River Danube valley culture was flourished from about 6000 - 3000 bc , and it was named Vinca-Tordos culture … by abol

River Danube valley culture was flourished from about 6000 - 3000 bc , and it was named Vinca-Tordos culture … by abol

River Danube valley culture was flourished from about 6000 - 3000 bc , and it was named Vinca-Tordos culture … by abol

(History is Life's Teacher) 16" x 16" acrylic and paper on wood cradle panel. Framed size is 17 3/4" x 17 3/4".

Certament, Catalunya, com molts altres països i regnes a l’edat mitjana i l’edat moderna ha estat també la casa de pirates i corsaris. Ho demostra la documentació, les cartes de queixes que arribav…

(Photo: pixabay/sabinemondestin) An incubus (nominal form constructed from the Latin verb, incubo, incubare, or "to lie upon") is a demon in male form supposed to lie upon sleepers, especially women, in order to have sexual intercourse with them, according to a number of mythological and legendary traditions. Its female counterpart is the succubus (plural succubi).

Unter dem von Cicero stammenden Leitwort „Historia magistra vitae“ werfen die Autorinnen und Autoren Schlaglichter auf Entwicklungen in der Kirche von ihren Anfängen bis in die Gegenwart. Der Themenbogen ist weit gespannt: Von hermeneutischen Beiträgen über Studien zu einzelnen Kirchenvätern lehrt die Geschichte auch aktuelle Fragen zu verstehen, wie etwa die nach der Beteiligung von Frauen an normativen Diskursen in der Kirche, zum Amtsverzicht Papst Benedikts XVI. oder zu den Wurzeln des religiösen Fanatismus in der Postmoderne.

Great Grandparents, Edward Henry and Charlotte Anne Cornwall Photographer unknown - England Historia vero testis temporum, lux veritatis, vita memoriae, magistra vitae, nuntia vetustatis, qua voce alia nisi oratoris immortalitati commendatur? - Cicero, De Oratore, II, 36. By what other voice, too, than that of the orator, is history, the evidence of time, the light of truth, the life of memory, the directress of life, the herald of antiquity, committed to immortality? History is the light; it is life's teacher. The older I get, the more I find myself looking back, at times, comparing the lives of my elders to my own. Running their experiences and lessons up against my own meager accomplishments. Perhaps it is a sense of life now passing too quickly, perhaps there is now less than more remaining to me in this earthly realm. Normal behaviours begin to feel like a waste of time when there is so much to see out there, so much to do. I know what you are thinking: Hello, Mid-life Crisis! You may be right. I don't know. If this is mid-life, I'm stoked. If that means I get another fifty odd years ahead of me, I'll take it. I don't want to be near the end. I feel like I'm just hitting my stride. It's taken me this long to untangle the web, to dismantle the demons of the past, to understand and, mostly, forgive. I write to shed light, selfishly and, hopefully, for others to gain insight. I find as more time passes, I want to reconnect with my past. I am intending to travel back to the UK and France this year, to walk the footsteps of my mother during the second world war, to visit the grave of her lover in France - he was shot down over Bretagne. He rests in Guidel. I want to visit to honour his life - that which he gave for his country and the heart that he gave to my mother. I know I come from a long line of warriors and mine is the first generation not to fight in many, many generations. I want to listen to the stories of my cousin, to learn the past of my family and to understand myself better through this search, for I do believe that history is the light, that each story is a line on my face, a glint of colour in my eye and a beat of my heart. Listen. Listen to the elders, to our families and friends as they age and prepare to move on. This is the greatest inheritance we can receive and share. May history teach us and guide us forward with love and compassion for our fellow beings. -Gillian Cornwall, c. January 11, 2015. Edward Henry Cornwall Circa 1870 I believe this is my paternal grandfather's brother, Francis, at age 18 Great Grandmother Wilkins pre-1920 Grandfather WC Jay circa 1912 My paternal grandfather, Albert Cornwall - Home Guard,1940, front, third from the right

Take heed Europe.

Schede per imparare a leggere l'ora.

Chris Niedenthal, Czas Apokalipsy, Warszawa, 14 grudnia 1981 Po wprowadzeniu przez gen. Jaruzelskiego stanu wojennego na terenie PRL, na ulice miast wyjechały czołgi i wozy opancerzone. Fotografia z opancerzonym skotem, warszawskim kinem Moskwa i afiszem filmu Francisa Forda Coppoli o znamiennym tytule „Czas Apokalipsy” stała się symbolicznym obrazem stanu wojennego. Fotografia powstała z ukrycia, zarówno fotograf, jak i nieznany niemiecki student, który przewiózł filmy Niedenthala do Niemiec, ogromnie ryzykowali. W pierwszej publikacji w amerykańskim tygodniku „Newsweek” fotografię wykadrowano o szyld z nazwą kina. /fot. dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - „Czas Apokalipsy” jest zdjęciem szczególnym dla polskiej historii. Jeśli by spróbować jakoś policzyć i sprawdzić, mogę się założyć – byłoby najpopularniejszym zdjęciem. Takim, które wszyscy znamy. Pierwsze jakie przychodzi do głowy myśląc „fotografia ikoniczna” – krajowa. Może nie wszyscy wiedzą, kto je wykonał. Zdjęcie robione z góry, być może z okna. Zaśnieżone miasto. Naszym oczom ukazuje się Kino Moskwa, na którego elewacji znajduje się dużych rozmiarów afisz filmowy reklamujący głośny film Coppoli. Przed kinem stoi czołg, przy którym zebrali się żołnierze. Wizualizacja ta nie zawsze idzie w parze z konkretną wiedzą, a zatem obraz ten dla wielu osób nie jest w ich świadomości zdjęciem wykonanym przez Chrisa Niedenthala. Niemniej jednak jest obrazem znanym, swojskim, zakorzenionym w „pamięci” Polaków. – więcej o zjawisku pisze w tekście towarzyszącym akcji "Fotoikony" Bogna Kietlińska Zakorzenione zdjęcia – Zakorzenieni w zdjęciach. Nie ma w tym zdjęciu jakiegoś ważnego wydarzenia, ale jest dzień ‘jakby codzienny’ – w trakcie stanu wojennego. Jest komentarz i prostota. Jest czytelność i historia. Fotografia została zamieszczona po raz pierwszy w „Newsweeku” jeszcze w 1981 roku. W tej pierwszej publikacji obcięto napis „Kino Moskwa” oraz wydrukowano je nieduże w czarnobieli. I tak wywarła niezatarte wrażenie na świecie. Chris Niedenthal, Czas Apokalipsy, Warszawa, 14 grudnia 1981 / fot. dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum Chris Niedenthal wielokrotnie opowiadał jak wykonał tę serię zdjęć. Właściwie to jedno zdjęcie, choć w kilku wersjach. To z fragmentem niebieskiego dużego fiata jest TYM „flagowym”, są jeszcze wersje z tramwajem, z żółtym dużym fiatem, w poziomie i w zbliżeniu, itd. „Piękny zbieg okoliczności” jak sytuację skomentował sam autor w swojej autobiografii: Wóz opancerzony SKOT został zaparkowany w idealnym miejscu: pod warszawskim kinem Moskwa, na którym reklamowano film Coppoli Czas Apokalipsy. Lepiej być nie mogło – przynajmniej dla fotografa. Ogólnie było źle, bardzo źle. /za: Chris Niedenthal, Zawód: Fotograf, wyd. Marginesy, Warszawa 2011, s. 206 Zachęcam do przeczytania (oczywiście całej biografii) pełnego opisu tej sytuacji, czyta się go jak fragment znakomitej powieści sensacyjnej! „Czas Apokalipsy” to fotografia, w której bardzo wyraźna jest jedna szczególnie cecha fotografii ikonicznej (przynajmniej na tle reszty) – dociekanie szczegółów, poznawanie genezy, dzielenie się informacjami jak to się stało. Niedenthal z resztą sam podkreślał, wykonanie tak ważnego dla Polaków zdjęcia, nakłada na niego niemal obowiązek opowiadania o nim. Ciekawostką jeszcze nie rozwikłaną jest student, którego Niedenthal znalazł w pociągu do Berlina. Na Dworcu Gdańskim przekazał mu filmy i poprosił o przekazanie redakcji „Newsweeka” w Niemczech. Bardzo bym chciał wiedzieć, jak ma na imię student, który wywiózł negatyw z ''Czasem Apokalipsy'' z Polski. Jestem mu dozgonnie wdzięczny, że wziął filmy i że mu się wszystko udało. Również za to, że zachował się przyzwoicie i przekazał rolki tak, jak prosiłem, do biura "Newsweeka" w Niemczech. A nie na przykład sprzedał jako swoje. Zawsze istniała pokusa, bo ktoś dostawał filmy, o których wiedział, że są ważne, i mógł je sprzedać jako swoje i zarobić. Mnie trudno byłoby udowodnić autorstwo. /za: "Czas Apokalipsy" Chrisa Niedenthala, w Gazeta.pl Chris Niedenthal, Czas Apokalipsy, Warszawa, 14 grudnia 1981 / fot. dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum Chris Niedenthal, Czas Apokalipsy, Warszawa, 14 grudnia 1981 / fot. dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum Chris Niedenthal, Czas Apokalipsy, Warszawa, 14 grudnia 1981 / fot. dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum Chris Niedenthal w dniu 14 grudnia 1981 poruszał się po mieście wraz z Piotrem Jaxą oraz amerykańskim korespondentem dla „Time”. W wywiadzie dla Hanny Marii Gizy, wspominał: Wszyscy robiliśmy to samo ujęcie, z tym że ja fotografowałem dla "Newsweeka", a Amerykanin dla konkurencji, czyli dla "Time'a". To najgorsza sytuacja, jaka może się zdarzyć: fotografować dla dwóch konkurencyjnych pism. Ale w chwilach zagrożenia pracowaliśmy razem, bo czuliśmy się raźniej. /za: Fotopolis .pl z lewej strony fotografia Davida Burnetta z okładki książki Gabriela Meretika "Noc Generała", z prawej do porównania fotografia Chrisa Niedenthala (dzięki uprzejmości autora i Agencji Forum) Dla "Time", pod rękaw z Chrisem Niedenthalem fotografował David Burnett. To była jego najprawdopodobniej druga wizyta w Polsce, tym razem mniej sprzyjające fotografii okoliczności. Jechali tym samym samochodem, wchodzili w tę samą klatkę schodową, to samo okno, prawie to samo zdjęcie. Jeśli się przyjrzycie - różnica polega głównie na przesłonie i doprawdy 2 sekund różnicy...? Nie ma co zwracać uwagi na kolor i czarnobiel, bo to jest tutaj trzeciorzędne. Burnett w trakcie pobytu w Polsce fotografował w kolorze. Na okładce książki "Noc Generała" widnieje zdjęcie Burnetta. Książkę drukowano we Francji. Wydawca zwrócił się do Niedenthala z prośbą o jego zdjęcie do publikacji. Negatywy były jednak w redakcji, dlatego Niedenthal podał kontakt do Burnetta. Książkę Meretika miałam wielokrotnie w rękach, ale gdyby nie uczestnik spotkania przy okazji wystawy "Fotoikony" w Domu Spotkań z Historią nigdy nie wpadłabym, że na okładce może być zdjęcie innego autora! Istnieje jeszcze jeden autor zdjęć z tej sytuacji. Wykonał je Grzegorz Nawrocki, dziennikarz. Zrobił około 12 zdjęć. Uderza oczywiście fakt fotografowania z poziomu niemal chodnika, bo może z autobusu? Z samochodu? Długa ogniskowa, ale skąd zdjęcie? Grzegorz Nawrocki, za fb Kilka lat temu (najwcześniejszą informację o tym zdarzeniu znalazłam z 2006 roku) okazało się, że niemal identyczną fotografię jak Niedenthal wykonał fotograf-amator – Ireneusz Piotrowski. Polskie Radio w portalu przygotowanym z okazji 30. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego opublikowało rozmowę obydwu fotografów mówiących o swoich zdjęciach. Ireneusz Piotrowski, Warszawa, 14 grudnia 1981 / źródło: Polskie Radio zdjęcie Ireneusza Piotrowskiego stanowi motyw przewodni i tło w portalu "Stan wojenny" prowadzony przez Polskie Radio / źródło: Polskie Radio Lektura uzupełniająca: Marek Grygiel w rozmowie z Chrisem Niedenthalem FOTOTAPETA Tekst Magdaleny Wróblewskiej o fotografie w Culture.pl Wywiad Hanny Marii Gizy: Fotopolis.pl Historia wykonania zdjęcia: portal Gazeta.pl Film o Chrisie Niedenthalu dla Nikon Polska: Szeroki kadr Wywiad dla redakcji "Modny Kraków" o autobiografii Albumy i książki Chrisa Niedenthala: Chris Niedenthal, Polska Rzeczpospolita Ludowa. Rekwizyty, wyd. Bosz, Olszanica 2004 Chris Niedenthal, Zawód: Fotograf, wyd. Marginesy, Warszawa 2011 Chris Niedenthal, 13/12. Polska stanu wojennego. wyd. Edipresse Polska, Warszawa 2006 Chris Niedenthal, In Your Face, Oblicza niedawnej przeszłości, wyd. edition.fotoTAPETA, Berlin-Warszawa 2011. od wydawcy / o publikacji mówi autor "Okolice Wrocławia" - zdjęcie Chrisa Niedenthala w akcji "Fotoikony w Polsce. Poszukiwanie/Głosowanie" artykuł aktualizowany 12.11.2015 / O projekcie / .Galeria 42 zdjęć + głosowanie.

semioticapocalypse - Posts tagged history

Recolored using Photoshop CS4

En este artículo vamos a explicar que es la HISTORIA. Como se CONSTRUYE, los CONCEPTOS y HERRAMIENTAS para entenderla y los PERIODOS que la constituyen

Carte dei dinosauri in versione flashcards per giocare e imparare i nomi e i periodi in cui sono vissuti.

Mappe concettuali di storia per la classe terza della scuola primaria. Le schede illustrano in dettaglio l'Era Arcaica e l'Era Primaria. Utili per tutti gli alunni e in particolar modo per gli alunni BES o DSA Scarica pdf Scarica pdf Seguici su Facebook: scolasticando.it Su youtube: Noitv.net Su Twitter Scolasticando

Prologue 1 A richly furnished mind: Viking Jew Christian philosopher physicist 2 Productive ambiguity: Revelations of hydrogen unfinished business 3 Magic wand: instant progress the Institute, the Bohrfest, and the Nobel Prize exclusion and energy 4 Enthusiastic resignation: quantum talk the challenger complementarity 5 The Institute: mopping up new directions outreach 6 Elder statesman: Uncle Nick historia magistra vitae Appendices General reading Index.