χαος Chaos de Montpellier le Vieux μονπελιε βραχοαψιδα αψιδα αρχαιο ελληνικο τεχνικο πετρινο αγαλμα, κυρια του αγιου γερμανου σουρ Ρανσε Saint Sernin sur Rance, Εποχη του Χαλκου, μιλω μιγω μιλο μιγο Millau απολιθωμενος σκελετος απολιθωμα πλησιοσαυρος, δεινοσαυρος Ιουρασικη / Jurassic περιοδος 1986 αρχαιοτερο σπιτι 13ος αιωνας μχ Ιωαννα / Jeanne Maison de Jeanne ή House of Joan ισογειο οροφος φορος φορολογια ισογεια, φοροδιαφυγη απατη ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ιουλιος Καισαρ Λιβιος, Ice Age art Celtic Culture Primitive Man Cruising French Waterways Avairon, Αβερον ταναρα ταρν Tanara > Tarn, Γαρουνας Γκαρον ελληνικα υδρωνυμιο / τοπωνυμιο ποταμι Τανος Αρκαδια Ταταρνας Αιτωλοακαρνανια ρουερζ Rouergue, ρουδενουα Ruthenois, ελληνικη καταγωγη Κελτες αποικοι Ροδηνοι, Ρουδενοι Ροδος ρουτανοι, ρουτηνοι, ρουταινοι, Ρουτενοι, Ρουτενοι ρουσος ξανθος, ρωσοι, Ροδανος Ηριδανος, ποταμια θεοτητα ποταμιος θεος ελληνικη μυθολογια Ωκεανος Τηθυς πλωτος δρομος μεσογειος αρχαιοι Ελληνες ταξειδευτης εμπορικος Γαλατια, ελληνικες πολιτισμικες επιρροες χαλστατ χαλλσταττ Hallstatt, πολιτισμος La Tene τενε τεν κελτικες φυλες σεντουνοι σεκουανοι σεγοβρυγες βρυγες φρυγες αλλοβρογες αλοβρογες αλλοβρυγες αλοβρυγες σεγουσιαβοι ελβετοι βοκοντιοι βολκαι αρεκομικοι βολκες φολκαι φολκες αρεκομηκοι Seduni, Sequani, Segobriges, Allobroges, Segusiavi, Helvetii, Vocontii και Volcae Arecomici briges εμποριο, Λιγουρια Ωτουρ Οτουρ Hauture, θελινε θελινες Thelinee Αρλ - Arles Πλινιος ο Πρεσβυτερος, Φυσικη Ιστορια Ροδα ή Ροδανυσια, αποικια Ροδιων, ροδιοι στομιο Αιγες αιγαι Aigues Mortes Ροδανησια Ροδανισια Γαλικια Σεγδουνον Σεγδουνο νομισμα δραχμη Αλεσοα / Alesia βασιλιας ή αρχηγος Ατταλος, Τατινος χαλκινο νομισματα 1ος αιωνας πΧ Εποχη του Σιδηρου 6ος Ιουλιος Καισαρ, Κικερων, Στραβων, Λουκιανος, Κλαυδος Πτολεμαιος παλαρτ Palart πλακα λιπος, φωτισμος, νοιβιντ Neuwied Γερμανια 2013 εκθεση Βρετανια ποταμιος δρομος Thelinée Φωκαεων θηλινη Αρελατη Φωκαεις φωκαια Αργοναυτες Αργοναυτικη εκστρατεια Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Un lieu sans raison Roman On m'a réveillée à 6 heures ce matin. Penchée sur moi, la garde aux yeux froids m'a saisie par le coude et m'a fait sortir de la chambre à ces mots : «Votre transfert aura lieu dans la matinée !» Elle a repris mon uniforme et m'a tendu une boîte en carton brun marquée à mon nom: Marguerite Sirvins. J'y ai retrouvé, soigneusement pliées, la jupe et la veste que je portais le jour de mon arrivée, il y a des siècles. Une étoffe au ton chaud, d'un doux jaune safran qui pénètre mes paumes et que je ne reconnais plus. C'étaient les vêtements que portait la Marguerite d'autrefois, celle qui préférait les talons hauts et ne sortait qu'après avoir jeté sur son miroir un sourire vague. Et l'autre visage me souriait pareillement, l'espace d'un instant nous nous regardions, puis je fermais la porte et me jetais dans la vie. Cela fait des mois que je n'ai plus croisé de miroir ni porté d'escarpins, alors je suis restée là, les mains posées à plat sur ma veste, un vide absolu dans la tête. - Dépêchez-vous ! Le train n'attend pas. Sur le seuil de l'asile, étouffant entre mes deux gardes impassibles, j'ai reçu la lumière crue du soleil comme un coup de matraque entre les yeux. C'était trop violent, trop soudain, cette mise à l'air libre après des mois d'internement. Sans leurs bras pour me soutenir, je me serais écroulée sur le trottoir qui va de Font-d'Aurelle à la gare de Montpellier. J'étais un escargot brusquement tiré de sa coquille, exposé nu sous la chaleur jusqu'à ce qu'il fonde. On a décidé sans moi de mon transfert, on m'a extirpée de mon uniforme, on m'a traînée sur le quai numéro cinq, puis je me suis retrouvée assise entre mes deux gardiennes sur une banquette en bois dans un wagon de seconde classe. Seule ma partie visible est présente sur ce siège, l'autre est restée à quai, souriant dans sa jupe jaune au milieu de tous ces voyageurs dont pas un seul n'est fou. Marguerite est folle, internée jusqu'à sa mort dans un asile oublié de Lozère. C'est là qu'elle crée sa robe de mariée, faite du fil usé des draps de l'hôpital, brodée pour un jour de noces imaginaires. Hélas, elle ne sera jamais la plus belle et la mieux aimée, dans sa dentelle blanche, et son rêve ne se réalisera jamais ! Mais qui était Marguerite Sirvins (1890-1957), folle enfermée parmi les fous dans des conditions d'internement terribles ? Et comment sa robe est-elle parvenue à la Collection de l'Art Brut de Lausanne ? Ce roman basé sur des rapports d'archives retrace une vie gangrenée par la folie et décrit la réclusion des fous avant la révolution de l'antipsychiatrie. Licenciée en lettres, enseignante de français à Genève, Anne- Claire Decorvet signe ici son troisième livre. Elle a reçu le prix Georges-Nicole 2010 pour son ouvrage, En habit de folie, lequel a été suivi, en 2014, par L'Instant limite.

Marguerite est folle, internée jusqu'à sa mort dans un asile oublié de Lozère. C'est là qu'elle crée sa robe de mariée, faite du fil usé des draps de l'hôpital, brodée pour un jour de noces imagi- naires. Hélas, elle ne sera jamais la plus belle et la mieux aimée, dans sa dentelle blanche, et son rêve ne se réalisera jamais !Mais qui était Marguerite Sirvins (1890-1957), folle enfermée parmi les fous dans des conditions d'internement terribles? Et comment sa robe est-elle parvenue à la Collection de l'Art Brut de Lausanne? Ce roman basé sur des rapports d'archives retrace une vie gangrenée par la folie et décrit la réclusion des fous avant la révolution de l'antipsychiatrie.